[ archief ] slechte garantie/service mediamarkt rotterdam

[Ulbe]

Als klant kun je eigenlijk zelf wel aanvoelen wanneer je recht op garantie hebt bij beschadiging van het toestel,

Helaas wordt daar veel misbruik van gemaakt, en daardoor is de garantieprocedure van GSM's en andere mobiele apparaten zeer streng geworden,

Voorbeeldje van mezelf,

Van de week was ik voor mijn werk met een rail buis karretje aan het rijden,

Mijn GSM had ik voor op dit karretje gehangen, zodat er iemand belde ik direct kon reageren,

Door mijn onhandigheid liep dit karretje van de rails, en kwam klem te staan tegen een dikke pijp, mijn GSM zat er precies tussen in!, GSM uiterlijk onbeschadigd, maar het display gaf een grote vlek, en de scheurtjes kon ik in het display goed zien, GSM overleden,

Nu had ik hier een verzekering klusje van kunnen maken, dan had ik misschien weer een nieuwe GSM, maar ik heb dit terecht niet gedaan, het was mijn stommiteit, en die GSM was van mijzelf,

Dus SIM er uit, GSM in het asvat, het was een oud toestelletje, en ik heb zelf nog zo'n oud beestje in een doos liggen, dus de batterij opgeladen en Ulbe kan zich weer even redden,

Soms wordt er te snel naar de verzekering of garantie gegrepen, en dan wordt zo'n verzekering of fabrikant kieskeurig, en daar zijn de goeden weer de dupe van,

Vriendelijke groeten,

Ulbe.

[alfatrion]

Bulldog,

1. Fabrikanten zijn evenmin een bindende uitspraak te doen. Dat is voorbehouden aan rechters. Bevoegdheid speelt geen rol. Ik zal een voorbeeld geven:

Ik heb onlang een TV gekocht. Een x aantal maanden na de koop merk ik val mij een subtiele verticale streep. Deze streep is zo subtiel dat ik eerst denk dat de oorzaak het bij de verzender van het signaal ligt. Ik heb geen rare dingen uitgehaald met mijn TV, dus zou ik zeggen dat ik nu zeker weet dat het product ondeugdelijk is.

In sommige gevallen speelt deskundigheid wel een rol, maar daar er zijn wel meer partijen die deskundig zijn. Als belanghebbende partij hoef ik niet de oren laten hangen naar een derde zelf een belang heeft in het geschil. Als deskundigheid nodig is dan huur ik wel een derde in.

2. Dit is geen antwoord. Feiten zijn meningen waar men het over eens is. Op het moment dat ik een geschil heb met een winkelier die aan geeft aan dat het product (volgens hem) deugdelijk is, dan is dat een mening op het moment dat ik het er niet mee eens ben. Immers anders zouden we geen geschil hebben.

3. Ik koop geen component maar een product. Voor het oplossen van een probleem moet je precies weten wat er aan de hand is, maar voor deugdelijkheid is ongeveer goed genoeg. Bij het voorbeeld van de TV weet ik dat het probleem zich in de aansturing van het beeld zit. En ik kan aannemelijk maken dat dit gebrek tijdens de verkoop reeds aanwezig was, zonder exact te weten waar het probleem zich in zit.

Nu had ik hier een verzekering klusje van kunnen maken, dan had ik misschien weer een nieuwe GSM, maar ik heb dit terecht niet gedaan

Of dat terecht is hangt van de voorwaarden af. Ik heb mijn bril verzekerd en als daar zo iets mee gebeurt krijg ik 80% van de aankoopprijs van een nieuwe bril vergoed.

[BBCS]

Op het moment dat een consument of een consumentenorganisatie vind dat een product ondeugelijk is, moet er technisch worden gekeken of het product wel ondeugelijk is.

Neem nu de mobiele telefoon:

Als die in de regen gebruikt wordt, gaat die kapot. Dat is een keiharde feit.
Nu wordt er dus gezegd dat als een telefoon in de regen kapot gaat, dat dan de telefoon ondeugelijk is.

Maar is dat dan wel zo?

Volgens de directeur van de consumentenautoriteit wel.

Kijk je naar de technische kant:

De telefoon is niet ondeugelijk als het geen speciale uitvoering betreft die speciaal voor die doeleinden gemaakt is.

