[ archief ] bieden die bureau's ook banen aan?

[vonneke]

Ik hoor in het programma dat de bureau's wel banen aanbieden.
Nou, die ervaring heb ik niet.

Toen ik na een jaar werken op een basisschool (als onderwijsassistent) werkloos werd, werd ik binnen een maand opgeroepen door een reintegratie bureau.
Een jaar lang ging ik eens in de zes/acht weken, later twee/drie maanden langs. Reiskosten natuurlijk voor eigen rekening.

Het enige wat besproken werd is hoe het met mij gaat, en hoe lastig het is om met adhd een baan te vinden.
En iedere keer wat ik dacht dat ik zou kunnen ofzo.

Na een jaar werkloosheid.. hoera... ik kwam in aanmerking voor een cursus. Maar moest zelf wel onderzoeken wat ik wilde en wat er was. Het mocht een opleiding van een jaar zijn.
Op dat moment kreeg ik dus een baan van net geen half jaar, zelf gevonden, niet via het reintegratie bureau.
Per kerende post een 'gevonden werk' forumulier gekregen en na 1 maand een telefoontje
Aan het eind van die werkperiode belde ik dus dat ik weer werkloos was. Maar wel op eigen kosten aan een opleiding begonnen was.
Het UWV vroeg aan het reintegratiebureau of het nuttig was, die opleiding die ik deed.
Ze gaf een positief advies, maar liet daar wel een paar weken op wachten (duk druk druk) en vroeg ook vergoeding.
Dit bracht het UWV in de war, die dus mijn uitkering aanhield totdat het reintegratiebureau duidelijkheid gegeven had. En ja, druk druk.. dus dat duurde ook weer een aantal weken.
Pas toen ik bij het UWV een officiele klacht over het aanhouden van mijn geld indiende kwam er eindelijk wat schot in.
Daarna dus niets meer gehoord van het bureau

Vorige week heb ik weer gebeld. Dat ik niets meer van ze gehoord had (ja, zomervakantie.... en dat terwijl ik dus al sinds februari werkloos was)
En dat ik een baan voor twee maanden had.
Haar reactie???

Een 'gevonden werk'forumlier.......en de mededeling dat mijn dossier dus weer opgeschoven werd tot einde uitzendwerk

[vonneke]

o ja...
ik kon dus wel een beroepeninteressetest doen.

Ik kreeg een laptop en een cd rom
"jij bent handig met computers.. dus je kunt er zelf wel mee overweg"

een standaardtest dus, die niets laat zien van je achtergrond en je mogelijkheden of beperkingen

[jjj]

zo'n beroepskeuzetest heb ik dus ook gehad.

In mijn eraring is ook 1 van de grootste problemen dat mijn reintegratieburo geen contacten had met het bedrijfsleven. Dan kan er niet gesproken worden over arbeidsBEMIDDELING.

[jolanda jordens]

ook ik heb een reintregratie gevolgd bij het bureau argonout uit nijmegen .beroepsmatige cursussen werden er niet gegeven en ze hielpen mij ook niet aan werk, het enige wat ze deden was aanwijzingen geven hoe je moet solliciteren en hoe je een cv moet maken en een sollicitatiebrief.
uiteindelijk heb ik zelf voor 3 maanden werk gevonden maar daar heeft argonout dus niet haar best voor gedaan .
na die 3 maanden belden ze mij wel op of ik weer deel wou nemen aan de reintregratie maar ik zie maar zo als je niet aan werk geholpen word door zo'n bureau dan heeft de reintregratie ook geen nut.
kortom ik had er veel meer van verwacht.

[T²]

Je mag inderdaad van het RIB verwachten dat ze goede contacten hebben met het bedrijfsleven.

Maar dat neemt niet weg dat veel trajecten stuklopen op de onrealistische eisen die mensen stellen aan werk. Dan kan een RIB nog zo veel contacten hebben, als mensen functies weigeren op basis van reisafstand, niveau, werkzaamheden, salaris enz. houdt het voor het RIB ook op.

