@ Tttlocke / Alfatrion / Erthanax / Lady1234:
Stel dat jij zou boeken, de topweek eind juli/begin augustus. Brochure komt bij je aan. Je leest hem snel door en krijgt zin in de vakantie. Je maakt de aanbetaling over (en krijgt tot je verrassing een bevestiging daarvan). Dan is het bijna zover. De eindbetaling maak je over (wordt ook bevestigd) en je maakt snel een kopie met de ach so betrouwbare KopieId-App van de Rijskoverheid en print hem. Eerst een nieuwe cartridge erin, want de pagina vraagt veel inkt.
Je besluit in 1 keer erheen te rijden en vertrekt op vrijdagavond laat, want 's nachts doorrijden heb je vaker gedaan. Tot München gaat alles goed. Daarna gaat het heel erg langzaam en zie je de aankomsttijd met uren verspringen. Met acht uur vertraging rij je Slovenië binnen en met tien uur vertraging haal je Kroatië. Uiteindelijk sta je op zaterdagavond laat of zondagmorgen vroeg bij het sleuteladres, waar het donker is en na tien minuten wachten om de kopie wordt gevraagd, die je gelijk terugkrijgt, want teveel zwarte balken. Er wordt gevraagd om je paspoort en dat weiger jij af te geven, waarop je geen sleutel krijgt, maar wordt weggestuurd. Tenslotte wil daar iemand ook slapen en niet de halve nacht met de administratie van toeristen bezig zijn.
Totaal oververmoeid is de wereld natuurlijk te klein, het onrecht groot en je zoekt een andere plek. Met internet, want dit kan zo niet en dat moet iedereen weten, maar niet ten koste van je datalimiet. Kom je aan bij het volgende huis, wordt door iemand met slaperige ogen weer om je paspoort gevraagd en nu geef je het maar, want je wilt eten en slapen, bent te moe voor andere dingen.
De volgende morgen ga je eerst naar de geldautomaat om de andere verhuurder te betalen en laat je de Kuna's direct in Euro's omrekenen. Daarna wil je naar de politie, die je wegstuurt, omdat je je paspoort niet bij je hebt en omdat de eerste verhuurder aangeeft, dat jij je niet wilde legitimeren en laten registreren, heb je helemaal geen zaak. Omdat de tweede verhuurder je wel heeft aangemeld, mag je blijven, maar dat hoor je al niet meer, omdat je zoon al buiten staat. Het strand lokt. Daar ontdek je, dat waterschoenen heel erg handig zijn en die koop je nieuw.
In de dagen erna heb je de brochure voor de tweede keer ontvangen en ontdek je, dat je zelf verkeerd bezig bent geweest. Er stond een snellere route in. Er stond een vraag in om de verwachte aankomsttijd door te geven. Er stond uitgebreid in waarom en wat voor kopie je mee moest nemen. Er stond in, dat je elders je paspoort moet afgeven. Er stond in, dat je bij geldopnames niet moet laten omrekenen in Euro's, omdat je dan 10% duurder uit bent. Er stond in, dat je voor het strand waterschoenen nodig hebt. Zelfs het restaurant, dat je zoon heel erg duur vond, stond erin met een waarschuwing, dat het daar wel lekker, maar erg duur kan worden.
Alles stond erin.
Pas bij vertrek uit het andere huis krijg je je paspoort terug. Daar ben je blij mee, want dit huis was duidelijk minder dan het eerste huis. Je zoon wijst op de bordjes. Twee sterren, terwijl je vier had geboekt. Met waarborg, terwijl je zonder had geboekt. Ondertussen is je klaagzang op internet voorzien van een reactie, waarin puntsgewijs wordt opgesomd wat jij hebt nagelaten of niet verteld, zodat je eigen geloofwaardigheid onder nul is beland. Daar komen natuurlijk de reacties van je vrienden en familie op FB bij - de rest van je leven wordt dit een verhaal voor verjaardagen en feesten. Verder een weigering van je verzekering om de schade te vergoeden, want daar hebben ze jouw reacties op internet ook gezien, de verhuurder gesproken en de enig juiste conclusie getrokken: Eigen schuld. En omdat je direct op internet bent gaan klagen, krijg je van de eerste verhuurder niets terug, ook geen aanbod om nog eens te boeken met verrekening van eerdere betalingen.
De fout? Je niet willen aanpassen of de gegeven informatie niet lezen of niet serieus nemen.