LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] Begrip
Begrip
Beste Anti-Rib-ers: Jullie houding is enigszins wel te begrijpen aangezien de publiciteit rondom reintegratie behoorlijk negatief is omdat er helaas ook RIB's zijn die misbruik maken van de goedbedoelde intenties van b.v. UWV en idealistisch ingestelde RIB's die wel hun best doen om werkzoekenden te helpen. Jullie houding kan voortkomen uit mee-gebral maar ook daadwerkelijk zelf ondervonden slechte ervaringen. Maar, waarom vergeten jullie dat er ook RIB's zijn die werkzoekenden echt hebben geholpen om weer een baan te krijgen. Denken jullie nou echt dat er uit de reintegratie wereld helemaal NIETS positiefs voortvloeit? Ik maak het zelf dagelijks mee hoe dankbaar clienten zijn wanneer ze dankzij hulp van RIB's weer aan het werk zijn, en dit terwijl het tegenwoordig zo moeilijk is om een baan te vinden. Probeer eens vanuit een minder kortzichtige doch begripvolle invalshoek te begrijpen dat er ook veel GOEDS komt uit de reintegratiewereld. Dit zijn jullie verschuldigd aan die mensen die zich wel vanuit een idealistische instelling sterk maken om werkzoekenden te helpen en hierin slagen.
Re: Begrip
Tja ik zie dus echt geen toegevoegde waarde vanui een rib. (mede door zeer negatieve ervaringen).
Mijns inziens is dit niet alleen de schuld van het rib, maar ok van de vorm van de contracten. met een no-cure no-pay systeem wordt het voor rib's natuurlijk erg aantrekkelijk om mensen in klasjes van 20 man te plaatsen en aan het toeval over te laten of iemand werk vind.
Aan de andere kant moet ik toegeven: ik ken iemand die keurig een beroepsinteressetest, een psychologische test en individuele begeleiding heeft gehad en hieruit begonnen is met 4 uur per week te werken met een langame uitbreiding naar 20 uur.
Tja en als ik in mijn Calder tijd consulent was geweest dan had ik ook wel iemand nar werk weten te begeleiden (eenvrouw wiens passie boekhouden was, maar de Nederlandse taal niet voldoende beheerste, had ik een cursus Nederlands gegeven en op die manier zou er 1 werkloze minder zijn geweest en 1 bedrijf blij met een geweldige boekhouder)
Overigens is in mijn verhaal op www.waocafe.nl te lezen dat ik vol goede moed aan het traject begon, maar na de 1e trainingsdag er in mijn geval al behoorlijk veel is misgegaan.
Ook een rib dat erkent dat mensen met medische klachten hun grenzen in de gaten moeten houden en waakzaam moeten zijn hierop zal misschien uiteindelijk goede resultaten boeken. Maar deze bedrijven zijn veelal niet bij borea maar bij "de bestemming" of "phoenix" of bij geen branchevereniging aangesloten.
en toen ik aan een traject moest meedoen was er nog geen IRO of keuzevrijheid, dus dan wordt de kans behoorlijk groot dat je naar een reintegratiefabriek wordt gestuurd.
Bovendien moeten consulenten beseffen dat werkloosheid en arbeidsongeschiktheid 2 totaal verschillende dingen zijn die een anderen aanpak vergen (maar dat kan waarschijnlijk niet vanwege de no cure no pay contracten )
Mijns inziens is dit niet alleen de schuld van het rib, maar ok van de vorm van de contracten. met een no-cure no-pay systeem wordt het voor rib's natuurlijk erg aantrekkelijk om mensen in klasjes van 20 man te plaatsen en aan het toeval over te laten of iemand werk vind.
Aan de andere kant moet ik toegeven: ik ken iemand die keurig een beroepsinteressetest, een psychologische test en individuele begeleiding heeft gehad en hieruit begonnen is met 4 uur per week te werken met een langame uitbreiding naar 20 uur.
Tja en als ik in mijn Calder tijd consulent was geweest dan had ik ook wel iemand nar werk weten te begeleiden (eenvrouw wiens passie boekhouden was, maar de Nederlandse taal niet voldoende beheerste, had ik een cursus Nederlands gegeven en op die manier zou er 1 werkloze minder zijn geweest en 1 bedrijf blij met een geweldige boekhouder)
Overigens is in mijn verhaal op www.waocafe.nl te lezen dat ik vol goede moed aan het traject begon, maar na de 1e trainingsdag er in mijn geval al behoorlijk veel is misgegaan.
