[ archief ] anoniem solliciteren goed idee??

[johannaweb]

Hoi,

of anoniem solliciteren een goed idee is weet ik zo net nog niet.
misschien wordt je er dan wel eerder uitgepikt voor een sollicitatiegesprek, maar bij zo een gesprek zien ze hoe je eruit ziet en kunnen ze ook aardig inschatten welke leeftijd je hebt, en aan een cv kun je ook aardig zien hoe oud iemand is gezien de werkervaring of het aantal jaren uitkering of de diploma's die erop vermeld staan.

en als je dan anoniem gesolliciteerd hebt en je komt op gesprek is het ook een domper als ze je dan dumpen omdat je de verkeerde huidskleur hebt, je verkeerd kleed, je te oud bent etc.

bedrijven willen gewoon tegenwoordig geen mensen boven de 23 jaar meer aannemen omdat dat voor hun veel te duur is, ze hebben liever elk jaar een nieuwe kracht van 16 tot 23 jaar dan iemand van 30 jaar of ouder, want die zijn gewoon veel te duur.
en ook bedrijven willen bezuinigen.

want wie kan er nou niet vakken vullen in de supermarkt, als een kind van 16 het kan waarom iemand van 30+ dan ook niet.
maar toch wordt je weggestuurd omdat je te oud bent.

zelfs in beroepen als kinderopvang hebben ze liever kinderen van 16 jaar dan iemand van 30+ gewoonweg omdat iemand van 16 veel goedkoper is.

dus of je nu anoniem solliciteerd, eruit gepikt wordt en dan alsnog gedupmt wordt omdat je te oud bent of dat je op de normale manier solliciteerd en nooit een reactie krijgt, blijft in mijn ogen hetzelfde

[hansop]

Johanna, op dit punt ben ik het helemaal met je eens

[Dilbert29]

Anoniem solliciteren lijkt mij inderdaad niet toepasbaar. Je kunt uitgenodigd worden, maar dan zien ze ook dat je gehandicapt bent, te oud bent of wat voor smoezen er nog meer kunnen gelden om je niet aan te nemen.

Ik ben nog altijd van mening dat je aangenomen moet worden op wat je kunt en niet op wie je bent.

[Mirreke]

Tja dat zou de ideale wereld zijn,

Ik kan je zeggen ik ben als sinds maart 2004 aan het solliciteren, ben nu 22 jaar jong en heb een afgeronde HBO opleiding Management Economie en Recht. Ik ben al wel op 5 gesprekken geweest maar in deze tijden is er altijd wel iemand "die beter bij het bedrijf past", "meer ervaring heeft", "meer vakkennis heeft", "een net iets beter opleiding" of net iets ouder is.
Vooral dit soort smoezen bij afwijzingen irriteren me mateloos, je kan toch aan iemands CV zien hoe oud men is, wat voor opleidingen en cursussen men heeft gedaan, wat de werkervaring is, enz?? Ik vind het dan zo stom dat je op een van die dingen wordt afgewezen, dan roep ik het liefst altijd even tegen die mensen "Hallo heb je een leesbril nodig om mijn CV soms van te voren door te lezen voordat ik hier naar toe kom voor een gesprek en dan weer de teleurstelling moet verwerken??"
En das niet het ergste ik woon op 5 km van de belgische grens in het brabantse land, en wordt vaak op gesprek gevraagd in de richting rotterdam of zelfs nog iets verder (het is dan wel voor vacatures in mijn omgeving, maar voor het gesprek moet je daarheen) dus een eind rijden voor een bedrijf mijn record is bijna 300 km retour maar geen vergoeding krijgen, en het mooie is dan hoor je later dat er ruim 30 kandidaten op gesprek zijn geweest!! Is het nou zo moeilijk voor bedrijven al een beetje een selectie te maken zodat niet iedereen onnodig ergens heen hoeft als je toch al weet dat er maar 1 vacature is!!

Maar goed er zijn op dit moment veel te veel werkzoekenden en te weinig vacatures! En dan krijgen bedrijven zo'n attitude van ik nodig maar uit wat een beetje aan ons verwachtingspatroon voldoet en dan zien we dan wel weer!!

[Dilbert29]

En zo is het. Dat soort vage afwijzingen zit niemand op te wachten, je mag toch verwachten dat ze je brief en cv serieus gelezen hebben en je uitnodigen omdat ze wat in je zien.