[lobo405]

T2, ik krijg sterk de indruk dat je een nogal eenzijdig en onrealistisch beeld hebt van werklozen.
Heb je je ooit echt verdiept in de MENSEN die je voor je hebt.
Of generaliseer je iedereen na één of een paar profiteurs voor je gehad te hebben.
Probeer eens vanuit het beeld van degene die bij je komt te kijken.
Kan heel verhelderend zijn. En dan uiteraard steeds vanuit diegene die DAN voor je staat.
Mijns inziens (ver)oordeel je erg snel. Dat is jammer want je mist daardoor de kans iemand echt te helpen.
Kijk eens naar dieperliggende zaken en denk altijd "zou ik vanuit mijn situatie als die vergelijkbaar is dat werk kunnen en willen doen dat ik nu voorschotel aan de mens voor mij ?"

Ondanks dat ik bij een redelijk goed bureau zat, maar dat lag vooral aan de consulente en misschien aan mijzelf ook, was ik over de begeleiding van het bureau in zijn totaliteit niet echt tevreden.
Ook hier geldt weer dat je zelf al het echte werk moet doen, of je hier nu wel of niet aan toe bent. Alles wordt op de grote hoop gegooid, hoewel hier gelukkig wel de persoonlijke begeleiding veel goed maakte.

Dat van die hoge eisen en ideeen zou ik per persoon dus maar eens bekijken op werkelijkheid of alleen maar een oordeel.

[T²]

Lobo, ik verdiep mij wel degelijk in mijn clienten. Dat is ook de tip die ik geef aan mijn clienten: verdiep in je de werkgevers, wat zijn hun motieven om iemand aan te nemen of juist af te wijzen. Wat mag je redelijkerwijs van een werkgever verwachten.

Mijn percentage succesvolle plaatsingen ligt op 137.5% van mijn target. Slechts een klein deel van mijn clienten laat weten ontevreden te zijn over mijn dienstverlening. Dat zijn voornamelijk mensen van wie ik echt niet meer weet wat ik voor ze kan doen. Dat gebeurt iedereen wel eens.

De overige klachten zijn van mensen die van mening zijn dat ik geen passende vacatures voorleg. Daar valt over te discussieren maar de regels van het UWV zijn duidelijk. Als je altijd productiewerk hebt gedaan dan mag je dat niet weigeren. Als je een administratieve functie op HBO niveau had dan is na een jaar administratief werk op MBO niveau ook passend. Een reistijd van van 45 -60 minuten is echt niet onredelijk, ik doe het zelf ook.

Er komt een moment in het traject wanneer we realistisch moeten kijken of wat iemand wil wel haalbaar is. Dan stuur ik inderdaad aan op functies die mensen niet aantrekken. Maar niemand zal je verbieden om vanuit die baan door te blijven solliciteren. In sommige gevallen kan ik mensen zelfs daar nog bij helpen.

[vonneke]

in dit topic beschrijf ik dus mijn ervaring.
Heb al eerder in dit topic gezet. Ik heb ADHD. Het is nog vrij onbekend voor volwassenen, maar voor mij is het echt een arbeidshandicap.
Ik verwacht van een reintegratiebureau dat het je helpt om met die beperkingen aan een baan te komen.
Zoiets lukt niet met een standaard-beroepskeuze test....mijn interesses zijn duidelijk, ik ken mijn valkuilen. Maar die eigenschappen komen niet in de test voor.

Ik heb behoefte aan rust, lees zekerheid. Een baan waar ik lang kan blijven zitten en zo mijn plaatsje kan vinden met mijn ADHD. Een baan met duidelijke taken, maar grote ruimte op die taken op mijn manier uit te vinden.
En die banen zijn moeilijk te vinden, zeker als je niet weet wat een functie inhoudt.

Die hulp verwacht ik dus van een RIB. En dat mis ik heel erg

Ik neem tijdelijke banen aan, ook als ik eigenlijk weet dat het zwaar voor me wordt vanwege de ADHD. Maar zelfs die zijn niet goed te vinden

Ik stel geen eisen aan salaris, aan reisafstand of niveau. ik wil werk waar ik kan functioneren en niet constant tegen mijn beperking aanloop.


Ik verdiep me in van alles... in consulente, in werkgever, in mezelf.... zelfreflectie gaat bij mij bijna te ver....

