[ archief ] Reintegratie, daar ging het toch om?

[Eddie2]

FF kijken of ik deze 'discussie' ook weer dood kan leggen.

AHW, hoe staat u tegenover terminale kankerpatienten aan het werk schoppen?

[Aan het werk!]

@Eddie2,

Om de een of andere reden komt uw posting erg naar over. Omdat ik een ieder inhoudelijk antwoord wil geven doe ik dat nu ook, maar met tegenzin.

AHW, hoe staat u tegenover terminale kankerpatienten aan het werk schoppen?

Dat hangt ervan af wat u daarmee bedoelt. In principe lijkt het mij dat een terminale patient niet meer kan werken vanwege ziekte. Waarom vraagt u dat? Heeft u hier ervaring mee? En wie doet dat dan volgens u?

AHW

[Eddie2]

Ik vraag dit omdat dit idd diverse malen gebeurd is.

[Aan het werk!]

@Eddie2, in reactie op uw summiere en onvolledige antwoord:

Ik vraag dit omdat dit idd diverse malen gebeurd is.

Daar geloof ik helemaal niks van, het komt op mij over als zinloze stemmingmakerij. Het is een beetje een vraag zoals: "Wat vindt u ervan als de kapper een oor afknipt?", alsof dat representatief zou zijn voor een branche. De gebeurtenis die u schetst lijkt mij een excessief voorbeeld en niet het inhoudelijk discussiëren waard.

Groet AHW

[Eddie2]

Jammer dat u zo reageert, het gebeurde in mijn direkte omgeving en als u goed googelt kunt u ook andere schrijnende gevallen terugvinden.

Sorry dat ik uw perfecte belevingswereld verstoorde. De werkelijkheid is helaas anders. Uw branche bestaat voornamelijk uit regelrecht tuig.

[Aan het werk!]

@Eddie2, ook uit uw laatste reactie blijkt maar weer dat u zich niet inhoudelijk heeft verdiept in zowel de reïntegratiebranche als mijn eerdere inhoudelijke posts. Dan had u kunnen lezen dat het niet "mijn branche" is zoals u suggereert (ik werk in het onderwijs), en dat "mijn belevingswereld" verre van perfect is. U noemt mensen die andere mensen willen helpen, of ze dat nou goed doen of niet, tuig. Uw werkelijkheid is in tegenstelling tot de mijne allesbehalve reëel, maar gekleurd door uw wrok jegens Joost-mag-weten-wat. Het feit dat u niet inhoudelijk discussiëert maar slechts met holle frasen en zinloze, ongefundeerde beschuldigingen strooit zegt mij wat dat betreft voldoende.
"Baalt u er misschien van dat u weer moet werken terwijl u daar eigenlijk geen zin in heeft?" zou een vraag aan u kunnen zijn als ik de uitkeringsgerechtigden in Nederland net zo zou stigmatiseren als u doet jegens de reïntegratiebranche.

Vindt u het goed dat ik alleen nog op u reageer als blijkt dat u kennis van mijn inhoudelijke posts hebt genomen?

AHW

[Eddie2]

Ik dacht dat onderwijzers het tegenwoordig zo druk hebben?

Wellicht verwart u inhoudelijk met voyant geblabla maar ik heb nog weinig inhoudelijks kunnen ontdekken in deze discussie, Behalve dan dat het interessant willen zijn (terwijl men dat hier toch echt niet is) er vanaf druipt.

Ik vrees dat het gros van de forumleden hier weinig tot geen sociale contacten heeft en daarom dit gemis hier probeert goed te maken.

By the way, ik werk hard en graag. Ik zit momenteel in alle hoge belastingschalen. Het heeft mij flink tegen gezeten maar nu gaat het goed en gelooft u mij als ik zeg dat dit echt niet de verdienste van allerhande coaches en casemanagers is geweest, die probeerden mij alleen maar te naaien.

[Schemering]

@tomaatje

Waarom alles van de negatieve kant bekijken? het 1ste wat ik heb moeten leren toen bleek dat mijn handicap toch een stuk erger was dan wat de doktoren mij in het verleden meldde was dat ik niet moest kijken naar wat niet kon maar naar wat wel kan.

Op zich heeft die gereintegreerde een jaar gewerkt, en dus ook een jaar werkervaring opgedaan...dus al met al geslaagd. en of hij nou op de bank heeft gezeten en geld kreeg of dat hij voor datzelfde geld heeft moeten werken (via rib) en ondertussen belasting heeft betaald over zijn gewerkte tijd is in mijn ogen een win-win situatie.

