[ archief ] Wabeke eindelijk ontmaskerd ?

[AllPino]

Geachte heer / mevrouw Wever.
Ik begrijp uw kritiek. Maar het is storend dat bepaalde figuren een topic gaan domineren en hun mening als een theologie met hoog waarachtigheidsgehalte repeterend spuien. Sterker nog. De persoon die u thans verdedigt krijgt nog weinig serieuze replay en voedt het vermoeden een penvriend(in) te hebben geschapen.

[sourireunpeu]

Arie humor kan jou niet ontzegd worden

[Van Friesland]

= Wevera Juwita en/of Van Rossum?

Het is een algemeen bekend verschijnsel dat je op de man/vrouw gaat spelen als dat de enige manier is om nog tot iemand door te dringen die zo overtuigd is van zijn/haar eigen gelijk dat hij/zij niet meer open staat voor inhoudelijke argumenten.

Wat jammer is, is dat dit hier kennelijk aan de hand is. Wat ook jammer is, is dat Van Rossum nooit duidelijk antwoord heeft gegeven op die toch zo eenvoudige vraag. Staat ie op de loonlijst van een van de stichtingen (WPC en of VP)? Stel zo'n vraag aan mij en ik zou meteen naar waarheid 'neen' hebben geantwoord. Kennelijk kan Van Rossum dat niet, en draait ie er dus maar wat om heen.

Dat is mijn mening. Iedereen die er anders over denkt, laat ik graag in zijn/haar waarde. Jammer alleen dat niet iedereen op dit forum andersdenkenden op dezelfde wijze in zijn/haar waarde laat. Niemand heeft de waarheid in pacht. Doe dan ook niet alsof. Ik ben nu wel klaar met deze discussie, tenzij iemand me toch weer aanleiding geeft om te reageren. Dat is geen dreigement. Meer een belofte.

Nog wel een waarschuwing: pas op met de adviezen op dit forum. Je weet nooit wie welke verborgen agenda voert. Zoek je antwoorden bij personen die je vertrouwt. Ik wens iedereen veel succes in zijn of haar strijd.

[M. van Rossum]

Beste Van Rossum,
Ik denk dat de kans groter is dat WPC en VP-nadat de onderhandelingen over o.a. de inkleuring van de post schrijnende gevallen (sic !) is afgerond- samen met verzekeraars de compensatieregelingen alsnog op grond van de Wet Collectieve Afwikkeling Massaschade (Wet Cam) algemeen verbindend zullen laten verklaren door het Gerechtshof in Amsterdam. Tegen een vergoeding van een ''handsome additional fee'' zullen deze advocatenstichtingen daar vermoedelijk wel toe bereid zijn. Alsdan zullen woekerpolisgedupeerden die de strijd echt aan willen gaan tijdig moeten ''opt outen'' om zich aan de algemeen verbindenverklaring te onttrekken. Vele onder hen die nu nog strijdbaar zijn zullen dit nalaten. De belangen van de verzekeringsbranche, de advocatenstichtingen, de rechterlijke macht, de haagse politiek lopen hier te zeer parallel. Een boek als dat van Kooman en de tijdelijke oprispingen in de media zullen dit niet doorbreken. Gedupeerden die voor ''dwaling'' gaan zijn vooral op eigen kracht en die van een goede advocaat aangewezen. Van elders heeft men voorlopig geen echte ''hulp'' te verwachten.

Overigens een woekerpolisslachtoffer die echt voor dwaling gaat, zendt natuurlijk aan zijn verzekeraar een buitengerechtelijke vernietigingsbrief; vordert daarin alle betaalde premie terug (+ wettelijke rente) en stopt accuut met verdere betaling van zijn premie. Dat zet zaken echt op scherp, individueel uiteraard, maar is wel de te bewandelen weg. Ik vermoed dat nog géén 0,001 promille van de circa 5 miljoen gedupeerden deze mate van lef en juridische visie getoond heeft. Tot nu toe.

