[ archief ] De moeizame gang van een claim bij de rechter

[juwita]

Onderstaand geciteerd arrest van de Hoge Raad kwam ik vandaag tegen.

LJN: BO7121, Hoge Raad , 09/02063 Print uitspraak


Datum uitspraak: 28-01-2011
Datum publicatie: 28-01-2011
Rechtsgebied: Civiel overig
Soort procedure: Cassatie
Inhoudsindicatie: Verbintenissenrecht. Uitvoering van overeenkomsten van geldlening en levensverzekering. (81 RO)

De moeizame strijd van een woekerpolis/annex beleggingshypotheek gedupeerde tegen Delta Lloyd N.V. en waarin Delta Lloyd Levensverzekeringen ineens een ander blijkt te zijn dan Delta Lloyd N.V. Juridische foefjes met verschillende rechtspersonen en een gedupeerde die bakzeil haalt, door een klein foutje in de eerste dagvaarding.

Recht hebben en recht halen; een wereld van verschil.

[M. van Rossum]

Voor de volledige tekst uitspraak de link: http://zoeken.rechtspraak.nl/detailpage.aspx?ljn=BO7121

@ juwita je conclusie is terecht, maar wel wat kort door de bocht.
Mijn commentaar: het ging in essentie om deze (oude) zaak:

1.13 [Eiser] c.s. hebben DLL bij brief van 12 juli 1995 aansprakelijk gesteld voor hun schade als gevolg van haar tekortschieten in de uitvoering van haar verbintenissen uit de overeenkomsten van geldlening en levensverzekering met polisnummers [002], [003] en [004].
Voorts heeft [eiser 1] bij brief van 9 augustus 1995 met betrekking tot zijn beleggingspolissen (nummers [002] en [004]) een klacht ingediend bij de Ombudsman Levensverzekering. In zijn brief van 16 januari 1996 heeft de Ombudsman de klacht van [eiser 1] aldus verwoord, dat de in juli 1993 gevraagde fondsswitch niet is uitgevoerd en ook niet meer uitgevoerd had mogen worden vanwege de veel gunstiger koersontwikkeling van het Delta Lloyd Investment Fund ten opzichte van het Delta Lloyd Rentefonds.
De Ombudsman heeft deze klacht vervolgens ongegrond geoordeeld, omdat naar zijn oordeel het achterwege blijven van een administratieve afwikkeling van de fondsswitch er niet aan in de weg stond dat de switch juridisch en polistechnisch een feit was, in aanmerking nemende dat [eiser 1] genoegzaam bekend werd verondersteld met de switch.

1.14 Bij dagvaarding van 30 december 1997 hebben [eiser] c.s. een vordering ingesteld tegen verweerster in cassatie onder 1, Delta Lloyd, tot schadevergoeding op grond van wanprestatie/onrechtmatige daad in de uitvoering van haar verbintenissen uit de overeenkomsten van geldlening en levensverzekering. Bij vonnis van 18 mei 2005 (rolnummer H 03.2592) heeft de rechtbank te Amsterdam die vordering afgewezen op de grond dat ter zake van die overeenkomsten tussen [eiser] c.s. enerzijds en DLL anderzijds een schikking was getroffen ter wederzijdse finale kwijting. Dat vonnis is in kracht van gewijsde gegaan.

NB Het ging dus niet om misleiding in precontractuele fase!
Opvallend is dat eisers na afwijzing Ombudsman niet naar Geschillencommissie zijn gestapt, maar rechtszaak zijn begonnen. Lijkt mij een bij voorbaat kansloze en ook domme stap, gezien overwegingen Ombudsman.
Dus ja, cassatie was tegen verkeerde rechtspersoon gericht, maar ook zonder die misser was vordering al lang hoog en breed (en naar ik kan zien: terecht) afgewezen. In volgende reactie nog een passende anecdote in dit verband.

[M. van Rossum]

In zaak tegen ABN AMRO hebben ik en aantal van mijn medegedupeerden de volgende tekst (noem het een 'disclaimer') opgenomen:

Voor de goede orde merken we hier en nu op dat wij in gelijke mate ABN AMRO Bank N.V. (welke in 1998 optrad als onze tussenpersoon c.q. hypotheekadviseur) en ABN AMRO Levensverzekering N.V. (welke in 1998 optrad als feitelijke aanbieder van het verzekeringsproduct) volledig aansprakelijk stellen voor de door ons geleden schade, in het besef dat de Code Rendement & Risico 1997 uitdrukkelijk de verzekeraar aansprakelijk houdt, ook voor communicatie van de tussenpersoon. Naar onze informatie dient echter de Afdeling Klachtenmanagement (AA1416) te Amsterdam ook voor de verzekeraar als de instantie tot wie de verzekerde zich bij een klacht dient te wenden. Vandaar dat wij in onze aansprakelijkheidsstelling middels deze brief ons voor beide partijen tot dezelfde afdeling wenden, ter vermijding van eventuele misverstanden in afschrift aan ABN AMRO Levensverzekering N.V. te Zwolle. Kortheidshalve spreken wij verder in deze brief over ABN AMRO, waarmee beide financiële dienstverleners in gelijke mate bedoeld worden, tenzij anders aangegeven.

In mijn eigen procedure is de Ombudsman 'vergeten' ook de wederpartij ABN AMRO Levensverzekering N.V. in de hoor en wederhoor procedure te betrekken, zodat, na de voorspelbare afwijzing van de klacht door de Ombudsman (zie ook eerdere berichten, ondermeer over GCHB 2010-390) de Geschillencommissie aanvankelijk 'voorlopig' de klacht tegen ABN AMRO Levensverzekering N.V. niet ontvankelijk verklaarde (en tegen ABN AMRO Bank N.V. wel). Na het indienen van een bezwaar bij de voorzitter van de Geschillencommissie, onder verwijzing naar bovenstaande klachtadressering werd beslist dat ook klacht tegen ABN AMRO Levensverzekering N.V. nu ontvankelijk was. Ombudsman heeft intussen moeten bevestigen dat zijn (negatieve) oordeel ook betrekking had op ABN AMRO Levensverzekering N.V.