[tomaatje]

@ schermering

Ik ben ook van mening dat niet "iedereen" baat heeft bij de verplichte hulp van een reintegratie buro.

Hier en daar zullen er ook best wel mensen zijn die er wel baat bij hebben maar niet iedereen zit te wachten op de verplichte hulp van een reintegratie buro.

Een werknemer die zijn baan dreigt te verliezen of om andere reden wordt ontslagen moet ook direct zo snel mogelijk geholpen worden aan een baan of opleiding zodat hij bemiddelbaar blijft op de arbeidsmarkt.

Maar nee men wordt naar huis gestuurd met eventueel een uitkering en is daarmee uit zijn werkritme. Aan het CWI heb je ook niets want die zijn er tegenwoordig alleen nog maar voor het registreren voor werklozen. Vroeger kreeg je nog wel eens een kaartje dat ze een baan voor je hadden gevonden.

Als jet CWI voorheen het arbeidsbureau is deed waar het voor stond het bemiddelen en zoeken naar werk dan hadden reintegratieburo's waarschijnlijk (nu) nog niet eens bestaan.

En iemand die tegenwoordig al langer als 3 maanden thuis zit is al voor de huidige arbeidsmarkt niet meer bemiddelbaar. Onder het mom van geen relevante werkervaring meer.

Mijn eigen ervaring met reintegratie buro's en hun consulenten zijn dan ook uiterst negatief en daarom heb ik ook totaal geen enkel vertrouwen meer met alles wat daarmee te maken heeft.

Ook in de media staat genoeg om te weten dat een hoop mensen geen enkel baat hebben gehad met een reintegratietraject en weer terug bij af zijn.

Ook komt dit grotendeels overeen met de eigen ervaring die ik heb gehad.

@ aanhet werk

uit al jouw bovenstaande postings blijkt voor mij nog steeds dat je je kop in het zand steekt.


2000 euro voor een reintegratietraject =zonde van het geld.

En een uitkering= iets waar we zelf voor hebben gewerkt dus recht op hebben.

MVG

Tomaatje

[Aan het werk!]

@Eddie2,

Ik dacht dat onderwijzers het tegenwoordig zo druk hebben?

U bent niet uit op een inhoudelijke discussie. U provoceert, stigmatiseert en schoffeert. Ik reageer niet meer op uw posts.

@Tomaatje:

verplichte hulp van een reintegratie buro.

Die hulp is niet verplicht, dat is aleerder gezegd..!

Een werknemer die zijn baan dreigt te verliezen of om andere reden wordt ontslagen moet ook direct zo snel mogelijk geholpen worden aan een baan of opleiding zodat hij bemiddelbaar blijft op de arbeidsmarkt.

Maar nee men wordt naar huis gestuurd met eventueel een uitkering en is daarmee uit zijn werkritme. Aan het CWI heb je ook niets want die zijn er tegenwoordig alleen nog maar voor het registreren voor werklozen. Vroeger kreeg je nog wel eens een kaartje dat ze een baan voor je hadden gevonden.

Als jet CWI voorheen het arbeidsbureau is deed waar het voor stond het bemiddelen en zoeken naar werk dan hadden reintegratieburo's waarschijnlijk (nu) nog niet eens bestaan.

Mee eens.

En iemand die tegenwoordig al langer als 3 maanden thuis zit is al voor de huidige arbeidsmarkt niet meer bemiddelbaar. Onder het mom van geen relevante werkervaring meer.

Juist daarom hulp in het sollicitatieproces!

uit al jouw bovenstaande postings blijkt voor mij nog steeds dat je je kop in het zand steekt.

Hoofd.

Mijn eigen ervaring met reintegratie buro's en hun consulenten zijn dan ook uiterst negatief en daarom heb ik ook totaal geen enkel vertrouwen meer met alles wat daarmee te maken heeft.

Ook joúw mening is gekleurd door je eigen ervaringen!!

2000 euro voor een reintegratietraject =zonde van het geld.

Onterecht in een uitkering ook. Reintegratie levert geld op, zie mijn rekensom (waar je nog steeds niet op hebt gereageerd)

En een uitkering= iets waar we zelf voor hebben gewerkt dus recht op hebben.

Onzin.

Groet AHW

[Eddie2]

U bent niet uit op een inhoudelijke discussie. U provoceert, stigmatiseert en schoffeert. Ik reageer niet meer op uw posts.

