[ archief ] terug naar NL

[berta12]

Als jullie zelf in deze positie zouden zitten spreek je wel anders, makkelijk vanaf je luie stoel reageren hoop dat 1 van jullie iets dergelijks zal overkomen

[Ivan Brulski]

U mag ook bij mij komen wonen hoor.

[Chocomelk]

Als jullie zelf in deze positie zouden zitten spreek je wel anders, makkelijk vanaf je luie stoel reageren hoop dat 1 van jullie iets dergelijks zal overkomen

Waarom zulke reacties geven zeg, ieder mens heeft zijn mening en die word gegeven daar is niets mis mee zeg.

Jij vraagt, jij krijgt antwoord.......maar als die je niet bevallen word je boos.

[berta12]

Word niet boos maar zoveel onbegrip lees ik alsof wij dit hebben gewild, hadden gedacht onze ouwe dag hier door te brengen, maar als dan je hele lichaams toestand tegen werkt valt het om de donder niet mee hoor.

Het enige wat ik zal gaan missen is de warmte van de mensen hier, die is in NL ver te zoeken maar dat kon ik weten heb er tenslotte 55 jaar gewoond

[Chocomelk]

Word niet boos maar zoveel onbegrip lees ik alsof wij dit hebben gewild, hadden gedacht onze ouwe dag hier door te brengen, maar als dan je hele lichaams toestand tegen werkt valt het om de donder niet mee hoor.

Het enige wat ik zal gaan missen is de warmte van de mensen hier, die is in NL ver te zoeken maar dat kon ik weten heb er tenslotte 55 jaar gewoond

Voor jou zijn sommige dingen onbegrip, voor mij is het bijvoorbeeld een onbegrip dat jij terug gaat en je man daar laat.

De mensen in Nederland zijn hier niets, want die mensen stralen geen warmte uit/af wat mis je dan aan Nederland ?
(de dure zorgverzekering ?)

Heimwee is iets psychisch en door je slechte psychische toestand op dit moment kun je ook werkelijk lichamelijke klachten krijgen.

[witte angora]

Bertha, Bertha, zie je niet hoe je jezelf tegenspreekt in twee verschillende berichten, kort na elkaar? Ik zal het met een kleurtje en vet verduidelijken.

Het enige wat ik zal gaan missen is de warmte van de mensen hier,
die is in NL ver te zoeken maar dat kon ik weten heb er tenslotte 55 jaar gewoond

Als het tot een scheiding zou moeten komen is dat niet iets waar ik voor kies hoor na 35 jaar huwelijk
Maar zoals ik eerder schreef ben er gewoon ZIEK van nooit geweten dat dat bestond. Mis gewoon de babbeltjes met de buren in de winkels gewoon op straat ik ben heel erg sociaal ingesteld en dat lukt hier gewoon niet
Bulgaren zijn erg op zichzelf

Dus eerst zeg je dat je de warmte van de Bulgaren zult missen, en later klaag je dat zo zo op zichzelf zijn, en over Nederland zeg je dat de Bulgaarse warmte ver te zoeken is, maar je mist wel de babbeltjes met de buren...

Verder zeg je dat je niet voor een scheiding kiest na 35 jaar huwelijk, maar wie is nu degene die bij de ander weggaat?

Ik denk dat je eerst maar eens wat dingen voor jezelf goed helder moet krijgen, ik denk dat de heimwee teveel overheerst om nog rationele beslissingen te kunnen nemen en dat met reële argumenten te beredeneren.

[berta12]

@witte angora, jij raak precies het punt waar ik inzit, dus IK ga terug naar NL, niet wetend hoe alles gaat verlopen, vandaar dat ik HULP zoek vanaf hier ben 1 december weg hier en het zou fijn zijn als ik niet op straat komt te staan.
En wat me huwelijk betreft ik hoop dat het bestand is tegen dit gevoel, als we echt van elkaar houden kan een jaartje daar geen scheuren in brengen, wel dit gevoel hier en nu, want kan je zeggen ben niet de gezelligste meer en dat wil ik terug

[Chocomelk]

@witte angora, jij raak precies het punt waar ik inzit, dus IK ga terug naar NL, niet wetend hoe alles gaat verlopen, vandaar dat ik HULP zoek vanaf hier ben 1 december weg hier en het zou fijn zijn als ik niet op straat komt te staan.
En wat me huwelijk betreft ik hoop dat het bestand is tegen dit gevoel, als we echt van elkaar houden kan een jaartje daar geen scheuren in brengen, wel dit gevoel hier en nu, want kan je zeggen ben niet de gezelligste meer en dat wil ik terug

Je gaat per 1 december weg daar en je hebt nog niets waar je naar toe kan gaan ?
Niet erg verstandig, wel ?

