Sim-only contract afgesloten tijdens opname – KPN weigert coulance, nu rechtszaak gestart

[RikDev1986]

Hoi allemaal,

Ik ben benieuwd hoe anderen hierover denken. Want wat mij is overkomen, voelt niet alleen onrechtvaardig — het geeft ook een nare bijsmaak over hoe wij dit soort zaken in Nederland geregeld hebben.

Op 17 juli 2023, bijna twee jaar geleden, zat ik in een psychose. Ik was op dat moment opgenomen in een kliniek en stond onder behandeling met antipsychotica. Mijn behandelaar heeft bevestigd dat ik toen geestelijk ernstig ontregeld was. Of ik juridisch als wilsonbekwaam moet worden gezien, is aan de rechter om te beoordelen — dat is ook precies waar het in mijn zaak nu om draait.

In die periode is er een sim-only contract op mijn naam afgesloten bij KPN. Ik heb daar zélf geen enkele herinnering aan. Toen ik dit later ontdekte, heb ik KPN benaderd, alles uitgelegd en medische verklaringen meegestuurd. De reactie was: “Dan had de kliniek je maar moeten tegenhouden.” En: “Je moet gewoon betalen.”

Inmiddels staat er een rekening open van €800. Omdat KPN niet bereid was tot enige coulance, heb ik zelf een rechtszaak tegen hen aangespannen.

Alleen al de griffiekosten en administratieve stappen hebben me ruim €300 gekost. En als ik verlies, moet ik ook nog hun advocaatkosten betalen — dan loopt het bedrag op tot boven de €1600 ben ik bang.
En dat allemaal voor een contract dat ik niet bewust heb afgesloten, in een periode waarin ik zwaar ziek was.

Nog even ter verduidelijking: als ik wist dat ik dit contract bewust had afgesloten, had ik het gewoon betaald. Het gaat me niet om de €800. Het gaat me om het principe — en om de menselijke kant van deze zaak.

Wat me vooral raakt, is dat ik dit nu zélf moet aanvechten, zonder advocaat, omdat de kosten anders niet te overzien zijn. Ik leef op het minimumloon. En het voelt alsof een groot bedrijf als KPN daar misbruik van kan maken: “Hij durft toch geen rechtszaak aan.” Dat geeft een nare bijsmaak.

Daarom mijn vragen aan jullie:

Hoe kijken jullie hiernaar?
Moet een bedrijf in zo’n situatie verantwoordelijkheid nemen?
Of is dit gewoon ‘eigen risico’, zelfs als je psychisch totaal niet in staat was om iets te overzien?
En vinden jullie het terecht dat de kosten van een rechtszaak zo hoog zijn, dat veel mensen geen recht kunnen halen, zelfs als ze het moreel gezien bij het juiste eind hebben?

De zitting is op dinsdag 4 juni 2025.
Ik houd jullie hier graag op de hoogte van hoe het afloopt — ook als ik verlies.
Misschien helpt het iemand anders in de toekomst.

(Anoniem)

[rwolters]

Als bedrijven verantwoordelijkheid moeten nemen voor zaken die niet binnen hun verantwoordelijkheid vallen is het einde zoek natuurlijk. Hoogstens als het voor een bedrijf overduidelijk is dat er iets aan de hand is zouden ze verantwoordelijk kunnen worden gehouden. Zoals bijvoorbeeld een horecaondernemer geen alcohol mag schenken aan iemand die overduidelijk al te veel op heeft.

Je zou dan nog eerder die kliniek de schuld kunnen geven omdat zij jou blijkbaar de mogelijkheid gaven tot externe communicatie terwijl je problemen had.

[witte angora]

Om even alles in perspectief te plaatsen:

Inmiddels staat er een rekening open van €800.

[...]

Alleen al de griffiekosten en administratieve stappen hebben me ruim €300 gekost.