[Bulldog14]

Lol, punt 1 blijft een leuk cirkel. Rechters kan alleen uitspraken maken op de hand van feiten. Gokken doen ze niet. Er is geen enkele mogelijkheid om bij de "feiten" te komen wegens gebrek aan begrip voor de materie. Ik weet wat je volgend comment is en dat is dan de rechter zoekt zijn aantwoorden via een "onafhankelijk expert". Op component niveau bestaat zo iets niet. Wij hebben het meerdere keer over dit punt gehad. Ik volg dit sort issues op een global schaal. Van America, tot Japan, To de UK, tot NL. Zulke "experts" bestaat niet. They just don't. Dus is het zo dat wegens gebrek om de mogelijkheid voor een "hogere hand" in te grijpen is de uitspraak van een fabrikant over iets op component niveau een feit.

Ik ben mee eens met jou voorbeeld van een TV. Een TV is een voor assembleerd produkt. Jij zet het zelf niet in elkaar. Oftewel hij doet het of hij doet het niet. Wij hebben het over computer onderdelen en dat is een compleet onder koek.

Een punt waar de discussies blijft omdraaien door de jaren heen is dit hele "deugelijk" verhaal. Dat een consument beweert tegenover een winkelier dat Produkt X is "ondeugelijk" kan. Dat zijn onbevoegd onder elkaar een geen van beide kan de echte feiten bepalen, met alle rechtenzaken van dien. The buck stops met de fabrikant omdat die kan wel de feiten bepalen. Uitspraken van de fabrikant zijn bindende en final. Ik wacht op de dag dat een "rechter" zal probeeren mijn uitspraken ongedaan te maken. Voor aantwoord waaneer dit zal gebeuren zie begin van de post.

[BBCS]

Een punt waar de discussies blijft omdraaien door de jaren heen is dit hele "deugelijk" verhaal. Dat een consument beweert tegenover een winkelier dat Produkt X is "ondeugelijk" kan.

De fabrikant ontwerpt, ontwikkeld en fabriceerd een product.

Waar het bij de ondeugelijkheid om draait is dat niet de uitspraken van de winkelier en fabrikant centraal staat maar wat de consument er zelf van verwacht en wat hun mening is.

Een voorbeeld:

Als een fabrikant en winkelier aangeeft dat een product 2 jaar mee zou moeten gaan en dat het product een kwaliteit heeft uit het budget segment.

Nu heeft een koper dat product gekocht en tijdens de koop is hem verteld wat hij van het product mag en kan verwachten met dito eigenschappen.

Na 3 jaar gaat het product kapot en de koper beroept zich op de ondeugelijkheid.
Hij had een verwachting van 6 jaar en volgens de consumentenorganisaties is het product ondeugelijk, omdat de duurste versie van het product een levensduur van 6 jaar heeft.

[Bulldog14]

True enough tot een bepaalde punt. Dit deel is interessant

de consument er zelf van verwacht en wat hun mening is.

Wat het betreft roepen naar "ondeugelijkheid" is de mening van de consument irrelevant omdat die kan nooit in bezit van de feiten zijn. Verwachting zijn voor een grote deel ook irrelevent.

Met de voorbeeld van een TV is dat situatie veel meer zwart/wit. Wat het betreft "beweringen" van de consument dat een produkt is "ondeugelijk" op compoent niveau is onzin. Zulke verklaring woord van de tafel geveegd door fabrikanten. Vroeger kan je buurman tot hex verklaren en ie woord zo op de brandstapel gegooid. Was hij dat nou echte? De massas bepaalt niet wat "ondeugelijk" is en wat niet. Die kan hoog uit een mening geven. En een mening blijft dat. Een mening.

[alfatrion]

Bulldog,

De Nederlandse taal beheer je toch niet volledig, dus dat veroorzaakt verwarring. Ik begrijp nu pas wat je bedoelt met assemblage. We hadden het over consumenten producten in het algemeen. De doorsnee consument koopt een computer in zijn geheel van een producent of een verkoper. Tussen de consument en zijn wederpartij is het net zoals bij een TV niet van belang om zo diep te kijken. En van die wederpartij weten we dat ze niet zo happig zijn om rechtzaken te voeren.

Volgens de van Dale is een feit een gebeurtenis of omstandigheid waarvan de werkelijkheid vaststaat. Enkel en alleen omdat en alleen omdat de fabrikant iets roept wil nog niet zeggen dat dit werkelijk zo is.

