LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
[ archief ] Wie weet hoe het wél moet..???
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Ik heb er ook genoeg van..! Iemand nog tips voor een Beter Reïntegratietraject..? Anders zal ik (eindelijk?) eens aangeven hoe ik er tegenaan kijk... (voor wat dat waard is)
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Lieve mensen: van de 40 reacties (waarvan een deel van mezelf ) slechts een handjevol tips. Waarvoor dank: er zitten enkele hele goeie bij, maar ik vind het nog steeds wat karig. Heeft nou niemand van de overige vele tientallen klagers suggesties..?
Overigens zie ik veel verschil in kritiek. Er is kritiek op het systeem, kritiek op de bedrijfsvoering van bepaalde bedrijven en kritiek op de inhoud van de trajecten, om een globale driedeling te maken. Zie ik dat goed..? Vwb het eerste: klagen bij de regering, vwb het tweede: klagen bij het betreffende bedrijf of bij de opdrachtgever. Vwb het derde: dit is wat Radar impliceerde in de uitzending maar hier komt relatief weinig van los, terwijl het in de uitzending al helemaal niet over inhoud van de trajecten ging...
Overigens zie ik veel verschil in kritiek. Er is kritiek op het systeem, kritiek op de bedrijfsvoering van bepaalde bedrijven en kritiek op de inhoud van de trajecten, om een globale driedeling te maken. Zie ik dat goed..? Vwb het eerste: klagen bij de regering, vwb het tweede: klagen bij het betreffende bedrijf of bij de opdrachtgever. Vwb het derde: dit is wat Radar impliceerde in de uitzending maar hier komt relatief weinig van los, terwijl het in de uitzending al helemaal niet over inhoud van de trajecten ging...
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Nog een berichtje voor Opa
'De winst gaat op in de aandelen of in de zakken van de leden raad van bestuur. Ging het maar terug in het bedrijf, dan hadden ze voldoen financiele middelen om beter aandacht te geven of kennis in te huren'
Geen idee waar Opa die wijsheid vandaan heeft maar voor de RIB's die ik ken gaat het niet op. Ik lees jaarrekeningen van RIB's (en kan die ook lezen). Opa moet een lesje in economie gaan volgen denk ik.
'De winst gaat op in de aandelen of in de zakken van de leden raad van bestuur. Ging het maar terug in het bedrijf, dan hadden ze voldoen financiele middelen om beter aandacht te geven of kennis in te huren'
Geen idee waar Opa die wijsheid vandaan heeft maar voor de RIB's die ik ken gaat het niet op. Ik lees jaarrekeningen van RIB's (en kan die ook lezen). Opa moet een lesje in economie gaan volgen denk ik.
-
- Berichten: 106
- Lid geworden op: 27 mei 2005 18:33
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
hoe het wel moet ?
afschaffen deze zakkenvullerij. Sluiten die handel. Sluit tevens de CWI's omdat iedereen tegenwoordig via internet tientallen geschikte vacatures per uur kan opzoeken.
Dat er voor totaal ongeschoolden nog een soort van kleinschalige begeleiding blijft lijkt me prima. We moeten echter niet doorgaan met diverse peperdure oplichters zoals Martin K. te Gapinge blijven ondersteunen in het kaartenbakgeschuif.
Het absurde is ook dat zo'n zakkenvuller zogenaamd helpt bij het schrijven van een brief !!!!
afschaffen deze zakkenvullerij. Sluiten die handel. Sluit tevens de CWI's omdat iedereen tegenwoordig via internet tientallen geschikte vacatures per uur kan opzoeken.
Dat er voor totaal ongeschoolden nog een soort van kleinschalige begeleiding blijft lijkt me prima. We moeten echter niet doorgaan met diverse peperdure oplichters zoals Martin K. te Gapinge blijven ondersteunen in het kaartenbakgeschuif.
Het absurde is ook dat zo'n zakkenvuller zogenaamd helpt bij het schrijven van een brief !!!!
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Jemig, je begrijpt er echt geen bal van...
Toch nog even een reactie: afschaffen lijkt me geen goed idee voor de duizenden wel gemotiveerde mensen die baat hebben bij een traject, waarin ze leren zichzelf dermate positief te presenteren dat ze een streepje voor hebben op anderen.
Zou voor jou ook geen gek idee zijn trouwens..!