Bestaat die 800 euro alleen uit abonnementskosten, of is dat inclusief de 300 euro die je noemt, en eventueel andere kosten?

Doorgaans heb je 14 dagen bedenktijd. In deze link vind je er informatie over: https://www.kpn.com/service/ugs/bestell ... /annuleren

Als het goed is heb je, na je bestelling, een simkaart gehad voor je telefoon. Daarna gaan de 14 dagen in dat je kon annuleren. Waarom heb je dat dan niet gedaan? En was er werkelijk niemand die tegen je zei dat je dit moest annuleren?

Je wil een rechtszaak beginnen om met terugwerkende kracht, over 2 jaar, wilsonbekwaam te worden verklaard. Denk je dat dat gaat lukken? Ik zou er mijn geld niet op zetten, als ik eerlijk mag zijn. En wil je werkelijk wilsonbekwaam worden verklaard? Het heeft nogal wat consequenties.

Je schrijft ook: als je je bewust was van het afsluiten van het contract had je het gewoon betaald. Nu je er niks van afwist wil je het niet betalen. Is het niet veel makkelijker om de handdoek in de ring te gooien en gewoon te betalen? Uiteindelijk ben je, linksom of rechtsom, toch verantwoordelijk voor de keuzes die je maakt. Tenzij er een mentor is die je geldzaken regelt, dan ligt de verantwoording meer bij de mentor. Maar die was er blijkbaar niet?

[Moneyman]

Of ik juridisch als wilsonbekwaam moet worden gezien, is aan de rechter om te beoordelen — dat is ook precies waar het in mijn zaak nu om draait.

Nee, dat is niet waar het om gaat. De vraag is niet of jij wilsonbekwaam was, maar of het aan KPN kenbaar was of moest zijn dat je niet wilsbekwaam was.

Doorgaans wordt die kenbaarheid op twee manieren aangenomen:

1) sowieso als je wilsonbekwaamheid (en het bijbehorende bewind/ curatele) in de daarvoor bedoelde registers in ingeschreven;
2) als uit jouw gedragingen op het moment van afsluiten afgeleid had moeten worden dat je niet compos mentis was, zoals dat heet. Bij het afsluiten van een sim-only-contract, waarschijnlijk digitaal, zal dat niet snel aangenomen worden.

Puur op basis van wat je hier schrijft, geef ik je bijzonder weinig kans om dit te winnen en ben je dus geld energie aan het verspillen. Maar goed, soms heb je geluk, en je hebt de kosten nu toch al gemaakt. Gewoon maar doorzetten en zien waar het schip strandt.

[riddert]

Ik verwacht dat kpn weinig te verwijten valt, en u de rekening dient te voldoen.

Wat wellicht wel mogelijkheden biedt is het feit dat uw behandelaar u in staat stelde om dergelijke verplichtingen aan te gaan terwijl u er geestelijk niet toe in staat was. Ik zou de rekening sturen aan de verantwoordelijke instantie waar u toen verbleef.

[RikDev1986]

Bedankt voor je reactie en je betrokkenheid

Even om het helder te maken: de €800 waar ik het over had, is het bedrag dat openstond voor het sim-only abonnement dat ik destijds – tijdens een psychose – bij KPN heb afgesloten. De €300 aan kosten waar ik ook over sprak, zijn de proceskosten die ik nu maak om deze zaak via de rechter te laten behandelen. Die kosten kunnen nog verder oplopen als ik de zaak verlies.

Om het in perspectief te plaatsen: ik ben inmiddels uit mijn psychose, en ook niet meer opgenomen. Blijkbaar ben ik destijds de kliniek uitgelopen met een KPN-simkaart – dat vermoed ik althans – en heb ik in die toestand een abonnement afgesloten. Daar herinner ik me helemaal niets meer van. Pas nu, bijna twee jaar later, toen ik een nieuw abonnement wilde aanvragen bij KPN, kwam ik erachter dat er nog een flinke schuld openstond. Dat zette mij aan tot onderzoek, en toen werd duidelijk dat dit allemaal gebeurde in een periode waarin ik volledig psychotisch en wilsonbekwaam was.

