Regelmatig ga ik solliciteren. Dit gaat veelal via uitzend of wervings/selectiebureau's.
Er worden door mij dan reiskosten gemaakt. Het uitzendwervingsbureau werkt meestal op basis van no cure no pay naar hun klant zeggen ze.
Ondertussen laten ze mij opdraven. Eerst bij hun eigen bureau en vervolgens bij hun klant. Ik denk meerdere kandidaten, wat ook blijkt uit de gesprekken die ik hoor tijdens de presentatie bij de klant van het bureau.
Ondertussen heb ik wel reiskosten gemaakt. Van deze kosten wordt nooit een cent door het betreffende bureau betaald.
Het is voor mij dan ook als een (kwetsbaar) persoon die werkt zoekt en tot alles bereid is dat deze reiskosten erg duur zijn. Terwijl deze kosten feitelijk bij het risico van de ondernemer/uitzendburau behoren. Wanneer je de medewerkers van het bureau erop wijst dat dit niet juist is wordt met stelling gesproken op HUN basis van no cure no pay.
Maar daar hoeft ik als sollicitant( toch niet in mee te delen?
Is dit niet een inmorele toestand van deze bureau's?
Graag wil ik hier eens aandacht aan besteden, tenslotte zijn de reiskosten voor mij de sollicitant telkens een hele ingreep in mijn beurs, terwijl het voor het bureau een fiscale aftrekpost is. Natuurlijk mag ik de kosten van solliciteren (de reiskosten) voor het verkrijgen van werk van mijn inkomen aftrekken, maar daarvoor moet ik een daarvoor in aanmerking komend inkomen hebben en moet ik het wanneer ik wel een inkomen heb dat aanvragen bij de belastingdienst dmv T-formulier. Waarbij dan ook weer geldt dat ik pas een jaar van de belastingdienst een mogelijke betaling (misschien na controle) dus over een veel een langere periode (mogelijk pas) en voor een deel terug krijg, terwijl het uitzendbureau dit direct in de administratie kan opnemen.Dit staat bij mij voor z'n uitzendbureau gelijk aan uitbuiterij van een sollicitant.
Hebben meerdere personen deze ervaring? En wat is er tegen deze uitbuiterij mogelijk???
Groet,
Een meerdere malen en door diverse bureau's uitgeknepen sollicitant.