Laten we het volgende als voorbeeld nemen. De consument heeft een computer gekocht. Na een jaar koopt hij een krachtiger video kaart bij een andere leverancier. Deze gaat binnen 5 maanden stuk. Het gebrek is binnen zes maanden ontdekt dus de bewijslast ligt bij de winkelier. Die stuurt het op naar de fabrikant en die zegt 'het product is niet ondeugdelijk'. Verder heeft deze geen enkele onderbouwing. Immers je zegt dat de fabrikant in een soort positie verkeert dat alles wat hij aanraakt in goud veranderd. (Alles wat de fabrikant stelt is volgens jou een feit.) Waarom zou de rechter op basis van de mening van de fabrikant de winkelier gelijk geven?

[BBCS]

Laten we het volgende als voorbeeld nemen. De consument heeft een computer gekocht. Na een jaar koopt hij een krachtiger video kaart bij een andere leverancier. Deze gaat binnen 5 maanden stuk. Het gebrek is binnen zes maanden ontdekt dus de bewijslast ligt bij de winkelier. Die stuurt het op naar de fabrikant en die zegt 'het product is niet ondeugdelijk'.

Een product is pas ondeugelijk als het product niet aan de producteigenschappen zoals die door de fabrikant is opgegeven aan voldoet.

Een rechter zal bij een claim van de ondeugelijkheid echter wel naar de producteigenschappen zoals die door de fabrikant zijn opgegeven kijken en niet naar de verwachting van de consument.
Daarnaast zal de rechter een deskundige op het gebied van electronica inschakelen.

Dus als je wilt oordelen of een product ondeugelijk is of niet, moet dit wel door iemand gedaan worden die een deskundige op dat gebied is.

Consumentenorganisaties doen uitspraken die helemaal niet gebaseerd zijn op deskundige maar kijken voornamelijk naar de verwachting van de consument. Een zeer verkeerde uitganspositie.

Daardoor zal de consumentenorganisaties dan ook vaak een andere uitspraak hebben en meningen hebben dan deskundige op het gebied van het product.

[BBCS]

Immers je zegt dat de fabrikant in een soort positie verkeert dat alles wat hij aanraakt in goud veranderd. (Alles wat de fabrikant stelt is volgens jou een feit.) Waarom zou de rechter op basis van de mening van de fabrikant de winkelier gelijk geven?

De rechter zal kijken naar de uitspraken van de fabrikant.

Volgens de wetboeken is het zo dat er gekeken moet worden naar de uitspraken van de winkelier en fabrikant en niet naar de mening van de consument.

Waarom wordt er dan voornamelijk gekeken naar de mening van de consument???


Een fabrikant ontwerpt, ontwikkeld en produceerd een product.
Dat product wordt door de winkelier te koop aangeboden.

De koper zal kijken of hij accoord gaat met die voorwaarden.
Gaat hij niet accoord, dan koopt hij het niet, gaat hij wel accoord dan koopt hij het product.

Als de koop gesloten is, kunnen zowel de kopende partij als de verkopende partij niet meer terugkomen op de koopovereenkomst en achteraf ook niet er mee eens zijn met de producteigenschappen.

Europa wilt de consument beschermen en wel zo dermate dat de consument op dit moment helemaal niet aan die overeenkomst hoeft te houden en dat de uitspraken van de winkelier en fabrikant er ook niet meer toe doen.
Alles is gebaseerd op de verwachting en mening van de consument en de degene die er daar niet mee eens is, is gelijk consumentonvriendelijk.

Er wordt vaak verwezen dat het volgens de wet moet.

Maar er wordt nooit op ingegaan of die wet dan ook wel klopt.
Mensen van de theorie volgen blindelings de regels van de wet.
De mensen van de praktijk vragen zich wel eens af of de wet wel klopt en volgen niet blindelings de regels van de wet.
Want zoals het nu gaat met de consumentenbescherming klopt het dus niet.

[Bulldog14]

Sorry mijn Nederlandse schiet te kort soms. Assemblage is een nederlandse word toch?

[BBCS]

Klopt helemaal!

[BBCS]

De massas bepaalt niet wat "ondeugelijk" is en wat niet. Die kan hoog uit een mening geven. En een mening blijft dat. Een mening.

