[ archief ] Ik niet en zij wel

[caotje]

Hallo,
Ik werk bij een ziekenhuis bij de facilitaire dienst,Ik mocht net zoals zovele de laatste 2 jaren 6 weken vakantie opnemen, dat is nu veranderd en mogen nu nog maar 3 weken opnemen,behalve de mensen die naar hun geboorteland gaan mogen 4 weken ,mijn geboorteland is nederland dus ik mag 3 weken vakantie opnemen.In de brief die ik kreeg staat: Bij navraag bij de consulent van p&o en de vakbond wordt geadviseerd voor medewerkers die gewend zijn om langer dan 4 weken vakantie op te nemen voor een bezoek aan familie in het buitenland een raketregeling te treffen , de raketregeling houd in dat je deze verworven rechten afbouwt. De regeling die wij treffen voor medewerkers die gewend zijn langer dan 4 weken vakantie te nemen voor bezoek aan familie in het buitenland is dat zij dit jaar 4 weken vakantie krijgen en het volgend jaar conform CAO ook 3 weken aaneengesloten vakantie op kunnen nemen".Nu is mijn vraag heb ik nu ook recht op 4weken? Volgens hun is de zomer/school periode van juni tot september. Ik heb vakantie gevraagd van30-07-12 t/m 24-08-12, ik dacht de laatste week is buiten de schoolvakantie's maar dat mag ook niet.Het moet 3 weken in de periode juni/sept. terwijl mijn dochter pas in juli vakantie heeft. Wat zijn mijn rechten?

[VioletPrue]

Niets.
U gaat niet voor familiebezoek naar het buitenland, dus heeft u recht op 3 weken vakantie.

[thetung]

Vrijnemen altijd in overleg en met toestemming van werkgever!

[caotje]

Vindt het maar een rare regel dan. Ik heb ook al 2 jaar langer als 3 weken vakantie en ik krijg geen 4 weken .Alleen omdat zij naar familie bezoek gaan mogen ze 4 weken.

[boef530]

Met 6 weken vakantie ben je al door de verlofuren heen, als het een fulltime baan betreft. De vakantie plannen gaat in overleg met de werkgever, werknemers met een gezin hebben vaak voorrang als het de schoolvakanties betreft. Onze medelanders sparen uren op om langer bij hun familie te kunnen zijn. Ook die vakantie is ingekort van 6 naar 4 weken. De werkgever discrimineert niet maar trekt zaken gelijk.

[alfatrion]

De directie handelt hier in strijd met dwingende wetgeving.

Voorzover in de vaststelling van de vakantie niet is voorzien bij schriftelijke overeenkomst dan wel bij of krachtens collectieve arbeidsovereenkomst of regeling door of namens een daartoe bevoegd bestuursorgaan of de wet, stelt de werkgever de tijdstippen van aanvang en einde van de vakantie vast overeenkomstig de wensen van de werknemer tenzij gewichtige redenen zich daartegen verzetten. Indien de werkgever niet binnen twee weken nadat de werknemer zijn wensen schriftelijk heeft kenbaar gemaakt, schriftelijk aan de werknemer gewichtige redenen heeft aangevoerd, is de vakantie vastgesteld overeenkomstig de wensen van de werknemer.

Van de artikelen 634 tot en met 643 kan niet ten nadele van de werknemer worden afgeweken, tenzij zodanige afwijking bij die artikelen is toegelaten.

Dit brengt met zich mee dat de werknemer bepaald of, wanneer en hoelang er vakantie wordt genoten, tenzij de vakantiedata zijn schriftelijk zijn overeengekomen of in de collectieve arbeidsovereenkomst staat of dit niet kan vanwege gewichtige redenen.

In de relevante jurisprudentie krijgt de werkgever ongelijk als hij hiervan in het nadeel afwijkt van de werknemer.
http://jure.nl/BU3789
http://jure.nl/BK8474
http://jure.nl/BA0274
http://jure.nl/AX3985
http://jure.nl/AW7232
http://jure.nl/BN4215
http://jure.nl/BV5584
http://jure.nl/BR4059
http://jure.nl/BM5659
http://jure.nl/BJ7803
http://jure.nl/AQ5889
http://jure.nl/AE2180

[caotje]

Hier snap ik even niks van.....

