Ouders verhuren deel huis aan zus. Hoe zit het na overlijden?

[Moneyman]

Het zijn , als ik het goed begrepen heb Uw Schoonzus en Schoonouders.
Het is uw zaak helemaal niet, maar van Uw man. U kunt helemaal niets ondernemen......

Dat is natuurlijk niet waar, zoals uit vele eerdere reacties al bleek.

Niets weerhoudt de TS, ook als schoondochter, om gewoon een goed, constructief gesprek te voeren. Zouden meer mensen moeten doen, voorkomt een heleboel problemen.

Dat gesprek krijgt zij niet, zij is de koude kant. Het enige dat ze vragen, wat is uw belang in deze zaak...niets dus.

Hoe kóm je erbij? Stukje projectie jouwerzijds?

Los daarvan is het onzin: het belang is voor alle betrokkenen, inclusief de koude kant, luiden duidelijk aanwezig.

[Nijogeth]

Het zijn , als ik het goed begrepen heb Uw Schoonzus en Schoonouders.
Het is uw zaak helemaal niet, maar van Uw man. U kunt helemaal niets ondernemen......

Dat is natuurlijk niet waar, zoals uit vele eerdere reacties al bleek.

Niets weerhoudt de TS, ook als schoondochter, om gewoon een goed, constructief gesprek te voeren. Zouden meer mensen moeten doen, voorkomt een heleboel problemen.

Dat gesprek krijgt zij niet, zij is de koude kant. Het enige dat ze vragen, wat is uw belang in deze zaak...niets dus.

Uhm, dat gesprek kun je prima aangaan, ook als koude kant. Uiteindelijk is dat vaak ook familie, al is het maar via eventuele kinderen. En laten we het dan eens hebben over die kinderen, daar mag een ouder voor opkomen, ook als koude kant. Dus er is wel degelijk een belang.

Maar anders moet je het gewoon helemaal niet over nalatenschap hebben, want eigenlijk heeft daar niemand een belang bij, ook de kinderen niet. Als er niets over is, dan hebben ze daar ook maar mee te leven.

Op zich snap ik de gedachte van TS wel. Die ziet iets wat later mogelijk problemen kan opleveren en wil daar wat van zeggen. Je kunt natuurlijk ook niets doen en achteraf als er problemen zijn zeggen 'ja, die problemen zag ik van mijlenver aankomen'.

[MamR]

Allen ontzettend bedankt voor de reacties.

Allereerst vind ik het interessant dat een hoop mensen er van uit gaan dat ik een vrouw ben. Ik heb geen idee waarom, maar het maakt voor de vraagstelling gelukkig niet uit.

Verder bedankt dat er een genoeg mensen naar mijn morele pas wijzen. Dat is altijd goed echter zijn er daarvan een aantal die blijkbaar de mening hebben dat je als aangetrouwde persoon je er niet mee moet bemoeien. Hier ben ik het niet mee eens. Ik ben nu bijna 17 jaar getrouwd (ja, het komt nog voor dat mensen bij hun eerste vrouw blijven) en ik ben al ruim 22 jaar bij de familie dus denk dat ik hier wel degelijk iets nuttigs over kan vinden.

Uiteraard is er geprobeerd te spreken met mijn schoonouders maar die gesprekken verlopen alles behalve constructief en ze zijn niet van mening te veranderen. En natuurlijk speelt er ook meer, zoals in vele families. Ik had eigenlijk gehoopt dat er juristen en notarissen mee zouden lezen die inhoudelijke informatie zouden kunnen verschaffen.

Om de soap iets meer duidelijk te maken is hier wat meer informatie:

Er zijn dus 4 kinderen waarvan mijn vrouw de op één na oudste. Haar oudere broer en zij hebben al jaren een duidelijke mening over de zus (mijn schoonzus dus) in kwestie. Zij en haar man zijn beide afgestudeerd en intelligent genoeg om een goede baan te hebben. Zij kiezen zelf echter voor een alternatieve levenswijze die voor hun financieel moeilijk haalbaar is. Om die reden is er vrijwel geen sprake van inkomen. Op dit moment wonen ze, samen met 3 kinderen in een studio van 40m2 in het centrum van Amsterdam en ze willen graag niet de stad uit.

