[ archief ] Garantie bij Apple

[BBCS]

Geef nu eens gewoon antwoord op de vraag. Het is jouw stelling dus jij moet hem antwoorden.
Jouw stelling was, de levensduur blijkt uit de garantieperiode die de fabrikanten geven. JOUW WOORDEN. Dus mijn vraag is nu: Gaat de levensduur opeens omhoog met 2 jaar door de aanschaf van een kartonnen doosje met een blaadje erin waarop staat 2 jaar extra garantie?

Lees aub terug, daar staat het antwoord.

Het is mogelijk dat ik je antwoord in de eindeloze brei van postings heb gemist, dus verlicht mij. Herhaal je antwoord. Dat is copy paste actie die je zeer goed beheerst!

Zie antwoord: klik

[olaf79]

Dus jij wilt keihard beweren dat een winkelier die maar 1 jaar garantie geeft vet in overtreding is?
En een winkelier die geen garantie geeft dan?

In princiepe wel. Uiteraard ga jij nu tegensputteren...

Ja er zijn uitzonderingen. Als de schuld bij de koper ligt bijvoorbeeld of als een consumenten product van nature niet lang meegaat. Over die uitzonderingen hebben we het al tig keer gehad. Dat heet de aard van het product.

En daar ga je de fout in.

En daarom heb ik ook zo'n hekel aan de term "wettelijke garantie".

Jouw bewoording is dat de term wettelijke garantie betekent dat de verkopende partij garant moet staan voor de goede werking gedurende de x tijd (waarborg).
En daarom is volgens jou de winkelier ook verplicht om minimaal 2 jaar handelsgarantie te verstrekken.

Jij neemt de term "wettelijke garantie" letterlijk, terwijl die term helemaal niet over garantie gaat. Het gaat over de wettelijke bescherming.

Voor mij is het duidelijk dat ik jou helaas niet serieus kan nemen.
Als het het verschil al niet kent tussen wettelijke garantie en handelsgarantie........

Nope jij gaat ervan uit dat de handelsgarantie de enige en bindende garantie is.
Ik zeg niet dat de verkoper garant staat voor de goede werking. Ik heb al 4000x geschreven dat hij garant staat voor de financiele gevolgen. Je kunt dus niet eisen dat een product het blijft doen. Je kunt eisen dat het product kostenloos gerepareerd dan wel vervangen wordt. Dit uiteraard met inachtneming van de ook al 1000x aangegeven uitzonderingen.

ZO heb ik het altijd aangegeven. Maar jij wilt dat anders zien...

Overigens moet ik jou serieus nemen met je gescheld en gevit op iedereen. Zelfs rechters weten het niet goed. Alleen jij toch?

Jij vindt dat alle andere automobilisten spook rijden...

[olaf79]

Zie antwoord: klik

Om je dood te lachen. Maar het is geen antwoord op de vraag. Je blijft er met een hoop geneuzel omheen draaien omdat je diep in het nauw bent gedreven en geen goed antwoord meer hebt omdat je jezelf hebt klem gezet.

Volgens jouw blijkt uit de garantie die fabrikanten bieden de levenduur. Dus door bijkopen van extra fabrieksgarantie neemt de levenduur toe.

Klopt? (en antwoord aub met ja of nee, geen ellelange afleidingsmaneuvres please)

[olaf79]

BBCS,

Dat je nog steeds de moeite blijft nemen.
Die 2x zijn en blijven horende doof en ziende blind.
En meester in het uit de context trekken van jouw uitleg.

Zonde van de negatieve energie.

Hij antwoordt niet meer. Hij is kennelijk nog aan het denken over een overgave.

[alfatrion]

Producten hebben bij normaal gebruik een gemiddelde levensduur. Wanneer een product nog wel goed had moeten functioneren en het defect niet de schuld is van de consument moet de winkelier het product kosteloos repareren of vervangen. Eventueel gegeven handelsgarantie veranderd hier niets aan.

[crazyme]

Producten hebben bij normaal gebruik een gemiddelde levensduur. Wanneer een product nog wel goed had moeten functioneren en het defect niet de schuld is van de consument moet de winkelier het product kosteloos repareren of vervangen. Eventueel gegeven handelsgarantie veranderd hier niets aan.