[witte angora]

@ alfa

De directie handelt hier in strijd met dwingende wetgeving.

stelt de werkgever de tijdstippen van aanvang en einde van de vakantie vast overeenkomstig de wensen van de werknemer tenzij gewichtige redenen zich daartegen verzetten.

Ik zou hier in niet te stellig zijn. We hebben alleen het verhaal van de TS. Als er gewichtige redenen zijn, dan houdt het op. Dat staat nota bene in je eigen bericht. Zolang daar geen enkele informatie over is, kan niemand hier er iets over zeggen, en zelfs al is die informatie er wel, dan is het niet aan lezers hier er een interpretatie aan te geven.

Het is een zaak tussen werknemer en werkgever, of het billijk is of onbillijk, dat is alleen aan een rechter om er een uitspraak over te doen. Voor zover ik kan zien is de enige klacht dat TS 'slechts' drie weken aaneengesloten op vakantie mag, en iemand die op familiebezoek gaat naar het buitenland, 'maar liefst' vier weken. Dat is mijns inziens beslist geen gewichtige reden in het licht van het artikel dat je noemt.

De jurisprudentie die je noemt betreft weliswaar geschillen in vakantiedagen, maar dat gaat stuk voor stuk om heel andere situaties, zoals bedrijfssluitingen, tijdelijke contracten, enzovoorts. Of ze relevant zijn waag ik eerlijk gezegd te betwijfelen.

[Leo The Emperor]

De directie handelt hier in strijd met dwingende wetgeving.

niet dus.

Er staat namelijk wel een relevante bepaling in de collectieve arbeidsovereenkomst:

Artikel 13.1.4. Opnemen van vakantie-uren (met ingang van 1 januari 2012)
1. De werkgever is verplicht de werknemer ieder jaar in de gelegenheid te stellen de toegekende vakantie-uren op te nemen.

2. De vakantie wordt, tenzij de belangen van de afdeling of dienst waar de betrokken werknemer aangesteld is zich hiertegen verzetten, overeenkomstig de wensen van de werknemer verleend.

3. De werknemer kan tenminste aanspraak maken op een vakantie van drie weken aaneengesloten met inbegrip van de weekends daaraan voorafgaand en daarop aansluitend.

4. De algemene regeling en de spreiding van de vakantie binnen de instelling behoeft de instemming van de ondernemingsraad

[alfatrion]

Hier snap ik even niks van.....

De wet beschrijft de volgende procedure. Jij dient een vakantie aanvraag in. Dan heeft de werkgever twee weken de tijd om te reageren. Alleen wanneer er gewichtige redenen (dreigend faillissement, onvoldoende bemand zijn, ect.) zich verzetten tegen de vakantie mag hij dit weigeren. Hiervan mag niet jouw nadeel worden afgeweken. De directie mag dus niet op voorhand voorschrijven dat je maximaal drie weken aaneengesloten vakantie mag opnemen.

Als jij in oktober vier weken met vakantie wil mag de directie dat niet afwijzen omdat ze daar geen zin in heeft.

We hebben alleen het verhaal van de TS. Als er gewichtige redenen zijn, dan houdt het op. Dat staat nota bene in je eigen bericht

Uit het verhaal van TS maak ik op dat de directie dit structureel heeft besloten om vakantie te beperken tot drie aangelsoten werken. En dat deze daarnaast in een bepaalde periode moeten vallen. Ik lees het verhaal dus als "omdat de directie daar niet aan wil".

Het is een zaak tussen werknemer en werkgever, of het billijk is of onbillijk, dat is alleen aan een rechter om er een uitspraak over te doen. Voor zover ik kan zien is de enige klacht dat TS 'slechts' drie weken aaneengesloten op vakantie mag, en iemand die op familiebezoek gaat naar het buitenland, 'maar liefst' vier weken. Dat is mijns inziens beslist geen gewichtige reden in het licht van het artikel dat je noemt.

De afwezigheid van een gewichtige reden strekt tot het toekennen van de vakantie.

