[ archief ] garantie laptop

[alfatrion]

En computers hebben in het algemeen een levensduur van 3 jaar.

Weer hetzelfde antwoord en dus weer dezelfde vraag: WIE bepaalt de levensduur? De compiuters van mijn zoon em mij gaan over het algemeen langer mee.

Uneto-VNI.

De uneto-VNI is een vereniging van winkelieren. Hun functie is om winkeliers voor te lichten. Zij zijn zeker geen autoriteit op dit gebied. Wat je hier versteld is dus onzin.

[alfatrion]

De gehele Europese richtlijn is overgenomen, behalve die 2 jaar garantie.

De Nederlanse wetgever is dat niet vergeten, maar het is een bewuste keuze. En die is in dit geval toegestaan.

Vandaar dat die 2 jaar garantietermijn hier in Nederland niet van toepassing is, ondanks dat het een aanbeveling is.

De reden van die aanbeveling is om in alle landen van Europa de dezelfde regels te laten gelden.

BBCS,

Je lijkt er van overtuigt dat de richtlijn voorschrijft dat de winkelier in de eerste jaar het product gratis moet herstellen of vervangen. Dus wat dat betreft is er geen meningsverschil.

Je beweerd verder dat de consument in het tweede jaar (garantie is meestal een jaar) zelf een deel van de kosten moet betalen, omdat de wetgever dit punt niet heeft overgenomen. Deze consument heeft volgens de richtlijn recht op gratis herstel of vervanging en heeft dan dus minder rechten volgens de richtlijn.

Je kunt dit wel heel leuk beweren dat dit mag, maar waar blijkt ook uit dat dit mag?

Die regel heeft de Nederlandse wetgever niet overgenomen.
Dus is die niet van toepassing.

Krijg ik toch haast de indruk dat je mijn (het eerste) bericht op de vorige pagina niet hebt gelezen. De wetgever is verplicht om tot het resultaat te komen dat in de richtlijn beschreven wordt. Doet deze dat niet dan kan de burger zich rechtstreeks op de richtlijn beroepen.

Als het resultaat twee jaar gratis herstel of vervanging moet zijn en de Nederlandse wet bied dat niet, dan is de Nederlandse wet niet van toepassing.

Bij conflicten tussen nationale wetgeving en Europese richtlijnen gaan de laatste altijd voor. Dit staat zo beschreven in onze eigen grondwet. Ik heb op jouw verzoek de relevante artikels daarvoor al gegeven. Bovendien heb ik ook een uitspraak van de rechter gegeven waarin dit nog eens werd bevestigd.

Nederland biedt de consument dan ook een ruimere bescherming dan de Europese Richtlijn. Dit is toegestaan.

Bron: consuwijzer.

Hier staat dat de Nederlandse wet meer bescherming mag beiden. Hier staat niet dat de Nederlandse wet minder bescherming mag bieden. Een soort van compromie dat er toe leid dat sommige gevallen minder en andere gevallen meer rechten krijgen dan in de richtlijn omschreven staan, mag ook niet!

Een computer is economisch redelijk snel verouderd, maar dat wil niet zeggen dat de computer niet langer meegaat.

Je schreef eerder: "Met de economische levensduur wordt die levensduur aangeduidt waarin het product gemiddeld meegaat." Als een computers gemiddeld langer meegaan dan drie jaar dan licht de economische periode volgens jouw eigen definitie dus hoger dan je zelf beweerd. Dat het ding verouderd is doet er niet toe.

@tienepien:

Daar is helaas geen juridprudentie over. Het meningsverschil bestaat ook niet welke rechten de richtlijn de consument geeft en welke rechten consument kan ontlenen aan de nationale wetgeving. Het meningsverschil is enkel de vraag of onze wetgever verplicht is om tot het resultaat te komen waar de europese richtlijnen om vragen.

