Eindelijk komt het UWV in beeld. De jonge?? reintegratiemedewerker die stelt dat hij (en zn collega's) geen mensen meer naar slechte bedrijven sturen, weet wellicht nog niet dat het UWV zelf verantwoordelijk is voor de slechte naam die een paar bedrijven, de hele bedrijfstak bezorgen.
Het UWV heeft die slechte bedrijven die veel te hoge scores beloofden, zonder screening gegund. Goede bedrijven kregen daardoor geen of te weinig werk meer en moesten goed personeel ontslaan. Terwille van het voortbestaan moesten die weer onder ''de prijs van goed kunnen werken'', na veel onrust door de reorganisaties, lager inschrijven. Ook, en dat is heel erg, moesten ze hun eigen werkmodellen opgeven en volgens de soms idiote richtlijnen van het UWV, te korte doorlooptijden, te beperkte inzet van expertises en de tijd die vaak nodig is om tot acceptatie van de werkelijkheid te komen, er nog ''iets'' van zien te maken. Heel erg is ook dat ieder tevreden is met plm 35 a 40% plaatsing, zodat op voorhand 6 van de 10 personen die instromen, geen kans maken. Dat ''rot''bedrijven allerlei ontoelaatbare kunstjes verzinnen om toch te scoren, is naar mijn volle overtuiging, ook de schuld van het UWV!!!
De goed willende bedrijven maken vaker verlies dan winst. Inderdaad.... dit kan niet goed gaan.
| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] De rol van het UWV
-
Pers
Re: De rol van het UWV
Vrees voor te strenge WAO-keuring groeit (14/9/05 uit FD)
Vakbonden en werkgevers vrezen dat de herkeuringen van arbeidsongeschikten onder de vijftig jaar, die momenteel worden gedaan door het UWV, te streng uitvallen. De sociale partners willen heroverweging van de keuringscriteria en met name de inschatting van de kans dat arbeidsongeschikten weer kunnen gaan werken.
Dit blijkt uit een brief die de Stichting van de Arbeid gisteren heeft gestuurd naar minister De Geus van Sociale Zaken, onder wie het UWV (Uitvoeringsorgaan Werknemersverzekeringen) valt. De brief komt aan de vooravond van de parlementaire behandeling van de WAO-nieuwe stijl (WIA) en de bijbehorende Invoeringswet. Behalve de mogelijkheid van soepeler keuringen vragen de sociale partners op een groot aantal punten aanpassingen in de wetgeving.
De nieuwe WAO
Volledig arbeidsongeschikten met geen of geringe kans op herstel krijgen duurzaam 70% van het laatste loon
Gedeeltelijk arbeidsongeschikten krijgen een loonaanvulling
Hoe meer gedeeltelijk arbeidsongeschikten werken, hoe hoger het inkomen
Arbeidsongeschikten onder de vijftig jaar worden herkeurd
Volgens de brief van de stichting zijn de herkeuringen van WAO'ers onder de vijftig jaar dermate streng, dat het UWV zijn voorspellingen voor het aantal toekomstige gehele en gedeeltelijke arbeidsongeschikten 'voortdurend naar beneden bijstelt'. De stichting waarschuwt voor een 'te theoretische beoordeling van arbeidsongeschiktheid' en wil dat de strenge criteria op arbeidskundig terrein 'nadrukkelijk dienen mee te wegen bij de komende evaluatie' van de nieuwe praktijk.
De stichting blijft in hoofdlijnen het nieuwe stelsel WIA (Wet Werk en Inkomen naar Arbeidsvermogen) steunen, inclusief invoering per 1 januari volgend jaar. Maar op de valreep worden een aantal aanpassingen gevraagd.
Onwenselijk
Zo vinden sociale partners het onwenselijk dat het UWV volgend jaar bij alle bedrijven een publieke premie gaat heffen, ook bij bedrijven die zelf het arbeidsongeschiktheidsrisico dragen. Eigen risico-dragers krijgen dan later de betaalde premie weer terug. De stichting noemt dit 'onnodige lastenverzwaring' voor bedrijven en een 'onnodig rentevoordeel voor het UWV'.