Smoezen als "iemand die beter bij het bedrijf past" daar heb ik niets aan. Ik heb er meer aan als me duidelijk verteld wordt wat ik dan verkeerd deed zodat ik dat een volgende keer kan verbeteren.

Meestal bel ik dan gewoon op en vraag naar de reden. Daar zijn ze dan meestal niet op voorbereid, maar ik doe het toch.

[hansop]

Kan me voorstellen dat het op dit moment zonder ervaring moeilijk is aan een baan te komen. En dat bedrijven veel mensen uitnodigen, ja das logisch: paar jaar geleden moesten ze het met 2 sollicitanten stellen. Maar uiteraard moeten ze je wel serieus nemen.
Eerlijk gezegd is het vragen om reiskosten wel weer een beetje het andere uiterste hoor! Dat is redelijk arrogant en niet gebruikelijk (zeker niet voor starters). Als dat je binnenkomer is, is het niet verwonderlijk dat je direct weer naar huis kunt...

[S.]

Lijkt me een vreemde ontwikkeling, anoniem solliciteren.
Dus firma krijgt een brief van iemand die 'redelijk' anoniem wil blijven en weet direct dat de sollicitant niet in het geijkte plaatje past.

Tegenwoordig maak je nog de meeste kans om ergens binnen te komen via een uitzendbaan. Desnoods in een positie beneden je nivo en vandaaruit kenbaar maken wat voor opleidingsnivo is en je wensen zijn.

[Peru]

Wie heeft dat eigenlijk bedacht, anoniem solliciteren? Dat slaat toch nergens op. Een werkgever ziet, als het goed is, aan je CV wel wie je bent, hoe oud je bent en wat je wel of niet kan.

Maar de werkgevers zitten nu in een zeer riante positie en kunnen vanalles eisen. Zelf ben ik nog nooit uitgenodigd. (te oud 50+, en te laag opgeleid). De moed zinkt al in de schoenen als je de vcatures leest: "Jong en dynamisch bedrijf", "Flexibele medewerker gevraagd", (moet je dan je benen in je nek kunnen leggen ofzo?) "Gezien de samenstelling van ons team", en vaak zijn het zelf van die ouwe knarren, die zulke advertenties opstellen. En dan die standaard smoezen in de afwijzingen, als je al een berichtje krijgt. Egt errig! Ik denk voortaan maar zo: Dat bedrijf verdient mij, mijn inzet en mijn vaardigheden niet. Ik blijf hopen op betere tijden, eens zal het lukken

[hansop]

Tsja Peru. Het zal allemaal niet best zijn. Maar als je 50+ ben en je bent nog NOOIT op een sollicitatiegesprek gevraagd dan zou ik je ook niet aannemen. Dan kun je inderdaad gaan hopen op betere tijden, maar wellicht kun je je beter omscholen of iets dergelijks. En misschien een cursus sollicitatiebrieven schrijven volgen...

[Peru]

Even voor alle duidelijkheid: Ikheb 33 jaar werkervaring Inmiddels bijna 2 jaar werkloos (onslagen wegens RSI, ik was de laatste 10 jaar CAD-tekenaar, intern opgeleid) Ik heb al 3 reintegratietrajecten van elk een jaar doorlopen. (voor mijn ontslag had ik bij de werkgever ook al een sollicitatieplicht en werd ik in een reintegratietraject geplaatst, daarna nog een) Ná mijn ontslag zélf weer een traject aangevraagd en gevolgd en binnenkort ga ik voor de 4e keer beginnen, dit keer een IRO-traject. Ik heb dus wel geleerd hoe ik prachtige sollicitatiebrieven moet schrijven en aan mijn CV mankeert ook niks, net zomin als aan mijn inzet om weer een baan te vinden. Helaas heb ik gedeeltelijk WAO vanwege die RSI, daar zit men dus echt niet op te wachten ondanks alle mooie voorlichtingscampagnes van de overheid. En natuurlijk vermeld ik niet direct in mijn sollicitatiebrief dat ik RSI heb, zo stom ben ik niet, dat is in de volgende fase aan de beurt.