Sluit
Toch nog even een reactie: afschaffen lijkt me geen goed idee voor de duizenden wel gemotiveerde mensen die baat hebben bij een traject, waarin ze leren zichzelf dermate positief te presenteren dat ze een streepje voor hebben op anderen.
Zou voor jou ook geen gek idee zijn trouwens..!
Sluit
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Lodi: Ik heb ook nu en dan clienten met de `positieve` instelling van Detective. Heerlijk nietwaar om dit soort mensen te helpen. Ik stel voor dat ze eerst 5 jaar een positieviteitscursus volgen voordat ze uberhaupt onderdeel van mijn kostbare tijd mogen worden. Die kan ik beter besteden aan clienten die wel gemotiveerd en enthousiast zijn en graag willen samenwerken om weer aan het werk te komen. Een consulent zonder de samenwerking van zijn client stelt niets voor.
Consulent
Consulent
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Mee eens consulent..!
En toch maar weer elke ochtend met frisse moed naar het werk om iedereen, gemotiveerd of niet, proberen te helpen. Met als dank de vele leuke reacties..! Waar doen we het toch voor... het geweldige salaris..??
Groet Lodi
En toch maar weer elke ochtend met frisse moed naar het werk om iedereen, gemotiveerd of niet, proberen te helpen. Met als dank de vele leuke reacties..! Waar doen we het toch voor... het geweldige salaris..??
Groet Lodi
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Ik lees ook jaarrekenigen en de leden van de raad van bestuur krijgen een salaris of u noem het misschien vergoeding waarvan deze leden aandelen kunnen kopen. Want zo werkt het in die krigen, denk bijvoordeeld aan de rel rond topmannen en hun aandelen constructies.Nog een berichtje voor Opa
Geen idee waar Opa die wijsheid vandaan heeft maar voor de RIB's die ik ken gaat het niet op. Ik lees jaarrekeningen van RIB's (en kan die ook lezen). Opa moet een lesje in economie gaan volgen denk ik.
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Lodi: Jij moet ook de kick herkennen wanneer een client weer aan het werk is. Daarvoor doe ik het (gelukkig word ik er rijkelijk voor beloond want mijn salaris is niet voor de successen maar om ongemotiveerde zeikerds als Detective, die NOOIT tevreden zijn, telkens weer te laten inzien dat wij geen Baandoctoren zijn die de banen uit onze mouwen schudden. Je moet weten hoeveel verloren en zinloze energie dat kost : )
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Excuus, de discussie wordt iets feller.
Hoe denkt u dat mensen zich voelen die voor de zoveelste keer het zelfde nonsens verhaal moeten aanhoren. En elke keer weer die worst voor gehouden?
Ik de afgelopen jaren heb ik erg veel rapprtages doorgelezen, en die dingen lijken allemaal op elkaar. Het enigsre wat anders in de rapportage is, is de naam van de clientele.
Hoe denkt u dat mensen zich voelen die voor de zoveelste keer het zelfde nonsens verhaal moeten aanhoren. En elke keer weer die worst voor gehouden?
Ik de afgelopen jaren heb ik erg veel rapprtages doorgelezen, en die dingen lijken allemaal op elkaar. Het enigsre wat anders in de rapportage is, is de naam van de clientele.
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Opa: Gaat het U om de rapportages of om het resultaat?
Mij interesseren die rapportages niet maar ze horen er nu eenmaal bij. En over de inhoud: wat verwacht U ?
Mij interesseren die rapportages niet maar ze horen er nu eenmaal bij. En over de inhoud: wat verwacht U ?
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Ik heb al een aantal punten aangegeven (onder "gast")van hoe ik vind dat een reintegraitetraject eruit moet zien.
Al lezende krijg ik een vreemde indruk van 2 strijdende partijen (en ja daar ben ik zelf ook debet aan).
De consulenten lijken de overtuiging te hebben dat reintegranten niet aan het werk willen, dom zijn, negatief gedrag vertonen,les nodig hebben en gemotiveerd moeten worden en dat zij als consulent alles beter weten dan de reintegrant.
De reintegranten gaan ervan uit dat alle bedrijven zakkenvullers zijn, niks doen en hierbij het excuus "eigen verantwoordelijkheid"gebruiken en dat allle trajecten gedoemd zijn te mislukken.