Verder hebben sociale partners problemen met de keuringstermijnen. Als duidelijk is dat een zieke werknemer niet meer kan werken, kan de keuring voor arbeidsongeschiktheid worden vervroegd. Het kabinet heeft die 'flexibele keuring' mogelijk gemaakt na zes maanden ziekte. Sociale partners vinden dat te lang, omdat de loondoorbetaling bij ziekte gericht is op werkhervatting, terwijl dat bij ernstige gevallen uitgesloten is. De stichting vindt drie maanden passender.
Eigen risico
Een andere nieuwe wens van sociale partners is dat eigen risico dragen voor volledig arbeidsongeschikten te allen tijde mogelijk moet blijven. In het nieuwe stelsel kunnen bedrijven in beginsel alleen eigenrisicodrager worden voor gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid van werknemers. Werknemers die zo ziek zijn dat ze nooit meer kunnen werken, komen voor rekening komen van het collectief. De stichting ziet voor dit onderscheid geen goede reden.
Ten slotte bepleiten de sociale partners een ruimere toepassing van de financiële faciliteiten voor de reïntegratie van mensen die minder dan 35% arbeidsongeschikt worden verklaard. Indien deze werknemers elders gaan werken, kan de nieuwe werkgever premiekortingen en vrijwaring van financiële risico's van arbeidsongeschiktheid krijgen. Maar blijft de werknemer binnen hetzelfde bedrijf werken, dan krijgt de werkgever niets. De stichting betreurt dit en wil ruimere toepassing van reïntegratie-instrumenten.
Copyright (c) 2005 Het Financieele Dagblad
Vakbonden en werkgevers vrezen dat de herkeuringen van arbeidsongeschikten onder de vijftig jaar, die momenteel worden gedaan door het UWV, te streng uitvallen. De sociale partners willen heroverweging van de keuringscriteria en met name de inschatting van de kans dat arbeidsongeschikten weer kunnen gaan werken.
Dit blijkt uit een brief die de Stichting van de Arbeid gisteren heeft gestuurd naar minister De Geus van Sociale Zaken, onder wie het UWV (Uitvoeringsorgaan Werknemersverzekeringen) valt. De brief komt aan de vooravond van de parlementaire behandeling van de WAO-nieuwe stijl (WIA) en de bijbehorende Invoeringswet. Behalve de mogelijkheid van soepeler keuringen vragen de sociale partners op een groot aantal punten aanpassingen in de wetgeving.
De nieuwe WAO
Volledig arbeidsongeschikten met geen of geringe kans op herstel krijgen duurzaam 70% van het laatste loon
Gedeeltelijk arbeidsongeschikten krijgen een loonaanvulling
Hoe meer gedeeltelijk arbeidsongeschikten werken, hoe hoger het inkomen
Arbeidsongeschikten onder de vijftig jaar worden herkeurd
Volgens de brief van de stichting zijn de herkeuringen van WAO'ers onder de vijftig jaar dermate streng, dat het UWV zijn voorspellingen voor het aantal toekomstige gehele en gedeeltelijke arbeidsongeschikten 'voortdurend naar beneden bijstelt'. De stichting waarschuwt voor een 'te theoretische beoordeling van arbeidsongeschiktheid' en wil dat de strenge criteria op arbeidskundig terrein 'nadrukkelijk dienen mee te wegen bij de komende evaluatie' van de nieuwe praktijk.
De stichting blijft in hoofdlijnen het nieuwe stelsel WIA (Wet Werk en Inkomen naar Arbeidsvermogen) steunen, inclusief invoering per 1 januari volgend jaar. Maar op de valreep worden een aantal aanpassingen gevraagd.
Onwenselijk
Zo vinden sociale partners het onwenselijk dat het UWV volgend jaar bij alle bedrijven een publieke premie gaat heffen, ook bij bedrijven die zelf het arbeidsongeschiktheidsrisico dragen. Eigen risico-dragers krijgen dan later de betaalde premie weer terug. De stichting noemt dit 'onnodige lastenverzwaring' voor bedrijven en een 'onnodig rentevoordeel voor het UWV'.
Verder hebben sociale partners problemen met de keuringstermijnen. Als duidelijk is dat een zieke werknemer niet meer kan werken, kan de keuring voor arbeidsongeschiktheid worden vervroegd. Het kabinet heeft die 'flexibele keuring' mogelijk gemaakt na zes maanden ziekte. Sociale partners vinden dat te lang, omdat de loondoorbetaling bij ziekte gericht is op werkhervatting, terwijl dat bij ernstige gevallen uitgesloten is. De stichting vindt drie maanden passender.
