Ik slik al vijf jaar dit middel. 20 mg. per dag en ikvoel me keigoed.
Ben er beslist niet aan verslaafd. De laatste jaren komt het heel vaak voor dat ik in de weekenden niet slik en ik ondervind geen nare afkickverschijnselen. Het geeft me rust. En dat is heel belangrijk. Ik wou er vijf jaar geleden niet aan. Na een paar verschrikkelijk moeilijke jaren was ik aan het eind van mijn latijn. En mijn huisarts stelde het voor. En ik kan zeggen ik heb er geen spijt van. En van bijwerkingen heb ik zo goed als geen last gehad. Laat staan zelfmoordneigingen.
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] Nieuws over seroxat; toch verslavend
Re: Nieuws over seroxat; toch verslavend
Ik heb ook een tijdje Seroxat geslikt. In eerste instantie werkte het naar behoren in de gegeven situatie (PTS, ernstig opgefokt; door het middel kwam er iets meer balans in). Na een tijdje werd ik er emotioneel uiterst vlak van, maar was dat voor mezelf niet storend omdat ik het toch niet door had. Maar dat veranderde: niets interesseerde me meer en ik was me daar uitermate van bewust.
Toen ik aan mijn therapeute meldde dat ik geen zin had om op zo'n manier misschien wel 83 te worden, dacht zij dat ik suïcidaal was. En ik bedoelde alleen maar dat er iets aan de situatie moest veranderen in positieve zin. Toen ik kort daarop een misrekening maakte met een vervolgrecept - waardoor ik het weekend zonder zat - en mezelf net kon bedwingen om de apotheekster aan haar haren over de balie te trekken toen ze mij niet snel genoeg met de pillen afkwam, was de zaak duidelijk: die pillen gingen eruit!
Ik heb het afkicken, oh sorry: afbouwen, keurig volgens het eerder genoemde schemaatje gedaan, maar bij ieder stapje kwamen de verschijnselen weer terug. Bij mij bestonden die uit hele korte vlagen van extreme drift (waarbij ik ook nog eens het gevoel had dat m'n ogen naar achteren in m'n hoofd draaiden) van krap een seconde, maar dan wel zo'n 20-30 per minuut. Ze hebben bij ons thuis een naam gekregen: ziffers. Erg slopend en ook niet fijn voor de directe omgeving.
De psychiater heeft nog geprobeerd mij ervan te overtuigen dat Seroxat in het geheel niet verslavend was (dit speelde ergens in 1999 of zo) maar met een geweldige timing van mijn kant heeft hij persoonlijk het effect van een ziffer mogen meemaken.
Nadat ik definitief lichamelijk was afgekickt heb ik nog ruim een half jaar met een stripje pillen in m'n tas gelopen voor het geval dat ...
Helaas kreeg ik wel na verloop van tijd een terugval en heb ik een tijdje St. Janskruid geslikt, ook vanwege de verhalen die ik hoorde over de afwezigheid van bij- en afkickverschijnselen.
Ik ben ermee gestopt vanwege de hartkloppingen die ik er gratis bijkreeg - waarvan de huisarts me vertelde dat ik er gewoon oud mee kan worden. Dat kan wel zo zijn, maar ik had ze voorheen NIET.
Ik slik het inmiddels al zo'n twee jaar niet meer, maar de hartkloppingen zijn "gezellig" gebleven. Dus nou maar hopen dat de huisarts gelijk heeft.
Toen ik aan mijn therapeute meldde dat ik geen zin had om op zo'n manier misschien wel 83 te worden, dacht zij dat ik suïcidaal was. En ik bedoelde alleen maar dat er iets aan de situatie moest veranderen in positieve zin. Toen ik kort daarop een misrekening maakte met een vervolgrecept - waardoor ik het weekend zonder zat - en mezelf net kon bedwingen om de apotheekster aan haar haren over de balie te trekken toen ze mij niet snel genoeg met de pillen afkwam, was de zaak duidelijk: die pillen gingen eruit!
Ik heb het afkicken, oh sorry: afbouwen, keurig volgens het eerder genoemde schemaatje gedaan, maar bij ieder stapje kwamen de verschijnselen weer terug. Bij mij bestonden die uit hele korte vlagen van extreme drift (waarbij ik ook nog eens het gevoel had dat m'n ogen naar achteren in m'n hoofd draaiden) van krap een seconde, maar dan wel zo'n 20-30 per minuut. Ze hebben bij ons thuis een naam gekregen: ziffers. Erg slopend en ook niet fijn voor de directe omgeving.
De psychiater heeft nog geprobeerd mij ervan te overtuigen dat Seroxat in het geheel niet verslavend was (dit speelde ergens in 1999 of zo) maar met een geweldige timing van mijn kant heeft hij persoonlijk het effect van een ziffer mogen meemaken.
Nadat ik definitief lichamelijk was afgekickt heb ik nog ruim een half jaar met een stripje pillen in m'n tas gelopen voor het geval dat ...
Helaas kreeg ik wel na verloop van tijd een terugval en heb ik een tijdje St. Janskruid geslikt, ook vanwege de verhalen die ik hoorde over de afwezigheid van bij- en afkickverschijnselen.
Ik ben ermee gestopt vanwege de hartkloppingen die ik er gratis bijkreeg - waarvan de huisarts me vertelde dat ik er gewoon oud mee kan worden. Dat kan wel zo zijn, maar ik had ze voorheen NIET.
Ik slik het inmiddels al zo'n twee jaar niet meer, maar de hartkloppingen zijn "gezellig" gebleven. Dus nou maar hopen dat de huisarts gelijk heeft.