Ter adstructie van mijn betoog over het belang van de vaststellingsovereenkomst bij dwalingszaken voor de Rechtbank nog dit aardige citaat uit de uitspraak 10 maart 2010 van de Rechtbank Den Haag, waar de dwaling werd erkend maar de eisen desalniettemin werden afgewezen:
http://zoeken.rechtspraak.nl/Default.aspx Zoek op LJN: BL9733

4.12 Het is Aegon geweest die ondoorzichtigheid heeft gecreëerd ten aanzien van de hoogte van de overlijdensrisicoverzekeringspremie. Ten aanzien van de kosten van administratie en beheer is zij duidelijk geweest. Bedoelde verhouding tussen kosten en premie is in juridisch opzicht niet van belang, aangezien niet is gesteld of gebleken dat die relatie voor het publiek algemeen bekend is. In tegendeel, zij is juist de basis voor de ondoorzichtigheid die is vastgesteld door de Ombudsman Verzekeringen (Aanbeveling blz. acht). Deze zet beide uitdrukkelijk naast elkaar (Aanbeveling blz. 10, pt. 6). Ten aanzien van hoogte van de overlijdensrisicopremie is de Ombudsman Verzekeringen van oordeel dat deze niet hoger behoort te zijn dan de premie die een bij dezelfde verzekeraar voor een vergelijkbaar risico bij een zelfstandige risicoverzekering in rekening wordt gebracht op het moment van het sluiten van die verzekering, derhalve zonder daar bovenop "oneigenlijke opslagen" in rekening te brengen (Aanbeveling blz. 10, pt. 7). Naar de rechtbank - zoals als door Aegon onweersproken aangevoerd - vaststelt, bleek aanbeveling pt. 7 in de praktijk niet werkbaar en is met instemming van onder meer de Ombudsman Verzekeringen een nadere invulling van deze aanbeveling gegeven in artikel 2.3 van de vaststellingsovereenkomst. Hierbij is de overlijdensrisicopremie genormeerd op basis van een sterftetafel alsmede een brutering van de aldus bepaalde premie met 16%. In het geval de daadwerkelijk in rekening gebrachte overlijdensrisicopremie hoger is dan de genormeerde overlijdensrisicopremie, bepaalt artikel 2.3 dat het meerdere meetelt in het jaarlijkse maximum percentage aan kosten als bedoeld in artikel 2.1 van de vaststellingsovereenkomst.

4.13 Alles overwegende en bij gebreke van andere relevante aanknopingspunten is de rechtbank van oordeel dat voor het vaststellen van een redelijk premieniveau bij [eiser] moet worden aangesloten bij het bepaalde in de vaststellingsovereenkomst. Uit de door Aegon bij brief van 2 november 2009 overgelegde berekening (bijlage 2 bij de notitie), waarvan de juistheid door [eiser] niet is bestreden, blijkt dat het (genormeerde) beleggingsresultaat van het VermogensPlan van [eiser] op basis van de vaststellingsovereenkomst (€ 90.325,23) lager is dan het daadwerkelijk door [eiser] behaalde beleggingsresultaat (€ 97.649,15). Er is derhalve geen sprake van op te heffen nadeel in de zin van artikel 6:230 BW. Bijgevolg moeten de (onderdelen van de) vorderingen genoemd onder r.o. 4.8 worden afgewezen.

4.14 Nu partijen over en weer op onderdelen in het ongelijk worden gesteld, zal de rechtbank de proceskosten tussen partijen compenseren.

5. De beslissing

De rechtbank

5.1 verklaart voor recht:
- dat Aegon ex artikel 1401a BW (oud) jo. artikel 1416a BW (oud) onrechtmatig jegens [eiser] heeft gehandeld door onvolledige informatie betreffende haar financiële product VermogensPlan aan [eiser] ter beschikking te stellen;
- dat het VermogensPlan met nummer 1910075769 onder invloed van dwaling als bedoeld in artikel 6:228 lid 1 BW tot stand is gekomen en bij een juiste voorstelling van zaken niet zou zijn gesloten en dat deze dwaling te wijten is aan inlichtingen verstrekt door Aegon, met dien verstande dat deze dwaling niet leidt tot vernietiging of wijziging van de tussen partijen gesloten overeenkomst;
- dat Aegon heeft verzuimd om aan [eiser] een verzekeringspolis ter beschikking te stellen en dat zij daarmee in strijd heeft gehandeld met de toen ex artikel 259 WvK op haar rustende verplichting daartoe;
- dat Aegon toerekenbaar tekort is geschoten in de nakoming van de op haar rustende (precontractuele) zorgplicht;

5.2 wijst het meer of anders gevorderde af;

5.3 compenseert de proceskosten tussen partijen in die zin dat iedere partij de eigen kosten draagt.