Klopt.

Als de rechters vinden dat de fabrikanten de eigenschappen te mager hebben gesteld, moeten de rechters dan ook de fabrikanten rechtstreeks verplichten om hun eigenschappen aan te passen.

En niet de winkelier gaan vervolgen. Want dat is onzin.

Al heeft de consument niks rechtstreeks met de fabrikant te maken, de rechters en wetgevers hebben dan wel rechtstreeks wat met de fabrikant te maken.

[Bulldog14]

Al heeft de consument niks rechtstreeks met de fabrikant te maken, de rechters en wetgevers hebben dan wel rechtstreeks wat met de fabrikant te maken.

Klopt maar wat ik steeds wil zeggen is dat de "wetgevers met fabrikant te maken deel" is waar het loopt de fantasie in. Als het betreft materie op component niveau dan er is geen enkele rechter dat zal zoeits raken met een "10 foot pole". Het is zo ver buiten hun schot om het te begrijpen dat rechtzaken over iets op component niveau kan niet voor komen.

In de voorbeeld van alfa over de videocard dat gaat de pijp uit naar 5 maanden, het is idd zo dat de fabrikant zal uiteindelijk de kaart gaan bekijken en behandelen. In 99% van de gevallen de kaart zal gerepareerd woorden, maar eer blijft altijd een aantal cases waar de fabrikant bepaalt dat de user voorantwoordelijk was voor de schade en dat de product gaat ongerepareerd terug. Dat de user het niet leuk vind en probeert de produkt als "ondeugelijk" te verklaren is irrelevant. De fabrikant heeft een oordeel over de produkt gesproken. Dat oordeel is onomkeerbaar en representeert een technische fiet. Een rechtsorgan is niet bevoegd om het to omdraaien omdat die niet in staat zijn om credible feiten op hetzelfde niveau te presenteeren. Oftwel, there is no such thing as a "videocard lawyer".

Nou als de persoon in kwestie gaat met de afgekeurd vid langs de winkel en probeert het daar als "ondeugelijk" te verklaren dan woord de situatie net anders.

Het klopt dat de winkel moet bewijzen in dit geval dat hij heeft de persoon een deugelijk product geleverd. De bewijslast ligt nu bij de winkelier. Maar winkeliers zal al lang niet zo dom als mensen denk. Een belletje naar de fabrikant en de repair report van de fabrikant is zo te hebben. Met dat in hand de winkelier kan zo bij de klant aantonen dat de fabrikant heeft de produkt afgekeurd voor reparatie. De bewijslast was bij de winkelier, maar de oordeel van de fabrikant is dat bewijs. Case closed en de persoon kan janken bij elke consument organisatie of rechtsorgaan wat ie wilt.

[BBCS]

Een rechter is niet geïnteresseerd in meningen.

Dus zal hij gaan kijken wat de fabrikant voor specificaties opgegeven heeft.

Daarnaast:

Als er een probleem is, moet eerst gekeken worden hoe het probleem ontstaan is en wat de oorzaak is.

De consument die totaal zelf geen technische kennis heeft kan nooit of te nimmer een uitspraak doen of een technisch product wel of niet deugelijk is.

Iemand die totaal geen verstand van bouwkunde heeft kan ook nooit een uitspraak doen of een huis wel of niet deugelijk gebouwd is.

Zonder een reconstructie is nooit te bepalen of een product ondeugelijk is.

Dus consumentenorganisaties en geschillencommissies die een uitspraak doen zonder deskundig onderzoek zal ik dan ook niet voor waarheid aannemen en die uitspraken zeker niet serieus nemen.

Een uitspraak die alleen gebaseerd is op een mening of een verwachting van een persoon is gewoon niet serieus te nemen en als een rechter of een geschillencommissie op een dergelijke manier een uitspraak zal doen, kan die uitspraak in een beroep zeker vernietigd kunnen worden.

Als je geen verstand van autotechniek hebt, kun je ook nooit oordelen of een auto wel of niet deugelijk is.

Om een mooi voorbeeld te noemen:
Als je wel eens naar de Rijdende Rechter kijkt, zul je zien dan Mr. Visser altijd een deskundig persoon uitnodigd en ook op diens uitspraken zijn vonnis zal baseren.