Het antwoord op deze vraag staat in onze grondwet en het EG-verdag, bovendien is hierover wel dergelijk juridprudentie. Deze heb ik allemaal gegeven.

BBCS blijft desondanks volhouden dat europese richtlijnen enkel moeten worden gezien als aanbevelingen. Hij beweerd dan ook keihard dat de nationale wetgeving voor het europese richtlijn gaat. Terwijl hij geen bron kan citeren ter onderbouwing voor zijn standpunt.

[BBCS]

Dat standpunt eindeloos herhalen (jawel, van beide kanten!!) gaat daar niet echt verandering in brengen.

Ik ben overal op ingegaan, dus dat kan mij niet verweten worden.

Ik heb gezegd wat ik te zeggen heb, en ik blijf bij mijn standpunt.
Tuurlijk heb ik alles bekeken, zeer grondig en aandachtig, maar ik blijf bij mijn standpunt.

Ik stop zelf met deze discussie.

[BBCS]

Jawel; er wordt verwezen naar de Europeesche richtlijn, en dat men daar ten alle tijde recht op heeft. (dat is jou nu al een paar keer onder je neus gehouden) Lezen!!! (artikel 6 lid 3 uit het BW7)
Nog steeds weiger je op dat artikel te reageren. Door telkens daarop niet te reageren zet je jezelf gewoon voor paal!

Ik ben bang dat je een brilletje moet gaan kopen , want ik heb er wel op gereageerd.

[tienepien]

Wat ik zie is inderdaad een pagina of 6 waarin van beide kanten hun eigen standpunt uit ten treure herhaald wordt. Waarvoor ook beide kanten hun bronnen aandragen en waarbij voor beide standpunten wat te zeggen valt.

Het lijkt mij dat nog steeds een rechter bepaald wat hier nu eigenlijk geldt. Misschien tijd voor een soort proefproces? Het lijkt me duidelijk dat jullie er op dit forum niet uit zullen komen.

[BBCS]

We komen er in ieder geval niet uit.

Daarom zal ik er inhoudelijk ook niet meer op in gaan.

Van deze discussie heb ik wel van geleerd.

Het moeilijke van dit soort discussies is dat het recht verdomd moeilijk in elkaar zit.

Je hebt regels en je hebt er uitzonderingen op die regels.

In ieder geval zijn de regels gebaseerd op duurzame producten.

Europa heeft met de regels willen bereiken dat de fabrikanten voornamelijk duurzame producten gaan produceren. Dit ook door middel van regels te forceren.

Echter als de maatschappij bijna geen duurzame producten kopen, maar wel wegwerpproducten, dan heb je aan dergelijke regels niks.

Daarnaast heb je producten die aan snelle ontwikkelingen onderhevigd zijn. Die dus een levensduur van 1 tot 3 jaar hebben.
En dergelijke producten vallen dan in een grijs gebied.

Want wat wordt er verstaan onder duurzame producten? Producten die langer dan 5 jaar meegaan?

Een product die een economische levensduur heeft van 3 jaar valt is in mijn ogen geen duurzame product.

[alfatrion]

Waar ik me eigenlijk het meeste aan stoor is dat er op een hele onprettige manier met elkaar wordt.Dat mensen stellig zijn heb ik geen moeite, zolang anderen de vrijheid krijgen om net zo stellig iets anders te beweren.

Echter vind ik dat er grenzen worden overschreven op het moment dat je gaat vertellen dat anderen in een fantasie wereld witten, dat de ene persoon aangeeft de andere persoon wel even zijn of haar droom zal helpen, dat de andere persoon winkeliers zwart maakt of dat zij moeten ophouden om iets anders te beweren dan dat jezelf vind. Op die momenten claim je namelijk het absolute recht op de waarheid en beperk je daarmee het recht van anderen om te vertellen hoe het volgens hen is.

Misschien is het wel goed om in het achterhoofd te houden dat iedereen niet de waarheid verteld, maar zijn of haar interpertatie van iets.