Ook een rib dat erkent dat mensen met medische klachten hun grenzen in de gaten moeten houden en waakzaam moeten zijn hierop zal misschien uiteindelijk goede resultaten boeken. Maar deze bedrijven zijn veelal niet bij borea maar bij "de bestemming" of "phoenix" of bij geen branchevereniging aangesloten.
en toen ik aan een traject moest meedoen was er nog geen IRO of keuzevrijheid, dus dan wordt de kans behoorlijk groot dat je naar een reintegratiefabriek wordt gestuurd.
Bovendien moeten consulenten beseffen dat werkloosheid en arbeidsongeschiktheid 2 totaal verschillende dingen zijn die een anderen aanpak vergen (maar dat kan waarschijnlijk niet vanwege de no cure no pay contracten )
Re: Begrip
Inmiddels heb ik dit al op een aantal manieren proberen duidelijk te maken aan de op dit forum aanwezige RiB 'consulenten'.Bovendien moeten consulenten beseffen dat werkloosheid en arbeidsongeschiktheid 2 totaal verschillende dingen zijn die een anderen aanpak vergen
Maar aan de reacties van de RiB 'consulenten' te lezen valt dat kwartje (nog) niet op de juiste plaats. Of mag ik dit een gebrek aan inzicht, geen belangstelling, gewoon dommigheid of vak-blindheid noemen? Als men begrijpt wat ik onder vak-blindheid bedoel..
De heftige reacties in dit forum van de RiB 'consulenten' over de zakkenvullers of misbruik van overheidsgeld.
Waarom reageren de jonge onervaren RiB 'consulenten' zo heftig op het verhaal over zakkenvullers? Immers, het zijn de RiB werkgevers die beschuldigd worden van zakkenvullers en niet de werknemers van een RiB. De RiB 'consulenten' zijn gewoon loonslaafjes van de gebakkenlucht verkopers.
Misschien komt het ooit nog eens goed.
Re: Begrip
Beste Lucia, dat er in een bedrijfstak slechte of kwaadwillende bedrijven zitten is duidelijk. Om dan de hele tak over een kam te scheren gaat mij te ver. Zoals jij ook aangeeft; er zijn er (genoeg) die wel een kwalitatief goed traject doorlopen.
Voor wat betreft het verschil in aanpak tussen een werkloze en een arbeidsgehandicapte: welk verschil in aanpak zou jij daarin zien..? Als je de fasen van een begeleidingstraject bekijkt, zijn er veel overeenkomsten. Beiden kunnen te maken hebben met (onverwerkte) emoties ten aanzien van het verlies aan werk. Beiden kunnen te maken hebben met niet weten wat ze kunnen of willen doen, hoewel daar wel een belangrijk verschil in zit tussen beiden: de beperkingen van een arbeidsgehandicapte. Beiden kunnen behoefte hebben aan het aanscherpen van de sollicitatievaardigheden. Beiden kunnen behoefte hebben aan ondersteuning bij de activiteiten richting arbeidsmarkt.
Het verschil zit 'm wat mij betreft in het feit dat iedereen verschillend is, ongeacht de status. En dat ieder een persoonsgerichte aanpak verdient, waarvan delen individueel en delen groepsgewijs kunnen worden aangepakt.
Groet Lodi
Voor wat betreft het verschil in aanpak tussen een werkloze en een arbeidsgehandicapte: welk verschil in aanpak zou jij daarin zien..? Als je de fasen van een begeleidingstraject bekijkt, zijn er veel overeenkomsten. Beiden kunnen te maken hebben met (onverwerkte) emoties ten aanzien van het verlies aan werk. Beiden kunnen te maken hebben met niet weten wat ze kunnen of willen doen, hoewel daar wel een belangrijk verschil in zit tussen beiden: de beperkingen van een arbeidsgehandicapte. Beiden kunnen behoefte hebben aan het aanscherpen van de sollicitatievaardigheden. Beiden kunnen behoefte hebben aan ondersteuning bij de activiteiten richting arbeidsmarkt.
Het verschil zit 'm wat mij betreft in het feit dat iedereen verschillend is, ongeacht de status. En dat ieder een persoonsgerichte aanpak verdient, waarvan delen individueel en delen groepsgewijs kunnen worden aangepakt.
