Tekst ff intergraal overgenomen.
Voor meer info : klik hier
Vijf jaar is 'Ronin', mijn trouwe Audi S8 alweer in mijn bezit.
Ik weet het nog als de dag van gisteren, hoe het beest daar stond te glimmen voor de garage waar hij te koop stond, het middelpunt van alle aandacht. Er stonden tientallen andere auto's, maar de rest viel in het niet bij deze zwarte schoonheid.
Kort daarvoor proefgereden met een eveneens zwarte Jaguar XJR, ook niet de minste dus. Ik was benieuwd hoe de Audi het zou opnemen tegen deze geduchte concurrent.
De verkoper was even bezig met een klant, en gebaarde dat we de S8 vast konden gaan bekijken. Dat liet ik me geen twee keer zeggen natuurlijk. De deur geopend en plaatsgenomen in het prachtige zilvergrijze Recaro interieur. Een imposant dashboard, de schitterende sportzetels, bekleed met mooi zacht leder en een middenbaan uit fraai Alcantara gaven de Audi een chique, sportieve uitstraling. Hier kon ik wel aan wennen, ik voelde me meteen al thuis! Véél ruimer dan de Jaguar, betere stoelen en meer hoofdruimte. Met mijn 1.90 hield dat in de Jag niet over, om nog maar te zwijgen van de beenruimte achterin.
Met een opgewekt "proefrit maken?" verstoorde de verkoper mijn gedachten. "Eh, ja lijkt me een goed idee" reageerde ik. Met een beheerste grom kwam de V8 tot leven, en even later rolden we het parkeerterrein af het dorp in. Een klein stukje provinciale weg gaf al een veelbelovend gevoel, dit reed absoluut niet verkeerd. Ingetogen kracht en luxe waren wat begrippen die me te binnen schoten. Vijf minuutjes later was daar de oprit naar de snelweg... Een dotje gas in de bocht van de oprit verried al iets van de kracht en de fenomenale grip van dit monster. Invoegen was kinderspel, en voor ik het goed en wel besefte wees de teller snelheden aan die hier te lande hoogst illegaal zijn. Wat een koppel en souplesse! En dan die grip in de bochten... En dat alles verpakt in ruimte, luxe en prachtige afwerking. Ik was meteen verkocht... De Jag was nog slechts een vage herinnering.
Even cool spelen bij de verkoper, en niet te happig doen natuurlijk, maar voor mij was de zaak al beklonken, dit was 'm gewoon!
Alles afgemaakt en een afspraak gemaakt voor de DEKRA aankoopkeuring, maar het liefst had ik 'm meteen meegenomen! Dat werd een verwachtingsvolle week later, maar het genot was er niet minder om toen we eenmaal met de S8 op weg naar huis waren.
Intussen hebben we er al flink wat reizen mee gemaakt, naar Frankrijk, Portugal, Spanje, Italië, Duitsland, etc. Iedere keer is het weer een puur genoegen om lange ritten te maken met deze auto.
De buitenkant en de techniek zijn natuurlijk belangrijk, maar het interieur niet minder. Daar breng je toch de meeste tijd door... Gelukkig zit het ook op dat gebied wel goed in de S8. de Recaro's zitten als gegoten, en de combinatie Alcantara en leder ziet er niet alleen prachtig uit, het zit ook heerlijk. Het Alcantara biedt plenty grip, voelt warm aan als het koud is en koel als het warm is. Ideaal...
Geen wonder dat ik er netjes mee omga, en me altijd strikt aan de regels voor onderhoud heb gehouden. Vijf jaar lang is dat goed gegaan, afnemen met een lauwwarme vochtige theedoek, en het zag er weer prachtig uit.
Tot ik begin dit jaar de Sonax Alcantara Reiniger zag...
Dit product heette perfect te zijn voor het reinigen van Alcantara. Vandaar dus ook die naam... Het was aldus ook absoluut veilig voor Alcantara, zo beweerde Sonax. Een bekend merk denk je dan, en geen vaag busje 'eigen merk' van de bouwmarkt. Dus dat moet goed zijn, toch...?
Enfin, ik een bus gekocht en aan de slag. Exact de gebruiksvoorschriften opgevolgd en het aangebracht en 10 minuten laten intrekken. Je wordt geacht om de gehele oppervlakte tegelijk te behandelen, om kleurverschillen te voorkomen. Ik heb aldus de voorstoelen en de A-stijlen ingespoten met Sonax Alcantara Reiniger om het de kans te geven in te trekken, om het daarna met de doek af te nemen.