De jurisprudentie die je noemt betreft weliswaar geschillen in vakantiedagen, maar dat gaat stuk voor stuk om heel andere situaties, zoals bedrijfssluitingen, tijdelijke contracten, enzovoorts. Of ze relevant zijn waag ik eerlijk gezegd te betwijfelen.

Artikel 7:648 lid 2 BW is hier van toepassing. Dus ik heb gezocht op art. 7:648 lid 2 BW.

De wet zegt niet met zoveel woorden dat de werkgever dan niet eenzijdig vakantie kan opleggen, maar dit volgt wel uit het systeem van de wet. Deze neemt als uitgangspunt dat de werknemer bepaalt of, wanneer en hoe lang vakantie wordt opgenomen.

De literatuur is verdeeld over de vraag of bij CAO kan worden afgeweken van de wijze waarop de vakantie wordt vastgesteld. De tekst van artikel 7:638 lid 2 BW luidt: “voorzover in devaststelling van de vakantie niet is voorzien (…) bij of krachtens CAO (…)” en niet: “voorzover in de wijze van vaststelling van de vakantie niet is voorzien (…)”. Funke vermoedt dat het niet opnemen van de woorden “in de wijze van” geen bewuste keuze van de wetgever is geweest, maar dat de woorden “voorzover in de vaststelling van de vakantie niet is voorzien” rechtstreeks zijn overgenomen uit het oude wetsartikel. Ook Boot en Lange menen dat de tekst van artikel 7:638 lid 2 BW een contractuele afwijking van de wijze van vaststellen niet uitsluit. Het lijkt hen echter niet in overeenstemming met de bedoeling van de nieuwe wet noch met het dwingende en werknemersbeschermende karakter daarvan, als de aanwijzingsbevoegdheid van de werknemer op die manier bij aanvang van de arbeidsovereenkomst gemakkelijk zou kunnen worden weggecontracteerd.

De woorden "de vaststelling van de vakantie" slaan dus echt op data waarop vakantie moet worden genomen, bijvoorbeeld vanwege een bouwstop of schoolvakantie.

De directie handelt hier in strijd met dwingende wetgeving.

niet dus.

Er staat namelijk wel een relevante bepaling in de collectieve arbeidsovereenkomst:

COA kunnen ook bepalingen bevatten die in strijd zijn met dwingend recht.

Anders dan Thuiszorg en met [eiser] is de kantonrechter van oordeel dat de CAO op dit punt in strijd geacht moet worden met de wettelijke regeling zoals vervat in artikel 7:638 lid 2 BW. Weliswaar voorziet de wet in dit artikel in een vaststelling van de vakantie bij schriftelijke overeenkomst of CAO, doch blijkens de wetsgeschiedenis moet daarbij worden gedacht aan de vaststellingvan de periode waarin vakantie dient te worden opgenomen (bijvoorbeeld een bedrijfstakvakantie zoals die in de bouwsector voorkomt), doch - gegeven het dwingendrechtelijke karakter - kan een schriftelijke overeenkomst noch de CAO afbreuk doen aan de wijze waarop - zo een schriftelijke overeenkomst of CAO niet in zo'n vakantieperiode voorziet - de vaststelling van vakantie dient plaats te vinden. In zoverre moet geoordeeld worden dat de wet hier prevaleert boven de CAO, daar waar de wet bepaalt dat de werkgever de vakantie vaststelt in overeenstemming met de wensen van de werknemer en niet slechts na overleg.

3. De werknemer kan tenminste aanspraak maken op een vakantie van drie weken aaneengesloten met inbegrip van de weekends daaraan voorafgaand en daarop aansluitend.

De CAO is op dit punt niet strijd met dwingend recht, omdat deze bepaling slechts tot gevolg heeft dat de werknemer drie weken aaneen gesloten zelfs wanneer zich daar tegen gewichtige redenen tegen bestaan. Deze CAO verhinderd niet dat de werknemer vier weken aangesloten vakantie nuttigt. Uit het schrijven van TS maakt ik op dat de directie aanvullend op de CAO als regel heeft gesteld dat dit voortaan gelijk een maximum is. Ook wanneer er een CAO is, die niet in strijd met dwingend recht is, kun je als directie iets doen dat in strijd is met dwingend recht.