Groet Lodi
Re: Begrip
Iemand die gezond is,Voor wat betreft het verschil in aanpak tussen een werkloze en een arbeidsgehandicapte: welk verschil in aanpak zou jij daarin zien..? Als je de fasen van een begeleidingstraject bekijkt, zijn er veel overeenkomsten. Beiden kunnen te maken hebben met (onverwerkte) emoties ten aanzien van het verlies aan werk. Beiden kunnen te maken hebben met niet weten wat ze kunnen of willen doen, hoewel daar wel een belangrijk verschil in zit tussen beiden: de beperkingen van een arbeidsgehandicapte. Beiden kunnen behoefte hebben aan het aanscherpen van de sollicitatievaardigheden. Beiden kunnen behoefte hebben aan ondersteuning bij de activiteiten richting arbeidsmarkt.
die kan zich makkelijker of volledig concentreren op vinden van werk.
Iemand die een chronisch ziekte heeft,
is 24 uur per dag bezig met zijn ziekte en kan zich niet tot zeer moeilijk concentreren op vinden van werk.
Het vinden van werk kan voor hem of haar zelfs een extra belasting zijn waardoor zijn ziektebeeld verslechterd.
Het heeft heel weinig te maken met verlies van werk maar veel meer met de emotie van de chronisch ziekte. Het een is het gevolg van het ander.
In de afgelopen week heb ik u dit al meerdere malen getracht duidelijke te maken. Uit uw laatste bericht blijkt dat mij dit niet is gelukt of dat u dit niet in ziet of niet in wil zien dat beide personen een totaal andere benadering nodig hebben. Dat u dit nogsteeds niet inziet, zegt wel iets over uw mensenkennis of in-levingsvermogen in mensen en ik bedoel eigenlijk, het ontbreken daarvan.
Re: Begrip
Opa, toch nog een reactie omdat u nu allicht probeert, in het eerste gedeelte van uw bericht, inhoudelijk te discussiëren.
Het zal het tijdstip zijn of een vorm van blindheid voor wat een ander aangeeft, maar ik schrijf juist dat iedereen een persoonlijke aanpak nodig heeft. Daarbij denk ik dat in iedere aanpak de overeenkomsten zitten die ik heb aangegeven, in meer of mindere mate. Met uw stelling ben ik het niet eens, omdat u zoals steeds veel te generaliserend denkt. Een chronisch zieke hoeft lang niet altijd 24 uur per dag met zijn/haar ziekte bezig te zijn. Er zijn er zat die het een plek hebben gegeven. Anderzijds is het helemaal niet gezegd dat een niet-chronisch zieke zich beter kan concentreren. Waarom denkt u dat? Wat bijvoorbeeld heel bepalend is, is het moment waarop de begeleiding start: vlak na het verlies aan werk of lang daarna. Beseft u wel dat het verlies aan werk voor velen een bijzonder traumatische gebeurtenis kan zijn..?
Nee opa, u heeft mij niet duidelijk kunnen maken dat iedereen met een gemeenschappelijk kenmerk hetzelfde in elkaar zit. U zou beter moeten weten!
Groet Lodi
Het zal het tijdstip zijn of een vorm van blindheid voor wat een ander aangeeft, maar ik schrijf juist dat iedereen een persoonlijke aanpak nodig heeft. Daarbij denk ik dat in iedere aanpak de overeenkomsten zitten die ik heb aangegeven, in meer of mindere mate. Met uw stelling ben ik het niet eens, omdat u zoals steeds veel te generaliserend denkt. Een chronisch zieke hoeft lang niet altijd 24 uur per dag met zijn/haar ziekte bezig te zijn. Er zijn er zat die het een plek hebben gegeven. Anderzijds is het helemaal niet gezegd dat een niet-chronisch zieke zich beter kan concentreren. Waarom denkt u dat? Wat bijvoorbeeld heel bepalend is, is het moment waarop de begeleiding start: vlak na het verlies aan werk of lang daarna. Beseft u wel dat het verlies aan werk voor velen een bijzonder traumatische gebeurtenis kan zijn..?
Nee opa, u heeft mij niet duidelijk kunnen maken dat iedereen met een gemeenschappelijk kenmerk hetzelfde in elkaar zit. U zou beter moeten weten!