Volgens mij draait de discussie om de invulling van "gemiddelde levensduur"

Wie bepaalt die (in het normale verkeer, dus zonder rechter) ?

[olaf79]

Producten hebben bij normaal gebruik een gemiddelde levensduur. Wanneer een product nog wel goed had moeten functioneren en het defect niet de schuld is van de consument moet de winkelier het product kosteloos repareren of vervangen. Eventueel gegeven handelsgarantie veranderd hier niets aan.

Volgens mij draait de discussie om de invulling van "gemiddelde levensduur"

Wie bepaalt die (in het normale verkeer, dus zonder rechter) ?

Niet om de gemiddelde levensduur maar de te verwachten levensduur. Een maatstaf daarvoor zou inderdaad de gemiddelde levensduur kunnen zijn.

[BBCS]

Producten hebben bij normaal gebruik een gemiddelde levensduur. Wanneer een product nog wel goed had moeten functioneren en het defect niet de schuld is van de consument moet de winkelier het product kosteloos repareren of vervangen. Eventueel gegeven handelsgarantie veranderd hier niets aan.

Volgens mij draait de discussie om de invulling van "gemiddelde levensduur"

Wie bepaalt die (in het normale verkeer, dus zonder rechter) ?

Die levensduur waar men het over heeft, wordt gewoon alle producten van dezelfde groep bij elkaar gedonderd en daar een waarde uit bepaald. Van een accuboormachine wordt de goedkoopste van de Gamma bij de duurste van Makita of DeWalt bij elkaar gedaan. Met als resultaat dat daar één getal uit komt.

Ik vind het persoonlijk een belachelijke discussie en echt een farce.

Producten hebben bij normaal gebruik een gemiddelde levensduur. Wanneer een product nog wel goed had moeten functioneren en het defect niet de schuld is van de consument moet de winkelier het product kosteloos repareren of vervangen.

Je gaat daarbij de fout in, door daar een gemiddeld getal aan te koppelen.

Als de helft van de computers bijvoorbeeld maar 1 jaar meegaat en de andere helft 3 jaar, kun je niet zeggen dat de gemiddelde levensduur 2 jaar is.

Eventueel gegeven handelsgarantie veranderd hier niets aan.

Juist wel.
De garantieperiode is die periode waarin in principe gebreken worden uitgesloten door de fabrikant.
Als na die periode de fabrikant de goede werking niet meer kan garanderen en niet meer garandeert dat het product niet kapot zal gaan, kan nooit gezegd worden dat het product een x jaar probleemloos mee moet gaan.

Volgens mij draait de discussie om de invulling van "gemiddelde levensduur"

Wie bepaalt die (in het normale verkeer, dus zonder rechter) ?

De wetgeving heeft bepaald dat de uitspraken van de verkopende partij en zijn voorverkopers bindend zijn.

Iedereen zit wel te zeuren over de verwachte levensduur, maar als de verkopende partij en zijn voorverkopers geen uitspraken doen over de verwachte levensduur, maar wel een garantieperiode aangeven, wat is dan de moeilijkheid? De lengte van die garantieperiode?

Al zouden de fabrikanten een gemiddelde levensduur aangeven, dan nog heeft dat geen enkele zin.

Ik heb ook al diverse keren aangegeven dat de gebruiksintensiteit en de gebruiksfrequentie in die cijfers niet is meegenomen.

Wat zegt mij nu dat een fabrikant aangeeft dat bijvoorbeeld een computer bij 2 uur normaal gebruik (tekstverwerken, e-mailen, surfen op internet) 3 jaar meegaat?
Bij mij staat de computer 24/7 aan, waarbij ik ook nog video en muziek bewerk, photoshop gebruik, games speel.
Dan kan ik niet van die 2 uur per dan uitgaan, dus totaal 3 jaar. Die veranderingen dien ik dan in het rekensom mee te nemen, en kom dan misschien wel op 1 jaar uit.

Een ander voorbeeld:
Bij een wasmachine heeft de fabrikant opgegeven: 2 jaar garantie, 2 wasjes per dag 2 dagen per week, 3,5kg per lading.
De koper gebruikt die wasmachine iedere dag, 5 wasjes per dag en belaadt de machine 5kg per lading.