[caotje]

Ik gun ieder zijn vakantie als gaan ze 10 weken mij best maaaaar als ik dan 10 weken wil en ik krijg het niet omdat mijn familie uit nederland komt ja zeg dat is maar een rare regel dan.En ja volgend jaar mogen we allemaal 3 weken maar mijn gaat het er gewoon om dat ze voor ieder gelijke regels wilt en er nu toch maar weer even vanaf stapt.In het zorg cao staat dat we 3 weken aan eengesloten op vakantie mogen.De periode als schoolvakantie die hun hanteren ben ik het ook niet mee eens Juni/september
Ik zei ook dat mijn dochters vakantie niet in Juni begon maar in Juli daar zei ze alleen op dat het zo was als een soort kwartaal?? Ik denk dat ik maandag even langs p&o loop om het eea te vragen.En las het nu eens andersom zou zijn dat de mensen die niet op familiebezoek zouden gaan 4 weken kregen en zij die wel gaan maar 3, is het dan ook positieve discriminatie??

[Miss Tascha]

Nou ik vind het klinken als discriminatie. Je sluit immers de een uit op grond van afkomst (gnagnagna) - afhankelijk waar je familie vandaan komt.

Het is toch te zot voor woorden dat er vastgelegd is maximaal 3 weken aaneengesloten vakantie, jij je in allerlei bochten moet wringen.
En dan vervolgens je collega zonder enige noodzakelijke reden 4 weken aaneengesloten krijgt "omdat die toevallig familie in het buitenland heeft".

Gaan we straks dan ook krijgen dat als je familie in het buitenland hebt dat je dan meer vakantiegeld krijgt, omdat je dan verder weg moet reizen?

Gooi ze het maar voor de voeten, of het is voor iedereen, of het is voor niemand.

[TonGr]

Als we het dan toch over discriminatie hebben, dan klopt onderstaande regel volgens mij ook niet.

werknemers met een gezin hebben vaak voorrang als het de schoolvakanties betreft

Ieder zijn bewuste of onbewuste keuze en overleg is dan prima, maar bij voorbaat de werknemer zonder gezin achterstellen is ook zo krom als een hoepel.
Zou even goed graven in mijn geheugen of er niet ergens een oud-aangetrouwd-broer van-neef-tante-oom en daar de broer-zus o.i.d. van in België woont.
Is familie en in het buitenland, dan heb je `` rechten``

m.vr.gr.
Ton

[witte angora]

3. De werknemer kan tenminste aanspraak maken op een vakantie van drie weken aaneengesloten met inbegrip van de weekends daaraan voorafgaand en daarop aansluitend.

De CAO is op dit punt niet strijd met dwingend recht, omdat deze bepaling slechts tot gevolg heeft dat de werknemer drie weken aaneen gesloten zelfs wanneer zich daar tegen gewichtige redenen tegen bestaan. Deze CAO verhinderd niet dat de werknemer vier weken aangesloten vakantie nuttigt. Uit het schrijven van TS maakt ik op dat de directie aanvullend op de CAO als regel heeft gesteld dat dit voortaan gelijk een maximum is. Ook wanneer er een CAO is, die niet in strijd met dwingend recht is, kun je als directie iets doen dat in strijd is met dwingend recht.

Dit is zo ongeveer het enige waar ik het met je eens ben. In de CAO wordt 3 weken als minimum genoemd, niet als maximum. Als de instelling beweert 'in overeenstemming met de CAO' het aangesloten aantal vakantiedagen te beperken tot drie weken, dan wordt die CAO in beginsel op een verkeerde manier geïnterpreteerd. Er wordt in ieder geval op een onjuiste manier een beroep op de CAO gedaan.

Toch kan de werkgever zeker wel een dwingende reden hebben om de periode te beperken tot het minimum van 3 weken zoals in de CAO genoemd wordt. Ook de eis om dit in de (school)vakantie te doen kan daar mee te maken hebben. Maar of die reden al dan niet werkelijk dwingend is, daar kan niemand hier uitsluitsel over geven omdat die dwingende reden hier helemaal genoemd is, en niemand van ons op de stoel van de rechter zit.