Zelf ben ik ook nog steeds niet over mijn boosheid t.o.v. Calder heen, maar probeer mijn mislukte traject om te zetten in positieve zaken (ben ondanks dat ik als 'hopeloos geval' uit het traject ben gezet toch doorgegaan met werk zoeken en heb mijn verhaal van me afgeschreven, probeer anderen te duiden op het bestaan van een IRO en de brancheverening "de bestemming" met kleinere en persoonlijkere bedrijfjes).
En om een metafoor te gebruiken: een schoenwinkel verkoopt niet alleen maar schoenen in maat 42, omdat die voor de meeste mensen passend is (en heb je geen maat 42, dan zul je toch op schoenmaat 42 moeten lopen), maar biedt ook andere maten. Voor maten boven 46 is vaak een speciale schoenwinkel nodig.
En reintegratiebedrijven zullen in veel gevallen zelfs de speciale schoenwinkel moeten zijn, vanwege vaak ingewikkelde problematiek.
En om zelf het 'boetekleed' aan te trekken: Als ik op zoek ga naar schoenen en hoop dat de verkoper het beste weet wat ikkan kopen, dan is er een kans dat ik met een veel te duur, niet lekker lopend paar schoenen de winkel uitloop en hier voetklachten aan over houdt.
Als ik schoenen ga kopen en goed weet wat ik wil, dan bestaat er een kans dat wat ik wil uitverkocht is, maar als de verkoper me dat beleefd en respectvol verteld is dan een grote kans dat ik toch als tevreden klant de winkel uitga.
Al lezende krijg ik een vreemde indruk van 2 strijdende partijen (en ja daar ben ik zelf ook debet aan).
De consulenten lijken de overtuiging te hebben dat reintegranten niet aan het werk willen, dom zijn, negatief gedrag vertonen,les nodig hebben en gemotiveerd moeten worden en dat zij als consulent alles beter weten dan de reintegrant.
De reintegranten gaan ervan uit dat alle bedrijven zakkenvullers zijn, niks doen en hierbij het excuus "eigen verantwoordelijkheid"gebruiken en dat allle trajecten gedoemd zijn te mislukken.
Zelf ben ik ook nog steeds niet over mijn boosheid t.o.v. Calder heen, maar probeer mijn mislukte traject om te zetten in positieve zaken (ben ondanks dat ik als 'hopeloos geval' uit het traject ben gezet toch doorgegaan met werk zoeken en heb mijn verhaal van me afgeschreven, probeer anderen te duiden op het bestaan van een IRO en de brancheverening "de bestemming" met kleinere en persoonlijkere bedrijfjes).
En om een metafoor te gebruiken: een schoenwinkel verkoopt niet alleen maar schoenen in maat 42, omdat die voor de meeste mensen passend is (en heb je geen maat 42, dan zul je toch op schoenmaat 42 moeten lopen), maar biedt ook andere maten. Voor maten boven 46 is vaak een speciale schoenwinkel nodig.
En reintegratiebedrijven zullen in veel gevallen zelfs de speciale schoenwinkel moeten zijn, vanwege vaak ingewikkelde problematiek.
En om zelf het 'boetekleed' aan te trekken: Als ik op zoek ga naar schoenen en hoop dat de verkoper het beste weet wat ikkan kopen, dan is er een kans dat ik met een veel te duur, niet lekker lopend paar schoenen de winkel uitloop en hier voetklachten aan over houdt.
Als ik schoenen ga kopen en goed weet wat ik wil, dan bestaat er een kans dat wat ik wil uitverkocht is, maar als de verkoper me dat beleefd en respectvol verteld is dan een grote kans dat ik toch als tevreden klant de winkel uitga.
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Consulent, ik ben het weer met je eens. Het is echt te gek als je iemand aan werk helpt..!
Groet Lodi
En mevrouw Peeters, een goed betoog. Een toevoeging mijnerzijds die in de verschillende topics absoluut onvoldoende uit de verf komt, wat u ook terecht constateert: de meesten van mijn clienten zijn gemotiveerde mensen met een normale instelling, die buiten hun schuld zonder werk zijn komen te zitten en ondersteuning zoeken bij de terugkeer op de arbeidsmarkt.
Groet Lodi
Groet Lodi
En mevrouw Peeters, een goed betoog. Een toevoeging mijnerzijds die in de verschillende topics absoluut onvoldoende uit de verf komt, wat u ook terecht constateert: de meesten van mijn clienten zijn gemotiveerde mensen met een normale instelling, die buiten hun schuld zonder werk zijn komen te zitten en ondersteuning zoeken bij de terugkeer op de arbeidsmarkt.