Je komt maar voor een jaartje terug en daarna ga je weer terug naar je man ?

Diverse mensen hebben hier gereageerd op je hulpvraag maar daar reageer je niet eens op.

[witte angora]

Ok Berta, ik kan je ergens wel begrijpen, ik zit zelf in een (andere) bizarre situatie, maar gevoelsmatig zit dat wel redelijk op één lijn. (Waarbij een emigratie inderdaad tot de mogelijkheden hoort, maar waarom zou ik?)

Als ik eerlijk mag zijn, denk je dat je hier in Nederland de boel helder krijgt? Aan één kant kan het helpen, als je hier bent, dan ervaar je weer hoe Nederland echt is, tegenover Bulgarije. Wie weet krijg je dan weer heimwee naar Bulgarije, en vooral naar je man.

Maar aan de andere kant, het kan zijn dat je nog veel meer in de war raakt...

Vind je het goed dat ik een alternatief geef? Blijf lekker bij je man, en ga een of twee keer per jaar een week of twee terug naar Nederland. Dan kun je lekker bijkletsen met je oude buurtjes, even wat herinneringen ophalen, de positieve dingen in Nederland ervaren, maar je vooral weer realiseren waarom je ook al weer naar Bulgarije bent gegaan.

Zoals je het nu voor ogen hebt, is het nogal zwart-wit, het is óf in Bulgarije, óf in Nederland, maar het aantal grijstinten tussen zwart en wit is oneindig groot, ik denk dat je beter daar de oplossing kunt zoeken, naar een middenweg dus. Maar dat is mijn mening.

[berta12]

@witte angora, jij raak precies het punt waar ik inzit, dus IK ga terug naar NL, niet wetend hoe alles gaat verlopen, vandaar dat ik HULP zoek vanaf hier ben 1 december weg hier en het zou fijn zijn als ik niet op straat komt te staan.
En wat me huwelijk betreft ik hoop dat het bestand is tegen dit gevoel, als we echt van elkaar houden kan een jaartje daar geen scheuren in brengen, wel dit gevoel hier en nu, want kan je zeggen ben niet de gezelligste meer en dat wil ik terug

Je gaat per 1 december weg daar en je hebt nog niets waar je naar toe kan gaan ?
Niet erg verstandig, wel ?

Je komt maar voor een jaartje terug en daarna ga je weer terug naar je man ?

Diverse mensen hebben hier gereageerd op je hulpvraag maar daar reageer je niet eens op.

Ik schrijf een jaartje maar heb geen idee hoelang of kort dit gaat duren!!!!!

[berta12]

Ok Berta, ik kan je ergens wel begrijpen, ik zit zelf in een (andere) bizarre situatie, maar gevoelsmatig zit dat wel redelijk op één lijn. (Waarbij een emigratie inderdaad tot de mogelijkheden hoort, maar waarom zou ik?)

Als ik eerlijk mag zijn, denk je dat je hier in Nederland de boel helder krijgt? Aan één kant kan het helpen, als je hier bent, dan ervaar je weer hoe Nederland echt is, tegenover Bulgarije. Wie weet krijg je dan weer heimwee naar Bulgarije, en vooral naar je man.

Maar aan de andere kant, het kan zijn dat je nog veel meer in de war raakt...

Vind je het goed dat ik een alternatief geef? Blijf lekker bij je man, en ga een of twee keer per jaar een week of twee terug naar Nederland. Dan kun je lekker bijkletsen met je oude buurtjes, even wat herinneringen ophalen, de positieve dingen in Nederland ervaren, maar je vooral weer realiseren waarom je ook al weer naar Bulgarije bent gegaan.

Zoals je het nu voor ogen hebt, is het nogal zwart-wit, het is óf in Bulgarije, óf in Nederland, maar het aantal grijstinten tussen zwart en wit is oneindig groot, ik denk dat je beter daar de oplossing kunt zoeken, naar een middenweg dus. Maar dat is mijn mening.