[hansop]

Ok. Dat maakt het verhaal al anders. Ik dacht al dat je nog nooit had gewerkt maar al wel 40 jaar aan het solliciteren was....
Voor een goede CAD-tekenaar (Bestemmingsplankaarten?) is volgens mij werk zat. Dat zou toch moeten lukken binnenkort!

[Mirreke]

Hansop:

Nee zeker kom ik daar niet mee binnen, maar tis van die bedrijven ook nogal brutaal om van iemand te vragen ruim 300km te rijden voor een sollicitatiegesprek en dan te weten dat je 30 mensen uitnodigd ook uit mijn omgeving vind ik behoorlijk arrogant van die bedrijven en misbruik maken van de situatie, ach die mensen willen toch allemaal graag een baan dan moeten ze er maar wat voor over hebben.. Tuurlijk heb ik het er wel voor over, maar als ze dan 30 mensen uitnodigen heb ik echt zo iets van waar ben je als bedrijf mee bezig als je als bedrijf zo arrogant bent om 30 mensen een pokke-eind te laten reizen dan moet je er ook wat tegen over zetten!!

Peru:
Idd het probleem wat jij hebt geld eigenlijk zowel voor starters als mensen die achter in de 40 of zelfs in de 50 zijn. Mijn vader is na bijna 25 jaar trouwe dienst via collectief ontslag ontslagen en toen begon de ellende, hij was achter in de 40, had reuma, weinig opleidingen en zie dan idd maar eens een baan te vinden. Het probleem is dan ook dat je door het CWI in ieder baantje wordt geduwd wat maar een beetje aan zou kunnen sluiten bij je, gevolg was dat mijn vader terecht kwam bij een bedrijf waar men salades maakt en dus hele dagen in een temperatuur van 7 graden en op sommige plaatsen nog lager stond te werken. Het gevolg was dat door zijn reuma zijn gezondheid in die mate verslechterde dat het niet verantwoord was daar nog langer te werken, bij het cwi wilden ze niet mee werken aan het ontslag, maar gelukkig was de eigenaar van het bedrijf wel menselijk genoeg en heeft er voor gezorgd dat mijn vader met behoud van zijn uitkering ontslag kreeg. intussen werkt mijn vader bij een houthandel wat ook niet alles is ivm zijn reuma, maar het is werk, het betaald en hij is van de straat af. Mijn vader werkt sinds zijn 12e en is nooit gewend geweest langer dan een vakantieperiode thuis te zijn, dus hij is bepaald geen uitkeringentrekker, hij is allang blij dat hij door zijn eigen doen zijn eigen kost kan verdienen!

Het is toch maar weer krom in dit land...
Een korte samenvatting: wees blij met de baan die je hebt al is het een rotbaan, neem alleen ontslag als je een andere baan hebt anders neem je tegenwoordig ongelooflijke risico's in dit land!!

ps zelfs voor een supermarkt ben ik te duur met mijn 22 jaar

[Maarschalk]

Toegegeven, er vindt discriminatie plaats. En deze is niet terecht, althans niet altijd.
Maar heeft ook een werkgever niet het recth zelf te bepalen wie voor hem/haar werken?

[Peru]

Zeker heeft een werkgever dat, uiteindelijk moet hij ook het salaris betalen. Maar wat mij zo enorm stoort is het feit dat je als werkzoekende steeds in het "profiteur-hokje" wordt gestopt. Er worden vanuit de overheid allerlei verplichtingen, dwangmaatregelen en sancties op ons losgelaten. Toch is veruit de meerderheid echt wel bereid om te gaan werken, graag zelfs, maar... als je niet wordt aangenomen, om welke reden dan ook, wat dan? Hierin ben je als werkzoekende toch volledig afhankelijk van of een werkgever jou wel een kans wil geven. Dáár doet de overheid dus helemaal niks aan.

[Peru]

Hansop, zeker zal er voor CAD-tekenaars nog genoeg werk te vinden zijn, alleen mag ik vanwege mijn RSI zulke werk niet meer doen, evenmin als ander computerwerk en ander repeterend werk, al helemaal niet fulltime. (dat is toch wat anders dan af en toe op een forum mijn mening geven) Volgens de arbeidsdeskundige van het UWV heb ik ernstige RSI, aan beide armen, toch moet ik gewoon fulltime werken. Het valt met deze beperking toch niet mee om iets te vinden wat ik ook fysiek aankan op de langere termijn. Vandaar al die mislukte reintegratietrajekten en proefplaatsingen, ik sta bekend als zeer moeilijk plaatsbaar, ook bij het CWI (fase 3 voor de ingewijden) die doen er verder ook niks mee.