Bij het afnemen van het eerste deel viel me al op dat het Alcantara er ineens heel vreemd uitzag. De structuur was compleet verdwenen, het leek meer op een tweedehands teddybeer dan op m'n fraaie Alcantara...
Ik schrok me een ongeluk, en ben voorzichtig begonnen de rest af te nemen. Van wrijven of boenen was hier al geen sprake meer. Maar het kwaad was a geschied. Een totale ramp! Elk deel wat behandeld was met Sonax Alcantara Reiniger begon te pluizen als een gek.
Ik werd fysiek onpasselijk, voelde me echt ziek bij deze aanblik. M'n schitterende interieur was in één klap gereduceerd tot een onooglijke bende...
Meteen Tim op de hoogte gebracht, die er al net zo ziek van was als ik. Hij heeft meteen contact opgenomen met Sonax Nederland, die mij verzocht naar het hoofdkantoor te komen om de schade op te nemen.
Zo gezegd zo gedaan, ik vanuit Friesland naar Nieuwegein. Dat kostte me wel een dag en een boel benzine, maar goed, ik wilde dit toch graag zo snel mogelijk geregeld hebben. Tim was zo vriendelijk om óók te komen, goddank. Daar had ik echt een hele steun aan, en die kon in wel gebruiken op dit moment.
Bij Sonax heeft men de boel in ogenschouw genomen, en men besloot een test te doen om te zien of de schade echt door hun product kwam.
Men heeft aldus een toen nog in goede staat verkerend deel ingespoten en schoongemaakt volgens de gebruiksvoorschriften. Het resultaat was exact hetzelfde: de Alcantara begon te pluizen en liet zelfs gedeeltelijk los.
"Een volstrekt duidelijke zaak" volgens diverse Sonax medewerkers, inclusief de directeur. "We gaan direct contact opnemen met ons hoofdkantoor in Duitsland om deze zaak voor u op te lossen". Men was uiterst vriendelijk, en ik vertrok in de volle overtuiging dat het netjes geregeld zou worden.
Het was zo duidelijk als wat, en bovendien had Sonax eigenhandig een stuk bekleding verpest met hun test. Dan kun je het niet maken om de klant vervolgens het bos in te sturen... toch? Bovendien vond men het zelf ook "een klare zaak", geen enkele reden tot ongerustheid dus.
Een paar weken later kreeg ik een telefoontje van Sonax, of ik een schadeformulier wilde invullen. De zaak was duidelijk en de afwikkeling nog slechts een formaliteit, zo vertelde de medewerker. Ik hoefde alleen het schadeformulier in te vullen, en de proforma factuur van de Audi dealer erbij te doen, dan zou het netjes vergoed worden.
Ik kreeg diezelfde dag het schadeformulier van Sonax, waarop de schade reeds als 'terecht' stond aangemerkt. Ik heb het op de aangegeven plaatsten ingevuld en ondertekend, en per omgaande geretourneerd.
Vervolgens bleef het erg lang stil van de zijde van Sonax. Pas een maand later kreeg ik een berichtje. Dit keer verzocht men mij een schriftelijke aansprakelijkheidsstelling op te stellen. Een wonderlijk verzoek in dit stadium; een maand na inzending van het schadeformulier waarbij mij al was toegezegd dat de afwikkeling nog ‘slechts een formaliteit’ was. Maar goed, ook aan dit verzoek heb ik voldaan.
Vanuit Sonax bleef het weer stil, de updates die ik kreeg kwamen van Tim (een geweldige steun en toeverlaat), die herhaaldelijk contact hierover heeft gehad met Sonax . Hij kreeg steeds hetzelfde te horen wat mij ook is verteld, dat het een "duidelijke zaak" is en de afwikkeling "slechts een formaliteit". Het duurde even, maar alles kwam goed, zo was de boodschap.
Op 16 mei wist Tim te melden dat hij van Sonax had gehoord dat de zaak nu eindelijk rond was. De zaak was met het hoofdkantoor in Duitsland doorgesproken en - hoewel het allemaal helaas wat langer had geduurd dan verwacht - Sonax Nederland had nu het groene licht gekregen om de schade te gaan vergoeden. De feitelijke vergoeding van de geleden schade was nu nog ‘slechts een formaliteit’ die binnen een paar dagen zou zijn afgewikkeld.
Dus ik opgetogen, eindelijk zou Ronin weer in oude staat hersteld kunnen worden, en ik hoefde gelukkig niet langer met de afschuwelijke tweedehands-teddyberen-look te leven...