Groet Lodi
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Hi detective: volgens mij ben jij een gruwelijk gen...d door een of ander reintegratiebureau (of iemand die zich hiervoor uitgeeft) uit Walcheren.hoe het wel moet ?
afschaffen deze zakkenvullerij. Sluiten die handel. Sluit tevens de CWI's omdat iedereen tegenwoordig via internet tientallen geschikte vacatures per uur kan opzoeken.
Dat er voor totaal ongeschoolden nog een soort van kleinschalige begeleiding blijft lijkt me prima. We moeten echter niet doorgaan met diverse peperdure oplichters zoals Martin K. te Gapinge blijven ondersteunen in het kaartenbakgeschuif.
Het absurde is ook dat zo'n zakkenvuller zogenaamd helpt bij het schrijven van een brief !!!!
All over internet lees ik opmerkingen over K uit Gapinge! Rot voor je, maar daardoor is heel de sociale zekerheid en reintegratie nog geen facade! Er gaat veel mis, maar om alles nu maar in de vuilnisbak te gooien, schiet ook niet op.
Misschien kun je ons eens verblijden met een fatsoenlijke bijdrage en wat hints en tips, zodat we niet alsmaar die domme opmerkingen van je moeten lezen!!!
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Miuj niet maar vanuit de rapportage krijgt de opdracht gever wel e indruk van zijn clientele. Die indruk aan de opdrachtgever wordt gegeven door deOpa: Gaat het U om de rapportages of om het resultaat?
Mij interesseren die rapportages niet maar ze horen er nu eenmaal bij. En over de inhoud: wat verwacht U ?
inhoud van de rapportage. Want zo werkt het in de praktijk.
Over resultaten, zoals al blijkt uit groot deel vd reacties in dit forum, de resultaten zijn er niet of vallen erg tegen.
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Beste forumlezer(s). Dit topic over hoe het dan wél zou moeten is inmiddels als een nachtkaars uitgegaan. Het aantal opbouwende reacties en betere ideeën valt mij, behoudens enkele positieve en constructieve reacties, nogal tegen. Ik had eerlijk gezegd vooral meer verwacht van de schreeuwerds op de verschillende topics die met opruiende en ongefundeerde vuilspuiterij hun frustraties uitleven, soms zelfs onder meerdere inlognamen.
Reïntegratie is noodzaak. Niet voor degenen die op eigen gelegenheid een baan kunnen en vooral wíllen vinden, hoewel zelfs zij er baat bij zouden hebben te leren hoe ze hun kansen in het sollicitatieproces zouden kunnen vergroten. Ook niet voor degenen die met dubbele agenda's een traject ingaan, en geen zin hebben om te werken, de échte zakkenvullers zogezegd. Hoewel de overheid hoopt dat er van deze doelgroep toch een aantal personen is dat alsnog aan de bak gaat door de druk vanuit een traject, wat ook wel voorkomt, dus misschien heeft het voor hen toch énige zin.
Een reïntegratietraject heeft wél zin voor duizenden mensen die buiten hun schuld zonder werk zijn geraakt en hier dagelijks de gevolgen van ondervinden. Dan denk ik aan het verwerken van het verlies aan werk (transitie), het niet weten wat ze nog zouden kunnen of willen, het niet weten hoe zich te oriënteren op de arbeidsmarkt, het ontbreken van sollicitatievaardigheden of het wennen aan een nieuwe baan. Voor al die aspecten kan een traject buitengewoon zinvol zijn.
Of het dat ook ís, hangt weer van andere factoren af. Hoe wordt er ondersteund..? Is er aansluiting bij de individuele problematiek..? Is er vooraf duidelijkheid over de te kiezen aanpak en invulling..?
Binnen deze context, en binnen alle wettelijke, impopulaire, noodgedwongen of anderszins gevormde regels die ons land rijk is moet een traject gestalte krijgen. Met een veelzijdige rol van de consulent, en vooral met de mede-inzet van de kandidaat.
Ik heb nog geen betere voorstellen gehoord dan de huidige situatie. Ik heb nog geen geluiden gehoord over het jarenlange misbruik van de wetgeving op dit gebied vanuit zogenaamd zieke werknemers, die het letterlijk hebben verziekt voor anderen. Ik heb nog geen suggesties gehoord hoe je iemand dán zou moeten helpen om succesvol terug te keren op de arbeidsmarkt.