Met andere woorden: van de opgegeven gebruiksduur komt niets terecht. Die wasmachine haalt dan die 2 jaar niet eens!

Mensen staren zich echt blind op die gebruiksduur.

Het antwoord op de vraag: "Wie bepaald die verwachte levensduur?":
Niet de fabrikant en niet de winkelier.

Het zijn in het algemeen de consumentenorganisaties die aangeven wat zij menen wat die periode zou moeten zijn.

[alfatrion]

Volgens mij draait de discussie om de invulling van "gemiddelde levensduur"

Wie bepaalt die (in het normale verkeer, dus zonder rechter) ?

Bepalen is niet het juiste woord. Het gaat hier slechts om vaststellen c.q. ontdekken van dat gene dat een gegeven is. En dat mag een ieder van ons doen. Wanneer hierover verschil van inzicht bestaat is het aan de rechter om ons het licht te wijzen.

[BBCS]

Dus jij wilt keihard beweren dat een winkelier die maar 1 jaar garantie geeft vet in overtreding is?
En een winkelier die geen garantie geeft dan?

In princiepe wel. Uiteraard ga jij nu tegensputteren...

Ja er zijn uitzonderingen. Als de schuld bij de koper ligt bijvoorbeeld of als een consumenten product van nature niet lang meegaat. Over die uitzonderingen hebben we het al tig keer gehad. Dat heet de aard van het product.

Het is trouwens: principe, geen princiepe

Nederlands is ook niet jou goeiste vak!

[BBCS]

Volgens mij draait de discussie om de invulling van "gemiddelde levensduur"

Wie bepaalt die (in het normale verkeer, dus zonder rechter) ?

Bepalen is niet het juiste woord. Het gaat hier slechts om vaststellen c.q. ontdekken van dat gene dat een gegeven is. En dat mag een ieder van ons doen. Wanneer hierover verschil van inzicht bestaat is het aan de rechter om ons het licht te wijzen.

Ik heb wel eens een uitspraak van een geschillencommissie gelezen in een zaak omtrent pixelfouten, dat de betreffende commissie 10 monitoren had getest. Met als resultaat dat men bij de betreffende monitoren geen pixelfouten had geconstateerd, waarna men oordeelde dat de consument geen pixelfouten hoeft te verwachten.

[adSolvendum]

BBCS, het conformiteitsbeginsel betreft dwingend recht. Uw herhaald pogen dit achter te stellen aan de garantiebepalingen van een fabrikant is ridicuul, en getuigt meer en meer van het daadwerkelijk bestaan van eerder gesuggereerde psychische stoornissen.
Welke gedachtengang dan weer wordt gesterkt door het wederom u zo gelegen komende weglaten van toch wel vrij essentiele bepalingen in de wet, en passant enkel de mededelingen van de verkoper en diens voorloper enig gewicht toekennend, en onderwijl een aangeboden handelsgarantie als door de wet beoogde mededeling bestempelend.

Overigens vallen de spelfouten van degene wie u daar zo truttig op meent te moeten wijzen in het niet bij het taalgebruik wat u hier ten toon stelt.