Dit vonnis is gewezen door mr. B.C. Punt en in het openbaar uitgesproken op 10 maart 2010, in tegenwoordigheid van de griffier.

[juwita]

Dit vonnis van 10 maart 2010, in casu een vonnis van de Rechtbank Den Haag, is (voorzover ik kan overzien) het tweede woekerpolisvonnis waarin dwaling aan de orde is gesteld.
Het vonnis bevestigt mijn eerdere vermoeden dat de rechtspraak op zoek zou gaan naar argumenten om dwalings/vernietigingsclaims te gaan afwijzen. Deze rechter, mr. B.C. Punt, heeft daartoe vermoedelijk diep moeten zoeken, maar heeft uiteindelijk een arrest van de Hoge Raad uit 1959 gevonden dat hem blijkbaar bruikbaar voorkwam voor naar analogie te hanteren argumenten ter afwijzing van de vernietigingsclaim. Wedden dat de Geschillencommissie Kifid binnenkort met een uitspraak komt (op het punt van ''dwaling'') waarin wordt verwezen naar dit vonnis (zo ''wassen'' Kifid en rechters ''elkaars rug'')

Verdere kanttekeningen bij dit vonnis in deze toch wat a typische zaak:
1) de eiser/polisbezitter was (en is ?) advocaat. Door Aegon wordt hem ook tegengeworpen dat hij dus beter had moeten weten;
2) Anders dan veel andere spaarkasovereenkomsten/ beleggingspolissen had dit product Vermogensplan toevallig aanmerkelijk méér opgeleverd (97.949,15) bij expiratie dan de door de eiser betaalde totale premie en inleg (56.722,51);
3) Het vonnis haakt aan aan de Wabeke norm, hetgeen m.i. ook hier weer de rechterlijke pogingen bevestigt tot het voeren van een ''ontmoedigingsbeleid'' met betrekking tot individuele claims van woekerpolisgedupeerden.

Opmerkelijk (en onbegrijpelijk) is rechtsoverweging 4.3. in het vonnis waarin de toetsingsmaatstaf van de ''gemiddelde consument'' toch ietwat lijkt te worden opgehangen aan deze eiser. Opmerkelijk te meer doordat verderop ''dwaling'' wel wordt toegekend (zij het de vernietigingsvordering niet !). Geen misleiding, wel dwaling. Wie dit nog begrijpt moge het zeggen. Dit is zo'n beetje het omgekeerde van de aandelenleaserechtspraak, daar was het ''geen misleiding, dus ook geen dwaling''. Nu dus: ''wel dwaling, maar geen misleiding'' Tja ! Ik denk dat we inmiddels mogen vaststellen dat misleiding in de wetgeving is verworden tot de bekende ''dode letter'' en Nederland daarmee tot een misleidingsbananenrepubliek.

Nu uit het vonnis blijkt dat eiser advocaat is of was, zal hij vermoedelijk wel in appel gaan tegen dit vonnis. Altijd wel een vrindje die dit kosteloos of voor een fles goede wijn voor hem doet.

Opmerkelijk is verder dat de Stichting Koersplan de Weg Kwijt in haar laatste nieuwsbrief van juni 2010 met geen woord rept over dit vonnis van de Rechtbank Den Haag, terwijl het toch ook een spaarkasovereenkomst betreft die veel overeenkomsten kent met het Koerplan (wan)product.

Wordt (ongetwijfeld) vervolgd .............

[M. van Rossum]

Opmerkelijk te meer doordat verderop ''dwaling'' wel wordt toegekend (zij het de vernietigingsvordering niet !)..

Dat is nu precies mijn punt. Zo opmerkelijk vind ik dat niet: ook indien dwaling wordt toegekend, vindt immers geen vernietiging plaats indien geen aantoonbare schade wordt opgelopen dan wel die schade (anderszins) wordt gecompenseerd.