Ik ben overal op ingegaan, dus dat kan mij niet verweten worden.

Daar denk ik toch anders over. Als het gaat om de regels rond om de richtlijnen roep jij in mijn ogen "tja ik denk er gewoon anders over" en zie ik geen onderbouwingen.

Het lijkt mij dat nog steeds een rechter bepaald wat hier nu eigenlijk geldt. Misschien tijd voor een soort proefproces?

Dat is duur. Eerst naar de lage rechter, dan de hoge rechter, dan in cassatie of naar het Europese hof, die je vervolgens weer terug stuurd naar de hoge rechter. Een bodemprodecure alleen al kan per partij zo'n 500 a 1000 euro kosten.
Wie offert zich op?

[BBCS]

Nog even iets, en dit is wel mijn mening:

Europa wilt dat de fabrikanten duurzame producten gaan produceren en dat er minimaal 2 jaar garantie wordt gegeven.

Echter gelden de meeste regels niet voor de fabrikanten. De fabrikanten zijn helemaal niet verplicht om 2 jaar garantie te geven.

Ik denk dat dit soort zaken totaal verkeerd is.

Wil je iets veranderen, doe dat dan bij de bron en niet ergens halverwege.

Als de fabrikanten verplicht worden om minimaal 2 jaar garantie te geven, dan zet zich dat in de gehele keten verder ook door.

Maar nee hoor.
De consument heeft recht op 2 jaar garantie (volgens Europa) en de winkelier moet zich daar aan houden, maar de rest van de keten niet.

Ik heb geen geldboom in mijn tuin staan!

Dus moet ik als winkelier 2 jaar garantie geven (volgens Europa), terwijl de fabrikant 1 jaar garantie mag geven en na dat ene jaar de volledige kosten mag berekenen.
Dan moet ik als winkelier zijnde een procedure starten (die niet te betalen is) om dergelijke kosten bij de fabrikant te gaan verhalen.

Waarom wordt er steeds halverwege de keten dergelijke zaken geregeld?

Europa wilt toch dat de fabrikanten duurzame producten gaan leveren?

Europa wilt toch dat voor iedere lidstaat 2 jaar garantietermijn geldt?

Europa wilt toch dat de fabrikanten kwaliteitsproducten gaan leveren?

Waarom leggen ze die fabrikanten dan niet die regels op?
Waarop pakken ze dergelijke zaken niet bij de bron aan?

Omdat de consument niks met de fabrikant te maken heeft?

Dat is echt de grootste onzin die er is!!!

Ik bedoel, omdat de consument niks met de fabrikant te maken heeft maar met de winkelier, wordt niet tegen de fabrikant gezegd dat hij minimaal 2 jaar garantie moet geven en mag hij doen wat hij wilt, maar wordt de winkelier met dergelijke regels beperkt.

Voor alle duidelijkheid:

De winkelier is geen fabrikant en geen producent. De winkelier is alleen een doorverkoper.
Dus mag men de winkelier niet die regels toekennen die op het bordje van de fabrikant thuishoren.

[gravedigger]

Ik stop zelf met deze discussie.

Wanneer houd je je eens aan je woord

[alfatrion]

Artikel 4 - Recht van verhaal

Wanneer de eindverkoper jegens de consument aansprakelijk is
uit hoofde van een gebrek aan overeenstemming dat voort-
vloeit uit een handelen of nalaten van de producent, van een
eerdere verkoper in dezelfde contractuele keten of van enige
andere tussenpersoon, kan de eindverkoper verhaal nemen op
de aansprakelijke persoon of personen in de contractuele keten.
De persoon of personen op wie de eindverkoper verhaal kan
nemen alsmede de rechtsvorderingen en de wijze van proce-
deren worden bepaald door het nationale recht.

