Maar ik neem aan dat je wel bekend bent met "vexatoir beslag". Indien de rechter oordeelt dat de beslagen goederen niet tot het vermogen van de schuldenaar behoren en er lichtvaardig is overgegaan tot het beslag de kosten voor de beslaglegger komen. Dat is in beginsel niet de deurwaarder maar de beslaglegger zal zich door de deurwaarder laten informeren in veel gevallen. De beslaglegger zou dit bij de deurwaarder kunnen neerleggen.Moneyman schreef: ↑13 apr 2019 22:48Je draait in cirkels. Zoals ik al schreef: als je bewijzen hebt, voegt de akte niets toe omdat de bewijzen er tóch al zijn. Als je geen bewijzen hebt, is de akte niets meer dan de vastlegging van een verklaring. In beide gevallen win je niets, maar verlies je wel: je gooit immers de kosten van de notaris weg.ElleFlowers schreef: ↑13 apr 2019 22:39Ja maar die notariële akte zal de notaris wel moeten controleren of het klopt. Alleen een proces verbaal van een verklaring is wellicht wat anders. Mijns inziens heeft dat wel sterke bewijskracht.Die kosten komen gewoon voor rekening van de schuldenaar. Die heeft met zijn wanbetaling die kosten noodzakelijk gemaakt.ElleFlowers schreef: ↑13 apr 2019 22:39Mijns inziens hebben deurwaarders gedragsregels die zorgvuldigheid met zich meebrengen. Stel een deurwaarder gaat toch beslag op alle goederen leggen en later blijkt dat die goederen niet tot de inboedel/vermogen van de schuldenaar vallen. Stel de deurwaarder is gewaarschuwd, er was een notariële akte etc. Dan zal de opdrachtgever niet erg blij worden van de deurwaarder. Wie betaalt die kosten?Wéér een klok/klepel-verhaal... dat een deurwaarder geen onnodige kosten moet veroorzaken, is evident. Maar de kosten van een beslag waarbij sprake is van niet-bewijsbare eigendomspretenties zijn nu juist niet onnodig... en de zorgvuldigheid houdt vanuit formele (en tuchtrechtelijke) normen in dat ik gewoon beslag moet leggen, en dat de rechter over het eigendommen oordelen. De casus waarin de tuchtrechter deze norm bevestigde, betrof er nota bene één waarin sprake was van een notariële akte. Expliciet bepaalde de rechter dat de deurwaarder in de hectiek van het moment niet de authenticiteit van zelfs die notariële akte mag beoordelen...ElleFlowers schreef: ↑13 apr 2019 22:39Maar ik respecteer je opvatting gezien je zegt deurwaarder te zijn. Maar geheel ongelijk heb ik niet. Deurwaarders hebben een verantwoordelijkheid net als advocaten, notarissen etc om zorgvuldig te werk te gaan en geen extra kosten te creëren etc. Dat zul je toch met me eens zijn.
De verordening schrijft gedragsregels voor. De deurwaarder moet zijn opdrachtgever informeren, bijvoorbeeld indien deze vermoed dat het beslag naar waarschijnlijkheid onvoldoende zal opleveren. Een deurwaarder hoeft juist niets verplicht te doen, de informatieplicht en weigering van een opdracht is zijn goed recht.
Ik begrijp jouw standpunt wel. Als deurwaarder sta je meer tussen partijen in. Een jurist/advocaat behartigt de belangen van zijn cliënt.
Ik waardeer je bijdrage maar er is nu eenmaal een ander perspectief op deze kwestie vanuit de partijen die normaliter betrokken zijn.
Naar mijn idee is dat niet het geval hier. Er is een verschil van mening, hetgeen onder juristen/deurwaarders etc vaak het geval is.witte angora schreef: ↑13 apr 2019 22:50Elleflowers: in een ander topic gaf je al aan dat je van sommige juridische terreinen wat minder weet omdat het niet je specialisatie is. Misschien is het handig om aan te geven wat je specialisatie is, dan kunnen mensen hier je wat beter inschatten. Want eerlijk gezegd werd ik bepaald niet blij toen ik weer eens je 'adviezen' in dit topic las. Als jouw specialisatie elders ligt dan is het wel begrijpelijk. Alhoewel het dan beter zou zijn wat terughoudend te zijn als het om terreinen gaat waarin je niet gespecialiseerd bent.
