[ archief ] Ik ben niet tevreden over een dierenarts

[Soraya]

Dat weet ik ook, maar dan heb je meestal al wel een klein reservepotje van wat je gespaard hebt ook al is het maar een jaar. In de meeste gevallen is het dat de situatie binnen een paar jaar weer anders is waardoor het wel weer kan. Misschien niet zo veel als ervoor. Maar het zijn soms de kleine bedragen die samen een groot bedrag maken.

[Glennfiddisch]

Nightstone,

mag ik je wat vragen niet aanvallend bedoeld?

In al die voorgaande jaren dat je dieren hebt gehad hoe vaak ging je toen naar je eigen DA en voor welke andere zaken/vragen buiten entingen en wat was je dan gemiddeld per konsult zowat kwijt?
Simpel gezegd: Zat je voor iedere scheet bij je DA op konsult, net zoals mensen vaak voor iedere scheet bij hun huisarts zitten.

Ik vind wel dat forumleden er rekening mee moeten houden dat niet iedereen een huisdieren-ziektekosten-verzekering heeft en dat er ook mensen zijn die echt niet zo ver gaan met het in leven houden van een huisdier ten koste van alles.
Dat maakt hun beslist geen mindere dierenliefhebbers.

En met betrekking tot dat sparen:
Er zijn bitter weinig mensen die apart sparen voor de DA-kosten van een huisdier, dat komt doorgaans uit het potje onvoorziene uitgaven.

[Glennfiddisch]

Ik zal een voorbeeld noemen waargebeurd:

Een hoogbejaarde vrouw woont achter een kerkhof waar nogal wat zwerfkatten rondhangen. Ze voert ze en af en toe blijft er wel eens eentje hangen. Twee jaar geleden was de kleine Minoes ziek, het arme mens ging op konsult met het poesje, diertje kwam aan het infuus en ze hield er oprecht van en hoopte dat het poesje het zou overleven, helaas is Minoes ondanks alle goede hulp en goede bedoelingen toch overleden, maar de bejaarde vrouw was wel bijna 300 euro van haar AOW (echt geen vetpot, los van het onbeschrijfelijke leed wat die vrouw omwille van het poesje had) kwijt.

Vorig jaar was er weer een aanlopertje ziek, ze durfde het niet meer aan en op advies van haar DA heeft ze het poesje laten komen ophalen door het asiel, want ze kon het risico niet lopen dat ze haar spaarcentjes en vakantiegeld kwijt zou zijn voor een, door andere mensen gedumpte kitten. Ik heb zelden iemand gezien die zo'n oprecht, intens verdriet had om het noodgedwongen moeten afstaan van een ziek aangelopen poesje.

[Marianna]

Helaas is niet iedereen op de hoogte van de mogelijkheid hulp te krijgen voor medische kosten bij dieren waar de eigenaar zelf geen geld voor heeft. Er wordt wel gecontroleerd en de aanvrager zal moeten aantonen een klein inkomen te hebben of hoge lasten waardoor de kosten van de dierenarts niet meer opgehoest kunnen worden. Juist voor mensen als zo'n bejaarde met alleen een kleine AOW ben ik heel blij met deze mogelijkheid.


http://www.veterinairsteunfonds.nl/
Veterinair Steunfonds

Voor ondersteuning van huisdiereneigenaren en hun huisdieren die door omstandigheden de medisch noodzakelijke zorg voor hun dier niet kunnen bekostigen.
Het veterinair steunfonds verkrijgt haar inkomsten door sponsoring, donaties, giften, erfenissen en legaten.

Mensen die het fonds financieel willen ondersteunen zijn van harte welkom.

Voor uw donaties:
21.21.88.348, Triodos Bank, t.n.v. Stichting Veterinair Steunfonds te Utrecht




Hoofdsponsor van het veterinair steunfonds is: de Nederlandse Stichting voor Hulp aan Dieren


Doel

Ieder mens moet de mogelijkheid hebben om een huisdier te houden maar moet ook het dier de zorg kunnen bieden die het nodig heeft. Sinds mensenheugenis hebben mensen dieren aan hun zijde. Ze worden gehouden voor hun nut, voor het werk dat zij voor de mens doen, maar vooral zijn zij gezelschapsdier en geven zij de mens warmte en liefde. In veel omstandigheden is het dier zelfs de meest trouwe en betrouwbare vriend van de mens.

Dat het liefdevol houden van een dier de mens goed doet is wetenschappelijk aangetoond. Onderzoeken in onder andere Duitsland en Australië wijzen uit dat huisdiereigenaren veel minder vaak een huisarts bezoeken dan mensen die geen huisdier hebben.


