Op de site adviesverlies.nl las ik vandaag een aantal nuttige en bruikbare tips. Volgens mij moeten een aantal mensen stoppen met betalen van hun rentetermijnen. Daarnaast las ik in een brief dat het bestuur van deze stichting begin 2003 een brief aan de politiek en de toezichthouders heeft geschreven met een aantal vragen over de status van Dexia Nederland. Volgens hen is er de structuur zo gewijzigd dat Dexia Nederland nu een lege BV is. Hoewel het moederbedrijf in België wel een garantie heeft afgegeven voor 500 miljoen, is het ook mogelijk om deze garantie zonder veel moeite in te trekken. Dit betekent feitelijk dat wanneer het Dexia Nederland te heet onder de voeten wordt, men de stekker eruit kan trekken. Ik heb deze info vanmiddag na laten trekken en bevestigd gekregen. Het volgende scenario kan zich dan ontvouwen. Er wordt een curator aangewezen die een claim legt bij de verkoper van deze ****, de bankverzekeraar Aegon. Deze heeft daarom op dit moment de meeste belangen om Dexia overeind te houden. Wanneer Dexia een lege dop blijkt te zijn is een tweede gevolg dat de gedupeerden via hun advocaten de toezichthouders (NB en AFM) aansprakelijk gaan stellen. Tenminste wanneer men advocaten kan vinden die dit aandurven.
Daarnaast zag ik dat het bestuur van bovengenoemde stichting via een zusterstichting al vanaf 1999 bezig is de risico’s van producten, de verkoopmethoden en het gebrek aan toezicht in kaart te brengen en aan de kaak te stellen. Vér voordat er maar een wolkje aan de lucht te bekennen was en niemand zich druk maakte over dit gebeuren, heeft dit bestuur d.m.v. duizenden brieven en rapporten naar pers, de branche zelf, de toezichthouders, de politiek, de consumentenbond, de vereniging eigen huis, de ondernemingskamer etc., omschreven waar en hoe het fout zou gaan. Ook vond ik heel veel artikelen in diverse dagbladen en tijdschriften, w.o. AD, Volkskrant, Telegraaf, FD, Katholiek Nieuwsblad, Vrij Nederland, FEM etc. Dus wij kunnen niet zeggen het niet geweten te hebben.
Ik ben ervan overtuigd dat dankzij dit soort activiteiten en het goede werk van stichtingen als leaseleed en een vereniging pay-back de druk op de verantwoordelijken zo groot is geworden dan men het niet meer aandurft om de gedupeerden in de kou te laten staan. Daarom hoop ik dat iedereen zo nuchter blijft om te werken aan een oplossing die haalbaar is. Dat kan nooit een totale vergoeding zijn, maar ook niet de compensatie die DSO voorstelt. Op de site van de stichting las ik dat men al een aantal weken met een team mensen (juristen en mensen uit de branche zelf) werkt aan een concept voor een eindoplossing volgens de methodiek van de (Zuid Afrikaanse) waarheidscommissies. We wachten af.
