[ archief ] Ex-partner geen alimentatie betalen???

[renegade66]

Bij sommige gemeentes word de alimentatie verrekend met de bijstanduitkering

zeg maar rustig bij de meeste gemeentes.

[MarkII]

Eigenlijk maakt het helemaal niet uit.

Alimentatie is volgens mij altijd al haat geld geweest. Tenminste, toen ik het nog betaalde aan mijn ex werd het in mijn ogen niet echt aan de kinderen besteed.

Misschien is het in andere gevallen veel beter geregeld en heb ik het gewoon slecht getroffen. In één ding heeft renegade66 gelijk. Waarom je druk maken over alimentatie als je het toch moet afstaan?

Als je het mag houden van een gemeente, dan snap ik dat je het hard kan gebruiken voor de kinderen. Maar als je het toch moet afstaan, dan is het in mijn ogen toch meer haat geld.

Natuurlijk, als je zelf weer werkt dan is alimentatie terecht. Je kan het geld dan goed gebruiken om overblijf te betalen.

Het blijft een moeilijk onderwerp.

[Guusje61]

Om alle vooroordelen te voorkomen: ik betaal geen alimentatie en ik ontvang geen alimentatie. Onderstaand is de realiteit, de basis van de alimentatie.

Kinderalimentatie is bedoeld als bijdrage voor het onderhoud van de kinderen.
Het wordt berekend naar draagkracht van de betalende ouder en de behoefte van de te ontvangen ouder.
Maar ook naar de behoefte van de kinderen, mede bekeken naar hoe de kinderen tijdens de huwelijkse periode aan mogelijkheden toegespeeld kregen.

Over het algemeen wordt dit aan het begin van elke maand betaald, maar de kosten van de kinderen lopen de hele maand door.
En de ene maand ben je duurder uit en de andere maand goedkoper.
Denk aan de winterjassen, schoenen of studiemateriaal. En zomers is de kleding weer goedkoper dan in de winter.

Het is dus niet aan te wijzen dat de ontvangen alimentatie direct naar de kinderen gaat, maar over het jaar door berekend kosten de kinderen toch flink geld.

Het wordt anders als de kinderen in de winter in te kleine zomerkleding rond loopt, maar dan nog mag je de kinderalimentatiebetaling niet stoppen. Tenminste, het is niet raadzaam.
Beter is dan om een vertrouwensarts in te schakelen en ondertussen misschien een procedure te starten om de kinderen bij de andere ouder geplaatst te krijgen.

--
Partneralimentatie is gebaseerd op de duur van de huwelijkse periode en de financiële situatie tijdens de huwelijkse periode.

Als een ex-partner inkomsten uit werk heeft en de andere ex-partner een uitkering krijgt van de gemeente (sociale dienst) dan zal de gemeente bijna altijd alimentatie verhalen op de werkende partner.
Dit omdat het de gemeente niet te verwijten is dat de partners gescheiden zijn en er na een echtscheiding een periode van onderhoudsplicht doorloopt.

De partners hebben nu eenmaal een gezamenlijke geschiedenis, en de overheid vind het niet terecht dat alle kosten van de uitkering voor haar rekening moet komen.

--
Waar hij staat kan je zij lezen en andersom (komt echt voor):

Een ander verhaal is het als beide partners werk hebben. Dan hoeft er niets (terug)betaald te worden aan de overheid maar gaat het geld geheel naar die ex-partner.

Of dat de alimentatie zo hoog is dat dit bedrag boven de uitkering uit komt.
De ontvangende partner hoeft dan niet te werken, heeft geen sollicitatieplicht of op een andere manier de verplichting om eigen inkomsten te verwerven.

Mijn ervaring is dat de meeste betalende ex-partners in bovenstaande voorbeelden dit als haatgeld zien.
Hoe vaak ik niet de kreet heb gehoord dat zij dan maar (meer) moet gaan werken, moet hij tenslotte ook.

[MarkII]

Ik ben het deels met Guusje eens.

Maar toch wil ik nog wel wat kwijt.

Zolang de rechter in Nederland één van de ouders gelukkig maakt met de kinderen en de ander een omgang toebedeeld van eens in de 14 dagen een weekend, zal er weinig veranderen.

Bij een modaal inkomen beneden de 36000 euro per jaar vind ik het volgende:

Waarom niet automatisch Co ouderschap? Beide de lasten en de plichten.
Op die manier dwing je de ouder rekening te houden met het kind.
Wil je geen Co ouderschap, dan mag je de jackpot betalen.
Want in mijn ogen ben je dan alleen maar met jezelf bezig i.p.v. de kinderen die je op de wereld zette.

Het hele verhaal was leuk om te lezen, Guusje, maar de man of vrouw die in de bijstand eindigt is net zo zielig als de man of vrouw die hem of haar moet betalen. De man of vrouw die werkt word gekort tot bijstandsniveau terwijl de ander word aangevuld tot dat niveau.

Ik rekende het wel 100 keer na, maar sinds ik ben gescheiden werkte ik voor een bijstandsniveau. Aanspraak op sociale voorzieningen kon ik niet maken vanwege het feit dat je wel het inkomen hebt op jaarbasis. Dus een bruto modaal inkomen van 36000 euro maar netto 15000 euro per jaar overhouden.

Denk hierbij aan rechtsbijstand (advocaatkosten voor je scheiding) toeslagen belastingdienst, heffingskortingen, en kinderbijslag.
Allemaal zaken die één der partijen niet meer krijgt. En dat is meestal de werkende partij.

Misschien moeten we de ouders, waarvan één in de bijstand zit of dreigt te komen, per direct Co ouderschap opleggen? Scheelt de gemeente rekenen en de rechtbank ook. Wat mij betreft mag het zo worden geregeld. Kinderbijslag word meteen verdeeld en alimentatie over en weer hoeft dan ook niet meer.