Ik heb wél een aantal klachten gelezen, die duidelijk maken dat de branche allesbehalve volwassen is. Dat er nog veel moet gebeuren in de contacten tussen bureau (consulent) en kandidaat. Dat verwachtingen geregeld afwijken van trajectinhoud. Ik heb gelezen over verschillen van inzicht tussen actieve ondersteuning en zelfredzaamheid.
Ook heb ik een hoop ongefundeerd gebral gelezen, dat als een agressief soort van stoorzender(s) tussen de discussie doorloopt. Van mensen die de groenteman nog zouden betichten van het feit dat je ook zélf een banaan kunt plukken. Of van mensen die menen dat je alles weet als je de vijftig bent gepasseerd.
Oprecht hoop ik dat mensen als T2 of consulent hun werk blijven doen. Het zijn uiteindelijk de mensen waar de dienstverlening op drijft; een dienstverlening die voor de juiste dienstverleners is gestoeld op het helpen van anderen.
Want daar gaat het om: om het vinden van een baan. Er wordt gezegd dat dat tegenwoordig een moeilijke zaak is; dan lijkt iedere vorm van hulp mij overigens welkom. Maar dat kan ik mis hebben.
Groet allen, Lodi (die niet denkt dat iemand deze lap tekst gaat lezen.. )
Reïntegratie is noodzaak. Niet voor degenen die op eigen gelegenheid een baan kunnen en vooral wíllen vinden, hoewel zelfs zij er baat bij zouden hebben te leren hoe ze hun kansen in het sollicitatieproces zouden kunnen vergroten. Ook niet voor degenen die met dubbele agenda's een traject ingaan, en geen zin hebben om te werken, de échte zakkenvullers zogezegd. Hoewel de overheid hoopt dat er van deze doelgroep toch een aantal personen is dat alsnog aan de bak gaat door de druk vanuit een traject, wat ook wel voorkomt, dus misschien heeft het voor hen toch énige zin.
Een reïntegratietraject heeft wél zin voor duizenden mensen die buiten hun schuld zonder werk zijn geraakt en hier dagelijks de gevolgen van ondervinden. Dan denk ik aan het verwerken van het verlies aan werk (transitie), het niet weten wat ze nog zouden kunnen of willen, het niet weten hoe zich te oriënteren op de arbeidsmarkt, het ontbreken van sollicitatievaardigheden of het wennen aan een nieuwe baan. Voor al die aspecten kan een traject buitengewoon zinvol zijn.
Of het dat ook ís, hangt weer van andere factoren af. Hoe wordt er ondersteund..? Is er aansluiting bij de individuele problematiek..? Is er vooraf duidelijkheid over de te kiezen aanpak en invulling..?
Binnen deze context, en binnen alle wettelijke, impopulaire, noodgedwongen of anderszins gevormde regels die ons land rijk is moet een traject gestalte krijgen. Met een veelzijdige rol van de consulent, en vooral met de mede-inzet van de kandidaat.
Ik heb nog geen betere voorstellen gehoord dan de huidige situatie. Ik heb nog geen geluiden gehoord over het jarenlange misbruik van de wetgeving op dit gebied vanuit zogenaamd zieke werknemers, die het letterlijk hebben verziekt voor anderen. Ik heb nog geen suggesties gehoord hoe je iemand dán zou moeten helpen om succesvol terug te keren op de arbeidsmarkt.
Ik heb wél een aantal klachten gelezen, die duidelijk maken dat de branche allesbehalve volwassen is. Dat er nog veel moet gebeuren in de contacten tussen bureau (consulent) en kandidaat. Dat verwachtingen geregeld afwijken van trajectinhoud. Ik heb gelezen over verschillen van inzicht tussen actieve ondersteuning en zelfredzaamheid.
Ook heb ik een hoop ongefundeerd gebral gelezen, dat als een agressief soort van stoorzender(s) tussen de discussie doorloopt. Van mensen die de groenteman nog zouden betichten van het feit dat je ook zélf een banaan kunt plukken. Of van mensen die menen dat je alles weet als je de vijftig bent gepasseerd.
Oprecht hoop ik dat mensen als T2 of consulent hun werk blijven doen. Het zijn uiteindelijk de mensen waar de dienstverlening op drijft; een dienstverlening die voor de juiste dienstverleners is gestoeld op het helpen van anderen.
Want daar gaat het om: om het vinden van een baan. Er wordt gezegd dat dat tegenwoordig een moeilijke zaak is; dan lijkt iedere vorm van hulp mij overigens welkom. Maar dat kan ik mis hebben.