Hieruit maak ik op dat de richtlijn ook geld voor fabrikanten. Als dat niet zo zou zijn dan kon je namelijk helemaal geen rechtzaak voeren, niet succesvol altans. Dat een rechzaak voeren duur is geld net zo hard voor winkelier als voor consumenten. Zoals de winkelier een rechtzaak moet voeren om bij een dwars liggende fabrikant zijn recht te halen, zo moet de consument een rechtzaak voeren om bij een dwars liggende winkelier zijn recht te halen. Als consument zou ik altijd een rechtzaak voeren met de winkelier en niet met de verkoper, zelfs al had ik de mogelijkheid om rechtstreeks de fabrikant aan te klagen, omdat dit mij meer kansen geeft op een succesvolle afloop en dus voorkomt dat ik daarna nog tegen iemand anders een rechtzaak moet voeren. Ik heb namelijk ook geen geldboom in mijn tuin staan!

[gravedigger]

Hieruit maak ik op dat de richtlijn ook geld voor fabrikanten.[/qu

Zat ik ook al een tijdje aan te denken. Maar dat geldy allaan voor Europeese fabrikanten en niet voor sie van buiten de EU. En daar gaat het mis voor de winkelier. Verkoopt hij Philips, dan is de garantie 2 jaar en voor Sony 1 jaar. Maar hij moet voor beide 2 jaar geven. Of zie ik dat verkeerd?

[alfatrion]

Dat hangt er van af. Volgens mij worden producten in de meeste gevallen bij een importeur gekocht en dan kan de winkelier ook daar terecht. De importeur verdient met het importeren zijn brood dus die mag het verschil in wetgeving opvangen. Als de winkelier rechtstreeks in Amerika koopt geld het Amerikaanse recht (je kunt anders overeenkomen), maar daar staat dan wel weer tegen over dat het goedkoper is.

Wat BBCS eigenlijk wil is dat consumenten hem niet voor de rechter slepen, als het product niet goed is.

Er kunnen meerdere verkopers zijn in het traject. Dat betekent dat de consument zou moeten gaan uitzoeken wie van al die verkoper de eindverantwoordelijke is. De fabrikant kan best wel eens vrijuit gaan. Het komt er op neer dat de consument een veelvoud van rechtzaken moet gaan voeren.

Daarnaast geld dat al die verkopers zich niet persee allemaal in Nederland of Europa hoeven te bevinden. Dit betekent in de eerste plaatst dat de consument te maken krijgt met buitenlands recht. De winkelier heeft van dit vak zijn beroep gemaakt, maar de consument mag uitpuzelen hoe het buitenlandse recht in elkaar zit.

Met deze vreemde verhoudingen gaat de tweede kamer nooit akkoord.

[BBCS]

Wat BBCS eigenlijk wil is dat consumenten hem niet voor de rechter slepen, als het product niet goed is.

Er kunnen meerdere verkopers zijn in het traject. Dat betekent dat de consument zou moeten gaan uitzoeken wie van al die verkoper de eindverantwoordelijke is. De fabrikant kan best wel eens vrijuit gaan. Het komt er op neer dat de consument een veelvoud van rechtzaken moet gaan voeren.

Daarnaast geld dat al die verkopers zich niet persee allemaal in Nederland of Europa hoeven te bevinden. Dit betekent in de eerste plaatst dat de consument te maken krijgt met buitenlands recht. De winkelier heeft van dit vak zijn beroep gemaakt, maar de consument mag uitpuzelen hoe het buitenlandse recht in elkaar zit.

Je hebt het helemaal mis.

Als je als Europa wilt dat alle consumenten 2 jaar garantie moeten hebben, moet je als eerste de fabrikanten verplichten om 2 jaar garantie te geven.

Is dat nu zo moeilijk?

Pak de zaken bij de bron aan.

[alfatrion]

Ik herhaal mezelf als ik aangeef dat dit volgens mij met artikel 4 is gebeurt.

[BBCS]

Dus volgens jouw zijn de fabrikanten dan verplicht om 2 jaar garantie te geven?

Waarom gebeurd dat dan niet?