Kinderen die opgroeien met huisdieren, vertellen dat het dier hen helpt met het beter kunnen omgaan met de mensen om hen heen, doordat zij hun gevoelens met het dier kunnen delen.
Dieren zijn in lichamelijk en geestelijk opzicht gezond voor de mens. Mensen moeten het recht hebben om huisdieren te houden. Daartegenover staat de verantwoordelijkheid van huiseigenaren om hun dieren de aandacht en de zorg te geven die nodig en noodzakelijk zijn. Het veterinair steunfonds wil meewerken aan verantwoord huisdierenbezit waarbij de belangen van het huisdier gewaarborgd zijn. Wanneer een huisdiereigenaar door omstandigheden niet in staat is om de medisch noodzakelijke zorg aan het dier te bieden, kan het veterinair steunfonds onder bepaalde voorwaarden steun verlenen.

Regels

Wat kan het veterinair steunfonds bieden?
Financiële ondersteuning: hierbij gaat het om vergoeding van de medisch noodzakelijke onderzoeken en behandelingen.
Het veterinair fonds heeft contacten met dierenartsen, zowel regulier als alternatief werkend, veterinair natuurgeneeskundigen, gedragsdeskundigen, paraveterinairen en extern deskundigen. Deze kunnen, naast de eigen dierenarts, in bepaalde gevallen worden ingezet.

Wie komen voor ondersteuning in aanmerking?
Huisdiereigenaren die minder vermogend zijn of buiten hun wil door onvoorziene omstandigheden in een positie zijn geraakt waardoor zij de medisch noodzakelijk zorg voor hun huisdieren niet (meer) kunnen bekostigen.

Wat kan worden vergoed?
Medisch noodzakelijk behandelingen van huisdieren. Naast een eigen bijdrage van de eigenaar vergoedt het fonds per aanvraag een gedeelte als lening en een gedeelte als schenking.

Beoordeling van aanvragen
De stichting veterinair steunfonds beoordeelt de aanvragen. Toetsing van medische noodzakelijkheid door de dierenarts van de stichting en toetsing van de financiële omstandigheden van de huisdiereigenaar zullen daarvan deel uit maken.

De stichting heeft ten alle tijde het recht om een aanvraag te weigeren. Hierover kan niet worden gecorrespondeerd.

[bitchy]

en dat er ook mensen zijn die echt niet zo ver gaan met het in leven houden van een huisdier ten koste van alles.

nogmaals, het moet ook wel reeel blijven om het huisdier een waardig bestaan te blijven geven, daarom zal het heus niet ten koste van alles zijn,
maar een simpel onderhoudt aan een gebit van de poes of hond kost al een bom duiten o.a. dankzij de narcose, wanneer is de rekening TE HOOG & beslist iemand dat het voor hem te duur is & niet meer geld in zijn huisdier wil steken. wat te denken van een aanrijding waarbij poes een pootje breekt. (of hond)

Maar als je ergens aan begint, moet je ook de verantwoording ervoor nemen, van het begin tot het eind. En niet op dat moment besluiten dat het niet in je straatje past.

mijn woorden...

ook zo slecht zijn behandeld door hun dierenarts.

jullie zijn door de hoge rekening & het feit dat de dierenarts niet belde over het verloop van de behandeling slecht behandeld...
maar is het zo slecht?
is jullie kat niet beter geworden of heeft de dierenarts slecht werk verricht?
hij heeft toch groot gelijk gehad door erover te beginnen dat jullie te laat zijn gekomen??
waarschijnlijk is dat al tegen jullie verkeerde been geweest, + het niet op de hoogte houden & de hoge rekening..
maar dat wil niet zeggen dat het een slechte DA is.

[Marianna]

Als jullie eens gewoon normaal zouden lezen dan had je in het begin kunnen zien dat Swendy Meisje lotgenoten zocht oftewel mensen die ook zo slecht zijn behandeld door hun dierenarts. Maar nee jullie denken gelijk het negatieve er weer van ( vandaar ook de term Negatieve Balen )

Als er iemand negatief reageert ben jij het! Ik heb geprobeerd uit te leggen waardoor er meer behandeling nodig was dan alleen de blaas leegmaken en spoelen. Daar wil je niet van horen maar balkt dat de dierenarts julllie slecht behandeld heeft. Vraag een gespecificeerde rekening en bel dan met die rekening in de hand de nieuwe dierenarts en vraag wat ieder onderdeeltje van de behandeling bij die praktijk zou kosten.
Natuurlijk kom je goedkoper uit als je alleen over een blaasgruisbehandeling spreekt en infuzen om de nieren te spoelen plus medicatie en ic niet vermeld.