@crazyme
In principe bepaald de consument in eerste instantie wat deze verwacht van het gekochte. Waarop die verwachtingen volgens de wet op gebaseerd moeten / mogen zijn is al uit den treure verwoord, en omvat meer dan enkel hetgene wat de verkoper weet te vermelden (nl. eigenschappen die de verkoper niet vermeldt, maar wel verwacht mogen worden). Voldoet het gekochte niet aan de verwachtingen, kan de koper bij verkoper reclameren. Wanneer dit buiten rechte niet tot het door de koper gewenste resultaat leidt, komt de rechter er aan te pas. Het initiatief ligt echter bij de koper, en het uiteindelijk vaststellen wat wat is bij de rechter, die zich daarbij van de wet bedient, en de daarin geboden instrumenten.
Levensduur is een eigenschap, en de wet geeft duidelijk aan wat voor verwachtingen hieraan gesteld mogen worden. En wel datgene wat de verkoper aangeeft hieromtrent (en wel op een wijze dat dit de koper voor de koop te sluiten bekend is, daar anders de weg naar dwaling voor de koper open zal liggen), en bij afwezigheid daarvan wat naar de aard van de zaak bij normaal gebruik binnen de grenzen van de redelijkheid en billijkheid valt. Dit zal over het algemeen corresponderen met wat de verkoper zelf zou verwachten als consument zijnde, doch nimmer zal toegeven in een dispuut, daar dit zal conflicteren met zijn commerciele insteek bij het verkopen en afwimpelen van non-conformiteit aanspraken.
Het is een gegeven dat veel kopers graag alles voor niets krijgen, en veel verkopers graag niets voor alles geven. Een belangenconflict in optima forma, waarvan oplossing buiten rechte niet voor de hand ligt.
Kennelijk heeft de wetgever geconcludeerd dat de balans in dit belangenconflict doorsloeg naar de verkoper, vandaar de alleszins duidelijke wetgeving waarmee een zekere bescherming van de consument in zijn belangen tegen de verkopers in hun belangen wordt beoogd.
Helaas worden in dit topic zoveel ruis met bijbehorende reacties weergegeven, dat een begrijpelijke inhoudelijke verhandeling over het confomiteitsbeginsel maar niet op gang komt, en dit ook niet kan komen.
Het is namelijk pertinent niet het geval dat desbetreffende wetsartikelen ondoordacht zijn, de praktijk onvolledig of onjuist weergeven, in de praktijk onbruikbaar zijn, of de verkopers een oor aan naaien, terwijl men die indruk toch bijna zou krijgen bij het doornemen van voornoemde ruis, zodat er telkens maar weer een zeer beperkt stukje de revue passeert wat zich maar blijft herhalen, gebaseerd op het almaar om proberen te buigen van wetgeving ter bescherming van de consument naar wetgeving ter bescherming van de verkoper en fabrikant, danwel het simpelweg ontkennen van de wetgeving an sich.
Dit is jammer, en gaat volledig voorbij aan wat wel als een (hoofd)doel van een consumenten forum mag worden verondersteld te zijn, het correct en volledig voorlichten van de consument in consumenten kwesties.

[crazyme]

Volgens mij draait de discussie om de invulling van "gemiddelde levensduur"

Wie bepaalt die (in het normale verkeer, dus zonder rechter) ?

Bepalen is niet het juiste woord. Het gaat hier slechts om vaststellen c.q. ontdekken van dat gene dat een gegeven is. En dat mag een ieder van ons doen. Wanneer hierover verschil van inzicht bestaat is het aan de rechter om ons het licht te wijzen.

Ik heb wel eens een uitspraak van een geschillencommissie gelezen in een zaak omtrent pixelfouten, dat de betreffende commissie 10 monitoren had getest. Met als resultaat dat men bij de betreffende monitoren geen pixelfouten had geconstateerd, waarna men oordeelde dat de consument geen pixelfouten hoeft te verwachten.

Dat lijkt mij met enige statistische berekeningen eenvoudig te pareren. Een steekproef met n=10 is niet bijzonder betrouwbaar...

[BBCS]

Levensduur is een eigenschap, en de wet geeft duidelijk aan wat voor verwachtingen hieraan gesteld mogen worden. En wel datgene wat de verkoper aangeeft hieromtrent (en wel op een wijze dat dit de koper voor de koop te sluiten bekend is, daar anders de weg naar dwaling voor de koper open zal liggen), en bij afwezigheid daarvan wat naar de aard van de zaak bij normaal gebruik binnen de grenzen van de redelijkheid en billijkheid valt.

Je weet net zo goed als ik, dat men dan een gemiddeld cijfertje eraan vast knoopt die niet reëel is.
Men gooit gewoon alle producten uit de dezelfde productgroep op één hoop en men neemt dan het gemiddelde ervan. Ook worden alle uitspraken van de verkopende partij en zijn voorverkopers compleet genegeerd.

Je hebt al vaker aangegeven: dat de verwachting aan de in het verkeer zijnde opvatting gebaseerd moet zijn.