Groet Lodi
Re: Begrip
Sorry hoor,
maar heeft u zelf een chronische ziekte?
maar heeft u zelf een chronische ziekte?
Re: Begrip
Dat hangt er van af wat u daaronder verstaat.
Als u overigens weer gaat beweren dat alle kennis in de wereld uitsluitend door ervaring wordt vergaard, dan haak ik af. Die discussie hebben we al gevoerd.
Groet, Lodi
Als u overigens weer gaat beweren dat alle kennis in de wereld uitsluitend door ervaring wordt vergaard, dan haak ik af. Die discussie hebben we al gevoerd.
Groet, Lodi
Re: Begrip
En overigens, opa: hoe zat het nou met uw mening omtrent het generaliseren..? Want daar kletst u aardig omheen. Terwijl het een belangrijk issue is in reïntegratie.
Groet, Lodi
Groet, Lodi
Re: Begrip
Uit uw bericht merk ik toch echt gebrek aan inlevingsvermogen. Een chronische ziekte kost tijd, energie, beperkt mensen,etc.
Als ik 's nachts een zware astma-aanval heb gehad, dan kan ik niet van 9-4 in een stofig gebouw een training volgen.
Bovendien zal bij arbeidsgehandicapten het traject ook gericht moten zijn op: hoe voorkom ik dat ik opnieuw uitval door mijn ziekte.
Ik vind mensen voor wie het vrelies van werk al heel traumatisch is erg zielig. Ik denk niet goed dat u dan weet wat het is om een echt trauma mee te maken.
Een arbeidsgehandicapte heeft beperkingen (vandaar gehandicapt) en zal daar rekekning mee moeten houden bij het vinden van werk.
maar waarschijnlijk ben ik een roepende in de woestijn (gelukkig opa bevind u zich in dezelfde woestijn).
Als ik 's nachts een zware astma-aanval heb gehad, dan kan ik niet van 9-4 in een stofig gebouw een training volgen.
Bovendien zal bij arbeidsgehandicapten het traject ook gericht moten zijn op: hoe voorkom ik dat ik opnieuw uitval door mijn ziekte.
Ik vind mensen voor wie het vrelies van werk al heel traumatisch is erg zielig. Ik denk niet goed dat u dan weet wat het is om een echt trauma mee te maken.
Een arbeidsgehandicapte heeft beperkingen (vandaar gehandicapt) en zal daar rekekning mee moeten houden bij het vinden van werk.
maar waarschijnlijk ben ik een roepende in de woestijn (gelukkig opa bevind u zich in dezelfde woestijn).
Re: Begrip
Ik onderken het probleem; veel ziektes en beperkingen zijn niet goed in te schatten qua ''beleving'' daarvan en leiden vaak tot (te) snelle selectie bij RIB's. Echter; wie draagt nu de verantwoordelijkheid voor het feit dat mensen die zich ziek ''voelen'', of hun beperking niet hebben kunnen accepteren, toch binnen korte tijd aan het werk moeten zien te komen??
Het RIB krijgt deze mensen aangereikt door het UWV, dat op haar beurt weer in opdracht van ''de politiek'', veel strenger moet keuren op restmogelijkheden ipv beperkingen honoreren.
1 ding moet je dan kunnen vaststellen; er is te weinig tijd voor EN het RIB EN de client, om het trauma van de verloren zekerheid in zowel de status van ziek-zijn, als tot voor kort veilige WAO uitkering, een plaats te geven. Er vindt dus domweg selectie plaats; nog erger, over en weer vliegen de verwijten.
Zoals in het rapport over de effectiviteit te lezen is, komt de juiste reintegratie vaak niet terecht bij de ''volledig arbeidsongeschikten'' Lees hier ook gerust; zij die dat tot voor kort wel waren en door veranderde regelgeving nu ineens niet meer.
Ik pleit er dan ook voor om de reintegratietrajecten cq doorlooptijden van onderdelen daarvan, tbv de afschat-operatie, te verlengen. Meer traumaverwerking en niet zomaar even ''klaarstomen'' voor werk binnen de kortste tijd; dat levert of draaideurwerklozen, of gefrustreerde uitvallers op.
Blijft gelden: Eigenlijk is het stom van partijen om zo heftig met elkaar op de vuist te gaan. Er ZIJN misstanden die moeten worden aangepakt! Maar allereerst moeten we betere en indringender reintegratie (met echt betere vergoedingen, anders krijg je ''stampwerk'' en smerige praktijken) zien te bereiken voor hen die langduriger uit het arbeidsproces waren.
