airpost schreef:Toch blijf ik erbij dat bedrijven niet zo angstig moeten zijn bij het eventueel mislopen van wat inkomsten. Een tevreden klant zou bedrijven véél meer waard moeten zijn. Zoals ik eerder heb aangegeven heb ik sterk het idee dat veel mensen hier de maatschappelijke uitbuiterij zó normaal vinden, dat ze denken dat het niet anders kan. Regels zijn regels wordt er dan gezegd. Klopt, maar als die regels ten koste gaan van mensen dan schieten deze het doel totaal voorbij. Het systeem zou de mens behoren te bedienen en niet andersom.
Dan draaien we het eens om:
Toch blijf ik erbij dat werknemers niet zo angstig moeten zijn bij het eventueel mislopen van wat inkomsten. Een tevreden werkgever zou werknemers véél meer waard moeten zijn.
Maar in zo'n geval sta je waarschijnlijk wel op je strepen als het om jouw contract gaat....
Je draait het niet om, omdat je uitgaat van een hele andere situatie. Als je dat omdraait dan krijg je:
Toch blijf ik erbij dat klanten niet zo angstig moeten zijn bij het eventueel mislopen van een product / dienst. Een tevreden bedrijf is veel belangrijker.
alfatrion schreef:Het heeft niets te maken met wat vind. Ik constateer dat een beding, dat een algemene voorwaarde is, dat een duur regelt van meer dan in beginsel niet mag.
Punt is dat het in beginsel wel mag, maar alleen als daar een significant voordeel tegenover staat. En dat het altijd voor discussie vatbaar is wanneer het gegeven voordeel bij een tweejarig abonnement significant is of niet.
Dit geldt dus niet andersom, dat je het zou moeten omdraaien naar een situatie waarin je altijd achteraf nog zou kunnen bepalen of je voor die loyaliteitsbonus in aanmerking zou willen komen door achteraf twee jaar te blijven.