Eigen risico
Een andere nieuwe wens van sociale partners is dat eigen risico dragen voor volledig arbeidsongeschikten te allen tijde mogelijk moet blijven. In het nieuwe stelsel kunnen bedrijven in beginsel alleen eigenrisicodrager worden voor gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid van werknemers. Werknemers die zo ziek zijn dat ze nooit meer kunnen werken, komen voor rekening komen van het collectief. De stichting ziet voor dit onderscheid geen goede reden.
Ten slotte bepleiten de sociale partners een ruimere toepassing van de financiële faciliteiten voor de reïntegratie van mensen die minder dan 35% arbeidsongeschikt worden verklaard. Indien deze werknemers elders gaan werken, kan de nieuwe werkgever premiekortingen en vrijwaring van financiële risico's van arbeidsongeschiktheid krijgen. Maar blijft de werknemer binnen hetzelfde bedrijf werken, dan krijgt de werkgever niets. De stichting betreurt dit en wil ruimere toepassing van reïntegratie-instrumenten.
Copyright (c) 2005 Het Financieele Dagblad
-
Oude Rot
Re: De rol van het UWV
Vrolijk word je bepaald niet van de vele, vele misstanden die je zo her en der leest. ZELFS als 60% daarvan aan de client zelf ligt, zijn er schandelijke praktijken aan de orde (geweest???)
Probleem is dat we geen stap verder komen; je hebt nu twee groepen, de boze clienten en de boze serieuze reintegratiebedrijven, die zich net zo gemangeld weten door een struikelende UWV in de eerste jaren, dat met incomplete reintegratievisies, de RIB's vaak voor raadsels en in spagaat zette, want je had WEL de adviezen van de ''visie'' uit te voeren!!! Ook, dat door de grote onregelmatigheid van aanlevering van clienten, de personele bezetting overvallen werd met teveel administratieve eisen en soms horden mensen tegelijk. Nu, jaren later is dat probleem wel wat onder de knie, behalve dat het stoort dat veel te veel medewerkers MOETEN administreren en heen en weer moeten ''brieven'' met het UWV ipv clienten de volle aandacht te geven.
Frustratie rondom dus, waarbij het ook nog eens zeer doet dat er echt bewust wordt gerommeld, ipv af en toe een fout (alleen waar gewerkt wordt ontstaan soms fouten!). Wat dat betreft kijk ik best positief naar de no-cure no-pay ontwikkeling, waarin een RIB pas betaald wordt NA een plaatsing. De kans is echter weer groot dat de ''gebakken lucht'' arbeidsovereenkomsten toenemen en daar zitten we ook niet op te wachten, behalve dat het UWV en daarna de soc diensten, weer werk genoeg houden (****). Hoe komen we hier nou uit? Kom nou eens met wat anders dan: al die RIB's weg, of dat soort kreten. Graag een ECHT inhoudelijke bijdrage; waarvoor dank!
Probleem is dat we geen stap verder komen; je hebt nu twee groepen, de boze clienten en de boze serieuze reintegratiebedrijven, die zich net zo gemangeld weten door een struikelende UWV in de eerste jaren, dat met incomplete reintegratievisies, de RIB's vaak voor raadsels en in spagaat zette, want je had WEL de adviezen van de ''visie'' uit te voeren!!! Ook, dat door de grote onregelmatigheid van aanlevering van clienten, de personele bezetting overvallen werd met teveel administratieve eisen en soms horden mensen tegelijk. Nu, jaren later is dat probleem wel wat onder de knie, behalve dat het stoort dat veel te veel medewerkers MOETEN administreren en heen en weer moeten ''brieven'' met het UWV ipv clienten de volle aandacht te geven.
Frustratie rondom dus, waarbij het ook nog eens zeer doet dat er echt bewust wordt gerommeld, ipv af en toe een fout (alleen waar gewerkt wordt ontstaan soms fouten!). Wat dat betreft kijk ik best positief naar de no-cure no-pay ontwikkeling, waarin een RIB pas betaald wordt NA een plaatsing. De kans is echter weer groot dat de ''gebakken lucht'' arbeidsovereenkomsten toenemen en daar zitten we ook niet op te wachten, behalve dat het UWV en daarna de soc diensten, weer werk genoeg houden (****). Hoe komen we hier nou uit? Kom nou eens met wat anders dan: al die RIB's weg, of dat soort kreten. Graag een ECHT inhoudelijke bijdrage; waarvoor dank!
