Voorkeursbeleid insuline zorgverzekering en apotheken, medische noodzaak recepten

[Nick91]

Ik gebruik al 35 jaar insuline voor mijn type 1 diabetes. Tot dit jaar zonder problemen. In verband met insulineresistentie ben ik blij dat ik sinds 4 jaar de insuline fiasp met als hulpstof nicotinamide (vitamine B3) toegevoegd, kreeg. Dit zorgt voor een versnelde absorptie van insuline. Hierop was mijn bloedsuiker acceptabel.
Sinds mei 2021 heeft de zorgverzekering Umc, onderdeel van VGZ, hierop een preferentie medicatie, nml Sanofi aspart zonder de nicotinamide toevoeging, gezet. Ik heb deze insuline 3 mnd geprobeerd met rampzalige gevolgen voor mijn gezondheid. (Hoge bloedsuikers 25mmol+ , 5x blaasontsteking, schimmelinfecties, niet genezende wondjes en algemene malaise) mijn arts heeft toen Fiasp insuline wegens resistentie op medische noodzaak gezet.
Mijn apotheker geeft aan geen medische noodzaak recepten meer te accepteren omdat hij problemen krijgt met de vergoeding van de zorgverzekering. Hij geeft aan dat de zorgverzekering hem niet meer vergoed als hij over het quota afwijkende MN recepten heen gaat. Meerdere apotheken in de buurt geven dit aan, en geven geen medische noodzaak recepten meer uit.
De overkoepelende organisatie van apothekers bevestigd deze werkwijze van de verzekeringen met betrekking tot medische noodzaak recepten. De zorgverzekering verwijst naar de apotheker maar kan mij niet doorverwijzen naar een apotheek welke medische noodzaak recepten wel vergoed. Resultaat is dat ikzelf nu een rekening van 300 euro per maand aan insuline betaal voor mijn oude recept Fiasp. Mijn bloedsuiker was overigens met mijn oude medicatie binnen 2 weken weer redelijk onder controle.
Het preferentiebeleid op insuline is sinds oktober 2021 uitgebreid tot de insulinepompen.
Alle grote verzekeringsmaatschappijen onder Ohra,CZ en VGZ handhaven dit preferentiebeleid en geven apothekers punten/quota voor hun receptenbeleid. Bij slechte quota, dus de apotheker geeft de medicatie die de arts voorschrijft wordt hij blijkbaar afgestraft.
Wie maakt dus de beslissing of ik de medische noodzaakmedicatie krijg, niet de arts, niet de apotheker maar de zorgverzekering.
Na verschillende mails met mijn zorgverzekering kreeg ik als antwoord , dat de apotheker beslist en dat ik misschien moest wennen aan de nieuwe insuline, volgens mij heeft deze persoon nog nooit van resistentie gehoord. Ik doe niets op deze insuline en bij langdurig gebruik ga ik daaraan dood. De meer kosten voor de Fiasp op de Sanofi zijn 15 euro per 3 maanden.
Ik ben nu op zoek naar een andere zorgverzekering, maar het is moeilijk om er een te vinden die geen preferentiebeleid heeft.

[Jablan]

En als je nog geen aangifte inkomstenbelasting doet, doe dat. Dan krijg je in elk geval een deel van deze extra kosten terug.

[gosewijn]

Dat is helemaal niet zeker Jablan.

[Lisa29]

Sterkte gewenst, vind het triest dat je zo de dupe bent van mensen die achter hun bureau rare regeltjes opstellen. Radar heeft hier al eens aandacht aan besteed. Toen ging het om hele andere medicatie maar bleek wel de macht en starheid van zorgverzekeraars. Ik weet niet of je een klacht kunt indienen bij je huidige zorgverzekering? Met daarbij als bijlage je insuline waarden op de preferentie medicatie en je insuline waarden als je fiasp gebruikt. Plus de andere medische klachten die je krijgt met de preferentie medicatie, die kosten natuurlijk ook geld. Schrijf gewoon op bezoek huisarts kostte x, onderzoek blaasontstekingen kostte y, medicatie blaasontstekingen en schimmelinfecties kostte z. Misschien komen ze tot inkeer als ze zien hoeveel extra jij hun kost als je geen fiasp gebruikt. Mocht dat niet helpen dan zou je nog contact op kunnen nemen met de diabetes vereniging. Als zij veel klachten hebben staan jullie samen sterker om echt iets te veranderen.
Succes.

[Mathilde D.]

Mijn apotheker geeft aan geen medische noodzaak recepten meer te accepteren omdat hij problemen krijgt met de vergoeding van de zorgverzekering. Hij geeft aan dat de zorgverzekering hem niet meer vergoed als hij over het quota afwijkende MN recepten heen gaat.

