Het enige wat ik nu nog kan doen is mensen adviseren hun pup niet bij de kennel in Baarle Nassau te kopen. Onze hond maakt het goed, luistert prima voor een beagle, ook op de cursus en is een heuze kindervriend.
Wij zijn er zeer blij mee!
Voor de mensen die op anderen reageren zou ik willen adviseren wees rechtvaardig in plaats van elkaar uit te maken voor vanalles en nog wat, want dit is niet bevorderlijk voor een forum, alsmede de strijd tegen de verschrikkelijke handel in dieren. We moeten samen onze krachten bundelen en ervaringen delen. De drempel moet voor iedereen laag blijven om deze factoren aan te geven, dit bevorder je niet met iemand de grond in te trappen.
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] Uitzending Hondenhandel 6-3-2006
-
Michel1111
- Berichten: 2
- Lid geworden op: 13 mar 2006 20:53
Re: Uitzending Hondenhandel 6-3-2006
Sorry beste mensen, maar dan heb ik het misschien verkeerd uitgelegd of hebben jullie mij verkeerd begrepen. Wij hebben Doris gekocht bij de fokker en vanaf het begin is onze dochter van toen 9 maanden, erbij betrokken. In het begin waren er totaal geen problemen. Ik heb een week nadat wij de pup haalden 12 weken thuisgelopen omdat ik een gebroken enkel had. Heb 15 uur per dag aandacht aan de pup besteed, en mijn vrouw ging ook iedere zaterdag naar de puppy cursus.
Ik heb niet de indruk dat wij tekortgeschoten zijn in de opvoeding van de pup, sterker nog, in het begin ging het heel goed. Toen de pup ongeveer 5 maanden was begonnen de problemen. Hij ging kreupellopen en hebben hem laten opereren. Dat vonden wij heel erg voor het beestje. Onze kleine meid was erg gek met hem, en hebben we vanaf het begin geleerd hoe zij met de hond moest omgaan. Tot op een gegeven ogenblik ik een sterk knagend geluid uit de keuken hoorde, bleek Doris met de sloop van onze keukenmuur was begonnen.
Het was heel raar want van tevoren had hij met mij een uur gewandeld, een half uur bij mijn vrouw op de bank gelegen, en ging toen de keuken in naar zijn mand. Buiten had hij ook voldoende ruimte om de hele dag buiten te spelen. (500 m2 tuin is toch wel voldoende). Dus verveling kon het niet zijn.
Toen Doris na een aantal dagen het armpje van onze dochter plotseling pakte, en echt gemeen bijten, werd ik toch wat wit om mijn neus.
Op advies van de dierenarts hebben we toen een deskundige ingeschakeld, die adviseerde ons Doris helaas te herplaatsen.
Wij waren daar zeker niet gelukkig mee. Wij hebben eerst een hele lieve hond gehad, die hebben we helaas moeten laten inslapen, en dan overkomt je zoiets. Ik begrijp best dat sommige mensen daar boos over kunnen worden, maar waarom????. Er gaat toch niets boven een mensenleven? Ik geef toe dat wij de fout hebben gemaakt dat wij daar die pup hebben gekocht, maar een andere oplossing was er echt niet.
Enkele dagen later was Doris al weg uit het asiel, een nieuw baasje gevonden, maar helaas, als ik het goed begrepen heb van een medewerkster van het asiel, is hij al 3 keer teruggebracht.
Dit doet ons echt pijn. Zo'n mooie hond, maar wat een verdriet.
Volgens een bevriende politiehondentrainer komt dit zelden voor, maar het is zoiets als ADHD bij mensen. Helaas ,ik kan het niet terugdraaien, maar mijn verhaal was eigenlijk meer een waarschuwing voor potentiele puppy kopers. KOOP NOOIT BIJ EEN GROTE FOKKER, EN ZEKER GEEN BROODFOKKER. HET IS VOOR JEZELF EEN DRAMA, MAAR BOVENAL VOOR DE HOND. Ik hoop dat jullie (boze lezers) begrijpen wat ik wilde uitleggen.
Ik heb niet de indruk dat wij tekortgeschoten zijn in de opvoeding van de pup, sterker nog, in het begin ging het heel goed. Toen de pup ongeveer 5 maanden was begonnen de problemen. Hij ging kreupellopen en hebben hem laten opereren. Dat vonden wij heel erg voor het beestje. Onze kleine meid was erg gek met hem, en hebben we vanaf het begin geleerd hoe zij met de hond moest omgaan. Tot op een gegeven ogenblik ik een sterk knagend geluid uit de keuken hoorde, bleek Doris met de sloop van onze keukenmuur was begonnen.
Het was heel raar want van tevoren had hij met mij een uur gewandeld, een half uur bij mijn vrouw op de bank gelegen, en ging toen de keuken in naar zijn mand. Buiten had hij ook voldoende ruimte om de hele dag buiten te spelen. (500 m2 tuin is toch wel voldoende). Dus verveling kon het niet zijn.
Toen Doris na een aantal dagen het armpje van onze dochter plotseling pakte, en echt gemeen bijten, werd ik toch wat wit om mijn neus.
Op advies van de dierenarts hebben we toen een deskundige ingeschakeld, die adviseerde ons Doris helaas te herplaatsen.
Wij waren daar zeker niet gelukkig mee. Wij hebben eerst een hele lieve hond gehad, die hebben we helaas moeten laten inslapen, en dan overkomt je zoiets. Ik begrijp best dat sommige mensen daar boos over kunnen worden, maar waarom????. Er gaat toch niets boven een mensenleven? Ik geef toe dat wij de fout hebben gemaakt dat wij daar die pup hebben gekocht, maar een andere oplossing was er echt niet.
Enkele dagen later was Doris al weg uit het asiel, een nieuw baasje gevonden, maar helaas, als ik het goed begrepen heb van een medewerkster van het asiel, is hij al 3 keer teruggebracht.
Dit doet ons echt pijn. Zo'n mooie hond, maar wat een verdriet.
Volgens een bevriende politiehondentrainer komt dit zelden voor, maar het is zoiets als ADHD bij mensen. Helaas ,ik kan het niet terugdraaien, maar mijn verhaal was eigenlijk meer een waarschuwing voor potentiele puppy kopers. KOOP NOOIT BIJ EEN GROTE FOKKER, EN ZEKER GEEN BROODFOKKER. HET IS VOOR JEZELF EEN DRAMA, MAAR BOVENAL VOOR DE HOND. Ik hoop dat jullie (boze lezers) begrijpen wat ik wilde uitleggen.