Groet allen, Lodi (die niet denkt dat iemand deze lap tekst gaat lezen.. )
-
- Berichten: 7
- Lid geworden op: 08 jun 2005 09:56
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Laten we eerst zorgen dat de miljarden euro's die van ons zijn terugkomen bij de overheid, en de tig geldverslindende reïntegratiebureau's opdoeken en nooit meer laten werken en deelnemen aan onze maatschappij.
Dit is de grootste fout van een regering om dit tot uitvoering te brengen, en zal dan ook in 2007 een aanbeveling doen tot herindeling van de gesplitste gelden, en dat de contracten worden beïndigt van al deze commerciële bureaus...Deze krijgen zelfs geld als er niemand word geplaatst..SCHANDE gewoon.....
Daarna word er gekeken waar behoefte aan is, en niet door commerciële bedrijven, maar door eigen boventallige en overhead van onze ministeriële apparaat.....deze mensen zijn er toch al en doen toch niks nuttigs voor de maatschappij.....
En inspelen aan de behoefte van de werkgever, en niet door middel van lullige sollicitatietrainingkjes of gesprekjes die alleen maar honderden euros kosten en in 85% niks opleverd....
Eerst de reïtegratiebedrijven opdoeken en de lopende contracten beïndigen die ze hebben met het UWV....
Dit is de grootste fout van een regering om dit tot uitvoering te brengen, en zal dan ook in 2007 een aanbeveling doen tot herindeling van de gesplitste gelden, en dat de contracten worden beïndigt van al deze commerciële bureaus...Deze krijgen zelfs geld als er niemand word geplaatst..SCHANDE gewoon.....
Daarna word er gekeken waar behoefte aan is, en niet door commerciële bedrijven, maar door eigen boventallige en overhead van onze ministeriële apparaat.....deze mensen zijn er toch al en doen toch niks nuttigs voor de maatschappij.....
En inspelen aan de behoefte van de werkgever, en niet door middel van lullige sollicitatietrainingkjes of gesprekjes die alleen maar honderden euros kosten en in 85% niks opleverd....
Eerst de reïtegratiebedrijven opdoeken en de lopende contracten beïndigen die ze hebben met het UWV....
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Lodi, T2 en consulent: ik heb o.a. als"gast" aangegeven hoe het wel moet (o.a. groepen maximaal 8 man, onderscheid tussen ww, bijstand en wao-mensen, etc).
Hoe de BOREA-bedrijven werken weet ik (helaas) uit eigen ervaring.
Nu vraag ik me af: hoe wordt er bij jullie bedrijven gewerkt? En wat vinden jullie de sterkte en zwakke punten van jullie methoden? Waarblijken die punten uit?
Hoe de BOREA-bedrijven werken weet ik (helaas) uit eigen ervaring.
Nu vraag ik me af: hoe wordt er bij jullie bedrijven gewerkt? En wat vinden jullie de sterkte en zwakke punten van jullie methoden? Waarblijken die punten uit?
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Sinds december 2004 verxorgen wij tot grote tevredenheid van clienten IRO trajecten. Daarbij wordt zoveel mogelijk tegemoet gekomen aan opleidings- en begeleidingsbehoeften van clienten.
Tevreden klanten dus!!
De financieringsvorm van het UWV blijkt echter een groot probleem op te roepen voor client en reintegratiebedrijf.
Jan Naber
Tevreden klanten dus!!
De financieringsvorm van het UWV blijkt echter een groot probleem op te roepen voor client en reintegratiebedrijf.
Jan Naber
Re: Wie weet hoe het wél moet..???
Beste Lodi,
Doe nu niet net of alles prima is........ Jij weet heel goed hoe het was (of gedeeltelijk nog is) Daar zijn al 2 jaar berichten over te lezen (wao-cafe, Sp-site en in veel kranten....... Ook op TV over dat bedrijf in Rotterdam.......... graai en graai. Nu is dat bijna over, maar doe niet of er NIETS was.....
Doe nu niet net of alles prima is........ Jij weet heel goed hoe het was (of gedeeltelijk nog is) Daar zijn al 2 jaar berichten over te lezen (wao-cafe, Sp-site en in veel kranten....... Ook op TV over dat bedrijf in Rotterdam.......... graai en graai. Nu is dat bijna over, maar doe niet of er NIETS was.....