Als ik dan een voorbeeld mag geven:

De fabrikant en winkelier geven van een computer 1 jaar garantie. De economische levensduur is 3 jaar (sommige fabrikanten geven zelfs 2 jaar op). En toch geeft men aan dat in het verkeer zijnde opvatting 5 jaar is.
De diverse organisaties geven aan dat de technische levensduur van computers tussen de 6 en de 10 jaar is.

Hoe komt men dan aan die verwachting van 5 jaar?

[BBCS]

Ik heb wel eens een uitspraak van een geschillencommissie gelezen in een zaak omtrent pixelfouten, dat de betreffende commissie 10 monitoren had getest. Met als resultaat dat men bij de betreffende monitoren geen pixelfouten had geconstateerd, waarna men oordeelde dat de consument geen pixelfouten hoeft te verwachten.

Dat lijkt mij met enige statistische berekeningen eenvoudig te pareren. Een steekproef met n=10 is niet bijzonder betrouwbaar...

Komt ook nog bij dat de fabrikanten hebben aangegeven dat de monitoren in de klasse II vallen: dus er mogen 2 complete pixels fouten optreden (wit of zwart), of 5 subpixels (rood, groen en blauw).

Met die gegevens, kon die geschillencommissie nooit of te nimmer tot dat oordeel komen.

[adSolvendum]

Levensduur is een eigenschap, en de wet geeft duidelijk aan wat voor verwachtingen hieraan gesteld mogen worden. En wel datgene wat de verkoper aangeeft hieromtrent (en wel op een wijze dat dit de koper voor de koop te sluiten bekend is, daar anders de weg naar dwaling voor de koper open zal liggen), en bij afwezigheid daarvan wat naar de aard van de zaak bij normaal gebruik binnen de grenzen van de redelijkheid en billijkheid valt.

Je weet net zo goed als ik, dat men dan een gemiddeld cijfertje eraan vast knoopt die niet reëel is.Neen, wat u niet reeel vindt, dat is heel wat anders dan wat niet reeel is.
Men gooit gewoon alle producten uit de dezelfde productgroep op één hoop en men neemt dan het gemiddelde ervan. Ook worden alle uitspraken van de verkopende partij en zijn voorverkopers compleet genegeerd.Wanneer u van mening bent dat uw veronderstellingen de gebruikelijke rechtspraak karakteriseren, is onderbouwing mbv. wat jurisprudentie toch wel op zijn plaats. Anders blijven het maar holle beweringen.

Je hebt al vaker aangegeven: dat de verwachting aan de in het verkeer zijnde opvatting gebaseerd moet zijn.Onjuist, eigenschappen welke niet worden aangegeven door de verkoper of diens voorloper zullen aan de hand van 'iets' ingevuld moeten worden. Een rechter heeft bij dit invullen de in het normale verkeer gangbare opvattingen tot zijn beschikking.

Als ik dan een voorbeeld mag geven:

De fabrikant en winkelier geven van een computer 1 jaar garantie. De economische levensduur is 3 jaar (sommige fabrikanten geven zelfs 2 jaar op). En toch geeft men aan dat in het verkeer zijnde opvatting 5 jaar is.
De diverse organisaties geven aan dat de technische levensduur van computers tussen de 6 en de 10 jaar is.

Hoe komt men dan aan die verwachting van 5 jaar?Economische levensduur is van geen belang. Wat als handelsgarantie wordt gegeven ook niet, we hebben het over de wet, die hier zoals eerder aangegeven boven staat. Wat diverse organisaties aangeven kan enkel gewicht in de schaal leggen wanneer dit binnen de redelijkheid en billijkheid valt, wat ondermeer onderbouwing dmv. statistieken behoeft.
Mocht u nu met uw als-stelling willen impliceren te weten waar men in de huidige rechtspraak van uit gaat, en op welke punten dit niet klopt, geef eens een stuk toepasselijke jurisprudentie en ga op die punten in, zodat ook dit niet enkel holle beweringen blijven.