Mijn schoonouders wonen nog maar met hun 2-en in het huis waar alle kinderen zijn opgegroeid. Dit is een geheel pand, ook in het centrum van Amsterdam. Vanuit een hulpgevoel naar hun dochter hebben ze besloten het pand te splitsen en het bovenste deel aan schoondochter te verhuren. Hierdoor gaat schoonzus met gezin naar ongeveer 120m2. Schoonouders zullen geen marktconform huurbedrag vragen maar lager. Dit is geen enkel probleem want het huis is al zo goed als afbetaald. Tot zo ver het nobele idee van mijn schoonouders.

Waar wij ons nu zorgen over maken is het feit dat wij dit als een hellend vlak zien. We verwachten dat er een moment komt waarop schoonzus en haar man de huur niet meer kunnen opbrengen omdat er dus vrijwel geen sprake is van inkomen en alle reserves op zijn. Het gevolg is waarschijnlijk dat het pensioen van schoonouders gedeeltelijk naar schoonzus gaat omdat ze wederom hulp willen bieden. Vervolgens zijn we bang dat ook zij zelf in de problemen gaan komen.

Ons maakt het niet uit of de complete erfenis verdwijnt. Echt niet. Het probleem zit hem er in dat wij mijn schoonouders graag goed beschermd zien tegen wat wij noemen 'leegplukkerij' van schoonzus omdat zij weigert zelf verantwoordelijkheid te nemen voor haar leven. En dan komt bij overlijden van mijn schoonouders in de toekomst heel veel gedoe vanwege oud zeer. We voorzien kostbare procedures als het nu niet goed geregeld wordt.

Waar ik dus nu naar op zoek ben is hoe we dit juridisch dicht kunnen timmeren is zodat die rechtsgangen in de toekomst voorkomen kunnen worden.

[juliomariner]

De kans dat u de antwoorden op een openbaar forum vind is klein.
U hebt echt gedegen juridisch advies nodig. Vraag advies bij een notaris. Deze kan de meeste vragen vast beantwoorden en anders heeft hij vast wel goede avocaten of fiscalisten in zijn/haar netwerk die u verder kan helpen.

[Moneyman]

Als je je ouders al gesproken hebt, en ze zijn niet van mening te veranderen, dan is er niet zoveel meer wat je kunt doen. Want zoals je weet zijn je ouders zélf in charge. Blijkbaar willen ze niet tegen zichzelf in bescherming genomen worden.

Wellicht is het hoogst haalbare dat je ze gaat begeleiden in het proces, en zorgt dat je mee kunt naar de gesprekken met de betrokken partijen. Als het goed is, zullen zij je ouders ook op de risico's wijzen, en daar kan je dan zelf ook wel een beetje in sturen

En als dat niet lukt: laat het los, want dat is dit blijkbaar wat ze willen.

[Thijs124]

Een nicknaam als Mamr klinkt erg moederlijk, in ons nog ouderwetse gedachtengoed zelfs vrouwelijk.
Verder hoort dit inderdaad bij mensen met kennis hiervan, notarissen en advocaten. Met die doorverwijzing heb je het beste resultaat wat haalbaar is op een consumenten forum.

[Lady1234]

Waar ik dus nu naar op zoek ben is hoe we dit juridisch dicht kunnen timmeren is zodat die rechtsgangen in de toekomst voorkomen kunnen worden

Cru gezegd, dat kunt u helemaal niet. Ouders/schoonouders staan niet onder curatele, dus kunnen in principe bij leven doen en laten wat ze willen.

De situatie doet mij denken aan mijn eigen familie/zus. Uiteindelijk praat je tegen een muur.

[DeZevendeHenk]

Volgens mij heeft de gemeente Amsterdam niets liever dan dat mensen koophuizen splitsen en er dus weer een huurwoning bijkomt. Dan moet alles natuurlijk wel officieel gaan met een huurcontract en een goede kans dat je die woning dus niet meer kunt samenvoegen. Afijn eea hoeft een verkoop in de verre toekomst niet in de weg te staan hoogstens de opbrengst. Verder weet ik niet waar iedereen woont maar ik zie dat nu bij mijn moeder, er is heel veel te zeggen voor familie die naast je woont als je echt oud wordt. Dat hebben uw schoonouders dan alvast geregeld.