[gravedigger]

En dat geeft dus de fabrikant en winkelier de macht om hun omzet naar ongekende hoogte op te voeren. Want wat zien we nu in de electronicabranche gebeuren? Alles wordt simpel op stoot-, val- en drukschade gegooid , dus niet te repareren en geen garantie. Ook DAT is een feit. Kijk het forum er maar op na.

[Bulldog14]

Dat is wel een gooie punt Gravedigger. Een goed voorbeeld van waar het kan fout gaan. Als ervaren tech ik zet ook mijn twijfels over de hoeveelheid val/stootschade dat woord beweerd.

[BBCS]

En dat geeft dus de fabrikant en winkelier de macht om hun omzet naar ongekende hoogte op te voeren. Want wat zien we nu in de electronicabranche gebeuren? Alles wordt simpel op stoot-, val- en drukschade gegooid , dus niet te repareren en geen garantie.

Heb je gelijk in. Echter moet in de eerste 6 maanden na aankoop de winkelier met het bewijs komen, daarna de consument.

En als het product nu na 7 maanden kapot gaat en de fabrikant constateerd stoot schade, hoeft hij niet met het bewijs te komen dat het ook inderdaad zo is, maar moet de consument met het bewijs komen dat het niet zo is.

En even terug te komen op de ondeugelijkheid:
De consument moet na 6 maanden het bewijs komen dat het product ondeugelijk is.
En roepen dat het product ondeugelijk is, is niet genoeg.
Consumentenorganisaties kunnen wel roepen dat het product ondeugelijk is, maar als ze geen uitslagen van technische testen kunnen overhandigen waarbij wordt aangedragen dat het product niet volgens de specificaties is die door de fabrikant is opgegeven.

En dat geeft dus de fabrikant en winkelier de macht om hun omzet naar ongekende hoogte op te voeren.

Nee hoor, dan heb je nog altijd te maken met de marktwerking en vraag en aanbod.

[gravedigger]

Nee hoor, dan heb je nog altijd te maken met de marktwerking en vraag en aanbod.

Een opmerking die totaal nergens op slaat en zeker niet op het door mij aangevoerde punt. Feit is, dat elk miniem krasje door servicebedrijven wordt misbruikt om deze schade aan te voeren. Ook BINNEN de garantieperiode. De consument wordt op die manier gedwongen om een nieuw toestel aan te schaffen. Dat heeft niets te maken met vraag en aanbod. Wel met het vergroten van de omzet.

[alfatrion]

Sorry mijn Nederlandse schiet te kort soms. Assemblage is een nederlandse word toch?

Ja, maar ik dacht dat je bedoelde dat de winkelier of een andere producent dit deed. Waar je het woord feiten bedoel je eigenlijk bewijs, d.w.z. dat je jouw mening onderbouwd met iets. Bij overeenkomst tussen winkelier / consument is de eerste daarmee belast binnen de wettelijke garantie of eigen commerciele garantie.

In de voorbeeld van alfa over de videocard dat gaat de pijp uit naar 5 maanden, het is idd zo dat de fabrikant zal uiteindelijk de kaart gaan bekijken en behandelen. In 99% van de gevallen de kaart zal gerepareerd woorden, maar eer blijft altijd een aantal cases waar de fabrikant bepaalt dat de user voorantwoordelijk was voor de schade en dat de product gaat ongerepareerd terug.

De vraag is wat voor bewijs draag je als fabrikant dan aan. Er zijn gevallen bekent waar de fabrikant beweerde dat er spraken was van vocht schade (en daarom niet gerepareerd werd) en de winkelier op vingers werd getikt omdat de mening van de fabrikant onvoldoende was.

Als je wel eens naar de Rijdende Rechter kijkt, zul je zien dan Mr. Visser altijd een deskundig persoon uitnodigd en ook op diens uitspraken zijn vonnis zal baseren.

Geschillencommissies doen dat ook zo. Aan tafel zitten een of twee winkeliers, een of twee personen van de consumentenbond en een deskundige die vooraf het product onderzoekt. Alleen rechter doen dat niet zo. (De Rijdende Rechter is feitelijk een arbitrage.)

Echter moet in de eerste 6 maanden na aankoop de winkelier met het bewijs komen, daarna de consument.

Dat is het wettelijke startpunt, maar in de praktijk zie je dat dit met commerciele garanties wordt verlengt om daarmee te concurreren.