Het RIB krijgt deze mensen aangereikt door het UWV, dat op haar beurt weer in opdracht van ''de politiek'', veel strenger moet keuren op restmogelijkheden ipv beperkingen honoreren.
1 ding moet je dan kunnen vaststellen; er is te weinig tijd voor EN het RIB EN de client, om het trauma van de verloren zekerheid in zowel de status van ziek-zijn, als tot voor kort veilige WAO uitkering, een plaats te geven. Er vindt dus domweg selectie plaats; nog erger, over en weer vliegen de verwijten.
Zoals in het rapport over de effectiviteit te lezen is, komt de juiste reintegratie vaak niet terecht bij de ''volledig arbeidsongeschikten'' Lees hier ook gerust; zij die dat tot voor kort wel waren en door veranderde regelgeving nu ineens niet meer.
Ik pleit er dan ook voor om de reintegratietrajecten cq doorlooptijden van onderdelen daarvan, tbv de afschat-operatie, te verlengen. Meer traumaverwerking en niet zomaar even ''klaarstomen'' voor werk binnen de kortste tijd; dat levert of draaideurwerklozen, of gefrustreerde uitvallers op.
Blijft gelden: Eigenlijk is het stom van partijen om zo heftig met elkaar op de vuist te gaan. Er ZIJN misstanden die moeten worden aangepakt! Maar allereerst moeten we betere en indringender reintegratie (met echt betere vergoedingen, anders krijg je ''stampwerk'' en smerige praktijken) zien te bereiken voor hen die langduriger uit het arbeidsproces waren.
Re: Begrip
Ik ben het met Lodi eens dat echt niet elke WAO-er zich 24/7 met zijn of haar handicap/beperking bezig houdt. Er zijn er genoeg die zich liever concentreren op het vinden van werk en die gek worden van al het begrip dat zij krijgen en al het geteut erover. Ik denk dat opa het zélf graag wil, dan kan hij zich de grote weldoener voelen. De één vindt dat prettig, de ander zal het gezeur vinden en is al veel meer gericht op werk.
Als iemand nog echt niet toe is aan werk en daardoor psychisch niet in orde is start ik het traject niet. Dan moeten ze eerst maar naar een psycholoog of andere hulpverlener. Mijn taak is mensen begeleiden naar werk, als iemand daar nog niet klaar voor is dan houdt het voor mij op.
Ik ben overigens erg benieuwd naar de succesverhalen van opa. Hoeveel mensen heeft hij al aan het werk geholpen en hoeveel mensen heeft hij op zijn caseload staan.
Als iemand nog echt niet toe is aan werk en daardoor psychisch niet in orde is start ik het traject niet. Dan moeten ze eerst maar naar een psycholoog of andere hulpverlener. Mijn taak is mensen begeleiden naar werk, als iemand daar nog niet klaar voor is dan houdt het voor mij op.
Ik ben overigens erg benieuwd naar de succesverhalen van opa. Hoeveel mensen heeft hij al aan het werk geholpen en hoeveel mensen heeft hij op zijn caseload staan.
Re: Begrip
Als iemand nog echt niet toe is aan werk en daardoor psychisch niet in orde is start ik het traject niet. Dan moeten ze eerst maar naar een psycholoog of andere hulpverlener. Mijn taak is mensen begeleiden naar werk, als iemand daar nog niet klaar voor is dan houdt het voor mij op.
De stelling is helder........ maar komt niet overeen met de verwachtingen. Als een RIB inschrijft op ''kavels'' waarin mensen met deze achtergrond zitten, wordt verwacht dat het RIB zelf de interventies doet!!! Door de moordende prijsconcurrentie en de dan te korte doorlooptijden, gebeuren daar nou net de ongelukken!
De stelling is helder........ maar komt niet overeen met de verwachtingen. Als een RIB inschrijft op ''kavels'' waarin mensen met deze achtergrond zitten, wordt verwacht dat het RIB zelf de interventies doet!!! Door de moordende prijsconcurrentie en de dan te korte doorlooptijden, gebeuren daar nou net de ongelukken!