Blijft enkel de alimentatieplicht naar elkaar bestaan. Wat dat betreft:
Zo gauw het om een modaal inkomen handelt, afschaffen net als alle andere domme regels in het familierecht. Ik ken geen vrouw die modaal verdient, die haar ex man wil onderhouden en dat is dus omgekeerd hetzelfde.

Mij benieuwen of ik mijn gedachte nog ga aanpassen? Wanneer er goed gemotiveerde reacties komen ga ik dat namelijk zeker doen.

[Guusje61]

@ MarkII

ik heb niet gezegd dat ik het eerlijk vond (niet boos bedoeld hoor), in veel situaties kom ik behoorlijk wat ongelijkheden tegen.

voor de man/vrouw in de bijstand is bijstandsniveau niet leuk, maar wel of geen alimentatie, zijn/haar inkomsten blijft gelijk.

Het verschil, en dus naar mijn mening een hiaat in de wetgeving, zit hem inderdaad in de sociale voorzieningen. De man/vrouw met de uitkering krijgt deze wel, vaak zelfs automatisch.
Maar de andere partner die pie** behoorlijk naast de pot.

Geen vrijstellingen van bepaalde belastingen, geen bijdragen voor de kinderen, geen toeslagen. En geen toevoeging om tegen gereduceerde kosten een advocaat in te huren om je bij te staan bij de zoveelste vordering van ex, of bij een verzoek om de hoogte van de alimentatie aan te passen.

Maar ook als hij/zij zoveel alimentatie moet betalen dat de ex er een goed leven op na kan houden, en hij/zij nog (langdurig) maar net op of boven bijstandsniveau zit.

[MarkII]

Zie je wel, helemaal met je eens.

We begrijpen elkaar. En als je alle ministers aanschrijft met dergelijke verzoeken dan zijn ze geen van alle thuis.

Werkelijk onbegrijpelijk, want we hebben het over één derde van de Nederlandse huwelijken die per jaar worden ontbonden. En die zorgen voor een behoorlijke ellende.

Misschien is de term haat geld niet juist, maar ik kan me voorstellen dat een hoop mensen het wel zo zien.

[jack333]

alimentatie word berekent op draagkracht
dus moet u zorgen dat uw draagkracht voordat u scheid nihil is
dus bijv effe een lening afsl.
of u zet even op papier met iemand anders dat u bijv een kamer of zo huurt bij nieuwe vriend of vriendin
zo moeilijk is het eigelijk niet
vooral voor hoger opgeleide is het een makkie om het zaakje te besodemieteren
voor gewone werkmensen is het moeilijk want die weten dit niet.
dus die worden altijd besodemietert.
ik zelf heb altijd netjes betaald.

[MarkII]

alimentatie word berekent op draagkracht
dus moet u zorgen dat uw draagkracht voordat u scheid nihil is
dus bijv effe een lening afsl.

vooral voor hoger opgeleide is het een makkie om het zaakje te besodemieteren
voor gewone werkmensen is het moeilijk want die weten dit niet.
dus die worden altijd besodemietert.
ik zelf heb altijd netjes betaald.

?

Dus eigenlijk stelt u:

Man werkt fulltime en verdient 1500,= euro per maand.
Vrouw werkt niet. Nu gaan ze scheiden. De vrouw krijgt de kinderen mee.
Dan is haar aandeel te bepalen op 60% van het inkomen tijdens het huwelijk.
Dat houd in dat de vrouw met kinderen een alimentatie behoefte heeft van 900,= euro. De man mag minimaal uitgaan van het sociaal minimum. Dus houd de man ongeveer 900 euro over en krijgt de vrouw 600,= euro alimentatie.

En om dat te voorkomen zegt u een lening te nemen? Das dan jammer, want dat heet lichtvaardig schulden maken. Dus houd de rechter daar geen rekening mee. Want er word alleen rekening gehouden met de normale lasten. Niet met leningen die ontstaan na het huwelijk.

Ik heb het idee dat u toch niet een hoger opgeleide bent. Gelukkig geeft u zelf aan dat u niet een hogeropgeleide bent aangezien u gewoon betaalde. Hoger opgeleide maken zich uberhaupt geen zorgen om de alimentatie. Die hebben namelijk meestal geen gebrek aan inkomen.

Het gaat er hier ook niet om hoe je de boel kan tillen.
Het gaat er om dat de rechten raar zijn verdeeld in Nederland. En dat de gemiddelde man de nek om word gedraaid door de enorme advocaatkosten. En wanneer je dus beide moet betalen verspeel je je rechten in de rechtbank.
En zolang er geen rekening word gehouden met advocaatkosten, houden ze dus ook geen rekening met leningen en te dure huisvesting.

Volgens de rechter moest ik maar een kamer zoeken in de buurt waar ik woon (Amsterdam) voor 200,= euro huur in de maand. Kennelijk kwam de rechter niet uit deze buurt of misschien was hij al lang niet meer buiten geweest?

[mystydream]

wat ik echt raar vind is dat ik als gescheiden ouder met een uitkering
wel voor mijn dochter (16) die gesloten jeugdzorg zit door haar stoornis waar ze niks aan kan doen
en door traumatische ervaringen heeft ontwikkeld waardoor ze voor haar eigen veiligheid uit huis moest (gaat nu heel goed en mag naar open instelling,komt vaak thuis met verlof) maar dit even terzijde
ik moet met een uitkering en een zeer gecompliseerd gezin met 3 kinderen dus lbio gaan betalen voor mijn dochter die in een instelling zit
maar mijn ex partner die heeft ook een uitkering hoeft geen onderhoud voor zijn kind te betalen dat vind ik echt raar