En ja volgend jaar mogen we allemaal 3 weken maar mijn gaat het er gewoon om dat ze voor ieder gelijke regels wilt en er nu toch maar weer even vanaf stapt.

Wat ik al eerder aan gaf: de pijn van TS zit hem niet in de lengte van de periode, maar in het feit dat een bepaalde groep dit jaar 4 weken mag, en een andere groep slechts 3 weken.

Een ander iets is dat er met name bij ft's meer dan 15 vakantiedagen per jaar zijn die toch een keer opgenomen moeten worden. Je kunt je af vragen wat dan het probleem is dat niet alles in één keer opgenomen kan worden.

[alfatrion]

Toch kan de werkgever zeker wel een dwingende reden hebben om de periode te beperken tot het minimum van 3 weken zoals in de CAO genoemd wordt. Ook de eis om dit in de (school)vakantie te doen kan daar mee te maken hebben.

Kun je daarbij ook een, in jouw ogen, gewichtige reden willen noemen die opgaat voor een werknemer die werkt in het ziekenhuis bij de facilitaire dienst?

Een ziekenhuis is een grote organisatie en de facilitaire dienst behoort niet tot de core buisness. Deze werknemer zal vast andere collega's hebben die haar werk kunnen overnemen mocht dat nodig zijn. Een ziekenhuis gaat nooit dicht, zelfs niet op zondag. Voor een ziekenhuis lijkt het mij juist gunstig als medewerkers gespreid van elkaar vakantie opnemen. Het beleid van het ziekenhuis strekt tot het tegenovergestelde. En de werkgever mag uitleggen waarom het in de jaren daarvoor wel kon. En waarom het alleen niet voor dit ziektehuis niet kan of waarom het niet in de CAO staat.

De werkgever moet zich goed werkgeverschap vertonen. Dat houd mede in dat hij een besluit goed moet motiveren. Als de werkgever hier een structurele gewichtige reden heeft dan heeft hij verzuimt dit in de brief te zetten. Op basis van het bovenstaande is mijn oordeel dat de werkgever hier geen gewichtige reden heeft en de werknemer dus recht heeft op meer dan drie weken vakantie.

Maar of die reden al dan niet werkelijk dwingend is, daar kan niemand hier uitsluitsel over geven omdat die dwingende reden hier helemaal genoemd is, en niemand van ons op de stoel van de rechter zit.

Dat geld voor iedere juridische zaak. Toch belet dat ons niet om een opvatting te hebben over wie er in zijn recht staat wanneer het om een consumentenkoop gaat.

In de zaak Ruudje tegen Interpolis reageer jezelf met jij vind dat Ruudje gelijk heeft. Woorden als misschien, eventueel en mogelijk gebruik je niet noch dat je aangeeft dat dit aan de rechter is. Nee, je uit jouw opvatting. "Daar gaat de rechter over" is een dooddoener. Maar als dat een valide argument zou zijn, dan kunnen we niemand meer adviseren.

Een ander iets is dat er met name bij ft's meer dan 15 vakantiedagen per jaar zijn die toch een keer opgenomen moeten worden.

Ieder werknemer heeft recht op minstens vier weken en in dit geval zijn dat er waarschijnlijk zes weken.

[witte angora]

alfa, alfa...

Dat geld voor iedere juridische zaak. Toch belet dat ons niet om een opvatting te hebben over wie er in zijn recht staat wanneer het om een consumentenkoop gaat.

In de zaak Ruudje tegen Interpolis reageer jezelf met jij vind dat Ruudje gelijk heeft. Woorden als misschien, eventueel en mogelijk gebruik je niet noch dat je aangeeft dat dit aan de rechter is. Nee, je uit jouw opvatting. "Daar gaat de rechter over" is een dooddoener. Maar als dat een valide argument zou zijn, dan kunnen we niemand meer adviseren.

Dit is geen consumentenkoop, maar een heel andere kwestie. Ik heb geen idee waarom je dat er nou weer bij haalt.

