Leo The Emperor schreef:Als u een zoekopdracht ingeeft met de letterlijke tekst :
in strijd met de goede trouw, het evenwicht... etc. etc.
kunt u ook nauwelijks verbaasd zijn dat er alleen zoekresultaten met die term worden gevonden.
Jij beweerde dat het helemaal niet nodig was om aan te tonen dat het evenwicht tussen rechten en plichten niet aanzienlijk ten nadele van de consument is verstoord. Ik kwam met gerechtelijke uitspraken waarbij diverse rechter anders oordelen en vroeg jou of zij er naast zitten. Maar in plaats van een eerlijk antwoord draai jij om de hete brei heen.
Zou het toeval zijn dat deze definitie keer op keer is toepast?
Leo The Emperor schreef:Als u zoekt op de termen "grijze lijst" en "algemene voorwaarden" krijgt u natuurlijk veel meer treffers, maar passen ze niet allemaal in uw straatje.
Je zag kennelijk geen kans om het arrest van de Hoge Raad te weerleggen. Je zag kennelijk geen kans om met een goed tegenargument op het arrest van de Hoge Raad te komen. Je zag kennelijk geen kans om overtuigend te zijn als je het arrest van de Hoge Raad zou weerspreken. Dan maar een opmerking gericht op de persoon?
Leo The Emperor schreef:De eerste 2 uitspraken die toevallig bovenaan mijn lijst staan te weten : 08-14999 AW/321 en de 11-1870 PK geeft de kantonrechter de partij die de AV heeft opgesteld , met wisselend succes , de opdracht om aan te tonen dat de algemene voorwaarde in hun bedrijfsvoering een redelijk beding is. Precies zoals ik heb gesteld in mijn posting, en zonder de in krom Nederlands geschreven definitie.
Dat de gebruiker moet bewijzen dat het beding niet onredelijk bezwarend komt op het zelfde neer. Deze rechters beweren niet het tegendeel. En al zouden ze dat wel doen: de Hoge Raad heeft per definitie gelijk. Bedingen mogen overigens best onredelijk zijn.
Zelfs als je wel met twee vonnissen was gekomen, waarin rechter hadden aangeven dat deze maatstaf niet hoefde te worden gebruik of dat uit de omstandigheden bleek, dan nog had dat niet betekenend. Ten eerste heb ik één vonnis van de rechtbank, één arrest van het gerechthof en één uitspraak van de Hoge Raad. En de Hoge Raad heeft altijd gelijk. Dus als een rechtbank iets anders beweerd dan heeft de rechtbank ongelijk.
Leo The Emperor schreef:Het gaat niet om een enkele ticket, maar om de tarief struktuur en de bewuste keuze van de klant voor een van de verschillende varianten.
Dat moeten ze die maar aanpassen.
Leo The Emperor schreef:U heeft inmiddels ongeveer 5 keer gezegd dat de enige verplichting van de klant is om te betalen, en dat de algemene voorwaarden worden getoetst aan het evenwicht tussen de rechten en plichten van de klant. Het valt daarmee niet in te zien waarom de klant wel mag tornen aan de verworven rechten, maar waarom u vindt dat de KLM het evenwicht niet terug mag brengen door te tornen aan de verplichting van dezelfde klant, en dit als overtuigend tegenargument in een juridische procedure kan inbrengen.
We waren het er over eens dat dit beding vermoedelijk onredelijk bezwarend was. Dat betekent dat het beding in beginsel, in strijd met de goede trouw, het evenwicht tussen de rechten en plichten van partijen wezenlijk aantast in het nadeel van de consument.
De overeenkomst geeft de KLM de verbintenis op de passagier te vervoeren en de passagier de verbintenis om de geldsom te betalen. Dit geeft partijen bepaalde rechten en plichten en dat evenwicht moet bewaard blijven.
KLM mag best nadeel voor de tegenpartij compenseren met een voordeel voor de tegenpartij en zo de balans herstellen. Zo had een netbeheerder Liander haar wettelijke plicht tot het vergoeden van schade beperkt in haar algemene voorwaarden. De klant had schade geleden omdat Liander een te hoge spanning had doorgeven.
Nu staat het betreffende beding op de grijze lijst onder f, dus Liander moet aantonen dat het beding niet onredelijk bezwarend was. Liander voerde aan dat het voor haar ondoenlijk was om zich tegen te verzekeren tegen eventuele aansprakelijkheidsrisico’s zonder haar tarieven fors te moeten verhogen. En gaf daarbij aan dat de klant zichzelf kon verzekeren tegen dergelijke schade. Nu dit niet door de klant werd betwist was dit voor de rechter voldoende om het vermoeden te doen weerleggen.
Op het moment dat je met de lagere tarieven zelf een verzekering kunt afsluiten waarmee je dergelijke schade afdekt dan heb je in de ene situatie dezelfde rechten en plicht als in de andere situatie en dus zijn de rechten en plichten in evenwicht.
Bij Liander ging het om een zeer uitzonderlijke situatie, bij KLM gaat het om iets dat wel vaker voorkomt. KLM zit op deze manier moedwillig haar verplichtingen uit te kleden.