Waarom rekenen de fabrikanten na het verloop van de garantieperiode de volledige kosten?

Waarom is dat dan wel toegestaan?

[BBCS]

De reden daarvan is dat die 2 jaar garantie richtlijn van Europa in Nederland niet van toepassing is.

Dat is dus de reden.

[gravedigger]

Quote:
Ik stop zelf met deze discussie.

Wanneer houd je je eens aan je woord

[alfatrion]

Denk je soms "als ik het maar heel vaak herhaal overtuig ik ze wel"?

[Mr. Floppy]

Alfatrion schreef:

Artikel 4 - Recht van verhaal

Wanneer de eindverkoper jegens de consument aansprakel©¦k is
uit hoofde van een gebrek aan overeenstemming dat voort-
vloeit uit een handelen of nalaten van de producent, van een
eerdere verkoper in dezelfde contractuele keten of van enige
andere tussenpersoon, kan de eindverkoper verhaal nemen op
de aansprakel©¦ke persoon of personen in de contractuele keten.
De persoon of personen op wie de eindverkoper verhaal kan
nemen alsmede de rechtsvorderingen en de w©¦ze van proce-
deren worden bepaald door het nationale recht.

Hieruit maak ik op dat de richtlijn ook geld voor fabrikanten.

Nee dat maak je verkeerd op.
De richtlijn geldt voor consumentenkopen. De eindverkoper heeft met de fabrikant/importeur/groothandel geen consumentenkoop.
Er staat duidelijk dat de eindverkoper verhaal kan halen volgens het Nationale recht. Hierin is ook bepaald dat er geen consumentenkoop van toepassing is. Er gelden dus andere wetten en regels voor de eindverkoper.

Maar dit heeft allemaal niets met dit topic van doen. (BBCS (alias ikbenik) moet gewoon over al zijn niet ter zake doende punten en discussies gewoon een nieuw topic starten ipv dit topic te vervuilen)(echter weigert hij dit, en blijft hier rookgordijnen aanleggen om de waarheid te verbloemen)
In ieder geval zou iedereen hem er telkens op moeten wijzen dat het off-topic is, en er verder niet op reageren.

[Mr. Floppy]

Waar het in dit topic om draait is of er recht is op gratis kosteloos herstel of vervanging of ontbinding binnen 2 jaar volgens de Europeesche richtlijn.

Uit alles blijkt dat dit wel degelijk het geval is. (er zijn al veel wetten; richtlijnen en toelichtingen overlegd, die dit aantonen)
Uit niets blijkt het tegendeel. (er is door BCCS (alias ikbenik) en anderen niets overlegd waaruit dit blijkt)

Toch blijft BBCS (alias ikbenik) dit ontkennen, en hij beweert dat die termijn van 2 jaar niet geldt omdat Nederland betere wetgeving heeft. (betere wetgeving is toegestaan volgens de richtlijn)
Vervolgens beweert hij dat er bijbetaald dient te worden. Hoezo tegenstrijdig!
Hij vindt bijbetalen dus beter dan gratis voor de consument.
Dan spoor je toch gewoon niet, en zit je toch gewoon te zieken omdat je je eigen ongelijk niet wil toegeven, en een rookgordijn wil neerleggen voor de consument.

Bovendien staat er letterlijk in artikel 6 lid 3 van BW7:

kan er niet toe leiden dat de koper de bescherming verliest die hem krachtens deze richtlijn wordt geboden

Hij ontkent en negeert dit dus gewoon terwijl het letterlijk zwart op wit geschreven staat
Waar ben je dan mee bezig? (en ook die anderen die hier in dit topic anders beweren)
Dat is hetzelfde als "tegen zwart wit zeggen". (iedereen weet en ziet dat iets zwart is, maar toch is er een gestoord persoon tussen die blijft zeggen dat dat niet zo is)
Met zulke personen heeft het dan ook geen nut om te communiceren.