[ archief ] Het verslag van anoniem1 over Legio

[anoniem1]

Geachte bezoekers van het forum,

Ik ben nu een aantal dagen op dit forum bezig en één ding is me wel duidelijk geworden. Bij de ene klant is een hoop kennis aanwezig omtrent het product op zich en een ander is bijna een autoriteit op het gebied van aandelen. Ik ben eens gaan kijken op de verschillende forums waar men het over heeft en ben van alles tegengekomen. Van het discussiëren over wetboek-artikelen tot aan het vragen stellen van mensen die er geen hout meer van snappen. Ik ga mij echter beperken tot het weergeven van de handel zoals die vanuit de optiek van de handelaar plaats vind. Ik schrijf dit met opzet in de tegenwoordige tijd omdat dit, binnen de marge van het fatsoen, nog steeds een normale manier van handelen is.

Om weer te geven vanuit welk referentiekader ik mij heb gemeld, zal ik mijn loopbaan binnen de financiële en commerciële wereld met u delen. Ik zal geen namen noemen van firma’s waarbij ik heb gewerkt en zal dat ook nooit doen. Deze firma’s bestaan (begrijpelijk) niet meer, maar sommige van mijn oud-collega’s zijn nog steeds in de branche werkzaam. Bij sommige mensen zal echter bij het lezen van de voorbeelden en de informatie een lichtje gaan branden en dat is geen zuiver toeval.

Ik ben begonnen bij een firma die opereerde vanuit Duitsland en zich richtte op klanten in Nederland. Deze werden alle telefonisch benaderd. Dit was de echte “cowboy”-tijd. Als u nu het idee heeft wel eens agressief of onbeschoft benaderd te zijn, gelooft u mij, dat is nog niets. Potentiële klanten werden benaderd met een product waarmee zij redelijk risicovrij op de goederen-termijn-markten (GTM) konden opereren. Over de werkwijze straks meer. Na een periode als verkoper, met wisselend resultaat, ben ik ingewijd in de trading. Ik heb daar ondermeer gefunctioneerd als informer, trader en loader. Na verloop van tijd zijn we overgestapt naar de handel in valuta’s.

Na een drietal jaren was ik het zat en ben een tijdje als vertegenwoordiger gaan werken met advertentieruimte en biologische schoonmaakmiddelen onder mijn arm. Ik werd weer benaderd door oud-collega’s om voor hen te gaan werken, maar nu in Nederland. Zij hadden inmiddels een viertal firma’s die zich bezig hielden met lease-beleggingen. Ook “groen“-beleggingen, vast-goed en bosgrond zat in het pakket. Ik ben daar als manager aangesteld om de verkoop op poten te zetten. Na twee jaar heb ik bij een andere soortgelijke firma een klantenservice opgestart, waarna ik een eind aan mijn loopbaan als verkoper heb gezet. Ik ben daarna nog diverse keren benaderd maar ben hier niet meer op in gegaan. Niet uit wroeging, ik heb nergens spijt van, maar puur omdat het de pest is voor je huwelijk als je 70-80 uur per week werkt. Ik heb lekker “geboert” en hoef ook niet meer zo nodig.

De werkwijze in Duitsland:

Op de GTM hadden we een heel goed product, het Limited-Liability-Investment-Systeem (LLIS). Hiermee konden klanten van tevoren aangeven hoeveel verlies zij uiteindelijk wilden of konden dragen (Stop-Loss). Het risico, en daarmee ook tegelijkertijd het voordeel, is de grote onderliggende waarde. Bij GTM moet u denken aan goederen zoals goud, zilver, koffie, graan, suiker en het meer bekende Pork-belly’s en Frozen-Orange-Juice.

Men praat hier wel over fysieke goederen! Als men een contract niet uit de markt haalt, krijgt u ze daadwerkelijk geleverd of moet u ze leveren! Deze goederen worden per stuk genoteerd maar per contract verhandelt (hefboom). Afhankelijk van de soort bestaat een contract uit een groot aantal hoeveelheden. (koffie = 37.500 lbs of goud = 100 tr./ounce). De waarde ligt wel altijd rond de US$ 100.000. GTM-contracten worden hoofdzakelijk op beurzen in de VS verhandeld, bv. Chicago (Chicago Board of Trade, de CBT of de New-York-Mercantile-Exchange, de NYMEX). Het nadeel van deze markt is echter dat hier bijzonder moeilijk technisch op te traden valt omdat de markt erg gevoelig is voor allerhande secundaire factoren zoals weer, nieuws en de orders van grote spelers. Vandaar dat we toen zijn overgestapt op de handel in valuta’s, de Foreign Exchange (Forex). In tegenstelling tot de handel in GTM, kon men op de Forex 24 uur handelen per computer. Per dag wordt hier US$ 280.000.000.000 verhandeld.