Het gaat mij dus niet om de huidige situatie of dat ik nu wil worden verklaard tot iets – ik ben weer volledig bij zinnen. Maar op dat moment had ik geen enkele grip op de werkelijkheid. En dat is precies waar het mij om gaat: of bedrijven ook een verantwoordelijkheid hebben om hier zorgvuldig mee om te gaan, zeker wanneer dit later goed wordt onderbouwd met medische stukken.

Het is niet alleen een persoonlijke kwestie, maar ik wil hiermee ook breder iets aan de kaak stellen: het feit dat mensen in een kwetsbare psychische toestand makkelijk in contracten terecht kunnen komen, en dat het vervolgens bijna onmogelijk is om daar weer uit te komen – tenzij je honderden euro’s aan rechtszaken betaalt, zonder garantie op succes.

[RikDev1986]

Dank voor je reactie, en ik wil graag nog wat extra toelichting geven waarom ik uiteindelijk heb besloten om de stap naar de rechter te zetten en niet – zoals velen misschien zouden doen – de handdoek in de ring heb gegooid.

Nadat ik erachter kwam dat er een openstaande rekening van €800 bij KPN was uit een periode waarin ik psychotisch was, heb ik een officiële klacht ingediend. Deze werd in eerste instantie behandeld door een medewerker van KPN die wél echt bereid leek om mijn situatie serieus te nemen. Ze heeft meerdere keren contact met me opgenomen – ik geloof zeker drie keer – om updates te geven. Ze wilde weten hoe ze mijn verhaal kon verifiëren, en gaf aan dat als het inderdaad klopte, er vast een vorm van compensatie of coulance mogelijk zou moeten zijn.

Toen ik in de facturen liet zien dat de simkaart was verzonden naar het adres van de GGZ-kliniek waarin ik was opgenomen, was dat voor haar een belangrijk signaal. Ze vertelde me ook eerlijk dat ze vanwege privacywetgeving geen inzage mocht vragen in mijn medische gegevens, maar dit gegeven alleen leek voor haar voldoende aanleiding om het verder te onderzoeken.

Tot ze ineens teruggefloten werd van hogerop binnen het bedrijf. Vanaf dat moment kreeg ik te horen dat KPN “een commercieel bedrijf” is en dat de kliniek maar beter op me had moeten letten. Ik moest het bedrag gewoon betalen.

Daarna heb ik alsnog mijn medische dossier opgestuurd, waarin zwart-op-wit staat dat ik destijds in een psychose verkeerde en uit de kliniek was weggelopen. Toch kreeg ik weer exact hetzelfde standaardantwoord: betalen, en verder niets.

Wat me het meest steekt is niet alleen het financiële aspect, maar het feit dat er nul begrip of enige vorm van menselijke benadering mogelijk bleek. Zelfs al hadden ze maar een klein deel kwijtgescholden of iets van coulance getoond – dat had voor mij al gevoeld als erkenning van de situatie.

Wat ik inmiddels heb gelezen en ook van juridisch advies heb begrepen: volgens het Nederlandse recht is een overeenkomst vernietigbaar als die is afgesloten door iemand die op dat moment wilsonbekwaam was. Het maakt daarbij niet uit of de andere partij kon zien dat iemand niet bij zijn volle verstand was – de wet beschermt in zulke gevallen de zwakkere partij.

Daarom heb ik ervoor gekozen deze stap te zetten. Niet omdat ik per se een rechtszaak wil, maar omdat ik voel dat ik dit moet doen – voor mezelf, en ook omdat ik hoop dat dit soort situaties voortaan met meer zorg worden behandeld. Zeker door grote bedrijven.

[Consumenneke]

Is de €800 een vordering voor het abonnement op zich of zou u in die periode voor een hoog bedrag gebeld dan wel data verbruikt hebben?