Wat die Ruudje zaak betreft, kijk eens hoeveel posts ik heb staan? En dan moet je terug grijpen naar een bericht van ruim een jaar oud om mij op mijn woorden te kunnen pakken? Sterker nog, de woorden: 'ik zou zeggen' geven duidelijk te kennen dat het mijn persoonlijke mening is. En mijn persoonlijke mening is geen rechterlijke uitspraak of een bindend advies.

'Ik zou zeggen' is iets heel anders dan de stelligheid in 'De directie handelt hier in strijd met dwingende wetgeving'. Het eerste is duidelijk een mening, het tweede wordt als een feit gepresenteerd. Je mag het hebben over adviseren, maar eigenlijk doe je dat niet, je presenteert jouw ideeën als feiten gelardeerd met allerlei wetsartikelen waarvan ik me af vraag of je de strekking er wel van begrepen hebt. Dat is geen adviseren, maar een oordeel vellen, op de stoel van de rechter gaan zitten.

Niet alleen begin je naar aanleiding van die 'dooddoener' een discussie die offtopic is, net als de irrelevante jurisprudentie die je hier boven er allemaal bij haalt, kom je ook hier met een argument dat totaal niet relevant is om je punt te bewijzen.

Als de werknemer hier een structurele gewichtige reden heeft dan heeft hij verzuimt dit in de brief te zetten.

Heb je de brief gelezen? Nee? Hoe weet je dan wat er wel of niet in staat?

[alfatrion]

Witte angora,

Met omtrekkende bewegingen uit je hier kritiek op mijn doen en laten. Ik maak hier een inschatting en maakt daarbij gebruik van mijn grondrecht op vrije meningsuiting om daarbij zelf mijn woorden te kiezen. Het argument dat je daarbij steeds aanhaalt is dat het aan de rechter is om uitsluitsel te geven. Als tegenargument heb ik daarbij aangegeven dat dit voor iedere zaak zo is. Dus ook als het gaat om een consumentenkoop, huurrecht of een andere zaak.

Ik vind het namelijk wat flauw om te hebben over de woordkeuze in plaats van het over de inhoud te hebben. Daarbij komt dat jezelf ook je zinnen op die manier formuleer. In een meer recenter voorbeeld gaf je ook stellig aan dat iemand geen recht op een tijde huurverlaging. En hierboven geef je stellig aan dat de door mij aangehaalde jurisprudentie irrelevant is. Daarmee doe je zelf wat je mij verwijt: je mening uiten als feiten.

Ik zou graag weer terug gaan naar de inhoud. In dat kader vraag ik me af waarom jij mijn vraag onbeantwoord laat. Mag ik uit je zwijgen opmaken dat je geen voorbeeld kan bedenken van een, in jouw ogen, gewichtige reden dat opgaat voor een werknemer die werkt in het ziekenhuis bij de facilitaire dienst?

[witte angora]

Ik maak hier een inschatting en maakt daarbij gebruik van mijn grondrecht op vrije meningsuiting om daarbij zelf mijn woorden te kiezen.

Je mag inderdaad je eigen woorden kiezen. Maar het feit dat jij iets als een feit presenteert maakt het nog niet tot een feit. Maar ondertussen kun je daardoor mensen wel op het verkeerde been zetten, en ik vraag me in alle oprechtheid af of dat tot je grondrecht behoort.

In een meer recenter voorbeeld gaf je ook stellig aan dat iemand geen recht op een tijde huurverlaging. En hierboven geef je stellig aan dat de door mij aangehaalde jurisprudentie irrelevant is. Daarmee doe je zelf wat je mij verwijt: je mening uiten als feiten.

In de kwestie die je noemt heb ik in mijn eigen woorden een aantal zaken opgesomd die je op de site van de huurcommissie terug kunt vinden. Het opsommen van een aantal vaststaande gegevens is geen mening, maar een rijtje feiten die niet door mij zijn vastgesteld. Ik herhaal alleen maar. Ik snap alleen niet wat je nu probeert te bewijzen met het aanhalen van diverse berichten uit heel andere topics die hier met het onderwerp van TS niets, maar dan ook niets te maken hebben.

Mag ik uit je zwijgen opmaken dat je geen voorbeeld kan bedenken van een, in jouw ogen, gewichtige reden dat opgaat voor een werknemer die werkt in het ziekenhuis bij de facilitaire dienst?