Als we dachten dat we op GTM-contracten veel geld konden verdienen, met de Forex werd het helemaal een feest. De aankoop vindt plaats op dezelfde manier als bij aandelen. Wat hield een trade in voor de klant en voor ons? Een voorbeeld:

Na een technische analyse van de markt lijkt het interessant om een Dollar (US$) te kopen t.o.v. de Duitse Mark (DM). Men speculeert dan op een stijgende Dollarkoers in Duitsland. (een “Buy as opening“, men kan ook speculeren op een daling van de US$, een “Sell as opening“). Contractgrootte op de Forex is altijd 100.000, in dit geval dus US$ 100.000 vs. DM. De koers laat een beweging zien tussen de US$ 0,88.50 en de 0,90.25, een hele normale dagelijkse koersschommeling van US$ 0,01.75 (1,75 US$cent).

De bedoeling is om een aantal klanten hiervoor te benaderen en deze in de markt te plaatsen. Er zit verschil tussen de ene klant en de andere, maar daarover later meer. Ik zal me beperken tot 1 klant, om de berekening wat overzichtelijker te laten zien.

Klant A heeft een rekening bij ons met daar op nog zo’n US$ 500.000. Van dit bedrag willen we ongeveer de helft als risicodragend neerzetten, dus we hebben US$ 250.000 tot onze beschikking.
We willen een Stop-Loss neerzetten op het niveau van US$ 0,8810, dus per Dollar 0,0030. Aangezien 1 contract bestaat uit 100.000 stuks, is de investering die gevraagd wordt:

100.000 x 0,0030 = US$ 300. Hierbij komen nog US$ 83 transactiekosten = US$ 383.
US$ 250.000 / US$ 383 = 652,7 dus we doen 650 contracten US$ vs.DM.

We bellen de klant op met onze analyse en vragen of hij er voor voelt. Dit gesprek wordt op band opgenomen. Officieel hoeft het niet omdat we via een volmacht alles kunnen doen met zijn geld wat we willen. De ervaring leerde echter dat de klant op deze manier het idee kreeg zelf nog wat te beslissen te hebben.

We bellen de Broker (in Zwitserland) en geven de order door: 652 x US$ vs DM op 0,8850 of beter, en vertellen er bij dat het gaat om een opening (nieuwe positie) en dat we willen kopen. Deze gegevens komen zowel bij ons, als bij de broker op een zg. “trade-Slip” te staan, voorzien van een tijd-datum-stempel. Dit is een klein briefje voor de administratie.
Nu zal de koers toch even onder de 0,8850 moeten zakken, omdat we anders de order niet krijgen. De plaatser, de broker e.d. willen hier ook wat aan verdienen. Omdat het om een redelijke ordergrootte gaat, zal het verschil kleiner zijn dan wanneer men maar 1 contract in de markt plaatst.
Als wij in het scherm een 0,8840 zien, weten we dat we de order wel gekregen hebben (Trigger).

De broker belt ons weer op om een bevestiging te vragen dat we zo juist 652 keer een contract US$ vs DM hebben gekocht op een koers van 0,8850 en dat het een opening betreft. Hij zal ook standaard om een rekeningnummer vragen waarop de order zal worden verwerkt. Deze gegevens heeft hij nodig om zijn administratie op orde te brengen en de gegevens aan het administratie-kantoor door te geven. Dit kantoor regelt ook de afschriften naar de klanten. In plaats van deze direct te geven, wachten we daar nog mee. Het zal u zo duidelijk worden waarom.

Wat heeft de klant verdiend? Nog niets.
Wat hebben wij verdiend? Zie de volgende berekening:

De order die we voor 0,88.50 hebben gekregen gaat niet voor die koers de boeken in voor de klant. We geven de klant een aankoopkoers van 0,89.00 en de rest is voor ons, voor de moeite:

652 x 100.000 = 65.200.000
65.200.000 x 0,0050 (0,89.00 - 0,88.50) = US$ 326.000, plus 54.116 (652 x 83 = kosten).