Heeft u een sim-kaart ontvangen en in uw telefoon gestopt? Had u toen al een (ander) abonnement? Wat is daarmee gebeurd?

Het staat u uiteraard vrij om te bepalen of u zulke vragen beantwoord.

[RikDev1986]

Of ik juridisch als wilsonbekwaam moet worden gezien, is aan de rechter om te beoordelen — dat is ook precies waar het in mijn zaak nu om draait.

Nee, dat is niet waar het om gaat. De vraag is niet of jij wilsonbekwaam was, maar of het aan KPN kenbaar was of moest zijn dat je niet wilsbekwaam was.

Doorgaans wordt die kenbaarheid op twee manieren aangenomen:

1) sowieso als je wilsonbekwaamheid (en het bijbehorende bewind/ curatele) in de daarvoor bedoelde registers in ingeschreven;
2) als uit jouw gedragingen op het moment van afsluiten afgeleid had moeten worden dat je niet compos mentis was, zoals dat heet. Bij het afsluiten van een sim-only-contract, waarschijnlijk digitaal, zal dat niet snel aangenomen worden.

Puur op basis van wat je hier schrijft, geef ik je bijzonder weinig kans om dit te winnen en ben je dus geld energie aan het verspillen. Maar goed, soms heb je geluk, en je hebt de kosten nu toch al gemaakt. Gewoon maar doorzetten en zien waar het schip strandt.

Bedankt voor je reactie. Ik begrijp je insteek, maar ik wil graag iets verduidelijken over het juridisch kader waar deze kwestie onder valt.

Het klopt dat het voor een rechter niet voldoende is dat ik achteraf zeg dat ik wilsonbekwaam was bij het afsluiten van het contract. Er moet inderdaad voldoende onderbouwing zijn dat ik op dat moment geestelijk zodanig gestoord was dat ik mijn wil niet op een normale manier kon bepalen, én dat de overeenkomst daar direct het gevolg van was.

Maar wat niet helemaal klopt, is dat KPN op dat moment had moeten zien of weten dat ik wilsonbekwaam was. Bij het juridisch vernietigen van een overeenkomst (zoals geregeld in artikel 3:34 BW), is het niet vereist dat de andere partij wist of kon weten dat de persoon in kwestie wilsonbekwaam was. Het gaat puur om de geestelijke toestand van die persoon op het moment van het aangaan van de overeenkomst.

Oftewel: ook als KPN dacht dat alles normaal verliep (bijvoorbeeld omdat het digitaal ging), kan de overeenkomst alsnog vernietigbaar zijn — mits er bewijs is dat ik destijds psychotisch was en daardoor het contract niet op een bewuste manier kon afsluiten.

Dat bewijs heb ik: medische stukken die aantonen dat ik op dat moment opgenomen was in een GGZ-kliniek, daaruit ben weggelopen, en psychotisch handelde. De simkaart is ook verzonden naar het adres van de kliniek. Ik heb nooit bewust gebruikgemaakt van het contract.

Natuurlijk is het geen eenvoudige zaak en heb ik geen garantie op succes. Maar ik heb dit niet zomaar gedaan. Ik heb eerst intern alles geprobeerd via de klachtenprocedure. Pas toen KPN alles afwees, zelfs na medische onderbouwing, heb ik besloten om het juridische pad te bewandelen. Niet uit koppigheid, maar omdat ik geloof dat dit principieel onrechtvaardig is — en dat bedrijven in zulke gevallen ook hun verantwoordelijkheid mogen nemen.

[BL2]

- Een vraag welke in mij opkomt, is de betreffende SIM-Only kaart ook door u werkelijk ontvangen en gebruikt tijdens het verblijf in de kliniek of later ?

- Kunt u misschien bewijzen, immers u weet van niets, of de kaart niet op uw naam door iemand anders (medepatient / personeel) besteld en/of gebruikt is.