Re: Begrip
Klopt. Maar er zijn grenzen aan de interventies die een consulent kan doen; wij zijn geen psychologen. Het zou niet juist zijn als we ons wel daarnaar gaan gedragen.wordt verwacht dat het RIB zelf de interventies doet!!!
Ik heb een aantal mensen terugverwezen naar het UWV omdat ze echt nog niet toe waren aan het volgen van een traject, het UWV heeft daar nog nooit moeilijk over gedaan.
Re: Begrip
We komen langzaamaan bij de climax
Waarin onderscheid zich het ene van het andere RIB???
De 1 heeft het personeel dat hoort bij een bepaald kavel. In deze zaak dus tenminste 1 of meer doorgewinterde en erkende psychologen, bedrijfsfysiotherapeuten en trainers die de interventies vormgeven.
Helaas maakt dit ook het prijsverschil uit en loop je grote kans als client, om precies bij dat bedrijf te komen dat je uitselecteert, of, nog erger, met prutswerk aan het lijntje houdt en je dus inderdaad het gevoel kunt krijgen als ''winstobject'' te zijn misbruikt.
Stom dat er nog steeds geen enkele eis gesteld wordt aan minimale behuizing, incl ruimtes voor verschillende activiteiten, deskundig personeel etc. Stom inderdaad dat aanbestedingen vooral gericht zijn op het feit of je wilt voldoen aan de wurgende eisen rond administratie en doorlooptijden, waardoor een RIB een administratiefabriek is (geworden) en er veel te weinig deskundig personeel ingezet wordt voor het ''echte'' werk tbv de client
Waarin onderscheid zich het ene van het andere RIB???
De 1 heeft het personeel dat hoort bij een bepaald kavel. In deze zaak dus tenminste 1 of meer doorgewinterde en erkende psychologen, bedrijfsfysiotherapeuten en trainers die de interventies vormgeven.
Helaas maakt dit ook het prijsverschil uit en loop je grote kans als client, om precies bij dat bedrijf te komen dat je uitselecteert, of, nog erger, met prutswerk aan het lijntje houdt en je dus inderdaad het gevoel kunt krijgen als ''winstobject'' te zijn misbruikt.
Stom dat er nog steeds geen enkele eis gesteld wordt aan minimale behuizing, incl ruimtes voor verschillende activiteiten, deskundig personeel etc. Stom inderdaad dat aanbestedingen vooral gericht zijn op het feit of je wilt voldoen aan de wurgende eisen rond administratie en doorlooptijden, waardoor een RIB een administratiefabriek is (geworden) en er veel te weinig deskundig personeel ingezet wordt voor het ''echte'' werk tbv de client
Re: Begrip
De kern van de mismatch in de dienstverlening ligt mijns inziens in het feit dat bij aanvang van een traject niet bekend is waar de klant behoefte aan heeft. Als vooraf duidelijk is wat de klant nodig heeft, kan hier optimaal op worden afgestemd.
Hier zie ik een taak voor UWV. In plaats van klanten met weinig bedenktijd en voorbereiding over de schutting te gooien, zou men meer tijd moeten investeren in de mens achter het dossier. Niet eerder iemand gaan reïntegreren voordat duidelijk is wat er moet gebeuren voor de klant. Ik heb mij in mijn dagelijkse werkpraktijk vele malen oprecht verbaasd over hoe slecht klanten worden geïnformeerd. Zij voelen zich niet begrepen en aan hun lot overgelaten en schieten daardoor in de weerstand! Niet vreemd toch?? Eigenlijk is het dan niet meer verwonderlijk dat er onderweg in het traject ongelukken gebeuren. Zelf probeer ik mij te bedenken hoe het zou zijn om aan de andere kant van het bureau te zitten. Als je weet hoe jij geholpen zou willen worden, weet je direct wat je klant nodig heeft.
Ook zou UWV zich eens achter de oren moeten krabben over hun "kavels". Wat een onpersoonlijk rotwoord is dat toch! Reïntegratie is maatwerk. Het wordt tijd dat UWV hun kavels aanbiedt voor ruilverkaveling!