[juwita]

Van Rossum,

De wet spreekt niet over ''schade'' maar over het ''opheffen van het nadeel'' dat het gevolg is van de dwaling. Zie artikel 230 boek 6 BW.
De standaard compensatieregelingen op basis van de Wabeke norm bieden naar mijn oordeel geen voldoende ''opheffing van het nadeel'' waarover een dwalende ten aanzien van zijn woekerpolis dwaalde . Wanneer aan een verzamelaar van Van Gogh schilderijen een schilderij van Van Gogh wordt verkocht tegen een koopprijs van zeg 1 miljoen, en het doek blijkt later van Manet te zijn en een waarde van 900.000 te hebben, volstaat een compensatie van 1 ton ook niet. De koper verkeer namelijk in dwaling over de Van Gogh en niet over een lagere waarde.
Naar analogie, woekerpolisbezitters zullen velaal dwalen over verborgen kosteninhoudingen an sich en niet over het feit dat die kosten, bijvoorbeeld, jaarlijks 3% van de poliswaarde bleken te zijn en dan door compensatie verlaagd worden tot de maxima percentages van de Wabeke norm.

[M. van Rossum]

De wet spreekt niet over ''schade'' maar over het ''opheffen van het nadeel'' dat het gevolg is van de dwaling. Zie artikel 230 boek 6 BW.
De standaard compensatieregelingen op basis van de Wabeke norm bieden naar mijn oordeel geen voldoende ''opheffing van het nadeel'' waarover een dwalende ten aanzien van zijn woekerpolis dwaalde . Wanneer aan een verzamelaar van Van Gogh schilderijen een schilderij van Van Gogh wordt verkocht tegen een koopprijs van zeg 1 miljoen, en het doek blijkt later van Manet te zijn en een waarde van 900.000 te hebben, volstaat een compensatie van 1 ton ook niet. De koper verkeer namelijk in dwaling over de Van Gogh en niet over een lagere waarde.
Naar analogie, woekerpolisbezitters zullen velaal dwalen over verborgen kosteninhoudingen an sich en niet over het feit dat die kosten, bijvoorbeeld, jaarlijks 3% van de poliswaarde bleken te zijn en dan door compensatie verlaagd worden tot de maxima percentages van de Wabeke norm.

Ja, opheffen van het nadeel. In tegenstelling tot schilderijen, gaat het in het geval van beleggingsverzekeringen uitsluitend om op geld waardeerbare nadelen. Als dat nadeel dus voor 100% of nagenoeg 100% wordt "opgeheven" (door een schadecompensatie in euro's), vervalt dus de grond voor vernietiging. Vechten tegen windmolens om op lagere kosteninhouding dan Wabekenorm uit te komen (overigens voor grotere polissen inmiddels teruggebracht tot 1,5%). In mijn geval is niet kosteninhouding het knelpunt (die lag al rond de ca 1%), maar inteereffect. Als ook dat effect geheel of nagenoeg geheel wordt gecompenseerd wordt dwaling toegekend, maar polis niet vernietigd (Falcon case). Vandaar mijn stelling dat wel degelijk gelet moet worden op de uiteindelijke vaststellingsovereenkomsten, omdat deze voor de rechter voldoende maatstaf zijn voor opheffen nadeel, ook als dwaling wordt toegekend. Het opheffen van nadeel mag ook plaatsvinden door het door de verzekeraar doen van een wijzigingsvoorstel. Uiteraard is nog door verzekeraar aan te tonen dat dit wijzigingsvoorstel voldoende het nadeel opheft.

Dwaling ten aanzien van beleggingsverzekering. Verzekerden spreken verzekeraar aan en vorderen onder meer vernietiging van de beleggingsverzekering. De rechtbank neemt dwaling aan ten aanzien van het zogenoemde hefboom effect en ten aanzien van het geprognotiseerde rendement. Nader onderzoek naar de vraag of deze dwaling tot vernietiging leidt, nu de verzekeraar een wijzigingsvoorstel heeft gedaan dat neerkomt op toepassing van de regeling die tot stand is gekomen met de Stichting Woekerpolis Claim en met de Stichting Verliespolis.
LJN: BI7834, Rechtbank Haarlem , 140342 / HA ZA 07-1327