[witte angora]

Ons maakt het niet uit of de complete erfenis verdwijnt. Echt niet. Het probleem zit hem er in dat wij mijn schoonouders graag goed beschermd zien tegen wat wij noemen 'leegplukkerij' van schoonzus omdat zij weigert zelf verantwoordelijkheid te nemen voor haar leven. En dan komt bij overlijden van mijn schoonouders in de toekomst heel veel gedoe vanwege oud zeer. We voorzien kostbare procedures als het nu niet goed geregeld wordt.

Volkomen herkenbaar. Hier een nagenoeg exact identieke situatie, al hadden wij met twee profiteurs te maken. Gevolg is dat de erfenis van ouders, mede door het latere overlijden van de legataris, na 1 1/2 jaar nog steeds niet verdeeld is, en er is geen zicht op wanneer dit wel gaat gebeuren. De notaris regelt nu alles vanwege de onmin, en je wil niet weten wat dat gaat kosten.

Kan je maar één ding zeggen: berust er maar in. Hier ga je niks aan veranderen. Wel adviseer ik je de erfenis tzt beneficiair te aanvaarden, ook als volkomen zeker is dat er geen schulden zijn. In dat geval loopt alles namelijk onder toezicht van de kantonrechter, en zullen personen die moeilijk doen vanzelf wel op het matje worden geroepen.

Maar bedenk wel: 'wie procedeert om een koe, geeft er een toe'.

[Nijogeth]

Hoe ziet jouw vrouw de zaak? Kan die niet eens af en toe laten vallen (samen met de broer) dat ze na overlijden altijd de woning willen verkopen en het heel vervelend zou zijn dan hun zus dakloos te zien worden, omdat ze niet voor zichzelf zorgt. Daar zijn ouders vaak ook gevoelig voor en heel misschien gaan ze dan toch iets meer de kant van de andere kinderen op denken en proberen om zus zelfstandig te laten worden.

Ik denk dat ik wel een redelijk beeld bij de zus heb en volgens mij is de enige manier om zo iemand te helpen heel simpel. Keihard op hun bek laten gaan, vervolgens de helpende toe bieden bij zoeken naar een oplossing, maar ze zelf de problemen op laten lossen. Zo hebben mijn ouders het in het verleden ook met mij aangepakt.

[witte angora]

U hebt echt gedegen juridisch advies nodig. Vraag advies bij een notaris.

Je zou ook kunnen denken aan een familierechtadvocaat. Maar bedenk wel: als anderen niet openstaan voor adviezen, mediation of wat dan ook (helaas hier dus ook ervaring mee) zal ook die advocaat er weinig aan kunnen veranderen, behalve adviezen geven wat je zelf kunt doen.

[rwolters]

Uw schoonzus heeft dan straks gewoon huurbescherming en dat betekent dat het huis in (deels) verhuurde staat verkocht moet worden met eventueel een wat lagere opbrengst. De opbrengst kan vervolgens onder de erfgenamen worden verdeeld en de schoonzus kan daar gewoon blijven wonen.

Alle antwoorden die na dit eerste antwoord zijn gegeven zijn overbodig (die van mij eigenlijk ook).

[Lady1234]

U hebt echt gedegen juridisch advies nodig. Vraag advies bij een notaris.

Je zou ook kunnen denken aan een familierechtadvocaat. Maar bedenk wel: als anderen niet openstaan voor adviezen, mediation of wat dan ook (helaas hier dus ook ervaring mee) zal ook die advocaat er weinig aan kunnen veranderen, behalve adviezen geven wat je zelf kunt doen.

Ik denk dat een gesprek van de Ts met een notaris hem inzicht zal geven dat hij niets tot heel weinig kan doen.

[juliomariner]

nee is ook een antwoord.

[Erthanax]

Mijn notaris zei ooit tegen me: “Krijg ik weer een brief van een advocaat, dan weet ik al hoe laat ‘t is.”

Van gedoe om een erfenis wordt zelden iemand gelukkig, behalve die advocaat en zijn confrère.

Het appartement van de ouders kan voor de volle mep verkocht worden. Het verhuurde appartement kan ook nog een behoorlijke opbrengst hebben. Twee flinke appartementen zijn mogelijk beter te verkopen dan één groot pand. Het resulteert vast wel in een aardige erfenis voor de kinderen.

