In dit geval doet u er waarscheinlijk het beste aan om een brief te sturen naar het hoofdkantoor, hen te melden wat u is overkomen en dat u hen verzoek om een deugelijk product te afleveren.
Vooraf gegaan aan:
In dit geval doet u er waarscheinlijk het beste aan om een brief te sturen naar het hoofdkantoor, hen te melden wat u is overkomen en dat u hen verzoek om een deugelijk product te afleveren.
Je hebt het dus wel over een deugdelijk artikel gehad.
Verder is het niet aan de winkelier om aan te tonen dat het erbij heeft gezeten maar aan de klant en dan niet binnen 2 maanden, maar meteen na aankoop. Dat er ergens een wet is die zegt dat het binnen 2 maanden mag is leuk, maar als je 2 maanden wacht wens ik je veel succes. Zoals al blijkt lukt dat al niet na 4 weken, en terecht.
Dat is heel vervelend voor de winkelier. De wet gaat uit van de goede trouw van M.
Nee, dat is vervelend voor de klant, want er is geen enkele winkelier die zich eraan houdt. En dat kan ook niet.
Zoals al veel vaker is gezegd weet je wel alle wetten uit je hoofd, en zijn ze ook nog eens van toepassing, maar helaas heb je daar niet zoveel aan als je naar de praktijk kijkt omdat je daar niet met wetten werkt maar met personen. Je staat in een winkel met mensen die zich totaal niet interesseren in het wetboek, noch hebben ze zich er zo ver in verdiept als jij. Het heeft ook geen zin omdat je door strakke wetten te hanteren in de praktijk alleen maar met de rug naar elkaar toe komt te staan en een oplossing blijft uit. Voor elke wet die hier door jou genoemd wordt, is er ook een wet die de kant van de winkelier kiest. Die zeg je er alleen nooit bij. Je herhaalt alleen de wetten die gunstig zijn voor de klant en wat je niet uitkomt laat je achterwege. Zo krijg je een totaal verkeerd beeld van de werkelijkheid en de praktijk is al helemaal uit het oog verloren.
De klant wil een oplossing en de winkelier wil een oplossing en van daaruit werk je naar elkaar toe. Zonder wetboek. In de praktijk komt dat erop neer dat een klant die na 1 week terugkomt met een artikel, maar onbetrouwbaar overkomt of meteen begint te eisen, dan geen oplossing naar zijn zin krijgt, terwijl de andere keer iemand na 3 maanden alsnog geholpen wordt. Zo werkt het in de praktijk. Dit geval is dus het geval van mensen die niet geholpen worden omdat de winkelier vind dat de klant te lang heeft gewacht. En zeker bij speelgoed is dat geen vreemde conclusie.
De consumentenautoriteit heeft ook geen andere functie dan een luis in de pels te zijn, en heeft in werkelijkheid amper autoriteit omdat niemand er ooit van heeft gehoord. Bovendien kost het nu IEDEREEN geld omdat iedereen belasting betaalt. Dus ik betaal ook mee aan zo'n stichting of wat het ook is, waar mensen weer eens hun zakken vullen door zich belangrijk voor te doen. Laat ze maar lobbyen en het zal snel afgelopen zijn.