Laten we er vanuit gaan dat de trade in ons voordeel loopt en dat we kunnen verkopen op 0,90.00. Het verkopen gebeurd op dezelfde manier als bij het aankopen. Als de koers een quote laat zien van 0,90.10 hebben we de order en kunnen we gaan rekenen. Om de klant Break-Even te laten maken heeft hij minimaal 0,00083 (100.000 / US$ 83) nodig. Laten we zeggen dat hij zo’n 20 tikken krijgt, dus op 0,89.20 verkocht. De berekening ziet er als volgt uit:

65.200.000 x 0,00.20 = 130.400
130.400 - 54.116 (kosten) = 76.284 voor de klant, toch ruim 30% (30.51) rendement met 1 trade!
Doe me dat maar eens na….

Voor de firma ziet het er als volgt uit:

65.200.000 x 0,0080 (van 0,90.00 - 0,89.20) = 521.600. Daar komt nog de eerder gedane aankoop bij, dus het eindresultaat is 521.600 + 326.000 + 54.116 = US$ 901.716.

Indien een trade tegen ons in loopt, passen we dezelfde rekensom toe, alleen zal de marge wat minder zijn. Als we de order tegen 0,8830 uit de markt kunnen halen, zal de klant 0,88.20 krijgen en strijken wij het verschil, 0,00.30, op. We bellen de broker op om het rekeningnummer van de klant door te geven en iedereen is gelukkig. In het voorbeeld geef ik een redelijk grote trade weer met behoorlijk wat risico, maar is niet een ongebruikelijke. Indien een trade zeer goed is gegaan, zoals in het voorbeeld, zijn er echter nog meer mogelijkheden. Zolang we de broker niet hebben gebeld zijn we vrij in het toekennen van de contracten, binnen de valuta’s en de koers waarop we gehandeld hebben.

Stel dat we een paar nieuwe klanten hebben met een goed potentieel, ze beginnen in de regel allemaal met een bedrag rond de Fl. 10.000, dan kunnen we hem al heel snel blij maken met een goede trade. We kunnen in totaal zo’n 652 posities verhandelen. Afhankelijk van zijn saldo kon hij een aantal “Lots” krijgen. Indien er niet genoeg op zijn rekening stond, vertelden we hem dat het er zo goed uit zag, dat we desnoods het verschil zelf bij zouden passen. De klant die origineel alle 652 lots zou doen bellen we op met de mededeling dat we niet alle posities hebben kunnen krijgen omdat we toch iets te voorzichtig waren. We konden bijvoorbeeld maar 100 lots krijgen. Indien we intern de zaken administratief op orde hadden, kon de broker gebeld worden om alle rekeningnummers door te geven. Dit kon oplopen tot wel meer dan 100 rekeningen per trade. Het enige dat de klanten op hun rekening kregen was de informatie die wij doorgaven aan de broker.

Bij een verliestrade werden de klanten benaderd die moeilijk waren, geen geld meer wilde bijstorten of bijna leeg waren. Voor onze verdiensten van ons maakt dat helemaal niets uit. Het enige dat jammer was, is dat het totaal aan klantengeld (equity) geslonken was. Maar, daar hadden we een goede sales voor om dat weer aan te vullen met nieuwe klanten.

Wat betreft de bestaande klanten was het van belang dat zij goed netservice werden. Hoe meer informatie zij gaven, des te beter was het voor ons. Wij konden, door het In-house-matchen, een perfect beeld van onszelf neerzetten. Wanneer een klant een aantal (goede of slechte) trades gedaan had werden zij voorbereid op de “loader”met een goed gesprek.

In het kort kwam het gesprek er op neer dat er iemand bij het kantoor op bezoek kwam, waarbij wij maar kinderen waren. Deze meneer deed héle grote zaken. Zo groot dat hij de markt kon maken en breken (…). We zagen hem niet zo veel, dus het was maar goed dat we de klant even snel konden spreken. Als de klant nu kon zeggen hoeveel hij vrij kon maken binnen een tweetal dagen, dan zorgden wij er wel voor dat zijn mapje tussen zijn stukken kwam te liggen. Als hij dan “per ongeluk” gebeld werd, moest hij maar eens goed luisteren en zeker in gaan op het voorstel. Dan kon hij een hoop geld verdienen.

