[ archief ] Orthopeed wil schroeven niet meteen verwijderen.

[moederslink]

Ik snap natuurlijk dat je dit hoopt , maar calculeer toch evengoed in dat die dingen er niet voor niets zitten en misschien wel goed geplaatst zijn. Dan is de teleurstelling straks niet té groot.
Ondertussen sterkte en doorzettingsvermogen gewenst.

[Luuk27]

Ben afgelopen Woensdag bij een Second Opinion geweest. En dat was slecht nieuws al die chirurgen denken dat het een contractuur is terwijl ik zeker weet dat het door de schroeven komt. Deze man zegt
zelfs dat heel me leven die schroeven moeten blijven zitten. Al die chirurgen kunnen ook niet verklaren waarom ik zoveel pijn heb.

Hij zei ook dat ik terug moest gaan naar de behandel arts.

Ik ben er nu wel klaar mee ik kan niks meer niet lopen, zwemmen, fietsen. Constant pijn en kan niet goed slapen en geen tv kijken omdat ik zoveel pijn heb.

Ik mag hopen dat de schroeven er wel uit mogen over een half jaar zoals beloofd. En dat die operatie wel goed gaat.

Ik denk gewoon dat die ******* van chirurg te lange schroeven heeft gebruikt in het gewricht en dat het daarom klem zit en mijn been zit nu op 40 graden gebogen ofzo.

Hij gaat gewoon niet meer plat.
En dat vind ik nog het minst erg ik vind het erg dat ik niet eens meer normaal tv kan kijken of aan me websites kan werken omdat ik zoveel pijn heb.

[Revoked]

Je laat je teveel leiden door de pijn. Deal with it. En ja, ik ben door dezelfde hel gegaan. Niet makkelijk, maar op de huidige manier door blijven gaan zet geen zoden aan de dijk. Ga dingen doen en negeer de pijn. Dat is ontzettend moeilijk, maar vooralsnog de enige manier. Jij moet het zelf gaan doen. Niemand anders zal je kunnen helpen. En die schroeven hebben er geen ruk mee te maken. Je oude leventje krijg je niet terug, tijd om het roer om te gooien.
Misschien kun je advies krijgen van Komkommertijd, die heeft alles al gehad en leeft nog steeds. In zijn eigen wereld, dat dan weer wel.

[Moneyman]

Vervelend dat de second opinion je nie theeft gebracht wat je hoopte. Maar... je weet nu wél dat het behandeltraject gewoon goed is. Nu moet je zelf nog de knop om zien te draaien en je eigen inschattingen los laten. Focus je niet meer op de discussie, maar op je herstel.

Ik denk gewoon dat die ******* van chirurg te lange schroeven heeft gebruikt in het gewricht en dat het daarom klem zit en mijn been zit nu op 40 graden gebogen ofzo.

Dat kan je wel blijven zeggen, maar als zowel je eigen artsen als je second opinion het tegendeel aangeven is dat logischerwijs niet het geval. Je kunt dan wel blijven vasthouden aan je eigen lekenmening, maar je staat dan je eigen herstel in de weg.

Klinkt hard, maar dat is wel wat je nodig hebt.

[criticus2]

gezien wat er allemaal aan ingrepen gedaan is met schroeven en zo, was het geen simpel snijwondje. Wellicht van het idee afstappen dat je volledig de oude zal gaan worden. Er zijn echt grenzen aan wat een lijf kan hebben. Misschien is het goed hier hulp (psycholoog) bij te zoeken, want uit je berichten is het behoorlijk duidelijk dat je tegen een muur aanloopt. Die in jouw visie door de behandelaars is opgericht, maar ik krijg echt het gevoel dat je je zelf in de weg staat hierin. harde boodschap ja, dat klopt. Maar verder kom ik als leek ook niet.

[moederslink]

Luuk , wanneer deze second opinion heeft uitgewezen dat er sprake is van contractuur en zij jou terugsturen naar de behandelend arts zou ik dat zeker doen.
Dit is buitengewoon pijnlijk nl en komt vaak voor na een lange tijd waarin de knie gefixeerd is geweest.
Dit geeft verkromming, verstijving en bewegingsbeperking plus pijn!
Wat zegt de fysiotherapeut? Oefen je iedere dag? En genoeg?

Heeft die laatste arts ook foto.s of een scan gemaakt?
Met welke boodschap stuurden ze jou weer terug naar je oude behandelaar?

