In uitspraak BX3136 valt me op dat het volgende gesteld wordt door de rechter:
Zoals ik elders heb gesteld was er in 1997 helemaal geen reden om uit te blijven gaan van >18% rendement. Welke van de factoren denkt deze rechter dan dat die >18% zou gaan dekken: (1) groei economie, (2) inflatie, (3) kosten/winst ratio (groei in populariteit aandelen)? Als hij dat niet zeggen kan moet hij zijn mond houden.Bovendien leek een belegging in aandelen op de lange duur, ook bij fluctuerende koersen wel veilig, getuige het historische rendement over de hele 20ste eeuw van 8,87% zoals [eiseres] zelf onder punt 160 en 161 repliek aangeeft, en het voor een beoordeling van de situatie in 1997 door de kantonrechter meer relevant geachte historisch rendement in de periode 1980 tot 2000 van 18,84%. Niet alleen de consumenten, maar ook de meeste financieel adviseurs dachten er zo over. De beurzen zijn met name na de aanslag van 11 september 2001 op het WTC in New York en vervolgens in 2008 na de kredietcrisis gekelderd en hebben zich sindsdien nog niet hersteld. Dit is geen risico dat voor rekening van ASR komt. De kantonrechter wijst erop dat ondanks al deze klappen in de financiële wereld de fondsen waarin [eiseres] belegde in augustus 2010 toch nog een historisch rendement hadden van 7,26% (NL aandelen) en 7,42% (Purple Star) (zie productie 15 bij dagvaarding). Dit is weliswaar lager dan de beoogde 9%, maar is evenmin een diskwalificatie van deze fondsen.
En welke idioot verschuilt zich achter de mening van financiele adviseurs als het gaat om serieuze voorspellingen van de economie? Moet je dan niet beter kijken naar objectieve meningen van economische wetenschappers in die tijd, waar de verzekeraars heel goed van op de hoogte moeten zijn geweest? Last but not least: Kan ASR aantonen dat hun eigen investeringen op dat ogenblik uitgingen van een doorlopende stijging van aandelen van >18%? Of omgekeerd, kan de klager aannemelijk maken dat ASR dit niet zelf geloofde?
Ik moet zeggen dat bij de betroffen polis ASR blijkbaar ook duidelijk een voorbeeldrendement van 9% gebruikt heeft, wat bij grotendeels aandelen niet zo onredelijk was. Of ze daar ook de gevaren van volatiliteit bij uitgelegd hebben weet ik niet. Maar wat me stoort is dat deze kantonrechter op een hele domme manier hier de econoom uithangt (dat ik dat hier soms doe is nog tot daar aan toe).
Meer domme punten van deze rechter:
"ook bij flucturerende koersen wel veilig" (??????)
en een 8.87% verwacht percentage voor aandelen is niet zo relevant omdat klager een mixfonds had (hoewel met grotendeels aandelen), en die ene procent scheelt op de lange duur erg veel.
Mogen dit soort mensen zulke rechtzaken leiden?
Meerheuvel