Ik ben het onderhand gewend dat mensen die een maatje kleiner dan ik zijn, vlug afhaken. Geeft niet vanavond kan ik weer met gelijkgestemden met evenveel mile age praten.

[kiz]

Quote:
En een uitkering= iets waar we zelf voor hebben gewerkt dus recht op hebben.

Onzin.

Bepaald niet AHW. Zoals je vast wel weet betaalt elke werkende "sociale verzekeringspremies", en verwerf je pas recht op een WW-uitkering als je aan bepaalde eisen voldoet. De stelling van Tomaatje is dus gewoon juist.

[Schemering]

het is misschien wel juist, maar is het wel de juiste instelling om te hebben?

[kiz]

Ik zie niet wat er mis is met gebruik maken van een opgebouwd recht. Het gros van de mensen maakt er slechts tijdelijk gebruik van, zoals het zo eufemistisch heet, "tussen twee banen".
Men moet maar 'ns ophouden te suggereren dat "iedereen" met een uitkering maar achterover leunt.

[Aan het werk!]

@Kiz,

Men moet maar 'ns ophouden te suggereren dat "iedereen" met een uitkering maar achterover leunt.

Niet iedereen, maar ook niet niemand...

Groet AHW

[kiz]

Niet iedereen, maar ook niet niemand...

en daarom wordt op voorhand al getwijfeld of een werkzoekende/uitkeringsgerechtigde wel "de juiste instelling" heeft?

De hele bovenstaande discussie samenvattend concludeer ik dat reïntegratie onder bepaalde voorwaarden kán werken, maar dat veel uitkeringsgerechtigden op z'n minst het gevoel krijgen dat men zo goedkoop en zo snel mogelijk richting arbeidsmarkt wordt geduwd, waarbij "passend" en "duurzaam" van secundair belang lijken te zijn.
Jij zelf geeft aan de branche de rug toegekeerd te hebben omdat ook jouw voormalig werkgever steeds meer aan de winst en steeds minder aan de cliënten dacht.
Met jouw kennis en ervaring had ik het logischer gevonden als je zélf een reïntegratiebureau was begonnen. Moet ik uit het feit dat je thans in het onderwijs werkzaam bent concluderen dat de van overheidswege verstrekte budgetten/bonussen niet meer toereikend zijn om een gedegen reïntegratietraject aan te bieden?

[Aan het werk!]

@Kiz,

en daarom wordt op voorhand al getwijfeld of een werkzoekende/uitkeringsgerechtigde wel "de juiste instelling" heeft?

Dat denk ik niet, bij "ons" gingen we er toch van uit dat iedereen van goede wil was, we hadden meer te maken met gebrek aan zelfvertrouwen, emotionele aspecten door ontslag of ziekte, enzovoort. Maar er zaten er zeker tussen die gewoon niet wilden.

De hele bovenstaande discussie samenvattend concludeer ik dat reïntegratie onder bepaalde voorwaarden kán werken, maar dat veel uitkeringsgerechtigden op z'n minst het gevoel krijgen dat men zo goedkoop en zo snel mogelijk richting arbeidsmarkt wordt geduwd, waarbij "passend" en "duurzaam" van secundair belang lijken te zijn.

En ik kan me dat gevoel ook wel voorstellen hoor..! En ik denk dat het vaak ook wel zo gaat, wat heel jammer en kwalijk is.
Je verwoordt wel wat ook mijn mening is: reïntegratie kán zeker werken. Sterker, het werkt vaak. Ik zeg dit vanuit de ervaring van veel geslaagde trajecten, tevreden clienten en ontvangen feedbacks. En ja, er zaten ook mislukkingen tussen...

Jij zelf geeft aan de branche de rug toegekeerd te hebben omdat ook jouw voormalig werkgever steeds meer aan de winst en steeds minder aan de cliënten dacht.

Klopt, gelukkig mijn voormalig collega's nog niet, maar de druk werd groter met bijvoorbeeld het no-cure-no-pay systeem.

Met jouw kennis en ervaring had ik het logischer gevonden als je zélf een reïntegratiebureau was begonnen. Moet ik uit het feit dat je thans in het onderwijs werkzaam bent concluderen dat de van overheidswege verstrekte budgetten/bonussen niet meer toereikend zijn om een gedegen reïntegratietraject aan te bieden?