Jij kunt er als leek niet goed over oordelen of de schroeven te lang zijn of te vast aangedraaid.
Ik kan niet ontkennen dat er ' medische missers ' zijn natuurlijk en wat zegt jouw huisarts ?

Misschien kun je nog eens , toch maar wél, naar de St Maartenskliniek gaan?

[Luuk27]

24 december heb ik een afspraak met de behandelarts de gene die me heeft geopereerd.

Ik hoop dat ik nu een keer een positief antwoord krijg want ik ben er wel klaar mee zo.

Ik hoop dat hij kan bevestigen dat de schroeven er sowieso uit mogen en het liefst zo snel mogelijk in Januari al dat zou het beste voor me zijn.

Het probleem is echter dat iedereen denkt dat het een contractuur is maar dat is het natuurlijk niet want me been kan wel bewegen en kan alleen niet naar voren (plat) ik loop nu dus op me tenen.

De fysio heeft gezegd dat die schroeven wel eens in me knie gewricht zouden kunnen zitten. Dat ik daarom niet naar voren kan bewegen.

[mh73]

Als het met verkortende spieren te maken heeft, is het heel goed mogelijk dat de ene beweging nog wel en de andere beweging niet meer mogelijk is. Het hangt er maar net vanaf welke spieren verkorten of verkrampen.

Als de schroeven in het kniegewricht zouden zitten, is dat met een foto wel te zien. De fysiotherapeut kan niet door je been heen kijken. De arts in het ziekenhuis wel.

[mh73]

Voet in spitsstand is denk ik de meest voorkomende spierverkorting die er is. Heel goed mogelijk dat zoiets optreedt doordat je het been lange tijd niet of niet normaal kan belasten. Zeker in combinatie met een afwijkende stand van het been door gips, langere tijd rust van het been, enz.

[Moneyman]

De fysio heeft gezegd dat die schroeven wel eens in me knie gewricht zouden kunnen zitten. Dat ik daarom niet naar voren kan bewegen.

Zoiets basaals zou toch al lang uit de foto's gebleken moeten zijn?

[moederslink]

Luuk, waarom twijfel je toch zo aan de uitslagen vd onderzoeken?
Nu twijfel je er ook aan of het wel een contractuur is, waarom?

Die schroeven zijn zichtbaar op een foto en kennelijk zitten ze goed, je knie is verbrijzeld geweest en zit met een plaat en schroeven aan elkaar gefabriekt.
Je bent vanaf 9 meter ( ! ) gevallen , er is gezegd dat dit een jaar gaat duren en natuurlijk wordt het nooit meer ' normaal ' zoals vóór die val.
Vraag de 24e december in ieder geval om een foto , de orthopeed die je gaat zien is degene die je heeft geopereerd en leg al je twijfels bij hem op tafel.

[gosewijn]

Je geeft iedereen de schuld van de pijn , je bent zelf naar beneden gedonderd . dat had je dus niet moeten doen .
Ik weet niet hoe oud je bent , maar ik denk dat een flinke schop onder je kont ook zal helpen .
Sorrie maar dit verhaal klopt voor geen meter .

[Speedy123]

@Luuk27 het beste is niet teveel op de zaken vooruit te lopen en zelf dingen gaan bedenken van wat als....
U goed voorbereiden op een gesprek met een andere orthopeed, uw vragen opschrijven. Kijken wat het advies is en dan pas gaan denken wat u met dat advies gaat doen.
U hoeft niet bang te zijn dat u niet meer terug kunt naar de orthopeed die u nu behandelt, ze kunnen u niet weigeren nadat u een second opinion ergens anders hebt gevraagd.
U moet het idee een beetje proberen los te laten dat u een specialist wilt gaan voorschrijven wat zij met u moeten doen.

Dit is niet waar. Ik heb hetzelfde meegemaakt. Breuk in mijn elleboog, stuk bot van mijn bovenarm was compleet los. Geopereerd, vastgezet met schroeven en ook bij mij laten ze de schroeven zitten. Ze zeiden dat dat tegenwoordig het beleid is, laten zitten vinden ze beter dan verwijderen. Mijn huisarts was het daar niet mee eens, die had ooit zelf schroeven in een gebroken rug gehad en die bleken bij hem jarenlang de pijn te veroorzaken. Zijn brief naar de specialist werd terzijde geschoven, zij wisten het beter. Ook ik had maanden, uiteindelijk zelfs jaren, lang extreme pijn, kreeg de zwaarste pijnstillers. Bij de vierde CT scan kwam men erachter dat ik nog steeds een breuk had in de elleboog, had dus zes maanden fysio gehad met een gebroken arm. Werd notabene ontdekt door de specialist op de pijnpoli (daar beland je als je maanden pijn hebt en ze kunnen het niet oplossen), niet door de trauma chirurg of de orthopeed. En dan geneest een breuk niet, die geneest alleen in het gips in rust.