Maar ook hierna bleef het stil van de kant van Sonax. Ik verveelde Tim maar weer eens met de vraag of hij al wat had gehoord. Hij had - accuraat als altijd - allang weer contact opgenomen, maar meldde dat Sonax niet reageerde op zijn mails en telefoontjes... O jee, zouden het dan toch boeven zijn? Het zal toch niet... Ach, ze zullen het wel druk hebben, het is immers een respectabel bedrijf... dacht ik nog.
Tim werd intussen erg boos op Sonax, en stuurde een brief op poten. Keurig netjes, maar wel duidelijk...
Even later kreeg ik een uiterst bondige reactie van de directeur zelf: “Hiermee informeer ik u dat wij deze [schade] ter beoordeling hebben doorgegeven aan ons moederbedrijf in Duitsland.”
Ho, wacht even! Nu kon ik het écht even niet meer volgen. Dat ‘doorgeven’ was immers toch al in maart dit jaar gebeurd…? Dit is daarna nog eens aangevuld door het schadeformulier op 4 april én de aansprakelijkheidsstelling op 8 mei. Vervolgens is op 16 mei toegezegd dat de bespreking met ‘Duitsland’ al achter de rug was, en dat men daar akkoord is gegaan met vergoeding van de geleden schade. De zaak zou dus allang al rond moeten zijn! Zowel mij als Tim is bij herhaling verteld dat het wachten alleen nog is op de feitelijke schadeloosstelling (die bewuste ‘formaliteit’ die maar steeds niet afgewikkeld wordt).
Dat was een wel héél vaag mailtje... Werd ik aan het lijntje gehouden, of wist die directeur soms niet wat z'n medewerkers deden?
Er stond onder dat ik het direct zou horen als er nieuws was, dus fatsoenshalve Sonax maar wéér de tijd gegeven om inhoudelijk te reageren. Zucht...
Twee weken later, nog niets. Nu ik moest ik maar eens even in de pen klimmen, Tim had gedaan wat hij kon, en meer.
De directeur van Sonax Nederland een beleefde brief gestuurd met een opsomming van alle feiten, toezeggingen en uitspraken, en meegedeeld dat ik nou toch wel graag een keer de boel geregeld wilde zien. We waren alweer drie maanden verder, en in de tussentijd zat ik me te verbijten over de staat van m'n interieur, kon me 'grapjes' laten welgevallen over de look, en me nergens met fatsoen vertonen. Leuk, naar een meeting gaan met zo'n interieur... No Thanks! Dan maar thuis blijven...
Ik heb tot dusver m'n mond gehouden over deze schade én de oorzaak, om Sonax geen negatieve publiciteit te bezorgen. Fatsoenshalve wilde ik Sonax de gelegenheid geven deze schade naar behoren op te lossen. Immers, fouten maken kan de beste gebeuren, wat wérkelijk telt is hoe je hier mee omgaat. Men heeft immers toegezegd het netjes op te lossen, en daar gaat het om...
Vanmorgen ligt er dus eindelijk een enveloppe van Sonax op de mat. De tekst van de brief komt op het volgende neer:
"Sonax Alcantara Reiniger is een prima product, en de oorzaak ligt bij Audi of de fabrikant".
Vreemd genoeg heb ik daar al die jaren nooit iets van gemerkt, en kwamen de problemen pas toen ik - voor het eerst - Sonax Alcantara Reiniger heb gebruikt.
Geen wóórd over de tests en de daarbij aangerichte extra schade, alleen dat ze de schade hadden "waargenomen".
Geen aanbod, géén coulance, zelfs geen reiskostenvergoeding. Niks, nul, noppes, nada! "Zoekt u het maar uit" is de strekking van het verhaal.
Ik snap werkelijk niet hoe die lieden met zichzelf kunnen leven. Eerst maar blijven roepen dat het "volstrekt helder" is en de afwikkeling "een formaliteit", om dan drie maanden later met zoiets aan te komen. Ronduit schofterig als je het mij vraagt. Ze kunnen die tent beter So-nix noemen...
Dus als je nog een effectieve manier zoekt om een Alcantara interieur te verzieken, busje Sonax Alcantara Reiniger erover, klaar ben je!
Maar zonder gekheid, als je je kostbare Alcantara wilt reinigen, neem dan alsjeblieft geen enkel risico. Pak gewoon een vochtige theedoek, zoals ik atijd probleemloos heb gedaan, tot op die onzalige dag...
Een gewaarschuwd detailer telt voor twee......
Zijn er meer mensen die een vergelijkbaar probleem hebben (gehad)?
Patrick
Evenals op het porscheforum, daar heeft ook 