[kuklos]

........... echter zijn er daarvan een aantal die blijkbaar de mening hebben dat je als aangetrouwde persoon je er niet mee moet bemoeien. Hier ben ik het niet mee eens. Ik ben nu bijna 17 jaar getrouwd (ja, het komt nog voor dat mensen bij hun eerste vrouw blijven) en ik ben al ruim 22 jaar bij de familie dus denk dat ik hier wel degelijk iets nuttigs over kan vinden.

Je mag je er weel mee bemoeien, maar hebt geen juridische rechten. Erfenis van familie is van de bloedverwante familie, niet van aangetrouwde familie. Je kan notarieel iets regelen, maar bloedverwanten gaan qua rechten voor.

De vraag waarom de dochter/zoon in kwestie zelf geen hulp zoekt en het aan de schoonfamilie overlaat is er een die te verwachten is.

Uiteraard is er geprobeerd te spreken met mijn schoonouders maar die gesprekken verlopen alles behalve constructief en ze zijn niet van mening te veranderen.

Zolang de schoonouders nog geestelijk competent zijn heb je weinig in te brengen, dan is het hun keuze. Ze mogen doen met hun geld wat ze willen.

Waar wij ons nu zorgen over maken is het feit dat wij dit als een hellend vlak zien. We verwachten dat er een moment komt waarop schoonzus en haar man de huur niet meer kunnen opbrengen omdat er dus vrijwel geen sprake is van inkomen en alle reserves op zijn. Het gevolg is waarschijnlijk dat het pensioen van schoonouders gedeeltelijk naar schoonzus gaat omdat ze wederom hulp willen bieden. Vervolgens zijn we bang dat ook zij zelf in de problemen gaan komen.

Ons maakt het niet uit of de complete erfenis verdwijnt. Echt niet. Het probleem zit hem er in dat wij mijn schoonouders graag goed beschermd zien tegen wat wij noemen 'leegplukkerij' van schoonzus omdat zij weigert zelf verantwoordelijkheid te nemen voor haar leven. En dan komt bij overlijden van mijn schoonouders in de toekomst heel veel gedoe vanwege oud zeer. We voorzien kostbare procedures als het nu niet goed geregeld wordt.

Waar ik dus nu naar op zoek ben is hoe we dit juridisch dicht kunnen timmeren is zodat die rechtsgangen in de toekomst voorkomen kunnen worden.

Je kan niets doen. Bij leven en gezond verstand mogen je schoonouders alles doen wat ze willen. Zolang je schoonouders niet willen kunnen jullie niets.

[BL2]

Bedenk ook, de ouders gaan nu schenken aan de huurders, immers er is geen marktconforme huur. Daar vind de belastingdienst al erg snel wat van.
De huren in Amsterdam zijn voor dit soort oppervlakten bizar hoog, dus na 1 of 2 maanden hebben ze al geschonken wat ze in 12 maanden mog schenken aan een ander....
Zeker als er later helemaal geen huur meer wordt betaald en er zelfs contanten worden overgemaakt.
Dat zullen de ouders allemaal moeten opgeven, elk jaar opnieuw......

[Moneyman]

Hoe ziet jouw vrouw de zaak? Kan die niet eens af en toe laten vallen (samen met de broer) dat ze na overlijden altijd de woning willen verkopen en het heel vervelend zou zijn dan hun zus dakloos te zien worden, omdat ze niet voor zichzelf zorgt.

Goed punt, maar zorg wel dat de discussie niet feitenvrij wordt. Want de zus wordt natuurlijk in beginsel helemaal niet dakloos, ze heeft gewoon huurbescherming. Alleen als ze niet meer zou betalen, ontstaan dat soort problemen.

Ik denk dat ik wel een redelijk beeld bij de zus heb en volgens mij is de enige manier om zo iemand te helpen heel simpel. Keihard op hun bek laten gaan, vervolgens de helpende toe bieden bij zoeken naar een oplossing, maar ze zelf de problemen op laten lossen. Zo hebben mijn ouders het in het verleden ook met mij aangepakt.

Een methode die ik onderschrijf. Ik zie in mijn werk te vaak wat pappen en nathouden tot gevolg heeft.

Bedenk ook, de ouders gaan nu schenken aan de huurders, immers er is geen marktconforme huur. Daar vind de belastingdienst al erg snel wat van.

Goed -en vaak vergeten- punt!

[juliomariner]

Daarom ook mijn advies om ergens professioneel advies te vragen want dat soort dingen wordt in de emoties snel vergeten.