De dag er na werden de klanten dan gebeld met een zeer goed verhaal en meer dan de helft ging overstag. Als men het niet kon overmaken naar onze rekening in Zwitserland bij de Credit-Suisse, konden we het ook wel op komen halen. Ik heb zelf bedragen opgehaald variërend van Fl. 150.000 tot het record van Fl. 748.000 contant. Dit geld was in de regel binnen twee weken weg.

En dan Nederland:

Maak u geen illusies. Het handelen in aandelen en valuta’s heden ten dage gebeurd nog precies zo, zij het op kleinere schaal. De mogelijkheid om het op deze manier te doen, bestaat nog steeds, al is het niet toegestaan. Dit valt alleen te controleren voor een klant indien hij te zien krijgt op welk tijdstip en tegen welke koers zijn order is getriggerd. Indien men deze gegevens heeft is het alleen maar zaak alles door de zeef te gooien en zien wat er uitkomt.

Denk nu eens na over het volgende:

De lening/krediet die u heeft afgesloten, komt (doorgaans) niet van een onafhankelijke financieringsmaatschappij, maar van dezelfde firma die voor u handelt (…). Er zijn dus fysiek maar twee partijen, terwijl er eigenlijk sprake zou moeten zijn van drie. U, de bank die handelt en de krediet-verstrekker. Het enige dat er gebeurd bij de Legio-lease-constructie is dat de trader een briefje van u krijgt met daarop een bedrag dat hij aan kan wenden voor het doen van trades. Dit is gewoon een aanvulling van zijn equity, een bedrag waarover u risico loopt en niet de bank. Niet meer en niet minder. Uw geld blijft ook gewoon op hun rekening staan, daar worden geen fysieke aandelen van gekocht.

Hoe kan u verklaren dat een bank 1jaar later, en nog een jaar later, eenzelfde pak aandelen kan aanbieden tegen dezelfde koersprijs? Door het verschil in prijs aan te vullen met dividend uitkeringen? Dat zou betekenen dat koersstijgingen per aandeel volledig en altijd contant zouden worden uitbetaald? Noem mij een aandeel waarbij dat gebeurd is…. Dat zou betekenen dat de bank uit eigen zak het verschil bij legt? Laat me niet lachen.

Indien een aandeel lager in koers is dan aan u beloofd, is het helemaal een mooie handel. De bank koopt ze op de beurs (administratief!) en verkoopt ze weer aan u tegen een hogere koers.

De bank, Labouchere, koopt deze aandelen fysiek niet in, maar alleen op papier. In de tussentijd blijft uw geld netjes als risicodragend kapitaal staan om mee te stoeien. Zo lang zij geen meldingsplicht hebben om aan te geven wat zij precies met uw geld doen, heeft u daar ook geen weet van. Is in principe ook niet belangrijk. Een Rabo of ABN zal ook rente moeten uitbetalen over uw saldo. En ja, ook uw geld wordt daarvoor gebruikt. Dat mag ook. Zo lang een bank niet meer uitstaande posities heeft dan er aan solvabiliteit (kredietwaardigheid) in huis is komen daar geen problemen van. Indien dat wel het geval is en de posities lopen ook nog eens tegen hen in, is er stront aan de knikker (Nick leeson-Barings Bank of onze eigen Slavenburg).

Dan nog even over de aan- en verkoopkoersen. (ja, nog een keer, als u er tenminste nog bij bent).

Als een trader het voor elkaar krijgt om steevast tegen de hoogste en laagste koersen te kopen en te verkopen, heeft hij binnen een week problemen met zijn klanten en met zijn baas. Je zou je ook af kunnen vragen waarom hij deze ongelooflijke capaciteiten niet aanwendt om het andersom te doen. Dan hoefde hij niet meer bij Labouchere te werken maar bij een privé-belegger met een miljard als maandsalaris. Deze mensen bestaan dus niet echt.

Dit krijg je alleen voor elkaar als je een gedane trade achteraf verwerkt. Een andere manier is er niet!!!