Mijn advies is : een klacht tegen de apotheker. Eerst via de klachtenregeling van de apotheek zelf, daarna naar het Tuchtcollege. Immers ook een apotheker heeft zorgplicht en is een Big geregistreerd hulpverlener. Deze man of vrouw verzaakt , om geld, zijn plicht. Zie deze folder over het Tuchtrecht. https://www.tuchtcollege-gezondheidszor ... il2021.pdf

Verder sta ik achter het advies om naar DSW over te stappen.

[DeZevendeHenk]

Na al die jaren van klachten staat er dan eindelijk eens zwart op wit wat nou toch het probleem is met al die apothekers die tegen de uitdrukkelijke voorschriften van doctoren ingaan en weigeren het medisch noodzakelijke voorgeschreven medicijn te verstrekken. De apotheker krijgt een quotum en anders kost het de apotheker geld. Zo simpel is het dus. Die apotheker moet tuchtrechtelijk aan te pakken zijn maar eigenlijk is dit een systeemfout, waarbij de vertegenwoordiging van de apothekers akkoord gaan met een regeling die individuele apothekers weigeren uit te voeren.
Dan zou een andere/duurdere verzekering ook wel eens een oplossing kunnen zijn.

[Mathilde D.]

systeemfout, waarbij de vertegenwoordiging van de apothekers akkoord gaan met een regeling die individuele apothekers weigeren uit te voeren.

Dit zie ik niet zo. De individuele apotheek sluit het contract met elke zorgverzekeraar af. De apotheek kan ook kiezen voor GEEN contract bij die zorgverzekeraars, die zich tegen-wettelijk met het begrip MD = Medische Noodzaak bemoeien. Een apotheker zou volgens een zorgverzekeraar tot 3x een alternatief product moeten uitproberen. Bij sommige zorgverzekeraars staat dit zelfs zo in de polis uitgelegd. Het is toch logisch dat dit niet medisch verantwoord is? Het is onverantwoordelijk, patiënt-onvriendelijk, gevaarlijk, het verpest het leven van deze patiënten, die toch normaal ook al gehinderd worden door hun ziekte, nog eens extra. Ik herinner me dat jaren geleden, toen de eerste discussies over MD ontstonden, werd afgesproken dat het experimenteren met medicijnen die over het algemeen moeilijk instelbaar zijn, niet dient te gebeuren. Toch gebeurt het. Wie treedt er op?

[ivobroekhoven]

Beste Nick,
Helaas een heel herkenbaar verhaal.
Door preventie beleid zit ik ook klem tussen apotheek en ziektekostenverzekering.
Als je tijd en zin hebt hier onder mijn verhaal.
Als we samen in "actie" kunnen kom, dan hou ik mij aanbevolen.
Ik heb Reumatoide Artritus en sinds enkele jaren gebruik ik, naast Enbrel , al heel lang Methotrexaat.

Bij de laatste keer afhalen bij mijn werd slechts een gedeelte van de pennen verstrekt, met de opmerking dat er tijdelijke leveringsproblemen zijn. Later kreeg ik de rest. Ik zag dat het doosje anders was, maar de werkzame stof en sterkte waren gelijk. De apotheker gaf aan dat de verpakking vernieuwd was.

Toen ik thuis het doosje opende bleek niet alleen de verpakking veranderd, maar ook de inhoud. Tot mijn verassing was het geen Pen, maar een Voorgevulde Wegwerp Spuit. Omdat ik al van nature bang ben voor prikken, sloeg de angst bij mij direct toe, dat ik mij zelf nu echt moest gaan prikken.

Ik terug naar mijn apotheek. Blijkt dat mijn ziektekostenverzekeraar (ZK) alleen nog de spuiten vergoed en niet (meer) de pennen. Ik had aangegeven hiervoor begrip te hebben, maar gezien mijn prikangst, graag terug te willen naar de Pen. Dit kon volgens mijn apotheek alleen met een Medische Noodzaak.

Daarnaast heb ik bij mijn apotheek aangegeven dat bij deze substantiële andere toedieningswijze er geen instructie is gegeven, zoals bij een 1e uitgifte gebruikelijk is. Zij aan die nu alsnog te geven, echter zij moest zich wel eerst inlezen. De feitelijk instructie kort. Aangegeven dat deze summiere instructie mijn prikangst niet verminderde en voorgesteld de 1e spuit samen te zetten. Dit kon, wilde en mocht zijn niet. Zij verwijs mijn naar mijn huisarts of reumatoloog.

Nog dezelfde dag bij praktijdassisente van mijn huisarts een prikinstructie gehad. Gezien mijn gespannen toestand, en daarmee gepaard gaande geklungel en gemors, was haar advies zo spoedig mogelijk terug te gaan naar de Pen. Na (telefonsisch) contact met mijn Reumatoloog was deze bereid mij een nieuw receptie gegeven voor een PEN, met als medische noodzaak prikangst.