Juridische gezien lijkt het niet dat je wilsonbekwaam was, dan stond je immers onder toezicht en curatele.

Fijn en goed te horen dat het nu weer goed met je gaat.

[RikDev1986]

- Een vraag welke in mij opkomt, is de betreffende SIM-Only kaart ook door u werkelijk ontvangen en gebruikt tijdens het verblijf in de kliniek of later ?

- Kunt u misschien bewijzen, immers u weet van niets, of de kaart niet op uw naam door iemand anders (medepatient / personeel) besteld en/of gebruikt is.

Juridische gezien lijkt het niet dat je wilsonbekwaam was, dan stond je immers onder toezicht en curatele.

Fijn en goed te horen dat het nu weer goed met je gaat.

Geen idee. Ik neem aan dat de post waarmee die binnen hoort te zijn gekomen aan mij is overhandigd.

Ik heb de rechtzaak nu al ingezet en heb die mogelijkheid niet eens overwogen. Denk dat dat lastig te bewijzen zal zijn, maar ik zou inderdaad wel belgeschiedenis op kunnen vragen. Feit blijft dat het abonnement op mijn naam staat en ik moet betalen.

[Moneyman]

Maar wat niet helemaal klopt, is dat KPN op dat moment had moeten zien of weten dat ik wilsonbekwaam was. Bij het juridisch vernietigen van een overeenkomst (zoals geregeld in artikel 3:34 BW), is het niet vereist dat de andere partij wist of kon weten dat de persoon in kwestie wilsonbekwaam was. Het gaat puur om de geestelijke toestand van die persoon op het moment van het aangaan van de overeenkomst.

Oftewel: ook als KPN dacht dat alles normaal verliep (bijvoorbeeld omdat het digitaal ging), kan de overeenkomst alsnog vernietigbaar zijn — mits er bewijs is dat ik destijds psychotisch was en daardoor het contract niet op een bewuste manier kon afsluiten.

Dat is helaas voor jou onjuist. Je laat namelijk de derdenwerking van art. 3:36 BW buiten beschouwing. Als KPN geen reden had om aan jouw wilsbekwaamheid te twijfelen, kan tegen hen geen beroep op het ontbreken van de wil (conform art. 3:34 BW) worden gedaan.

Tegen hem die als derde op grond van een verklaring of gedraging, overeenkomstig de zin die hij daaraan onder de gegeven omstandigheden redelijkerwijze mocht toekennen, het ontstaan, bestaan of tenietgaan van een bepaalde rechtsbetrekking heeft aangenomen en in redelijk vertrouwen op de juistheid van die veronderstelling heeft gehandeld, kan door degene om wiens verklaring of gedraging het gaat, met betrekking tot deze handeling op de onjuistheid van die veronderstelling geen beroep worden gedaan.

[Speedy123]

Een lastig probleem. Het begint ermee dat kennelijk iemand die opgenomen wordt in een GGZ instelling niet standaard als wilsonbekwaam in de registers opgenomen wordt. Sterker nog, kennelijk kan iemand in een GGZ instelling het adres gewoon gebruiken als postadres. Post wordt door de instelling dan in ontvangst genomen en ter beschikking gesteld aan de patiënt.

Zouden bedrijven weigeren om bestellingen van mensen die opgenomen zijn in een GZZ instelling te accepteren, dan kan niemand in een GGZ instelling meer een online bestelling doen, dus ook niet even nieuw ondergoed bij Hema bestellen, of een nieuwe telefoon als de oude stuk gaat.

Als je het iets verder trekt, dan is het ook bijzonder dat een wilsonbekwame patiënt wel toegang heeft tot de buitenwereld vanuit de instelling. Immers zonder Internet kan een opgenomen patiënt helemaal geen bestellingen meer doen. Kennelijk wil men patiënten toch niet volledig afsluiten van de buitenwereld?