De orthopeed gaf aan dat mijn bovenarm bot inmiddels mismaakt was door afgestorven bot (breuk voorkwam dat bloed het desbetreffende stukje bot bereikt) en dat alleen een herstel operatie (kunstbot moest het afgestorven bot aan mijn bovenarm vervangen) of kunst elleboog mij van de pijn af kon helpen. Heb ik een second opinion aangevraagd, dit bleek een totaal traject van bijna een jaar (wachten op dossiers, afspraak, wachten, CT scan, wachten, afspraak, wachten, bespreken met de supervisor enzovoort). Je bent zo een jaar verder. Kwam een ander advies uit, men adviseert een stuk bot van mijn ellepijp (onderarm) te verwijderen zodat ik geen bot op bot contact meer zou hebben op het beschadigde stuk bovenarm bot (kraakbeen in de elleboog was zwaar beschadigd of zelfs weg).

Aangezien dit advies anders was dan het oorspronkelijke advies, wilde ik dat met de oorspronkelijke orthopeed bespreken. Dat werd geweigerd, ik was volgens hem nu patient in het ziekenhuis van de second opinion. Mijn dossier bij hem was gesloten. Verzekeraar gebeld en wat blijkt, pas als de patient uitbehandeld is, krijgt de orthopeed betaald. Dus sluit men standaard het dossier als je een second opinion aanvraagd zodat men uitbetaald krijgt en niet op een ander ziekenhuis hoeft te wachten totdat die het hele traject doorlopen hebben. In de praktijk ziet men een second opinion dus als het veranderen van ziekenhuis / specialist. En dan kan je dus niet zomaar weer bij de oude ziekenhuis / specialist terecht.

[Erthanax]

(...) In de praktijk ziet men een second opinion dus als het veranderen van ziekenhuis / specialist. En dan kan je dus niet zomaar weer bij de oude ziekenhuis / specialist terecht.

Dat is beslist niet altijd het geval. Ik heb zelf zonder problemen een second opinion gevraagd en gekregen. Dat was toen in een paar weken geregeld en daarna werd de behandeling door de eerste specialist voortgezet (licht gewijzigd)

U heeft wel verschikkelijk pech gehad; ik hoop dat uw arm nu goed genezen is.

[Komkommertijd]

Ze willen niet te vroeg verwijderen en later herstel operatie uitvoeren.

De te vroeg verwijderde zijn erg duur en verzekeraars doen ook lastig als je erg vroeg schroeven verwijderde!
Maar zonder foto en deskundigheid mijn kant , ik weet dat niet alles op zelfde snelheid herstelde....
De arts moet oordelen of het eruit kan of nog niet.

[moederslink]

Ik heb ook gezegd dat medische missers niet uitgesloten zijn .
Als ik dat verhaal van Speedy 123 lees dan is dat nogal wat zeg.
Luuk moet nu eerst de 24e terug naar zijn 1e behandelaar.
Hij wil van die pijn af en vraagt zich af of het allemaal wel goed zit in die knie.
Dan is er n.m.m maar één weg en dat is net zo lang drammen opdat er nú en foto/ scan wordt gemaakt.
Ik adviseer nog steeds de St Maartenskliniek. De kosten zouden geen rol moeten spelen.

[Luuk27]

Ik heb ook gezegd dat medische missers niet uitgesloten zijn .
Als ik dat verhaal van Speedy 123 lees dan is dat nogal wat zeg.
Luuk moet nu eerst de 24e terug naar zijn 1e behandelaar.
Hij wil van die pijn af en vraagt zich af of het allemaal wel goed zit in die knie.
Dan is er n.m.m maar één weg en dat is net zo lang drammen opdat er nú en foto/ scan wordt gemaakt.
Ik adviseer nog steeds de St Maartenskliniek. De kosten zouden geen rol moeten spelen.

Ja precies de pijn is zo heftig dat ik nog liever zonder been leef dan met.