Kortom, u roept maar weer wat, maar waar dit nu alles op is gebaseerd is onduidelijk, behalve dan uw van feiten verstoken gebleven mening van wat er alles plaatsvindt in de rechtspraak.
En terwijl het zo simpel is, wanneer de vigerende wetgeving en de gebruikelijke rechtspraak aangeven dat een willekeurige computer 5 jaar mee moet gaan (wat niet het geval is, maar goed), kan de verkoper dit simpel ondervangen door bij het aanprijzen van het computertje er op te wijzen dat de te verwachten levensduur 1 jaar is. Dit doet de verkoper niet, ten overvloede, door het aanbieden van een garantie, dit is immers niet het doel van een garantie (en nog wat andere redenen, waarvan u reeds heeft aangegeven deze niet te begrijpen),

[dhc]

Komt ook nog bij dat de fabrikanten hebben aangegeven dat de monitoren in de klasse II vallen: dus er mogen 2 complete pixels fouten optreden (wit of zwart), of 5 subpixels (rood, groen en blauw).

Zou zo'n onderverdeling heel, heel, heel, heel misschien ook gelden voor de door jouw veelvuldig gebruikte vergelijking van de bohrmasjines...?

Schrijf ik dat goed, BBBBCCCCSSSSS?

[adSolvendum]

En daar wil ik nog aan toevoegen,

Komt ook nog bij dat de fabrikanten hebben aangegeven dat de monitoren in de klasse II vallen: dus er mogen 2 complete pixels fouten optreden (wit of zwart), of 5 subpixels (rood, groen en blauw).

Hebben die fabrikanten dit dan ook aangegeven aan de kopers? Of betreft dit dan weer wel een stukje in het normale verkeer gangbare opvattingen, i.e. geldt het bestaan hiervan dan wel voor de fabrikanten?

[BBCS]

Komt ook nog bij dat de fabrikanten hebben aangegeven dat de monitoren in de klasse II vallen: dus er mogen 2 complete pixels fouten optreden (wit of zwart), of 5 subpixels (rood, groen en blauw).

Zou zo'n onderverdeling heel, heel, heel, heel misschien ook gelden voor de door jouw veelvuldig gebruikte vergelijking van de bohrmasjines...?

Schrijf ik dat goed, BBBBCCCCSSSSS?

Die gelden niet voor die bohrmasjines..., omdat die bohrmasjines... geen pixels heeft.

[BBCS]

En daar wil ik nog aan toevoegen,

Komt ook nog bij dat de fabrikanten hebben aangegeven dat de monitoren in de klasse II vallen: dus er mogen 2 complete pixels fouten optreden (wit of zwart), of 5 subpixels (rood, groen en blauw).

Hebben die fabrikanten dit dan ook aangegeven aan de kopers? Of betreft dit dan weer wel een stukje in het normale verkeer gangbare opvattingen, i.e. geldt het bestaan hiervan dan wel voor de fabrikanten?

Heb je hem weer met zijn in het normale verkeer gangbare opvattingen!
Die zijn gebaseerd op gebakken lucht.
Heel vaak worden de uitspraken van de verkopende partij en zijn voorverkopers daarin niet meegenomen, en zet je daarmee zomaar artikelen 6a, 17 en 18 van wetboek 7 aan de kant.

De fabrikanten geven hun informatie via hun eigen website, en als die informatie voor de koop kenbaar is, kan dat niet zomaar aan de kant geschoven worden.

Als jij van mening bent dat een monitor geen pixelfouten mag bevatten en de fabrikant op de website aangeeft dat een monitor wel pixelfouten mag bevatten, kun je niet op jouw mening rechten ontlenen.

En de in het normale verkeer gangbare opvattingen zijn heel vaak gebaseerd op meningen van consumenten (die een totaal verkeerd beeld door de consumentenorganisaties krijgen voorgesteld) en consumentenorganisaties.
De uitspraken van verkopende partijen en zijn voorverkopers (dus ook fabrikanten) worden bij die opvattingen niet meegenomen.

Als de mening is dat een computer 5 jaar probleemloos mee moet gaan, is dat geen in het normale verkeer gangbare opvatting, maar een mening van de consumenenbond.

Komt ook nog bij dat in het normale verkeer gangbare opvattingen geen onderscheid maakt tussen de verschillende merken en type, aanschafprijs en totaal geen rekening houdt met de gebruiksintensiteit en gebruiksfrequentie.

Daarom negeer ik ook die in het normale verkeer gangbare opvattingen!
De winkelier en fabrikant kunnen daar niets mee.