Het gaat er niet om wat naar mijn mening een gewichtige reden is, het gaat er om wat voor het ziekenhuis een gewichtige reden is. Het feit dat er over gewichtige redenen gesproken wordt, geeft aan dat die redenen er kunnen zijn, ook al zijn ze door de wetgever niet benoemd.

Juist doordat de wetgever die redenen niet benoemd in een lange lijst van do's en dont's kun je concluderen dat er een bepaalde speelruimte is voor interpretatie naar de feitelijke omstandigheden. Ik ken de feitelijke omstandigheden niet, dus ik kan daar ook geen uitspraken over doen. Net zo min als jij dat kan.

Sterker nog, als de wetgever kennelijk geen lijst van gewichtige redenen geeft, waarom vraag je dat dan wel van mij?

[Emmy75]

@caotje,
U kunt ook altijd eens advies inwinnen via een juridisch loket. http://www.juridischloket.nl/Pages/default.aspx Eerste advies is meestal gratis. Neem dan ook uw arbeidsovereenkomst en cao mee. Ik denk dat alfa wel een aardig punt heeft om de oplossing in te zoeken. Zelf vraag ik me af of zoiets wel is toegestaan met het oog op gelijke behandeling.

Nadat u meer informatie heeft ingewonnen resteert u wel een gewetensvraag en dat is in hoeverre u het keihard wil spelen. Zoiets kan leiden tot een verstoorde arbeidsverhouding met alle gevolgen vandien.
Ik vraag me af wat het punt nu precies is mbt de periode juni tm september. Deze vakantie heeft uw kind kennelijk pas eind juli vakantie maar in de toekomst is het misschien wel al in juni.

@wa en alfa,
Natuurlijk kunnen wij nooit op de stoel van de rechter gaan zitten. Desalniettemin kunnen we wel allemaal onze eigen visie op een verhaal delen met de kennis die we al dan niet hebben, net zoals we dat ook doen bij het adviseren in topics over garantie en wel of geen ruilrechten enz. In elke situatie kunnen er bijzondere omstandigheden zijn waardoor die zaak net even anders is. Toch kunnen we aangeven in welke hoek een TS het zoeken kan. Uiteraard kunnen er dringende redenen zijn om vakantie niet toe te staan, echter het lijkt erop dat dit dan wel dringende redenen voor een specifiek geval moeten zijn. Zoals jantje kan niet van tot op vakantie wegens... Zoals TS het verhaal presenteert lijkt het meer een beleidsmatig gegeven te zijn. Dat kan haast niet de bedoeling zijn, ik denk eerder dat deze wetgeving er is om dit soort beleidsmatige dingen te voorkomen. Als er inderdaad sprake is van dringende reden heeft TS de halve waarheid verteld en heeft alle advies sowieso geen zin.

[witte angora]

Als er inderdaad sprake is van dringende reden heeft TS de halve waarheid verteld en heeft alle advies sowieso geen zin.

Juist omdat er helemaal niets wordt gezegd over het al dan niet aanwezig zijn van een dringende reden is er geen advies te geven. Sterker nog, de vraag van TS heeft helemaal niets te maken met het al dan niet aanwezig zijn van dringende redenen.

Maar, ik kan wel een sluitend juridisch antwoord geven, waar onze beste alfa met al zijn wetsartikelen, zijn jurisprudentie en zijn discussie over feiten en meningen nog helemaal niet aan gedacht heeft.

De vraag/klacht van TS is: mensen die in Nederland geboren zijn, mogen slechts drie weken aaneengesloten op vakantie, mensen die in een ander land geboren zijn, mogen vier weken aaneengesloten. Ze vindt dit niet eerlijk.

Mijns inziens is het handelen van het ziekenhuis een schending van artikel 1 van de Grondwet.

"Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan."

Alle andere discussies die hier aangezwengeld zijn, zijn feitelijk volstrekt overbodig. De vraag aan TS is inderdaad wel: is TS bereid voor dit ene jaar de discussie met de werkgever aan te gaan en daardoor de arbeidsrelatie op het spel te zetten.