Ik wil gewoon van de pijn af, geen een pijn stiller werkt ook tegen dit soort pijn omdat het zo heftig is.

Op de foto is niet goed te zien of de schroeven door het knie gewricht zitten. Tenminste op de zijkant van de foto's. Op de voorkant zie je wel dat ze redelijk ver tegen me knie gewricht aanzitten.

Misschien zitten de schroeven wel tegen het gewricht aan en voel ik ze daarom.

Voor de operatie kon ik me been wel strekken in iedergeval.

Ik ben ook zo bang om ze te laten verwijderen. Want als het echt een medische fout is dan kan er nog veel meer gebeuren na de volgende operatie. Misschien kan ik wel verlamd raken als ze de schroeven eruit draaien.

Ik heb er gewoon vertrouwen in dat ik weer kan lopen en de pijn weg is als de schroeven eruit zijn. Want ik hoef alleen me been te kunnen strekken en ik kan weer goed lopen zoals voor het ongeluk.

Me pols kan ik ook niet naar achter bewegen, ook daar hoop ik dat het aan de schroeven ligt. Want ik heb ook nog steeds geen kracht in me handen ik kan nog geen pan optillen.

Ja ik hoop dat iemand me gewoon kan helpen welke dokter dan ook. Want me handen zitten er nog gewoon aan ze kunnen nog gewoon beter worden. Misschien kunnen ze het opnieuw breken en recht zetten.

Want ze hebben verder nog niks gedaan behalve die schroeven erin gezet overal.

Ooit moeten die schroeven er overal toch weer uit denk ik. Ik heb gehoord dat je die dingen ook niet in je rug kan laten zitten.

Maar goed over 8 dagen heb ik antwoord als die zegt heT mag eruit ben ik al blij althans dan moet ik maar hopen dat de volgende operatie goed gaat..

[Lowieze]

Luuk27, eerlijk gezegd denk ik dat je moeilijk of niet kunt accepteren dat je leven na je ongeluk er anders uit gaat zien. Je blijft er maar op hameren dat de schroeven eruit moeten en dat dan alles weer rozengeur en maneschijn zal zijn.
Overleg bij je controle-afspraak eens wat de gevolgen voor je zijn áls de schroeven eruit zijn, maar wees dan wel realistisch bij wat de orthopeed zegt.

Misschien zou je eens kunnen vragen om hulp van bv. een psycholoog om e.e.a. te kunnen verwerken. De kans lijkt me namelijk groot, en je zult dit niet willen horen, dat de rest van je leven er heel anders uit gaat zien dan jij in gedachten hebt.

[mh73]

Mijn redelijk fitte buurvrouw brak haar pols een paar jaar geleden. Dat hoefde alleen maar gezet te worden en is goed genezen. Toch heeft ze minder kracht in haar vingers als voorheen en kan ze de pols niet zo ver draaien als vroeger.

Een sportieve kennis van begin veertig brak bij een spelletje zijn kuitbeen. Goed genezen en hij doet alles weer, inclusief sporten. Het is al een paar jaar geleden, hij loopt nog steeds een beetje mank en de spieropbouw van dat been is nog steeds minder: het is aanzienlijk dunner dan het andere.

Het houdt deze twee niet tegen, ze zijn volop verder gegaan met hun leven. Maar als een eenvoudige breuk al (kleine) blijvende beperkingen op kan leveren, kun je je bedenken wat er na zulk zwaar letsel gebeurt.
Botten genezen, maar staan wellicht in een iets andere stand. Maar wat te denken van het letsel aan pezen en spieren, zenuwen en al die kleine bloedvaatjes. Je moet daar niet te licht over denken.

[moederslink]

Zelf heb ik na een schouderbreuk ( meerdere breuken in het gewricht ) een totale schouderprothese gekregen , zowel kop als kom zijn vervangen.
Daarvóór liep ik 7 maanden met pijn , na de operatie liep ik nog steeds met verschrikkelijk veel pijn.
Het heeft al met al ruim 1.5 jaar geduurd.
Op dit moment is het goed te doen, maar de mobiliteit is blijvend beperkt.
Na een polsbreuk is mijn hand ook minder krachtig en staan de vingers behoorlijk krom...óók blijvend.
Kortom...het wordt nooit meer zoals het was vóór de valpartij(en) , dus het is goed om daar rekening mee te houden.
Succes met het gesprek de 24e!