Theo66 schreef:Begin jaren 80, kon men een top hypotheek krijgen, wat betekende dat naast het inkomen van de kostwinnaar, 5 jaar het inkomen van de partner meegenomen mocht worden in de hypotheek. Ik zag toen gebeuren dat de huizen circa 25.000 gulden duurder werden ( het bedrag wat de partner veelal binnen 5 jaar kon aflossen). Anders gezegd de huizen werden duurder omdat men meer kon lenen, niet omdat de huizenprijzen stegen. Banken konden op deze wijze hogere hypotheken verstrekken, dus meer winst maken. Dit was echter niet genoeg. De volgende stap was, dat het inkomen van de partner volledig mocht worden meegeteld bij de hypotheek. Ik zag de huizen tussen de 50.000 en 100.000 gulden in prijs stijgen.
Dit was voor de banken nog niet genoeg. De volgende stap was een gedeeltelijke aflossingsvrije hypotheek. De huizenprijzen stegen opnieuw. De volgende stap was en volledig aflossingsvrije hypotheek. De bubbel staat op barsten. De laatste stap, ouders kunnen bij springen.
De laatste melkkoe is gemolken, de bubbel barst.
Ik zelf heb in 1986 een huis gekocht (op basis van een inkomen), waarvoor ik de kosten-koper bij elkaar had gespaard, dit om in geval van werkeloosheid het huis zonder (teveel) restschuld weer te kunnen verkopen. Ik had een annuïteiten hypotheek van 30 jaar. Bovenstaande bubbel zag ik in de jaren 90 ontstaan, waardoor ik toen de hypotheeklengte heb terug gebracht naar en looptijd van 26 jaar, zodat ik zo snel mogelijk van de hebzucht van de bank verlost zou zijn.
Samengevat:
1) banken blijven ontkennen dat zij de kern van het probleem zijn.
2) je kon dit zien aankomen, mijn hoogste opleidingsniveau is mbo.
3) we hadden de ergste prijsstijgingen politiek kunnen voorkomen, als politici de hypotheekrente aftrek eind jaren 90, begin jaren 00 hadden mogen beperken (was toen echter politieke zelfmoord om het maar aan te tippen).
4) het toezicht van de Nederlandse Bank heeft volledig gefaald (zoals trouwens nog steeds gebeurt door elk ambtelijk toezicht).
5) banken zijn geen steek veranderd. Blijven bijvoorbeeld nog steeds beloningen toekennen/verdedigen terwijl juist daar het probleem zit. Beloningen hebben bijgedragen tot de crisis. Maar banken blijven de medewerkers uit de pre-crisis onmisbare medewerkers vinden, die behouden moeten worden ( ******** zou ik zeggen).
Het is waar dat de Nederlandse Bank heeft gefaald op gebied van toezicht en het zorgen van de burgers. Echter is het wel zo dat het de consumenten waren die steeds meer wilden. De consumenten wilden leningen, zonder de risico's afgewogen te hebben. Hierdoor hebben ze niet kunnen zien wat het voor gevolgen zou kunnen hebben als de bubbel zou knappen en het helemaal mis zou gaan.
Als de bank ze dan de lening niet zou verstrekken dan zouden ze het wel ergens anders halen.
Vandaar dat het niet alleen de banken zijn die alle schuld moeten krijgen en voor alles moeten opdraaien, ze hebben foute keuze's gemaakt maar dat geldt ook voor de burgers.