In afwachting van dit recept heb ik contact opgenomen met mijn Zkv. Volgens de apotheek had ik immers ook de toestemming ZK nodig. Volgens het ZK klopt dat niet dat. Benu heeft een zogenaamd IDEA-contract met ZK en kan zelf bepalen welk merk preferent is. Ook gaven zij aan dat als de voorschrijvend arts een medische noodzaak op het recept aangeeft, de apotheek dit niet zomaar kan negeren.

In tussen had ik op de overheidssite www.medicijnprijzen.nl uitgezocht wat feitelijk het prijsverschil tussen beide vormen is. Het is immers een gezamenlijk belang de zorgkosten in Nederland binnen de beperken te houden. Als het prijsverschil aanzienlijk is, dan zou ik mijn steentje bijdragen,  de overweging van Benu kunnen snappen en had ik mij (moreel) verplicht gevoeld over mijn prikangst heen (proberen) stappen. Maar het prijsverschil is echt marginaal, slechts één cent (op de € 10,28). Voor nog iets meer dan een halve euro op jaarbasis (52 weken keer € 0.01), moet ik én gebruiksgemak inleveren en iedere week prikangst voor lief nemen. Een gotspe.......

Maar het verhaal is nog niet ten einde:
De apotheek accepteert de op het nieuwe recept vermelde medische noodzaak niet; het moest volgens haar gaan om een allergie tegen de werkzame stof. Verder gesprek was niet mogelijk en ondanks mijn verzoek de apotheker zelf te spreken, bleef zijn communiceren via de baliemedewerken. Haar argument: ik heb het meneer vorige keer duidelijk uitgelegd.

Ik vindt het heel bijzonder dat een apotheek een medische noodzaak "naast zich neer kan leggen". Het klopt dat er geen sprake is van een allergie, de de werkzame stof verdraag ik goed, het "merk" maakt mij niets uit, maar het gaat er om HOE ik het medicijn tot mij neem.

In het verleden gebruikte ik Methotrexaat in tablet vorm, hier reageerde ik matig op en had hoge dosissen nodig. De effectiviteit van MTX is in injectvorm vele malen groter en ik kan met een lagere dosis af. Mijn prikangst, heb ik toen met hulp van de reumaverpleegkundige en de prikPEN kunnen overwinnen!  Dit lukte vooral ook omdat ik geen naald zie, het geheel niet als een spuit oogt én het injecteren "automatisch" gebeurd. Nu met de voorgevulde wegwerp spuit, is,de angst weer terug. Slechts met ademhalingsoefeningen én mij zelf "streng" toespreken, lukt het me de naald in te brengen. Geen pretje, terwijl ik de PEN (meestal) met mijn ogen dicht  (figuurlijk) en fluitend gebruikte.

Ik heb nog contact gehad met ZK. Zij vonden het bijzonder dat de apotheek de medisch noodzaak "genegeerd" wordt en gaven het advies een andere apotheek te proberen. De afdeling Zorgbemiddeling kan echter niet adviseren welke apotheek dit (mogelijk) wel levert. Als "zorg-consument" mag je het dus zelf uitzoeken (of gedwee dansen naar de pijpen van de farmaceutische industrie.)

[J. Deltoer]

Graag wil ik even attent maken op het feit dat het deze maand weer de overstapmaand is. Zoek een verzekeraar die medische noodzaak recepten wel wil vergoeden. Uiteraard kom je dan bij de diverse zorgvergelijkers niet bij de goedkoopste uit. En wellicht mis je dan ook de bol waardebon van een tientje.
Het scheelt wel een boel stress in 2022.

[Mathilde D.]

Ik adviseer om de apotheker aan te pakken.

[Lowieze]

Ik adviseer om de apotheker aan te pakken.

Hoe dan? De klacht van deze mevrouw is door de geschillencommissie namelijk ongegrond verklaard.

[Mathilde D.]

systeemfout, waarbij de vertegenwoordiging van de apothekers akkoord gaan met een regeling die individuele apothekers weigeren uit te voeren.

Dit zie ik niet zo. De individuele apotheek sluit het contract met elke zorgverzekeraar af. De apotheek kan ook kiezen voor GEEN contract bij die zorgverzekeraars, die zich tegen-wettelijk met het begrip MN = Medische Noodzaak bemoeien. Een apotheker zou volgens een zorgverzekeraar tot 3x een alternatief product moeten uitproberen. Bij sommige zorgverzekeraars staat dit zelfs zo in de polis uitgelegd. Het is toch logisch dat dit niet medisch verantwoord is? Het is onverantwoordelijk, patiënt-onvriendelijk, gevaarlijk, het verpest het leven van deze patiënten, die toch normaal ook al gehinderd worden door hun ziekte, nog eens extra. Ik herinner me dat jaren geleden, toen de eerste discussies over MN ontstonden, werd afgesproken dat het experimenteren met medicijnen die over het algemeen moeilijk instelbaar zijn, niet dient te gebeuren. Toch gebeurt het. Wie treedt er op?