Raadpleging van diverse internetsites levert een beeld op van veel (terecht) gemopper over reintegratie. Klant hebben vaak het gevoel dat zij er alleen voor staan en in zekere zin is dat helaas ook zo!Reïntegratiebedrijven zouden gezamenlijk een visie moeten ontwikkelen over hoe de dienstverlening nog beter kan. Ook zou men beleid moeten ontwikkelen om misstanden en mismatches zoveel mogelijk te voorkomen. Overleg met UWV zou mogelijk kenlpunten kunnen blootleggen. Ook zou er daadwerkelijk wat moeten gebeuren met klachten van klanten. De reacties van klanten geven mij het gevoel dat er met hun klachten niet voldoende gebeurt. Een onafhankelijke instantie als de Landelijke Cliëntenraad zou hier als ombudsman kunnen optreden. Kan de onafhankelijke arbeidsadviseur hier mogelijk een rol spelen?
Graag reacties!!
Hier zie ik een taak voor UWV. In plaats van klanten met weinig bedenktijd en voorbereiding over de schutting te gooien, zou men meer tijd moeten investeren in de mens achter het dossier. Niet eerder iemand gaan reïntegreren voordat duidelijk is wat er moet gebeuren voor de klant. Ik heb mij in mijn dagelijkse werkpraktijk vele malen oprecht verbaasd over hoe slecht klanten worden geïnformeerd. Zij voelen zich niet begrepen en aan hun lot overgelaten en schieten daardoor in de weerstand! Niet vreemd toch?? Eigenlijk is het dan niet meer verwonderlijk dat er onderweg in het traject ongelukken gebeuren. Zelf probeer ik mij te bedenken hoe het zou zijn om aan de andere kant van het bureau te zitten. Als je weet hoe jij geholpen zou willen worden, weet je direct wat je klant nodig heeft.
Ook zou UWV zich eens achter de oren moeten krabben over hun "kavels". Wat een onpersoonlijk rotwoord is dat toch! Reïntegratie is maatwerk. Het wordt tijd dat UWV hun kavels aanbiedt voor ruilverkaveling!
Raadpleging van diverse internetsites levert een beeld op van veel (terecht) gemopper over reintegratie. Klant hebben vaak het gevoel dat zij er alleen voor staan en in zekere zin is dat helaas ook zo!Reïntegratiebedrijven zouden gezamenlijk een visie moeten ontwikkelen over hoe de dienstverlening nog beter kan. Ook zou men beleid moeten ontwikkelen om misstanden en mismatches zoveel mogelijk te voorkomen. Overleg met UWV zou mogelijk kenlpunten kunnen blootleggen. Ook zou er daadwerkelijk wat moeten gebeuren met klachten van klanten. De reacties van klanten geven mij het gevoel dat er met hun klachten niet voldoende gebeurt. Een onafhankelijke instantie als de Landelijke Cliëntenraad zou hier als ombudsman kunnen optreden. Kan de onafhankelijke arbeidsadviseur hier mogelijk een rol spelen?
Graag reacties!!
Re: Begrip
Arbeidsadviseur:
Uit het hart gegrepen! Stom dat Borea bijvoorbeeld geen vuist maakt en algemene inkoopvoorwaarden maakt waarin veel van Uw suggesties staan (ook wat van die van mij graag inzake de 4 m's - Mensen Materiaal Methoden en Materieel + huisvesting/kantoor ipv ''uit huis'') die per ''kavel-rotwoord'', minimaal in eigen huis moeten zijn, zodat niet de verkeerde partijen met verkeerde prijzen en DUS verkeerde gunningen een gunning krijgen.
Uit het hart gegrepen! Stom dat Borea bijvoorbeeld geen vuist maakt en algemene inkoopvoorwaarden maakt waarin veel van Uw suggesties staan (ook wat van die van mij graag inzake de 4 m's - Mensen Materiaal Methoden en Materieel + huisvesting/kantoor ipv ''uit huis'') die per ''kavel-rotwoord'', minimaal in eigen huis moeten zijn, zodat niet de verkeerde partijen met verkeerde prijzen en DUS verkeerde gunningen een gunning krijgen.
Re: Begrip
Recentelijk ben ikzelf met een reintegratiebureau (eenmanszaak) gestart en ik vind het heel erg dat ik over 1 kam word geschoren met grote reintegratiefabrieken. Inderdaad; ik heb ook een minder goede ervaring met een groot bureau.
Zelf heb ik nu een client ontmoet die hele slechte ervaringen heeft met zo’n groot bedrijf. Deze client is blij met de tijd die ik aan haar besteed om een geschikte baan te vinden, ook voor de lange termijn.
