Ik hoor veel mensen zeggen dat ze getekend hebben voor akkoord voor omvorming. Sommigen zelfs met een spoor van optimisme of misschien (valse?) hoop. Ik ben absoluut geen beleggings-specialist of investerings-guru (anders had ik niet in TV geinvesteerd), maar ik heb het idee dat het verhaal dat ik gepresenteerd krijg niet helemaal klopt.
Zeker na het telefoongesprek vandaag met een aardige (ahum) meneer van GMS, maar daar kom ik zo nog even op terug.
Waarom klopt het voor mijn gevoel niet? Want
mij is JAREN verteld dat het HELEMAAL NIETS UITMAAKT als de stichting failliet zou gaan, "want het geld zit veilig in het trust en de bomen groeien dus verder en worden verzorgd". En juist daarom hebben zij voor deze constructie gekozen (trust-stichting). En nu krijg ik een soort rampscenario voorgeschoteld alsof het het einde van de wereld is dat de stichting falliet zou gaan. HUH?
Het maakt toch niets uit, is mij jarenlang verteld! Terra Vitalis (of eigenlijk de verkooporganisaties) hebben altijd al de neiging gehad tot
propaganda, want kom op, wanneer zijn wij eigenlijk op EERLIJKE en VERANTWOORDE wijze door hen voorgelicht? Ik in ieder geval niet.
Dus dat panel en de conclusies die zij hebben getrokken, ik neem het met een korrel (of een hele bak!) zout
en zo ook sommige uitingen op dit forum die ruiken naar verkooppropaganda om de participanten maar 1 richting op te duwen. Wat is het oudste (en wellicht ook wel makkelijkste) middel?
Angst. Angst om je geld helemaal kwijt te zijn.
Boezem de mensen angst in en ze gaan wel rennen... beter een paar stuivers voor je investering terughalen als helemaal niets..? Maar wacht even, wie wint eigenlijk werkelijk iets met de hele omvorming? De participanten? Maar er moet toch nog iemand zijn die iets hiermee wint, want waarom wordt al die moeite gedaan tot omvorming? Ze doen het vast niet uit de goedheid van hun hart, omdat ze de participanten iets van hun geld terug willen geven...
En dan kom ik weer terug op dat gesprek dat ik vandaag had met GMS, wat mij werkelijk wakker heeft geschud. Die man kon mij niet uitleggen wat zij (hun) te winnen hebben bij omvorming. En dat roept bij mij vraagtekens op. Iemand (participanten daargelaten) moet hier iets aan verdienen want anders slaat het hele initiatief tot omvorming nergens op. Misschien mis ik iets (suggesties zijn welkom), want wat ik al zei, ik ben geen investeringsguru.
Daarnaast was ik verbijsterd om van dezelfde man van GMS tegen het einde van het gesprek te horen dat mijn participatie (of kwart hectare)
NIETS meer waard is wanneer de stichting falliet gaat omdat niemand er dan is om te bevestigen dat ik recht heb op de kapopbrengsten van dat kwart hectare perceel. Zij doen de administratie en zij gaan falliet, dus straks is de administratie weg en heb ik niks meer, ook niet als ik met mijn papiertje zwaai, is wat hij zei. In de zin erna dikte hij het nog aan door te beweren dat hetzelfde geldt voor het kadaster, want als het kantoor van het kadaster afbrandt, dan is niemand om te bevestigen dat ik eigenaar ben van mijn huis en heb ik dus niets meer.
Wat is dit voor onzin? En deze mensen moet ik vertrouwen?
Misschien probeerde hij mij wanhopig over te halen toch te tekenen, maar dit hele telefoongesprek was voor mij alleen maar een bevestiging dat zij werkelijk ALLES doen (of alles zeggen) om je voor hun kar te spannen en je de richting opduwen die zij voor ogen hebben.
Ik wil geen afstand doen van mijn recht op de kapopbrengsten, want als ik dat doe, dan heb ik toch werkelijk niets meer. Het beleggingsfonds heeft dan recht op die opbrengsten. Dus wat blijft er dan nog over, een paar aandelen die (bijna) niets waard zijn? Want wie gelooft nou werkelijk dat het aandeel niet meteen de kelder in gaat zodra deze verhandelbaar worden.
Helaas heb ik niet de antwoorden. Maar ik ga voor de verandering eens met mijn gevoel mee, want mij bekruipt het gevoel dat hier iets écht niet klopt. Ik ga voorlopig niet mee met de uit wanhoop gedreven strategie van het willen redden van de laatste paar centen.