[karr-2]

Eerlijk gezegd is het vragen om reiskosten wel weer een beetje het andere uiterste hoor! Dat is redelijk arrogant en niet gebruikelijk (zeker niet voor starters). Als dat je binnenkomer is, is het niet verwonderlijk dat je direct weer naar huis kunt...

Het betalen van de reiskosten voor een sollicitant is vrij normaal hoor. Alle sollicitaties die ik tot nu toe doorlopen heb is dat gebeurd. Je moet er ook niet zelf om vragen, maar aanbieden zou wel zo netjes zijn.

[S.]

Ik kan je zeggen ik ben als sinds maart 2004 aan het solliciteren, ben nu 22 jaar jong en heb een afgeronde HBO opleiding Management Economie en Recht.

Hallo Mirreke,

Kom er zo ineens tussendoor met deze quote, maar het verbaasd me dat er echt niets aan betaald werk te vinden is wat enigzins aansluit bij deze opleiding.
Ken jou niet en weet weinig van je situatie, dus kan niet anders dan je het voordeel van de twijfel geven. Toen ik van school kwam was het 1987 en ook toen was de werkloosheid aanzienlijk. Weet wel dat open- sollicitatiebrieven schrijven toen zinloos was, enige voet die je tussen de deur kon krijgen was middels een tijdelijke baan via 't uitzendburo.
En die waren er juist wél te krijgen.
Werk nu in de thuiszorg en ook daar komen de laatste jaren de nieuwe collega's vaak via uitzendbaantjes binnen.

Anyhow: succes met solliciteren.

En over die vergoeding van reiskosten: ik heb ook wel gehoord dat een vergoeding normaal is, vooral bij lange afstanden.
Het is zo als karr-2 ook al aangaf; nooit zelf om gaan vragen.

[hansop]

Kan me niet aan de indruk ontrekken mirreke dat je beter in een andere regio kan gaan solliciteren en wonen. Op zich moet je met jouw opleiding best een baan kunnen vinden. Maar op de grens met Belgie.... Misschien het Limburgse huus uut en de wijde wereld in trekken?

[HenkTjebben]

@Mirreke: in Limburg en het deel van Brabant waar jij woont zijn heeeeel weinig HBO-banen, bijna allemaal uitvoerende LBO/MBO-jobs, ik denk dat je in de regio Randstad en Utrecht vrij snel aan een passende baan kunt komen, het houdt wel in dat je dan moet verhuizen. Zodra er weer betere tijden komen zoek je gewoon in je oude vertrouwde omgeving weer een baan en verhuis je dus weer terug naar het Brabantse. Best een goede oplossing toch?

[johannaweb]

Hoi Mirreke,

klopt helemaal dat het cwi en ook de uwv totaal niet kijkt naar wat je wel en niet kan, ze stoppen je maar ergens in om van je af te zijn.

Ikzelf zit in de positie dat ik als arbeidsgehandicapt aangemerkt ben, de wao arts heeft netjes opgeschreven wat ik niet mag doen en wel mag doen en dan stoppen ze dat in de pc en komt er een lijst met potentiele banen uit, en al die banen zijn erop gericht juist op wat ik niet mag doen, maar ze verwachten dus wel dat je in die richting een baan gaat zoeken.

Het is allemaal zo krom, ze kijken niet naar je ziektebeeld, ze kijken gewoon naar hoe jij zo snel mogelijk ergens terecht kan om maar zo laag mogelijke ww cijfers te krijgen wat voor de minister weer goed is om zijn land te promoten.

Echter ben ik wel zo eigenwijs om er direct bij te zetten wat ik heb en wat ik dus wel en niet kan, zowel cwi als uwv kan de pot op, moeten hun maar beter werk leveren en beter de tijd nemen en kijken naar jouw als persoon en niet naar jouw als nummertje zoveel wat in de weg zit.

Maar zodra je iets mankeerd of te land een uitkering hebt gehad kun je het op de arbeidsmarkt wel schudden, plus het feit dat je te oud bent, te laag of te hoog opgeleid bent, kinderen hebt, etc.