-
cintwin
Re: De rol van het UWV
Beste Oude rot,
Daar zijn al TIG en TIG mails/brieven/zwartboeken enz., van/over naar de politiek gegaan. Niemand die het wil weten. Ziek worden en WAO: dan ben je een beest.............. Dus.... zeg het maar.
Daar zijn al TIG en TIG mails/brieven/zwartboeken enz., van/over naar de politiek gegaan. Niemand die het wil weten. Ziek worden en WAO: dan ben je een beest.............. Dus.... zeg het maar.
Re: De rol van het UWV
No Cure, no pay: ook niet altijd even handig voor de "cliënt".
Heb je eindelijk een traject mèt scholing dat is goedgekeurd, moet je het lesgeld wel eerst "even" zelf ophoesten, aangezien het UWV e.e.a. alleen achteraf vergoed.
Zelf ophoesten, waarvan? Een kredietje regelen dan maar (bijna letterlijke woorden van het UWV). Maar ja, als afgeschatte WAO-er ben je zo kredietwaardig als een pootaardappel, dus dat gaat niet lukken.
Als je dan bij een klein bureau zit, waar nog een paar van dat soort trajecten lopen, is het voor het reïntegratiebureau ook niet op te brengen om alle (externe) scholing even uit eigen zak voor te schieten. Deze kleine zelfstandige wil zijn gezin namelijk ook op regelmatig basis van voedsel kunnen voorzien.
Duidelijk dus weer een voorbeeld van een hele leuke theorie waar je in de praktijk geen meter mee opschiet.
Heb je eindelijk een traject mèt scholing dat is goedgekeurd, moet je het lesgeld wel eerst "even" zelf ophoesten, aangezien het UWV e.e.a. alleen achteraf vergoed.
Zelf ophoesten, waarvan? Een kredietje regelen dan maar (bijna letterlijke woorden van het UWV). Maar ja, als afgeschatte WAO-er ben je zo kredietwaardig als een pootaardappel, dus dat gaat niet lukken.
Als je dan bij een klein bureau zit, waar nog een paar van dat soort trajecten lopen, is het voor het reïntegratiebureau ook niet op te brengen om alle (externe) scholing even uit eigen zak voor te schieten. Deze kleine zelfstandige wil zijn gezin namelijk ook op regelmatig basis van voedsel kunnen voorzien.
Duidelijk dus weer een voorbeeld van een hele leuke theorie waar je in de praktijk geen meter mee opschiet.
-
Oude Rot
Re: De rol van het UWV
Heel erg... dan is er eindelijk toestemming voor de scholing en dan is de betaling weer een probleem.
Het bevestigt mn beeld dat zowel bij UWV als gemeenten, een aantal lieden een competentie en concurrentie strijd voeren met de RIB's. De RIB's verongelukken en dan komt al dat oude, leuke werk, weer terug bij de bron???
Het ergste is, zoals in dit voorbeeld, dat dat dus over de koppen van de clienten gaat!
In mijn optiek moeten de ''publieken'' schatten en uitkeringen verzorgen en zich daarna NIET meer bemoeien met RIB',s maar ze alleen knalhard afrekenen op een fatsoenlijk eindresultaat waar geen ''kunstjes'' in mogen zitten
Het bevestigt mn beeld dat zowel bij UWV als gemeenten, een aantal lieden een competentie en concurrentie strijd voeren met de RIB's. De RIB's verongelukken en dan komt al dat oude, leuke werk, weer terug bij de bron???
Het ergste is, zoals in dit voorbeeld, dat dat dus over de koppen van de clienten gaat!
