[ archief ] Nieuwe ZVW en de poortwachtersfunctie

[els g.]

Helaas is het de huisartsen gelukt, o.a. door de stakingen die over de ruggen van hun patienten werden gehouden, om wettelijk geregeld te krijgen dat zij hun poortwachtersfunctie behouden. Er komt nl. een wijziging in de tekst voor de nieuwe ZVW, waarin staat dat de verzekeraar alleen mag vergoeden als er een verwijzing overlegd kan worden.

Dit is dus een klap in het gezicht van de patient, die graag verantwoordelijk is voor eigen lijf en leden. Er ontstaan probleemsituaties als de huisarts een ziektegeval anders beoordeelt dan de patient. Hoe kan zo'n conflict eerlijk worden opgelost? Ik denk aan 2 mogelijke oplossingen: de patient raadpleegt een specialist zonder verwijzing, en als dan blijkt dat de patient gelijk had, volgt toch vergoeding door de verzekeraar. Een andere mogelijkheid is dat de patient een second opinion bij een andere hulpverlener (bijv een bedrijfsarts) aanvraagt. Een bedrijfsarts mag namelijk ook doorverwijzen.

[karr-2]

Er ontstaan probleemsituaties als de huisarts een ziektegeval anders beoordeelt dan de patient.

Een patient kan een ziektegeval uberhaupt niet beoordelen, aangezien een patient geen arts is. Problemen onstaan er dus alleen als er mensen zijn die menen op de stoel van een arts te moeten gaan zitten en zelf te bepalen wat ze al dan niet hebben.

[Predicador]

waar is de tijd gebleven dat een patiënt respect had voor het beoordelingsvermogen van zijn/haar arts? De patiënt van tegenwoordig is veel te mondig. Liefst zou een zieke meteen door de allerbeste, allerduurste arts van zijn kwaal afgeholpen willen worden, zonder tussenkomst van huisarts, co-assistent, arts-assistent en jongere specialisten.

Ik krijg steeds meer het idee dat men tegenwoordig van mening is dat een arts niks meer is dan een peperdure en veredelde onderhoudsmonteur. Je staat klaar wanneer de patiënt dat wil, voor het geld dat de patiënt je zorg waard vindt.

Natuurlijk moet goede zorg betaalbaar blijven voor iedereen, maar dat begint bij jezelf. Bepaal in hoeverre je een specialist nodig hebt, ipv een huisarts. Dure en onnodige bezoekjes aan specialisten kun je daar zoveel mogelijk mee beperken.

Het is fijn dat de verzekering behoorlijk veel vergoedt, maar het is niet de bedoeling om het zorgstelsel onnodig te belasten. Eerst de huisarts, dan naar de specialist (als dat nodig is). Logisch...

Overigens bestaat dit topic al, dus kan deze thread gesloten worden.

[Ictinus]

Pardon?? Er is niks mis mee mondig te zijn, neem dat van mij aan. Als partner van een MS patiente heb ik menigmaal de rechten van mijn vrouw moeten bevechten als er weer eens iemand dacht dat hij wist waar het over ging. En ja, dan heb ik het over neurologen!

Ict

[els g.]

Karr-2,
Er komen in het patient-arts contact heel vaak situaties voor, waarbij de patient een beter idee heeft van de ernst van zijn ziekte dan de dokter. En dat is ook heel logisch, aangezien de patient kan voelen wat er met zijn lichaam aan de hand is. En helaas kan hij dit niet altijd duidelijk aan de dokter overbrengen. Ik hoop dat je van mij wil aannemen, dat als de patient veel pijn heeft en/of zich heel beroerd voelt, dat er dan altijd wat ernstigs aan de hand is. En verder zijn er natuurlijk ook veel patienten, die door levenservaring of door studie ook de nodige kennis bezitten. Ik hoop dat je op je mening terugkomt.

[Predicador]

ictinus, je hebt het over een langdurig ziektebeeld, waar het inderdaad wel handig is als je voor jezelf opkomt.

Los daarvan zijn er steeds meer mensen die voor het kleinste pijntje al meteen willen worden gezien door een specialist, terwijl dat misschien helemaal (nog) niet mogelijk is.

Assertief is, goed, agressief niet (hopelijk ben je dat met me eens)

[Ictinus]

mee eens, assertief mag, agressief niet. Maar je had het over mondig en daar reageerde ik op.

Ict