Dat heb ik dus al gedaan ben al 3 x naar NL terug gegaan maar miste me man maar DAT is niet alles blijf hier gewoon onrustig gevoel houden, dus we hebben de knoop doorgehakt en ik ga terug en we zien wel waar het schip strand maar op deze manier SAMEN gaat gewoon niet, ben er nu achter dat vrouwen echte bitchen kunnen zijn alhoewel ik dit niet wil

[snepke]

Maar waarom wil je man dan niet mee terug?

Als hij toch ziet dat jij er daar onderdoor gaat en kapot gaat aan de heimwee,
had ik toch gauw gekozen,terug met mijn man/vrouw.

Je bent toch getrouwd in voor en tegenspoed.

[witte angora]

Die onrust zul je altijd houden, Berta, dat weerhoudt mij dus om te emigreren. Hier heb ik haast niets meer dat me nog bindt, en wat er nog is, is over een aantal jaren ook verdwenen, maar als ik eenmaal weg ben, verlang ik naar datgene wat er dan niet meer is...

Hetzelfde met mijn geboortestad, Amsterdam, heb jarenlang heimwee gehad, maar ik had geen heimwee naar hoe het nu is, maar hoe het toen was, toen ik er woonde, toen ik op straat zwierf, toen ik opgroeide, toen ik naar school ging, alleen toen is voorbij... Eigenlijk is het geen heimwee, maar weemoed...

Daarom denk ik, wat je zoekt, dat zul je niet vinden, niet in Bulgarije, maar ook niet hier.

Ik zou ook naar het dorp terug kunnen gaan waar ik getrouwd ben geweest, heb er veel heimwee naar, maar als ik daar ben, kan ik alleen maar in het verleden leven, mijn ex is daar ook weg, de kinderen ook. Dat gevoel van heimwee, weemoed eigenlijk, schept verwarring, het is een verlangen naar iets dat voorbij is, dat niet meer terugkomt...

Dat zal met jou niet veel anders zijn, denk ik. Beter is het je te concentreren op het leven in het nu, niet in het leven dat voorbij is.

[Chocomelk]

Dat heb ik dus al gedaan ben al 3 x naar NL terug gegaan maar miste me man maar DAT is niet alles blijf hier gewoon onrustig gevoel houden, dus we hebben de knoop doorgehakt en ik ga terug en we zien wel waar het schip strand maar op deze manier SAMEN gaat gewoon niet, ben er nu achter dat vrouwen echte bitchen kunnen zijn alhoewel ik dit niet wil

Je man kan je dus beter missen dan Nederland ?

Zijn jullie niet getrouwd in voor en tegenspoed ?

[snepke]

Dus uw man hoeft zijn droom niet op te geven,maar wel zijn vrouw!!!

Is de liefde soms over?
Je hebt eigen geld(gehad)om te vertrekken.

[grun]

Die onrust zul je altijd houden, Berta, dat weerhoudt mij dus om te emigreren. Hier heb ik haast niets meer dat me nog bindt, en wat er nog is, is over een aantal jaren ook verdwenen, maar als ik eenmaal weg ben, verlang ik naar datgene wat er dan niet meer is...

Hetzelfde met mijn geboortestad, Amsterdam, heb jarenlang heimwee gehad, maar ik had geen heimwee naar hoe het nu is, maar hoe het toen was, toen ik er woonde, toen ik op straat zwierf, toen ik opgroeide, toen ik naar school ging, alleen toen is voorbij... Eigenlijk is het geen heimwee, maar weemoed...

Daarom denk ik, wat je zoekt, dat zul je niet vinden, niet in Bulgarije, maar ook niet hier.

Ik zou ook naar het dorp terug kunnen gaan waar ik getrouwd ben geweest, heb er veel heimwee naar, maar als ik daar ben, kan ik alleen maar in het verleden leven, mijn ex is daar ook weg, de kinderen ook. Dat gevoel van heimwee, weemoed eigenlijk, schept verwarring, het is een verlangen naar iets dat voorbij is, dat niet meer terugkomt...

Dat zal met jou niet veel anders zijn, denk ik. Beter is het je te concentreren op het leven in het nu, niet in het leven dat voorbij is.

