Ellende is dat bv bloedafwijkingen ook bij psychische aandoeningen voorkomen en het dus moeilijk te bewijzen valt dat de oorzaak traumatisch was/is.
ha, H.,
Als er al bij 'psycho-somatische' klachten al geen klinisch onderzoek wordt verricht, hoe kan in godsnaam een medisch adviseur van een ziektekostenverzekeraar 'zonder' winstoogmerk een 'pseudo-diagnose' onderbouwen nb. ook nog als mede-lid van een werkgroep, waarvan ene Koerselman al meerdere malen door de rechterlijke macht 'op zijn vingers werd getikt'
Bij waarheidsvinding moet je trachten objectief te blijven en niet de jou ongevallige gegevens die mogelijk een ander licht werpen op jouw waarheid weg moet laten. Daarmee werd de richtlijn whiplash tot een bazarwetenschap en een proefschrift dat uitgaat van de juistheid van de richtlijn tot een bazarpamflet.
Da's dus precies wat er gebeurd.
Er zijn ruwweg drie soorten waarheden. De mijne, de jouwe en DE waarheid. En die laatste is voer voor theologen. En zelfs daar is herrie over getuige het grote aantal "godsdiensten".
De richtlijn reflecteert dus de waarheid der non-believers. De atheisten zogezegd. Minimaal dus een halve waarheid.
En de schrijvers van proefschriften over bv het "vrees/vermijdingsmodel" gaan er van uit dat de nonbelievers de waarheid verkondingen.
Bovendien mag je van richtlijnen alleen maar afwijken als je dat beargumenteerd doet.
En dan zou je met je proefschrift wel eens aan kunnen tonen dat de richtlijn een schoolvoorbeeld van subjectiviteit is en bepaald niet voor alle whiplash patieneten geldt..
Maar dat is niet goed voor je carriere. Dr? Forget it.
En zo ontstaat er een pseudowetenschappelijk medisch klimaat rondom whiplash.Waarom pseudowetenschappelijk? Omdat als je je eigen waarheid wil verkopen als een objectieve richtlijn of proefschrift je je ogen moet sluiten voor alle gegevens die duiden op andere waarheden dan de jouwe.
Dissonantenreductie heet dat.
De dissonanten: alle gegevens die het door jou gewenste resultaat op losse schroeven zetten.
Reductie: in de vuilnisbak ermee.
Dat soort truccen kun je aan psychater Koerselman wel overlaten. Ten koste van zo'n 6000 nektraumaslachtoffers per jaar waarbij de klachten niet a la Koerselman verdwijnen.
Trek daar voor het gemak nou eens 25% vanaf die mogelijk wel onder de richtlijn vallen, blijven er nog altijd 4500 over die belazerd worden door de opstellers van de richtlijn.
Waarheid tja. Gerrit Komrij zei daarover: De waarheid is niet meer dan de leugen die de mensen van je verwachten.
En wie verwachtte die leugen van de opstellers?
De richtlijn en de proefschriften die erop gebaseerd zijn verkondigen dus de halve waarheid.
De richtlijn stelt dat er niet wordt ingegaan op de problematiek van de langdurige klachten.
Jongens, jongens wat een volksverlakkerij. Het is immers zo dat als je geen lichamelijke oorzaak voor Whiplash kunt vinden en er wel eentje (of meerdere) voor de landurige klachten aantoonbaar zou zijn de opstellers met die mogelijkheid in de Richtlijn rekening hadden moeten houden. Hoe? Door aan te geven dat indien de klachten niet binnen zes maanden verdwijnen er alsnog nader onderzoek noodzakelijk is om die mogelijke oorzaken uit te sluiten.
Staat er niet in.
Conclusie: de medeling van de opstellers dat in de richtlijn niet wordt ingegaan op de problematiek van de langdurige klachten is kul.
Inhoudelijk de richtlijn nl tevens het bewijs van de non'-believers dat er ook voor langdurige klachten geen lichamelijk substraat aantoonbaar kan zijn.
Er kan dus NOOIT lichamelijk substraat voor langdurige klachten gevonden worden omdat daarmee tevens de halve waarheid van de richtlijn wordt aangetoond.
Toekomstige proefschriftschrijvers: NIET VERGETEN HOOR. Als je wil promoveren.
