Ik denk dat het grootste probleem ontstaat doordat de zorgverzekeraar op de stoel van een arts gaat zitten. De zorgverzekeraar beoordeeld een client zonder dat de zorgverzekeraar een gesprek laat staan een medische keuring heeft losgelaten op de individuele client. Zelf heb k ervaren dat ik door mijn longarts door ben verwezen naar een astmacentrum voor een behandeling omdat ik ernstig instabiel astma heb. De zorgverzekeraar heet tot 4 x toe de aanvraag afgewezen. Uiteindelijk hebben wij moeten dreigen met een rechtszaak waarna de toewijzng (bij hoge utzondering) er doorkwam. Met alle gevolgen vandien. Het gevolg is dat ik in een nog slechtere lichamelijke toestand opgenomen ben in een astmacentrum Het herstel verloopt langzaam mede dankzij de starre houding van mijn zorgverzekeraar.
Gisteravond zag de utizending van Radar waar ee meneer maar 27 behandelingen toegewezen krijgt terwijl hij er veel meer nodig heeft om kwaliteit van leven te waarborgen. Uiteindelijk komt het er op neer dat de zorgverzekeraar zichzelf hiermee in de vingers snijdt want deze meneer zal steeds slechter gaan functioneren en daardoor steeds meer een beroep zal moeten doen op medische zorg!
Ik kan die situatie doortrekken naar mijn eigen situatie doordat de zorgvekeraar telkens een afwijzing heeft gegeven op behandeling is mijn lichamelijke conditie er alleen maar op achteruit gegaan, waardoor ik hoogstwaarschijnlijk langer moet opgenomen blijven dan als ik vorig jaar was opgenomen!
Ik vind dat de zorgvekeraars eens moeten gaan zitten op de stoel van de patient en niet op de stoel van arts, want het is duidelijk dat ze daar geen kaas van gegeten hebben. Al pretenderen de zgn. medische adviseurs een medische achtergrond te hebben, zelfs artsen te zijn, maar ik heb heel erg het idee dat het afgekeurde artsen of artsen zijn die niet goed genoeg waren om aan de bak te komen in een ziekenhuis. I.i.g. hebben ze in de collegezalen niet opgelet!
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