Ik ben benieuwd naar enkele gegevens die de brokers en marketmakers op de beurs hebben van de trades van Labouchere. Ik denk dat deze trades allemaal gedaan zijn op naam van en ten gunste van de afdeling effecten van Labouchere. Dat geeft je de vrijheid om achteraf gegevens te verwerken naar eigen inzicht. Logischer kan ik het niet uitleggen. Hier verdient de bank ook het meeste aan. Zeker als je op papier geen transactie- of andere kosten mag berekenen.

Dank voor uw aandacht zo ver, als er vragen of opmerkingen zijn zal ik ze ongetwijfeld te zien krijgen is mijn ervaring.

[willem S]

Bedankt,

Dit is wat al geruime tijd wordt gesteld.
Ik kom hier later op de avond nog op terug.

Groet
W

[Janneke52]

Ton print jij dit uit?

[lhardeman]

Betse anonoem1,

Het is een zeer interressant verhaal, op de eerste plaats dank voor alle moeite om het uit te leggen hoe een en ander werkt. Maar........ wat hebben de gedupeerde hier nu concreet aan, wat kunnen ze hier mee doen ? Een advocaat in fiscaalrecht waarschijnlijk wel maar een leek (het merendeel op dit forum) zal zich achter de oren krabben. Kan jij uitleggen naar aanleiding van je verhaal wat Labouchere/Dexia dan fout heeft gedaan t.o.v haar klanten (of goed) om zulke contracten aan te bieden ?

Groet, Anne.

[anoniem1]

Beste Anne,

Een advocaat fiscaalrecht kan hier helemaal niets mee wat betreft Legio. Wat de gedupeerden hier aan hebben is het feit dat er niet met hun geld is omgegaan zoals beloofd en omschreven in de contracten door Legio. Misleiding dus. Tevens geeft het aan dater aan In-house matching is gedaan door de afdeling effecten van Labouchere. Dat is verboden. (Zie ING-jaren '90)

Gaarne de afschriften in een hogere resoluteie, ze zijn niet leesbaar te krijgen. Heb je mijn mailtje niet ontvangen?

[Truus2004]

Anne, in aansluitng bij de opmerking van Janneke, het lijkt me een prima verhaal om voor te leggen aan de advocaat. Immers, niet alles wordt altijd door iedereen begrepen. Dat kan toch ook niet? Daar heb je specifieke studies voor. En dus ook advocaten, toch?
Anoniem, bedankt!

[Geïnteresseerde]

Hallo Anoniem1,

Met interesse las ik je verhaal. Wat ik er niet aan begrijp is hoe jij weet dat Legio ook op deze GTM achtige manier tewerk is gegaan.
Heb je dat ergens vermeld zodat ik dat kan opzoeken, of zou je dat anders hier kunnen uitleggen?

Alvast bedankt.

Een geïnteresseerde.

[lhardeman]

Pipa en Janneke, aardig dat jullie reageren maar doe dit liever per mail om deze topic overzichtelijk te houden anders is hij zo weer om zeep geholpen.
Met vriendelijke groet, Anne.

[willem S]

Anoniem,

wordt er uberhaupt wel op de AEX gehandeld? Ik heb zwart op wit dat er OTC opties zijn aangeschaft buiten de AEX om bij een derde partij... Het lijkt mij erg onwaarschijnlijk dat de opties zijn uitgevoerd, als dit wel is gebeurd is dit volgens mij ook een onrechtmatige daad.

Maar waar ik eigenlijk naar toe wil is het volgende: kunnen de aandelen ook via die derde partij worden aangeschaft? Bijvoorbeeld uit een depot van de bank oid... Of is dit wat jij in je verhaal probeert te verduidelijken? Inhouse matching zegt me momenteel nog niet zoveel,
zou je dat nog meer kunnen verduidelijken?

Groet,
W

[willem S]

nog een kleine aanvulling.... is reeds eerder gepost.

OTC opties die dexia heeft gebruikt zijn bij een derde gekocht. Dit was naar alle waarschijnlijkheid CDC Labouchere Securities Services. Zie volgend artikel uit de DfT.

"Dexia lijft CDC Labouchere volledig in

AMSTERDAM (DFT) - Dexia Bank neemt de aandelen van Caisse des Depots (CDC) in het samenwerkingsverband CDC Labouchere Securities Services over.
Labouchere werd in 2000 door Dexia ingelijft. Nu wordt ook het initiatief op het gebied van effectenafwikkelen, -bewaren en -lenen wordt een 100% dochteronderneming van Dexia Bank. De naam zal worden gewijzigd in Dexia Securities Services."