Dus wat ik duidelijk wil maken is:
RIB helpt me niet met mijn specifieke vragen.

[Reintegratoe consulent]

Ik ben wel benieuwd wat er bedoeld wordt met ' aan het werk hebben'.

Het RIB is wel werkgever, maar kan natuurlijk zelf niet iedereen in dienst nemen. Wat we wel kunnen doen is je eenbieden bij werkgevers of (inderdaad) je sollicitatievaardigheden verbeteren zodat je in staat bent zelf een goede brief te schrijven en een goed gesprek te voeren wanneer de baankans zich aanbied.

Ik denk wel dat RIB's veel contacten met werkgevers moeten hebben. De slechte naam van RIB maakt dat wel lastig maar gelukkig zijn er veel goede kandidaten en veel aardige werkgevers en komen die contacten, met de nodige inspanning, wel tot stand.

Persoonlijk werk ik veel met Hoger Opgeleiden. Deze mensen aanbieden bij een werkgever komt vaak een beetje vreemd over. De werkgevers reageerden in het verleden vaak met 'waarom kunnen die mensen zelf geen contact met mij zoeken?'. Die clienten moeten het meeste werk inderdaad zelf doen en ik probeer dan in de voorbereiding op dat contact zo veel mogelijk te ondersteunen. Persoonlijk vind ik het veel leuker iemand echt aan een baan te kunnen helpen, door inzet van mijn eigen netwerk bijvoorbeeld, want dat maakt ons werk nou juist zo leuk.

Dat clienten uiteindelijk zelf werk vinden is toch alleen maar hartstikke goed?! Die mensen kunnen trots zijn op zichzelf, die hebben de kruiwagen blijkbaar niet nodig gehad.

[Lodi]

Mijn eerste reactie op de titel van deze topic "Bieden de RIBedrijven ook banen aan" is de volgende vraag: Scoren de voetbaltrainers ook zelf de doelpunten..?
De aard van reïntegratie is het zorgen dat mensen zelf een baan kunnen vinden. Het RIB kan wel helpen zoeken, maar de hoofdmoot is de zelfredzaamheid. Een zelfgevonden baan werkt veel beter dan iets dat je krijgt aangedragen (opgedragen?)..!

[vonneke]

daarom was ik in eerste instantie verbaasd om te horen dat er ook concaten met bedrijven zijn en mensen banen aangeboden krijgen.
Ik heb dat nl in die drie jaar helemaal niet gemerkt....

dus meer van is dat ook zo?
ik heb ook beschreven dat ik dat in eerste instantie niet verwacht (ook in topic, hoe moet het dan wel)

[Lodi]

Het aanbieden van banen is een onderdeel van het gehele traject, waarbij de nadruk ligt op het "zelfredzaam" (beetje eng woord) maken van de kandidaten. Mijn ervaring is dat een baan, door iemand zelf gevonden, veel meer gedragen wordt dan een door ons aangeboden functie. Vraag me niet waarom; het is een stukje ervaring (plm. 12 jaar) en het zal wel des mens zijn.
Ook hier geldt: het is niet of-of, maar een combinatie. Ik kan iemand een baan aanbieden als nachtportier, die niet aanslaat, maar waardoor het idee kan ontstaan om iets in de beveiliging te doen. En soms "plaatsen" wewel mensen door ons aanbod, maar de hoofdmoot, in effectieve en in praktische zin, is in mijn optiek de ondersteuning.

Groet Lodi

[Reintegratie consulent]

Dag Lodi,

Mijn pauze (laat vanwege laatste training) zit erop.
Ik ga weer eens aan het werk, kijken of ik nog iemand aan een baan kan helpen. Ik ga wel later de topic 'wie weet hoe het wel moet' nog eens checken.

Reintegratie consulent

[Lodi]

Groet!

[jol]

Lodi schreef:

"De aard van reïntegratie is het zorgen dat mensen zelf een baan kunnen vinden. Het RIB kan wel helpen zoeken, maar de hoofdmoot is de zelfredzaamheid. Een zelfgevonden baan werkt veel beter dan iets dat je krijgt aangedragen (opgedragen?)..!"