Wanneer er meteen een behandeling zou zijn gestart was alleen de blaas leegmaken plus spoelen voldoende geweest en had de afgesproken prijs wel reëel geweest.

Marianna

[bitchy]

Situaties kunnen in de loop der tijd zo veranderen dat je niet (meer) in staat bent om te sparen.

ik ben alleen geweest & had het ook niet breed, ik spaarde toen al mijn losse geld, (geen riksen, die kon ik niet missen).
moet je kijken als je op een dag de pot leeg gooit wat er dan al in zit, in mijn geval toen dik 300 gulden.
& dat is dus de reden waarom ik ben gaan sparen, NHZ wilde 3 foto's & het consult niet vergoeden, maar gelukkig had ik dat ene stomme potje met die 300 gulden.
daarna heb ik dus een echte rekening geopend waar maar 5 gulden per maand op werd gestort. misschien niet veel op jaarbasis, maar als je zoals de topicstarter al schrijft, 8 jaar lang geen problemen hebt met je huisdier, dan loopt dit bedrag echt BEHOORLIJK op.

[bitchy]

dat zijn berichten die topicstarter niet wil lezen Marianna.
maar misschien dringt het nu toch een keer door.

dan nog zit er ook verschil in de app. die de dierenarts bezit, in de assistentes grote van de praktijk, bereikbaarheid enz enz.

ik ga naar een dure dierenarts een dorp verderop, in weer een dorp ernaast zit er 1 die een stuk goedkoper is, maar als het aankomt op de moeilijkere geneeskunde komt iedereen naar de dierenarts waar ik bij zit.
ook kan die goedkopere geen foto's maken in zijn praktijk, daarvoor moet je dan weer naar een da verderop...

[Marianna]

Ik was bijstandsmoeder toen de kat zwaar gewond op straat werd gevonden. De dierenarts heeft het diertje in de nacht behandeld en opgenomen. Dagelijks ging ik kijken en na tien dagen kon Basje mee naar huis. AL tijdens de bezoeken heb ik aangekaart niet veel geld te hebben en verzocht om een afbetalingsregeling.. we zien wel zei de dierenarts als antwoord.
Ruim 375 gulden en mijn bijstand was maar 700 per maand... Ik ben maandelijks gaan brengen wat af kon en de ene maand was dat 100 gulden terwijl de maand ervoor of erna 50 gulden de afbetaling was.

[Marianna]

dan nog zit er ook verschil in de app. die de dierenarts bezit, in de assistentes grote van de praktijk, bereikbaarheid enz enz.

Klopt Bitchy... bijscholing is ook een kostenpost die niet vergeten mag worden omdat onze geliefde dieren daardoor wel de betere behandeling krijgen.
Zelf heb ik twee praktijken een voor de eenvoudige dagelijkse toestandjes en een voor de meer gespecialiseerde. De laatste is met de auto (snelweg) een half uur hier vandaan en ruim 20% duurder dan die hier in de stad. Niks mis mee omdat mijn dieren daar gespecialiseerde hulp volgens de nieuwste inzichten en methoden krijgen.

[Glennfiddisch]

En toch probeer ik het een beetje te zien vanuit de topicstarter.

Stel nou eens dat de huisdieren nooit echt ziek zijn geweest en dat er over het algemeen alleen een DA gekonsulteerd werd voor de herhalingsprikken van hetzij hond of poes(zen), dan schrik je je toch te pleur als je zo'n rekening gepresenteerd krijgt.

Dan ligt het ook nog eens aan de leeftijdscategorie van de eigenaar.

Mijn moeder heeft een Jack Russell gehad die, een paar jaar geleden, aan haar knietje werd geopereerd, het beestje was toen al een jaar of 10, maar in de tijd als gescheiden vrouw met vier opgroeiende kinderen, zou een dergelijke dure operatie onbetaalbaar en ondenkbaar zijn geweest voor iemand van die generatie, laat staan een ziektekostenverzekering voor dieren.
Dat hondje zou vroeger gewoon ingeslapen zijn en verder niks en dan zouden we beslist een paar maanden erna, met de beste bedoelingen van mijn moeder, een nieuwe pup gekregen hebben.