Het uitstroompercentage is ongeveer 70%.
Ik lever namelijk maatwerk en ik stem de activiteiten af op de client; dit kon ik bij een groot RIB niet vinden, daarom ben ik voor mezelf begonnen.
Ik ken meerdere (kleinere) bureaus die ook zo werken en niet voor ‘het grote geld’ gaan.
Dus een nuancering is op z’n plaats.
Hartelijk groet
Pijltje
Zelf heb ik nu een client ontmoet die hele slechte ervaringen heeft met zo’n groot bedrijf. Deze client is blij met de tijd die ik aan haar besteed om een geschikte baan te vinden, ook voor de lange termijn.
Het uitstroompercentage is ongeveer 70%.
Ik lever namelijk maatwerk en ik stem de activiteiten af op de client; dit kon ik bij een groot RIB niet vinden, daarom ben ik voor mezelf begonnen.
Ik ken meerdere (kleinere) bureaus die ook zo werken en niet voor ‘het grote geld’ gaan.
Dus een nuancering is op z’n plaats.
Hartelijk groet
Pijltje
-
- Berichten: 7
- Lid geworden op: 08 jun 2005 09:56
Re: Begrip
Mensen hebben geen begrip voor personen die een uit de grond gestampte "commercieël" bedrijfje samenstelt,die een graantje probeert mee te pikken van de werkeloosheid. Schande gewoon!!
Laten we eerst zorgen dat de miljarden euro's die van ons zijn.. terugkomen bij de overheid.., en de tig geldverslindende reïntegratiebureau's opdoeken en nooit meer laten werken en deelnemen aan onze maatschappij.
Dit is de grootste fout van een regering om dit tot uitvoering te brengen, en zal dan ook in 2007 een aanbeveling doen tot herindeling van de gesplitste gelden, en dat de contracten worden beïndigt van al deze commerciële bureaus...Deze krijgen zelfs geld als er niemand word geplaatst..SCHANDE gewoon.....
Daarna word er gekeken waar behoefte aan is, en niet door commerciële bedrijven, maar door eigen boventallige en overhead van onze ministeriële apparaat.....deze mensen zijn er toch al en doen toch niks nuttigs voor de maatschappij.....
En inspelen aan de behoefte van de werkgever, en niet door middel van lullige sollicitatietrainingkjes of gesprekjes die alleen maar honderden euros kosten en in 85% niks opleverd....
Eerst de reïtegratiebedrijven opdoeken en de lopende contracten beïndigen die ze hebben met het UWV....
Laten we eerst zorgen dat de miljarden euro's die van ons zijn.. terugkomen bij de overheid.., en de tig geldverslindende reïntegratiebureau's opdoeken en nooit meer laten werken en deelnemen aan onze maatschappij.
Dit is de grootste fout van een regering om dit tot uitvoering te brengen, en zal dan ook in 2007 een aanbeveling doen tot herindeling van de gesplitste gelden, en dat de contracten worden beïndigt van al deze commerciële bureaus...Deze krijgen zelfs geld als er niemand word geplaatst..SCHANDE gewoon.....
Daarna word er gekeken waar behoefte aan is, en niet door commerciële bedrijven, maar door eigen boventallige en overhead van onze ministeriële apparaat.....deze mensen zijn er toch al en doen toch niks nuttigs voor de maatschappij.....
En inspelen aan de behoefte van de werkgever, en niet door middel van lullige sollicitatietrainingkjes of gesprekjes die alleen maar honderden euros kosten en in 85% niks opleverd....
Eerst de reïtegratiebedrijven opdoeken en de lopende contracten beïndigen die ze hebben met het UWV....
Re: Begrip
Ja, inderdaad schande, alleen jammer dat je er dat verhaal achteraan plakt.
Dus ik hoop dat je begrijpt dat er ook mensen zijn die wel menselijk handelen en zich werkelijk inzetten om iemand aan het werk te krijgen; in een baan die ook op de lange termijn passend is!!!
Nog altijd geldt: Eerlijkheid duurt het langst, dus ook hier.
Pijltje
Dus ik hoop dat je begrijpt dat er ook mensen zijn die wel menselijk handelen en zich werkelijk inzetten om iemand aan het werk te krijgen; in een baan die ook op de lange termijn passend is!!!
Nog altijd geldt: Eerlijkheid duurt het langst, dus ook hier.
Pijltje