[Gast]

anoniem 1, er gaat mij een lichtje branden.

ik denk dat wij jaren geleden contact hebben gehad ivm derivaten?
denk aan koffie.


verder ga ik niet omdat anderen mee kijken en lezen.

in ieder geval was het geen zuivere koffie.

gr

pechvogel

[Gast]

anoniem1,

wij betaalden per maand!! dus u verhaal gaat wel op maar dan voor alle contractanten,immers € 50 tot € 100 per persoon is niet interessant,wel allemaal .

dividend kon men kiezen oa bij spaarlease agio of stock.

ik denk dat het toch wat anders is gegaan,maar wel in een bepaalde context zoals u aangeeft,dus verboden !!

[Joshua]

Woensdag 5 juni 2002 werd het onderzoek van de Erasumus Universiteit naar de aan- en verkoopkoersen van Legio gepubliceerd. De redactie van Radar heeft met interesse kennis genomen van de resultaten van het onderzoek. De redactie heeft niet de intentie het onderzoek aan te vechten, maar er staan nog wel een aantal vragen open. Onderstaande vragen hebben wij voorgelegd aan de EUR

Vraag

6. Kunt u aangeven of uw onderzoek uitsluit dat er sprake is geweest van inhouse matching bij Legio?

Wat is het antwoord?

[Joshua]

29-03-2004
EP plenaire Straatsburg 29 maart 2004
interventie Ieke van den Burg (PES NL)
over ISD (Villiers) en transparantierichtlijn (Skinner)
http://www.ivandenburg.nl/onderhoud/tem ... .php?id=53

In de plenaire zitting deze week twee compromissen tussen EP en Raad aan de orde over voorstellen uit Bolkestein´s Fin Diensten Actieplan. Na uitvoerige en ingewikkelde onderhandeling zijn raad en EP het eens geworden over de wetgeving. Ieke van den Burg, die bij beide dossiers actief betrokken was, kan leven met de uitkomsten en gaf in het plenaire debat het volgende commentaar:

Weer twee stappen vooruit in het Financiële Diensten Actieplan, en hopelijk niet een stap terug!

De ISD richtlijn: hier ben ik een tevreden mens. Vanaf het begin heb ik geprobeerd een brug te slaan tussen de tegenovergestelde meningen en belangen. Mijn toetssteen is of de regels bijdragen aan meer liquiditeit en investeringsbereidheid, en of de particuliere belegger voldoende beschermd - en de institutionele belegger niet onnodig gehinderd - wordt.

Inhouse matching door grote banken waardoor het monopolie van de effectenbeurzen doorbroken wordt, is vanuit die invalshoek positief en kan onder de condities die we nu in het compromis scheppen extra mogelijkheden bieden voor beleggers en voor ondernemingen die kapitaal nodig hebben.

____________________________________________________________
Rumoer over de beursvloer
28-09-2003

In een aantal landen, met name Frankrijk en Italië, is nog bepaald dat alleen via de beurzen in effecten gehandeld mag worden, de zogenaamde concentratieregel. Elders kunnen beleggers ook profiteren van transacties die "in house" door grote handelsbanken tegen lagere kosten gedaan worden. In de Londense City is dit al heel gebruikelijk, maar ook in Nederland zijn de grote banken zoals ABN-AMRO daarvoor in. Er werd dus van verschillende kanten stevig gelobbied door experts uit de financiële wereld.

Ieke heeft zich laten leiden door drie uitgangspunten:

het belang van het stimuleren van particuliere investeringen om de economie weer impulsen te geven; en
het bieden van meer keuzemogelijkheden en lagere kosten voor de kleine particuliere belegger,
met tegelijkertijd een optimale bescherming door regels t.a.v. de uitvoering en een goed toezicht daarop.
De ontwikkelingen in de financiële wereld gaan zo snel, dat je een zekere ruimte moet laten voor toezichthouders om preciezere regels te stellen. Dat is via het compromis gebeurd. De druk vanuit o.a. Frankrijk en Italië om het monopolie van de beurzen te handhaven, en de "in house matching" bij banken onmogelijk te maken, heeft het niet gered. Maar in de compromisamendementen van het EP zijn wel strakkere regels gesteld, dan ze in Londen graag gezien zouden hebben. Ook is er een onderscheid gemaakt tussen diensten waarvoor echt advies van de beleggingsinstellingen vereist is, en diensten die alleen maar orders uitvoeren die duidelijk zijn vastgelegd, om deze niet op hogere kosten te jagen. Andere richtlijnen, zoals die over de voorlichting die in een prospectus moeten worden vastgelegd, voorzien weer in bescherming van de belegger tegen deze risico’s. De affaires rondom Legio-Lease of Lloyds, laten nog dagelijks zien, hoe belangrijk zulke goede voorlichting is! Want veel mensen hebben maar al te hard ondervonden dat mooie beloftes en resultaten uit het verleden geen garanties bieden voor de toekomst.

tsja wat heeft AEGON gedaan via La Bouchere?

anoniem1

wij zijn benieuwd.

Inside information met bewijs? Is het of was het verboden tot nu toe?

[Joshua]

Legio ver-Lease
William Schonewille - 12 april 2002


3. In rekening gebrachte kosten koersen
De koersen die tot stand komen bij de afwikkeling van de overeenkomsten geven aanleiding tot veel vragen. Uit onderzoek van de Erasmus Universiteit is gebleken dat de aankoopkoersen structureel boven in de bandbreedte van de dagkoersen zaten en verkoopkoersen structureel aan de onderkant van de bandbreedte van die dagkoersen.

Statistisch is onderzocht hoe groot de kans is dat de handelaren van Dexia Bank het slechter doen dan andere handelaren. Deze kans blijkt kleiner te zijn dan 0,01% en is om die reden statistisch vrijwel uitgesloten. In dat geval resteren twee mogelijkheden, namelijk dat de bank intern aan- en verkooporders aan elkaar koppelt, het zogenaamde inhouse matchen, hetgeen verboden is zonder vergunning.

Dexia Bank zelf stelt dat geen sprake is van inhouse matching, zodat in dat geval nog één ander alternatief bezien zal moeten worden, te weten de mogelijkheid dat cliënten een andere koers verantwoord krijgen dan daadwerkelijk op de effectenbeurs gerealiseerd is. Als daarvan sprake is, hetgeen wat mij betreft niet voor de hand ligt, zou dat fraude betekenen en ontstaat er een strafrechtelijk probleem.


Kom op is er sprake van In House Matching of NIET.
Dexia medewerkers staat anoniem1 weer alleen in de kou of meld anoniem2 zich nog.

[16again]

Hoe kan u verklaren dat een bank 1jaar later, en nog een jaar later, eenzelfde pak aandelen kan aanbieden tegen dezelfde koersprijs? Door het verschil in prijs aan te vullen met dividend uitkeringen? Dat zou betekenen dat koersstijgingen per aandeel volledig en altijd contant zouden worden uitbetaald?

Er is hier gesuggereerd met de combinatie van een call en put optie.
Prijsverschil van deze opties wordt betaalt met dividendopbrengst.

Overigens is deze constructie gunstig voor lessee. Worden alle aandelen direct op dag 1 aangeschaft, dan zou een hoger maandbedrag nodig zijn bij 12%

[jll]

Uit het 'Officieel bericht opties en futures' van Euronext Amsterdam:

Een optie geeft de koper het recht gedurende een vastgestelde termijn een vaste hoeveelheid
van de onderliggende waarde tegen een overeengekomen prijs te kopen (calloptie)

anoniem1, met alle respect voor uw kennis, uw verhandeling over inhouse matching snijdt niet of nauwelijks hout bij aandelenlease.
16again,

Overigens is deze constructie gunstig voor lessee

u vergeet erbij te vermelden: 'bij gestegen koersen'

[anoniem1]

16 again,

Als je mijn verslag goed leest zal je duidelijk worden dat je vraagstelling weer niet klopt. Er is geen aandeel dat de koersstijging volledig in dividend uitkeert aan de bezitters van die aandelen. Er is bij een koersstijging van een aandeel dus altijd geld te kort indien men dit voor dezelfde prijs levert.

Dit komt ook erg duidelijk naar voren in de overeenkomsten van de wv3d:

art.9:....."Indien deze dividenden niet voldoende zijn dan zal een eventueel tekort een het eind van de lease-overeenkomst worden verrekend"...