Dat kun je mensen van een bepaalde generatie absoluut niet aanrekenen dat ze andere keuzes maken ten aanzien van hun huisdieren en hun dan ook nog eens verwijten dat ze dan geen dierenliefhebbers zouden zijn.


Ps. Marianna:

Als je zo'n aanvraag doet moet je dan de DA-kosten in eerste instantie voorschieten en bepaald die instantie of de behandeling in het belang van het dier is mbt. het daarna leven van een dierwaardig bestaan en verdere medische kosten in de toekomst?

[Marianna]

Dat kun je mensen van een bepaalde generatie absoluut niet aanrekenen dat ze andere keuzes maken ten aanzien van hun huisdieren en hun dan verwijten dat ze geen dierenliefhebbers zouden zijn.

Over welke leeftijds catagorie heb jij het nu?

[Glennfiddisch]

Marianna:

Als je zo'n aanvraag doet moet je dan de DA-kosten in eerste instantie voorschieten en bepaald die instantie of de behandeling in het belang van het dier is mbt. het daarna leven van een dierwaardig bestaan en verdere medische kosten in de toekomst?


Quote Marianna:

Over welke leeftijds catagorie heb jij het nu?

Er zullen er van jouw generatie zelfs nog wel genoeg mensen bijzitten die een andere beslissing zouden hebben (moeten) nemen en toch echte dierenliefhebbers zijn en dan heb ik het puur over mensen die zich niet met fokken bezighouden, noch met al dan niet alternatieve diergeneeswijzen, maar echt uit pure dierenliefde en voor de rest no-nonsense.


(Sorry ik wilde er straks nog wat bij zetten, vandaar die verandering in vorige posting. )

[Marianna]

Als je zo'n aanvraag doet moet je dan de DA-kosten in eerste instantie voorschieten en bepaald die instantie of de behandeling in het belang van het dier is mbt. het daarna leven van een dierwaardig bestaan en verdere medische kosten in de toekomst?

Of de dierenarts vragen om een regeling waardoor betaling uitgesteld kan worden.

Logisch dat er secuur wordt gekeken naar de mogelijkheden van de eigenaar, vaak zijn het de vetste inkomens die het minste willen betalen en uit iedere regeling een slaatje willen slaan.

In december wordt ik 55 jaar. Mijn verhaal over Basje was rond 1976/1977

[Glennfiddisch]

Ik had de posting weer veranderd, maar je was me wat snel.

Ik had je inderdaad als een 50-er ingeschat, is niks mis mee hoor en ik bedoel er niks verkeerds mee.

Ik bedoelde trouwens niet specifiek het inkomen van de eigenaar, maar puur de noodzakelijkheid van de behandeling en de medische kosten en vooruitzichten voor het dier op langere termijn, want als iemand het nu niet zou kunnen betalen (klein inkomen) hoe ziet dat in de toekomst er dan uit als het bijvoorbeeld een chronische kwaal is?

Waar trekt zo'n instantie de zakelijke grens in de noodzaak tot een bijdrage in de behandeling? (Niet het inkomen bedoel ik dus)

Je kunt immers nog zoveel houden van een dier en als je de middelen daarvoor hebt dan gaan mensen daar soms (te) ver in, en dat heeft soms niks met dierenliefde te maken maar puur het ook kunnen betalen, en soms ook geen afstand kunnen doen en het dier zijn laatste rust gunnen, al dan niet met ziektekosten verzekering voor dieren.

[Marianna]

Ik had de posting weer veranderd, maar je was me wat snel.

Ja ook boven de vijftig kan nog vlot gereageerd worden

Ik had je inderdaad als een 50-er ingeschat, is niks mis mee hoor en ik bedoel er niks verkeerds mee.

Ja ja, dat kun je nou wel zeggen maar ik wil wel graag bewijs dat je er echt nix negadinghus mee bedoelt


LOLLL

Overburen van nu ruim 85 jaar waar ik veel van heb mogen leren hebben ondanks hun hoge leeftijd altijd de dieren (die ze nu helaas niet meer hebben) behandeld zoals de meeste van ons zouden doen... GEzondheid op de eerste plaats! Al jaren geleden kregen hun honden hartmedicatie en insuline. Ander buurtje nu 73 jaar net zo en haar overleden hond is verscheidene malen geopereerd aan knie en tumoren. Hun istelling is ook je begint eraan met doel het dier een zo goed mogelijk leven te bieden en daar kunnen kosten aan verbonden zijn.

Zelf zou ik de tumoren van die hond niet hebben laten verwijderen omdat ze kwaadaardig waren en geen verbetering van levenskwaliteit boden. Zelf ben ik niet voor verlengen als daar geen kwaliteits verbetering bij zal zijn.

