[ archief ] Partij Van De Afbraak doet desperate voorstel

[Eddie2]

PvdA wil kwetsbare groepen aan de slag helpen
Uitgegeven: 24 mei 2008 08:14
Laatst gewijzigd: 24 mei 2008 21:32

AMSTERDAM - De PvdA wil de regelingen voor kwetsbare groepen, zoals de bijstand, de sociale werkvoorziening en de Wajong, zo aanpassen dat op termijn tienduizenden uitkeringsgerechtigden aan de slag komen.

Iemand met een arbeidshandicap heeft altijd recht op een inkomen van 75 procent van het minimumloon.

Dat staat in het plan 'Kansen geven, kansen grijpen' dat fractieleider Mariëtte Hamer zaterdag in Amsterdam heeft gepresenteerd. Volgens Hamer stimuleert de huidige lappendeken aan regelingen uitkeringsgerechtigden onvoldoende om aan het werk te gaan.

Toekomst

Bovendien is er sprake van rechtsongelijkheid tussen mensen die in verschillende voorzieningen vallen. "Het toeval bepaalt nu je toekomst", aldus Hamer.

In het plan maakt de PvdA een onderscheid tussen personen met lichamelijke of psychische klachten die zonder steun niet aan een baan raken, en mensen die geen arbeidshandicap hebben.

Uitkering

Arbeidsgehandicapten, zoals Wajongers en kleine zelfstandigen die arbeidsongeschikt zijn geraakt, krijgen in het PvdA-plan een uitkering van 75 procent van het minimumloon. Dat is evenveel als een Wajonger nu ontvangt, maar meer dan het bijstandsniveau (70 procent van het minimumloon).

De gemeenten krijgen in de plannen van de PvdA een grote rol. Zij worden verantwoordelijk om voor iedereen die kan werken een baan te vinden.

Loonkosten

Dat kan vrijwilligerswerk zijn, in een sociale werkplaats of (al dan niet met begeleiding) in een reguliere baan. Subsidies op de loonkosten moeten het voor werkgevers aantrekkelijk maken arbeidsgehandicapten in dienst te nemen.

Hamer ziet graag dat nog deze kabinetsperiode een aantal steden volgens de nieuwe methode gaan werken. Inwoners van deze gemeenten krijgen daarmee rechten, maar ook plichten. Anders dan bij de huidige Wajong mag een jonge arbeidsgehandicapte het gemeentelijk aanbod op werk of scholing niet naast zich neerleggen, op straffe van een sanctie.

Behoud

De PvdA-regeling voor niet-arbeidsgehandicapten sluit aan bij de bijstandswet. Doel blijft uitkeringsgerechtigden aan een gewone baan te helpen. Personen die daartoe nog niet meteen in staat zijn, kunnen een jaar lang met behoud van uitkering aan de slag.

Die uitkering wordt aangevuld met een premie die kan oplopen tot ruim 2000 euro per jaar. Werkgevers kunnen loonkostensubsidies krijgen als ze iemand na een overbruggingsperiode een reguliere baan geven.

Onderschrijven

Tweede Kamerlid Eddy van Hijum van coalitiegenoot CDA en Ad Poppelaars, directeur van de Chronisch zieken en Gehandicapten Raad (CG-Raad), onderschrijven de filosofie dat uitkeringsinstanties meer moeten kijken naar wat mensen met een beperking nog wel voor werk kunnen verrichten.

Instantie

Van Hijum en Poppelaars vragen zich echter af of gemeenten verantwoordelijk moeten worden voor het aan het werk helpen van mensen met een arbeidshandicap. Zo denkt Van Hijum dat het UWV, de centrale instantie die dat op dit moment doet, meer expertise over handicaps kan opbouwen dan individuele gemeenten.

Ook zit de CDA'er niet te wachten op grote veranderingen in het stelsel, en ziet hij liever dat iedereen zich concentreert op de doelstelling van het kabinet om 200.000 mensen aan het werk te helpen.

[kiz]

@Eddie:
Heb jij een voorstel misschien hoe het wél zou moeten, en dan zó dat degenen die echt niet kunnen gespaard blijven en degenen die echt niet willen een gepaste schop onder hun kont krijgen?

[Eddie2]

@kiz

Kijk Kiz daar zit nu het probleem. Het kaf is niet van het koren te scheiden. Er zijn namelijk genoeg mensen die willens en wetens niet gelooft worden in hun ziektebeeld en idd aan het werk geschopt worden terwijl ze het afsterven van de pijn. Al heb je overigens wel aantoonbare handicaps waardoor je eigenlijk niet meer aan het werk kan, dan zoeken ze net zolang debielenwerk voor je dat je MOET accepteren.

Als ik de oplossing had om deze sociale misstanden tegen te gaan dan was ik de eerste om dit te roepen. Een ding weet ik zeker, telkens als een partij weg zakt in de peilingen en het volk aantoonbaar ontevreden is over het zittende kabinet dan worden de zwakkeren weer uit de kast getoverd om het beleid op af te stemmen. Afleiden noemen we dit.

Overigens werken de plannen van de partij van de afbraak tot nog meer sociale misstanden en onrust zo kan ik je verzekeren.

[kiz]

@Eddie:
Ik vrees dat je gelijk hebt dat het kaf niet van het koren te scheiden valt. Ik ken in mijn naaste omgeving mensen met een volledige WAO die er vrolijk zwart bij beunen, zowel als bijstandsgerechtigden die daar zitten omdat UWV weigert de arbeidshandicaps te erkennen en "dus" geen uitkering toekent.
Beide situaties vind ik onaanvaardbaar, en mijn tenen trekken krom als ik naar een bepaald deel van mijn aangetrouwde familie kijk waar het schijnbaar normaal is om opleidingen niet af te maken, ten onrechte uitkeringen op te strijken (want formeel niet in staat om te werken, maar wél in staat om zwart te beunen) en misbruik te maken van alle voorzieningen die voor de "zwakkeren in de samenleving" in het leven zijn geroepen.
Er moet toch een manier zijn te bedenken waarin "niet-kunnen-werken" wordt onderscheiden van "niet-willen-werken"? Of ligt de oplossing wellicht in het voorzien in een basisvoorziening voor degenen die (om wat voor reden dan ook) niet aan het arbeidsproces deelnemen en een extra beloning voor degenen die in hun eigen onderhoud voorzien?
Het lijkt mij, dat als werken méér gaat lonen dan op dit moment het geval is, dat "niet-willen-werken" vanzelf ophoudt te bestaan, zodat "niet-kunnen-werken" overblijft. Die categorie moet dan ook een voorziening krijgen waar men gewoon van rond kan komen.