Wat een onzin zeg! Er is een grote groep mensen die wel behoefte heeft aan concrete bemiddeling (en ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat de meeste bedrijven hier ook voor open staan). Alle zakken-vul-bedrijven verkopen hun niets doen altijd met het zelfredzaamheid argument. Belachelijk en pure oplichterij (vaak zijn consulenten zo gebrainwasht door hun eigen directie dat ze er zelf nog in gaan geloven ook). Natuurlijk moet je de zelfredzaamheid bevorderen, maar dat betekend nog niet dat je niet hoeft te bemiddelen. "Hoofdmoot is zelfredzaamheid", in jouw context is dat volgens mij: niets doen, nutteloze training geven en hopen dat clien zelf ooit aan de baan komt (waarna alle eer het RIB toekomt natuurlijk).

[Gast]

Je moet zelfredzaam zijn, maar bent verplicht je te laten betuttelen?
Als je als reintegrant met het voorstel komt een aantal weken onbetaald stage te gaan lopen om te ervaren of je het werk aan kan ,dan wordt zo'n idee de grond ingeboord.

Als een aantal weken een reintegratieconsulent met het voorstel komt je onbetaald stage te laten lopen, dan heeft het r.i.b. het fantastisch gedaan en je "activerende begeleiding gegeven."

Enige verschil: als je voor jezelf een onbetaalde stage regelt, dan mag het niet van UWV, als het r.i.b het regelt dan mag het wel van UWV.

En als consulenten alleen maar ideeen aandragen die je weken tevoren zelf al bedacht had, dan wordt je op een gegeven moment gewoon gedemotiveerd en passief.

[Lodi]

Beste Jol, hoe zie je dat dan in de praktijk? Dat jij tegenover me zit met je armen over elkaar en ik een zootje bedrijven bel om te vragen of ze jou in dienst willen nemen? Help me eens verder hier: hoe zou ik dat moeten aanpakken? Hoe krijg je mij uit mijn luie, nietsnuttige, achterovergezakte houding in actie..?

[jol]

"Beste Jol, hoe zie je dat dan in de praktijk? Dat jij tegenover me zit met je armen over elkaar en ik een zootje bedrijven bel om te vragen of ze jou in dienst willen nemen? Help me eens verder hier: hoe zou ik dat moeten aanpakken? Hoe krijg je mij uit mijn luie, nietsnuttige, achterovergezakte houding in actie..?

Niet waarschijnlijk...

Laten we het eens omdraaien Lodi: hoe vaakt komt het voor dat jij een client vraagt "en wat hebben we gedaan de afgelopen week/weken?"

En hoe vaak komt het voor dat een cliënt aan jouw vraagt: "en beste consulent, wat heb jij voor mij gedaan de afgelopen weken?"

Een traject is wat mij betreft altijd op basis van gelijkwaardigheid, maar één moet er beginnen. Het lijkt mij logisch dat dat de professional is die er voor betaald krijgt.

[Lodi]

Sorry Jol, ik snap je niet helemaal..?

[Een RIB consulent]

Hoi Jol,

Ik ben het met je eens dat Reintegratiebedrijven 'zelfredzaamheid' niet mogen gebruiken als argument om niet te bemiddelen. Ik denk dat het beiden moet gebeuren. De client (ik spreek liever van kandidaat) moet zelf in staat zijn een vacature te vinden en daarop met succes te solliciteren. Daarnaast moet het RIB ook vacatures aan haar kandidaten aanbieden en kandidaten bij haar werkgeverscontacten aanbieden. Ik denk dat die inspanning aan beide kanten het meeste kans op resultaat oplevert. Helaas kunnen we alleen de de kans op succes beinvloeden en is succes niet te garanderen, dat is van teveel factoren afhankelijk.

Ik vind het wel jammer dat je zo weinig vertrouwen hebt in de goede bedoelingen van Reintegratieconsulenten, ik loop op wolken naar huis als ik iemand heb kunnen helpen aan een baan. Ik denk ook dat je alle RIB's onterecht over een kam scheert (je hebt toch niet met alle bedrijven ervaring opgedaan hoop ik). Of heb je sowieso wantrouwen tegen iedereen die geld verdient?