[Marianna]

Ik bedoelde trouwens niet specifiek het inkomen van de eigenaar, maar puur de noodzakelijkheid van de behandeling en de medische kosten en vooruitzichten voor het dier op langere termijn, want als iemand het nu niet zou kunnen betalen (klein inkomen) hoe ziet dat in de toekomst er dan uit als het bijvoorbeeld een chronische kwaal is?

Ook mensen met meer dan een minimum komen in aanmerking, maar die moeten wel aantonen dat zij in financiële nood zitten en waardoor dat komt.
Hoe en wat er geregeld zou kunnen worden bij chronische kwalen die kosten mee brengen weet ik niet, zelf heb ik er gelukkig nooit een beroep op hoeven doen.

Richtlijnen voor het reglement voor het indienen van een verzoek voor financiële ondersteuning.

Van de Netto-rekening:
Betaalt de diereigenaar 30%
De Stichting Veterinair Steunfonds 40%
en geeft de diereigenaar een renteloze lening van 30%

Bij de indiening van het verzoek dienen de volgende gegevens verstrekt te worden:
- een kopie van een identiteitsbewijs,
- een kopie van de uitkeringsspecificatie en/of inkomensspecificatie van de diereigenaar en/of de partner,
- een kopie van de laatste bank- en/of giroafschriften,
- een opgave van de eventuele spaargelden,
- indien de diereigenaar meer dan een minimumuitkering of –inkomen ontvangt, dient aangetoond te worden waarom hij/zij in financiële nood verkeert.
- een opgave/rekening van de kosten van de behandeling,
- een verklaring van de behandelend dierenarts waaruit de aard en de noodzaak van de behandeling blijkt.

De diereigenaar moet tot slot met een handtekening verklaren de gegevens naar waarheid te hebben ingediend.

[Marianna]

Je kunt immers nog zoveel houden van een dier en als je de middelen daarvoor hebt dan gaan mensen daar soms (te) ver in, en dat heeft soms niks met dierenliefde te maken maar puur het ook kunnen betalen, en soms ook geen afstand kunnen doen en het dier zijn laatste rust gunnen, al dan niet met ziektekosten verzekering voor dieren.

Zo lang mogelijk rekken als het dier ziek is of aan het einde is in mijn beleving een vorm van egoïsme en dierenmishandeling.

Een kat van tien jaar een penisamputatie laten ondergaan kan het dier nog tien mooie jaren geven, maar bij een kat van 18 jaar zie ik het als niet los willen laten uit eigenbelang... Zullen ook wel anderen zijn die daar heel anders over denken, zelf vind ik het belangrijk naar omstandigheden en leeftijd van het dier te kijken voor besloten wordt al dan niet te kiezen voor een behandeling.
Toen Poppie 18 was heb ik zijn gebit nog wel laten reinigen en hij is bijna 24 jaar geworden. De grote van de ingreep en de vooruitzichten vind ik een grote rol hebben in al dan niet behandelen en/of inslapen.

[just the cook]

Als mensen dan zo krap bij kas zitten, waarom hebben ze dan 2 poezen en een hond?
Dat je een huisdier wilt kan ik dat maar al te goed begrijpen, ook als je niet veel uit te geven hebt.
Maar waarom dan gelijk 3 stuks? Je betaald dan voor alle 3 vlooiendruppels, voor alle 3 de jaarlijkse, het ontwormen, voer en voor de hond hondenbelasting die best prijzig kan zijn.
Met 1 heb je het dan toch veel makkelijker?




- Laat niemand dit bericht op beschuldigende toon lezen, je moet dit als normale vraag lezen omdat ik me afvraag waarom de aanschaf altijd makkelijker gaat dan het betalen van een dierenartsrekening, staat men daar bij aanschaf niet bij stil? -

[Glennfiddisch]

JTC,

Als je vanuit een situatie zoals jij het beschrijft een huisdier en zelfs meerdere aanschaft ben ik het voor zelfs meer dan 100% met je eens.

Maar er kunnen zich ook situaties voordoen waarbij de huiselijke/financiele omstandigheden van een huisdierenbezitter veranderen en dan dump je ze natuurlijk niet, als je er echt van houd.

@ Marianna

Quote:

Ja ja, dat kun je nou wel zeggen maar ik wil wel graag bewijs dat je er echt nix negadinghus mee bedoelt

Dan zou ik het gewoon zeggen hoor.