Fleurtjuh666 schreef:
Ik heb het gevoel dat ik nu verkeerd gequote word, ik uitte juist kritiek op dit onderzoek, in plaats van te verwijzen naar het onderzoek, ik had hier ook niet actief naar gezocht. Mijn opmerking bij dit, al dan niet bestaande, onderzoek was, dat cataract (staar) geen bobbeltje op het oogweefsel is, maar een vertroebeling van de lens, en ik alleen al om die reden een vraagteken erbij zette.
Op zich is het onderzoek competent en wetenschappelijk uitgevoerd. De gedetecteerde veranderingen in de lens betroffen veranderingen op cel-nivo die inderdaad zouden kunnen leiden tot de aandoening cataract. Zoals met al dit soort onderzoeken worden de omstandigheden echter redelijk extreem aangezet om enige verandering waarneembaar te maken.
Hier waren, behalve een controlegroep die aan niets werd blootgesteld en een controlegroep die aan "gewone" warmte werd blootgesteld, twee groepen die aan GSM-achtige straling werden blootgesteld:
Eén groep die 90 maal 50 minuten lang aan 1.1GHz, 2.22 mW werd blootgesteld, met 10 minuten pauze tussen de blootstellingen en een andere groep die aan 192 van die cycli werd blootgesteld.
je zou dat moeten vergelijken met een persoon die 90 uur achter elkaar van elk uur 50 minuten een gesprek voert, non-stop bijna 4 dagen lang dus. Groep twee is dus iemand die 8 dagen non-stop, dag en nacht van elk uur 50 minuten belt met een GSM.
Bij de eerste groep waren minieme veranderingen slechts waarneembaar met microscoop met een zeer hoge vergroting in de epitheelcellen van de ooglens, bij de tweede groep waren die veranderingen ook bij lagere vergroting goed zichtbaar. De conslusie was ook dat bij stopzetting van de bestraling herstel volgde.
Als je de hoeveelheden en frequentie van blootstellingen echter vergelijkt met typisch belgedrag wordt duidelijk dat je dit niet zomaar mag betrekken op het normale gebruik van een mobiele telefoon. Een gewoon mens slaapt 8 van de 24 uur en is in de uren dat hij wakker is niet volcontinue aan het bellen. Even rekenen met een gesprek van 30 minuten om het uur en je komt uit op een blootstelling van totaal 240 minuten per dag met lange tussenpauzes i.p.v. de 1200 minuten per dag uit het onderzoek waarbij je ook nog zou kunnen zeggen dat in de pauzes tussen real-life gesprekken ruimschoots cel-regeneratie plaats kan vinden. Ook verschilt ons belgedrag uiteraard van dag tot dag en bellen we niet bijna tienduizend minuten volcontinue in 8 etmalen.
Als je wel iets nuttigs uit dit onderzoek zou kunnen opmaken lijkt het me dat het niet gezond is om uren achter elkaar mobiel te bellen met de telefoon aan het oor, maar dat leek me redelijk common-sense eigenlijk.