In mijn optiek moeten de ''publieken'' schatten en uitkeringen verzorgen en zich daarna NIET meer bemoeien met RIB',s maar ze alleen knalhard afrekenen op een fatsoenlijk eindresultaat waar geen ''kunstjes'' in mogen zitten
-
Pers
Re: De rol van het UWV
Persbericht
Reïntegratie naar werk is beste inkomensverbetering
Tilburg, 20 september 2005 – Verder bezuinigen op het reïntegratiebudget is
onverstandig. Er staan nog teveel mensen buiten de arbeidsmarkt. Alleen duurzame
investeringen in reïntegratie zullen er toe bijdragen dat meer mensen aan het werk
komen en blijven. De eerste resultaten van afgeronde contracten tonen aan, dat de
investeringen lonen: gemiddeld is voor 40% van de UWV-cliënten (WW-ers en
arbeidsgehandicapten) uitstroom naar werk gerealiseerd, van alle cliënten met een
bijstandsuitkering is 29% begeleid naar betaald werk. Dit zijn resultaten die in het
verleden nog niet eerder geboekt werden.*
Duurzame reïntegratie loont
Ella Vogelaar, voorzitter Borea, reageert op de bezuinigingsvoorstellen van het CDA die op
Prinsjesdag zijn gepresenteerd. Het CDA steekt het geld in directe inkomenscompensatie voor mensen
aan de onderkant van de arbeidsmarkt. Een aardige geste, maar tegelijkertijd wordt het geld
weggehaald bij reïntegratie. Reïntegratie naar werk is echter de beste garantie voor
inkomensverbetering van mensen. Ondanks de tegenvallende economie zijn reïntegratiebedrijven er in
de tweede helft van 2004 in geslaagd ruim 23.000 mensen naar de arbeidsmarkt te begeleiden of het
werk te laten hervatten. Ook het UWV verwacht dat reïntegratiebedrijven dit jaar weer meer mensen
naar werk weten te begeleiden dan het afgelopen jaar. Het mes snijdt aan twee kanten: Er wordt een
flinke besparing op uitkeringen gerealiseerd. Daarnaast zijn al deze mensen in staat om in hun eigen
inkomen te voorzien. Deze resultaten mogen er dan ook zijn. Maar ook ik zie een aantal belangrijke
verbeterpunten.
Het reïntegratiebeleid moet volgens Vogelaar de volgende accenten krijgen:
1. daadwerkelijk investeren in duurzame reïntegratie: "Van het huidige aanbestedingscircus
verwacht ik weinig goeds: het gaat uit van het korte termijnresultaat: tegen zo weinig mogelijk
geld, zo snel mogelijk uit de uitkering. Alleen duurzame investeringen in mensen zullen echter
leiden tot blijvende reïntegratie en daadwerkelijke schadelastbeperking. Juist bij het aantrekken
van de economie ontstaan weer extra kansen voor mensen die nu langs de kant staan. En de
seinen staan weer op groen volgens het kabinet."
2. het moet werkgevers makkelijker gemaakt worden iemand aan te nemen, door het specifiek
inrichten van arbeidsmarktinstrumentarium. Zo kunnen cliënten werkervaring opdoen door
bijvoorbeeld participatiebanen. en werkervaringsplaatsen. Daarbij zijn fiscale faciliteiten voor
werkgevers noodzakelijk.
3. Cliënten cq uitkeringsgerechtigden moeten meer in de gelegenheid gesteld worden hun eigen
reïntegratie vorm te geven. De Individuele ReïntegratieOvereenkomst van het UWV heeft
aangetoond, dat de belangstelling er is. Naar verwachting zullen zo’n 22.000 mensen hiervan in
2005 gebruik maken. Mensen die dus zeer gemotiveerd zijn om uit de uitkering te komen. Het
kan niet zo zijn, dat cliënten die zelf graag willen, straks worden tegengehouden omdat het geld
er niet meer is.
De laatste tijd is er nogal wat commotie ontstaan over de doelmatigheid van investeringen in
reïntegratie. Allerlei recent uitgevoerde studies hebben kritiek op delen van de uitvoering van het
huidige reïntegratiebeleid. De kwaliteit moet beter, dat is helder. Maar dat zal niet slagen wanneer er
100 miljoen op het reïntegratiebudget wordt bezuinigd. “Het is een neergaande spiraal: de overheid
vindt dat het wel met minder kan, en beknibbelt op budgetten van reïntegratie . Uiteindelijk worden
cliënten daar de dupe van: In trajecten kan onvoldoende kwaliteit worden geleverd om mensen
daadwerkelijk goed te begeleiden naar de arbeidsmarkt en raken zij ontevreden. Het nu nog verder
bezuinigen zal dit effect alleen maar versterken. Het kabinet moet juist willen en durven investeren in
mensen die op de arbeidsmarkt van morgen keihard nodig zijn.”