In het kort komt het er op neer dat indien er niet genoeg dividend wordt uitgekeerd over het al bestaande pakket aandelen om eenzelfde pakket aan te kopen, dat de klant het verschil in aankoopsprijs zelf moet bijpassen. Hij hoeft dat niet meteen te doen, dat wordt aan het beinde van zijneventuele winst afgetrokken (...). Kan het nog doorzichtiger? Het krediet is afkomstig van de eigen maatschappij. Dat betekent dat de maandelijkse betalinge direct terugvloeien in de eigen gelederen!! Vestzak-broekzak. Men heeft maar met één tegenpartij te maken en niet met een onafhankelijke

Er is mij trouwens nog iets niet geheel duidelijk. Ik heb inmiddels een overeenkomst onder ogen gekregen (bedankt nog) en ik kom ergens helemaal niet uit. Maar misschien snap ik het niet.

Er staat vermeld dat er een pakket aandelen is aangekocht tegen een bepaalde koers en dat komt neer op € 13.000 (afgerond). Een jaar later komt er nog zo'n pakket van € 13.000 en een jaar later nog één.
Tesamen is dit dus € 39.000. Dit zou het bedrag moeten zijn dat men moet leasen, want dat is de prijs van de aandelen zonder kosten.

Men moet hierover een rente betalen van € 8.200 (afgerond) gedurende de looptijd. En nu komt het: deze 2 bedragen telt men bij elkaar op (..) en dat is de totale leasesom? Het maandbedrag is € 230 en dat komt neer op 17% rente gedurende de looptijd (..)

Dus Labouchere krijgt in één keer de leasesom van alle drie de pakketten, en drie jaar lang 17% rente daarover? Ik snap het niet en tegelijkertijd snap ik het zeker!

Nogmaals, door het krediet intern te laten financieren stelt men een deel van het eigen kapitaal aan als risicodragend op naam en ter verantwoording van de klanten (..) Hoe zou het gaan als ik door een derde zou laten financieren? Die zou zeker bepaalde eisen stellen aan de verpanding. U bent bijv. ook verplicht uw koophuis netjes te onderhouden.....

Waarom denkt men trouwens dat de effectenkantoren en financiele instellingen graag het In-house matchen in willen voeren in NL?

[anoniem1]

Wel verdo*** 16again,

Ga je nu vertellen dat je een Call kan vergelijken met de belofte van een tegenpartij die jou aandelen aanbiedt tegen een voorafgesproken prijs en hoeveelheid? Waar haal toch al deze wijsheid vandaan?

Stel dat men een Call zou kunnen kopen op een termijn van 2 jaar verder. Hoeveel denk je dat er betaald zou moeten worden aan tijdswaarde en verwachtingswaarde (ik neem niet aan dat je een Call gaat kopen in een Bearish?)

Opties geen per 100 aandelen. Welke klant heeft er precies 100 aandelen op zijn contract staan? Waar haal je de aandelen die je te kort hebt (of over) vandaan? Misschien door opties op naam van iemand anders te "versnijden"?

Sorry, maar als er iemand met argumenten komt die geen hout snijden, ben jij het. Je gaat niet inhoudelijjk in op zaken (hoe zou dat komen? Wel de klok maar niet de klepel?) maar zoekt naar onvolkomenheden die je probeert te weerleggen, maar absoluut niet gefundamenteerd.

Ik zou het op prijs stellen als je je eerst in wat materie verdiept, maar waarschijnlijk vindt je je eigen kennis en comfortgebied dusdanig groot en ontwikkeld dat je daar geen behoefte aan hebt. En kom eens met een quote van jezelf in plaats van die van anderen onjuist te interpreteren.

Zucht....

[Joshua]

Waarom dat grote bedrijven voor toestaan inhouse matching zijn?

zie vorige topic van EP plenaire Straatsburg 29 maart 2004
interventie Ieke van den Burg (PES NL)

het belang van het stimuleren van particuliere investeringen om de economie weer impulsen te geven; en
het bieden van meer keuzemogelijkheden en lagere kosten voor de kleine particuliere belegger,

klopt dit?
of is het politieke dogma's uit de economie Wie is Ieke van den Burg (VVD?)