Daar herken ik wel veel in, ja. Bedenk wel Bertha dat het leven in Nederland tegenwoordig een stuk harder is geworden, zelfs ten opzichte van drie jaar geleden. Ik ben bang dat het je erg gaat tegenvallen. Bovendien is het met heimwee net zo als met verliefdheid: je gaat de dingen mooier voorstellen dan ze zijn en de minder goede dingen worden weggewoven en gebagatelliseerd. Bovendien is heimwee vooral iets wat tussen de oren zit, waarmee ik niet wil zeggen dat psychische klachten niet tot lichamelijke klachten kunnen leiden.

Trouwens, wat of wie mis je dan precies in Nederland? Als het mensen zijn: die kun je makkelijk opbellen of mee emailen, dat is stukken goedkoper dan terug te komen en bovendien hoef je dan je man niet te missen.

[kweenie]

Ik zou zelf zeggen: samen uit, samen thuis. Je kiest er samen voor om het avontuur aan te gaan en het risico te lopen dat het tegenvalt. Dan moet je er ook allebei rekening mee houden dat je na een paar jaar besluit dat het avontuur (voor een van beiden) toch een grote tegenvaller is. En dan zou ik ook samen weer terug gaan. Maar dat is mijn mening.

Ik sluit me bij grun aan, dat je vooral goed op een rijtje moet zetten wat je precies mist aan Nederland of wat je vervelend vindt aan Bulgarije. En ook wat je aantrok in Bulgarije of juist vervelend vond aan Nederland. Als je je bv. eenzaam of buitengesloten voelt doordat je de taal niet spreekt, dan kun je eventueel samen op zoek naar een plek op de wereld waar ze Nederlands spreken of waar een grote Nederlandse gemeenschap is en waar je je beiden op je plek kunt voelen.

Maar als je bij wijze van spreken je huis, buurt of je buren mist, dan los je dat weer niet op door binnen Nederland te zoeken naar een andere plek of een ander huis. En waarschijnlijk zou zelfs als je naar de zelfde plek terug zou gaan, de omgeving zo veel veranderd zijn dat het leven toch niet meer is zoals het was. Dan ga je je dus daar ook niet thuis voelen.

Dus als je Nederland als geheel mist, kijk dan verder dan je oude buurt. Er zijn veel plekken in Nederland waar je heerlijk kunt leven en waar nog (zeer) betaalbare (huur-)woningen beschikbaar zijn. Zeker als je niet echt op zoek bent naar werk en het dus minder belangrijk is dat je in dicht bij veel werkgelegenheid woont, zijn er veel mogelijkheden (bv. het Noorden, Zeeland, Limburg etc.). Daar kun je voor een lage prijs prima wonen. Maar je moet niet verwachten dat je als terugkerende Nederlander bij wijze van spreken een goedkope woning in hartje Amsterdam zult kunnen krijgen.

[Chocomelk]

Trouwens, wat of wie mis je dan precies in Nederland? Als het mensen zijn: die kun je makkelijk opbellen of mee emailen, dat is stukken goedkoper dan terug te komen en bovendien hoef je dan je man niet te missen.

Daar krijg je niet echt antwoord op behalve :

Mis gewoon de babbeltjes met de buren in de winkels gewoon op straat ik ben heel erg sociaal ingesteld en dat lukt hier gewoon niet.

[tarac]

Ik heb meer dan 10 jaar in Engeland gewoond, maar toen dat land lid van de EEG werd, was mijn bedrijf (douane-agentschap) overbodig geworden.
Ik ben toen weer terug gegaan naar Nederland (1989).
Het eerste wat mij opviel was de criminaliteit, je moest alles afsluiten.
Ik voelde me hier niet meer thuis, had "heimwee" naar Engeland.
Via uitzendbureau baan gevonden (iets meer dan minimumloon) en me langzaam weer opgewerkt naar een normal bestaan met eigen huis e.d.

Weet je, zodra je ergens weg bent, of dat nu vanuit Nederland naar Bulgarije is of vanuit Engeland naar Nederland, je idealiseert altijd de situatie van waaruit je vertrekt. Voor jou is Nederland het ideaal (ook al ben je maar 3 jaar weggeweest), voor mij was/is Engeland het.

Ik denk dat je beter je heimwee kunt overwinnen en met je man in Bulgarije moet blijven. Het zal je hier bitter tegenvallen !

[Chocomelk]

Ik denk echt dat je gelijk hebt Tarac.