Had gekund maar ik ben eenvoudig geen ondernemer. Dat van die budgetten klopt wel een beetje, hangt af van de aanbesteding en of het een IRO betrof of niet. Maar geloof me als ik zeg dat het geen "vetpot" was met "woekerwinsten". Het bedrijf waar ik werkte, een grote speler op de markt, heeft een paar jaar op het randje van zinken gestaan. Was ik voor mezelf begonnen dan was dat financieel wel aantrekkelijk geweest denk ik. Maar ik ben in het onderwijs gegaan vanwege een oude ambitie, de wens om nog eens te switchen voor mijn veertigste en de mogelijkheid om meer voor de gemeenschap te kunnen betekenen. Geitenwollensokken type, zeg maar. Maar men zal wel denken dat het om de vakanties is...

Groet AHW

[kiz]

Je verwoordt wel wat ook mijn mening is: reïntegratie kán zeker werken. Sterker, het werkt vaak. Ik zeg dit vanuit de ervaring van veel geslaagde trajecten, tevreden clienten en ontvangen feedbacks. En ja, er zaten ook mislukkingen tussen...

ik denk dat je het moet nuanceren en in de verleden tijd moet spreken:

maar de druk werd groter met bijvoorbeeld het no-cure-no-pay systeem.

Dat van die budgetten klopt wel een beetje, hangt af van de aanbesteding en of het een IRO betrof of niet.

UWV sluit dus contracten mag ik hieruit afleiden, en de budgetten worden krapper. De kwaliteit van het geboden reïntegratietraject sluit dan m.i. wat beter aan bij de belevingswereld van uitkeringsgerechtigden dat zij zo snel en goedkoop mogelijk naar de arbeidsmarkt moeten, hiertoe gedwongen door het UWV onder dreiging van "gevolgen voor uw uitkering" en zónder vermelding van het recht op een IRO.

en de mogelijkheid om meer voor de gemeenschap te kunnen betekenen.

Dat vind ik een zeer interessante uitspraak in het licht van de hele hiervoor gevoerde discussie.

[Aan het werk!]

@ Kiz:

UWV sluit dus contracten mag ik hieruit afleiden, en de budgetten worden krapper. De kwaliteit van het geboden reïntegratietraject sluit dan m.i. wat beter aan bij de belevingswereld van uitkeringsgerechtigden dat zij zo snel en goedkoop mogelijk naar de arbeidsmarkt moeten, hiertoe gedwongen door het UWV onder dreiging van "gevolgen voor uw uitkering" en zónder vermelding van het recht op een IRO.

Inderdaad. In de discussies tot heden probeer ik dan ook duidelijk onderscheid te maken tussen bovenstaande en de dienstverlening van RIbureaus. Dat zijn, hoewel het allebei bij het begrip "reïntegratie" hoort, toch verschillende dingen.
De regering heeft bepaald, destijds, dat mede door hoge uitkeringsaantallen en (vermeende en bewezen) fraude er meer druk gelegd zou worden op uitkeringsgerechtigden. Dat is één aspect. Het UWV voert vervolgens dit beleid uit, met alle bekende missers (flitskeuringen, rare richtberoepen, druk zetten met dreiging van uitkeringsverlies etc). erbij. Dat is het tweede aspect. En de RIbureaus voeren vervolgens in opdracht van UWV de trajecten uit. Of dat goed gebeurt, is het derde aspect. Dat dit laatste aspect, naast de andere goede en minder goede kanten, te lijden heeft onder krappere budgetten lijkt me duidelijk. Dat merkte ik vooral het laatste jaar dat ik het werk deed steeds meer.

Daarom reageer ik ook vaak wat fel in de discussies: ik vind dat deze 3 zaken te vaak op één hoop worden gegooid. Dat snap ik wel vanuit de perceptie van de deelnemers, maar als je vervolgens de vermeende misstanden wilt aanpakken, lijkt het mij goed om dit dan even uit elkaar te halen. Wat vind jij?

Groet AHW

[kiz]

lijkt het mij goed om dit dan even uit elkaar te halen. Wat vind jij?

Ik denk dat het in de praktijk weinig verschil maakt of je het wel of niet uit elkaar trekt. Het RIB geeft invulling aan de regels van het Rijk, waartoe zij een overeenkomst met UWV hebben gesloten. Het ligt dus allemaal in elkaars verlengde, en het geeft geen pas om te zeggen "don't shoot the messenger", want van een RIB mag je toch verwachten dat ze een kosten/baten analyse hebben gemaakt vóór ze met UWV in zee gingen.

Quote:
en de mogelijkheid om meer voor de gemeenschap te kunnen betekenen.

Dat vind ik een zeer interessante uitspraak in het licht van de hele hiervoor gevoerde discussie.

Overigens jammer dat je hier niet nader op in gaat.