Dit is niet alleen een probleem voor patiënten die een psychose hebben, je kan het probleem veel breder trekken met al die miljoenen bejaarden waarvan een groot deel mentaal achteruit gaat. Hoe vaak lezen we geen onderwerp hier op het forum dat iemand erg boos is omdat zijn moeder van 83 iets aangesmeerd is dan wel een overeenkomst heeft afgesloten wat achteraf bekeken helemaal niet de bedoeling was?

Stel je de bedrijven verantwoordelijk om de mentale toestand van haar potentiële klanten te beoordelen, dan worden die dus verantwoordelijk om zelf een mentale beoordeling te doen van potentiële klanten. Je krijgt dan een centraal bedrijven register waarin men personen opneemt waarvan men vermoedt dat die niet in staat zijn zelf beslissingen te nemen. Maar wat dan als een bedrijf een klant weigert omdat ze twijfelen aan de mentale gesteldheid? Willen we bedrijven de macht geven om dergelijke beslissingen te nemen of willen we liever dat het bij de rechter eerst getoetst wordt?

Het is een zeer complex probleem met vele haken en ogen eraan.

[Moneyman]

Er is natuurlijk gewoon een oplossing voorhanden om dit soort problemen te voorkomen: beschermingsbewind.

Het zou wel echt een zootje worden als men niet onder bewind staat, maar wel achteraf overeenkomsten wil ontbinden op basis van niet-kenbare wilsonbekwaamheid.

[xflorisx]

Als ik de topic start lees, vraagt de topic starter om coulance. Als dat niet gevraagd wordt of niet toegekend is, kun je natuurlijk een rechtzaak beginnen. Maar dan is het met de coulance geheel over.

En dan kun je de juiste juridische antwoorden lezen die moneyman heeft gepost.

[BL2]

.....Geen idee. Ik neem aan dat de post waarmee die binnen hoort te zijn gekomen aan mij is overhandigd. .......

Maar waar is de SIM kaart dan nu ? En inderdaad, de belgeschiedenis zou ik als eerste trachten te achterhalen, zeker als je van niks weet en de SIM kaart niet in bezit hebt.

[Moneyman]

Ik ben wel benieuwd welke gronden je in je dagvaarding hebt aangevoerd en welke vordering je concreet hebt ingesteld.

[Consumenneke]

- Een vraag welke in mij opkomt, is de betreffende SIM-Only kaart ook door u werkelijk ontvangen en gebruikt tijdens het verblijf in de kliniek of later ?

- Kunt u misschien bewijzen, immers u weet van niets, of de kaart niet op uw naam door iemand anders (medepatient / personeel) besteld en/of gebruikt is.

Geen idee. Ik neem aan dat de post waarmee die binnen hoort te zijn gekomen aan mij is overhandigd.

Ik heb de rechtzaak nu al ingezet en heb die mogelijkheid niet eens overwogen. Denk dat dat lastig te bewijzen zal zijn, maar ik zou inderdaad wel belgeschiedenis op kunnen vragen. Feit blijft dat het abonnement op mijn naam staat en ik moet betalen.

Toch maar eens naar al dat bewijs kijken. Is de kaart ingebracht in uw telefoon? Is hij gebruikt? Het zal toch op de rekening zichtbaar zijn of u alleen abonneekosten moet betalen of ook verbruikskosten.

Wellicht kunt u nog een beroep doen op redelijkheid & billijkheid als blijkt dat er wel een simkaart verzonden is, maar nooit gebruikt. Dan heeft KPN immers amper kosten gemaakt.

[alfatrion]

Vergeet de redelijkheid & billijkheid maar gerust.

[witte angora]

Vergeet de redelijkheid & billijkheid maar gerust.

Idd. Ik gebruik mijn telefoon ook nauwelijks, en internet zo goed als niet. Maar zal toch gewoon de overeengekomen data moeten betalen. Contract is contract, zo simpel is het.