Reïntegratie naar werk is beste inkomensverbetering
Tilburg, 20 september 2005 – Verder bezuinigen op het reïntegratiebudget is
onverstandig. Er staan nog teveel mensen buiten de arbeidsmarkt. Alleen duurzame
investeringen in reïntegratie zullen er toe bijdragen dat meer mensen aan het werk
komen en blijven. De eerste resultaten van afgeronde contracten tonen aan, dat de
investeringen lonen: gemiddeld is voor 40% van de UWV-cliënten (WW-ers en
arbeidsgehandicapten) uitstroom naar werk gerealiseerd, van alle cliënten met een
bijstandsuitkering is 29% begeleid naar betaald werk. Dit zijn resultaten die in het
verleden nog niet eerder geboekt werden.*
Duurzame reïntegratie loont
Ella Vogelaar, voorzitter Borea, reageert op de bezuinigingsvoorstellen van het CDA die op
Prinsjesdag zijn gepresenteerd. Het CDA steekt het geld in directe inkomenscompensatie voor mensen
aan de onderkant van de arbeidsmarkt. Een aardige geste, maar tegelijkertijd wordt het geld
weggehaald bij reïntegratie. Reïntegratie naar werk is echter de beste garantie voor
inkomensverbetering van mensen. Ondanks de tegenvallende economie zijn reïntegratiebedrijven er in
de tweede helft van 2004 in geslaagd ruim 23.000 mensen naar de arbeidsmarkt te begeleiden of het
werk te laten hervatten. Ook het UWV verwacht dat reïntegratiebedrijven dit jaar weer meer mensen
naar werk weten te begeleiden dan het afgelopen jaar. Het mes snijdt aan twee kanten: Er wordt een
flinke besparing op uitkeringen gerealiseerd. Daarnaast zijn al deze mensen in staat om in hun eigen
inkomen te voorzien. Deze resultaten mogen er dan ook zijn. Maar ook ik zie een aantal belangrijke
verbeterpunten.
Het reïntegratiebeleid moet volgens Vogelaar de volgende accenten krijgen:
1. daadwerkelijk investeren in duurzame reïntegratie: "Van het huidige aanbestedingscircus
verwacht ik weinig goeds: het gaat uit van het korte termijnresultaat: tegen zo weinig mogelijk
geld, zo snel mogelijk uit de uitkering. Alleen duurzame investeringen in mensen zullen echter
leiden tot blijvende reïntegratie en daadwerkelijke schadelastbeperking. Juist bij het aantrekken
van de economie ontstaan weer extra kansen voor mensen die nu langs de kant staan. En de
seinen staan weer op groen volgens het kabinet."
2. het moet werkgevers makkelijker gemaakt worden iemand aan te nemen, door het specifiek
inrichten van arbeidsmarktinstrumentarium. Zo kunnen cliënten werkervaring opdoen door
bijvoorbeeld participatiebanen. en werkervaringsplaatsen. Daarbij zijn fiscale faciliteiten voor
werkgevers noodzakelijk.
3. Cliënten cq uitkeringsgerechtigden moeten meer in de gelegenheid gesteld worden hun eigen
reïntegratie vorm te geven. De Individuele ReïntegratieOvereenkomst van het UWV heeft
aangetoond, dat de belangstelling er is. Naar verwachting zullen zo’n 22.000 mensen hiervan in
2005 gebruik maken. Mensen die dus zeer gemotiveerd zijn om uit de uitkering te komen. Het
kan niet zo zijn, dat cliënten die zelf graag willen, straks worden tegengehouden omdat het geld
er niet meer is.
De laatste tijd is er nogal wat commotie ontstaan over de doelmatigheid van investeringen in
reïntegratie. Allerlei recent uitgevoerde studies hebben kritiek op delen van de uitvoering van het
huidige reïntegratiebeleid. De kwaliteit moet beter, dat is helder. Maar dat zal niet slagen wanneer er
100 miljoen op het reïntegratiebudget wordt bezuinigd. “Het is een neergaande spiraal: de overheid
vindt dat het wel met minder kan, en beknibbelt op budgetten van reïntegratie . Uiteindelijk worden
cliënten daar de dupe van: In trajecten kan onvoldoende kwaliteit worden geleverd om mensen
daadwerkelijk goed te begeleiden naar de arbeidsmarkt en raken zij ontevreden. Het nu nog verder
bezuinigen zal dit effect alleen maar versterken. Het kabinet moet juist willen en durven investeren in
mensen die op de arbeidsmarkt van morgen keihard nodig zijn.”
