[ archief ] RADAR Pesten op de werkvloer

[jeanne-veghel]

@alfatrion
Er waren zeker geen consequenties en toen mijn partner op een dag thuiskwam en zei dat hij het gewoon niet meer kon, heb ik hem ziek gemeld, maar niet wetende dat dit in zijn hoofd gewoon nooit gestopt is en het gevoel van minderwaardig zijn bleef ook zoals ik kon lezen in zijn afscheidsbrief. Ik verdiende hem niet schreef hij aan mij na 30 jaar samen te zijn geweest.
Ik weet het leven gaat voor iedereen door en ik breng hem binnen 2 weken naar zijn laatste rustplaats en dan wordt er toch wel van je verwacht dat je ook verder gaat en dat begrijp ik wel, want dat moet ook.
Ik probeer gewoon aandacht te krijgen voor dit item wat al jaren speelt in de geschiedenis en wat blijkbaar niet onder controle te krijgen is ondanks de vele pogingen om het onder de aandacht te krijgen wil men niet stoppen met dit pestgedrag.

[Moneyman]

@jeanne: mag ik mijn respect uitspreken voor de manier waarop je met deze vreselijke ervaring omgaat? Ik vind het ongelooflijk knap om met een zo gevoelig onderwerp om te gaan zoals jij hier laat zien. Veel sterkte in de afhandeling en verwerking!

[jeanne-veghel]

@sake1987
Als we het onder de aandacht blijven brengen bestaat er misschien een kans dat er langzaam verandering in komt, maar dat het helemaal zal verdwijnen geloof ik ook niet. Al komen er maar een paar pesters tot bezinning die zien en beseffen wat ze kapotmaken door hun gedrag.
Dan heb ik al iets bereikt.

[alfatrion]

Jeanne-veghel, ik snap het écht helemaal. Jij hebt iets ergs meegemaakt en daar mag je ook na die twee weken nog last van hebben. Ik deel overigens de mening van anderen omtrent de coulance en dat het knap is van je hoe je hiermee omgaat.

[jeanne-veghel]

Ik ondervind ongelooflijk veel steun van de mensen die hier reageren en wijze dingen zeggen waar ik wat aan heb. Waarvoor mijn dank.
Ook het boek van Isa Hoes (Toen ik je zag) wat ik heb gekocht was best heftig en het boek van haar zoon Merlijn (wat ik nog moet lezen) helpt misschien een beetje. Antonie Kamerling is op dezelfde manier uit het leven gestapt als mijn man en ik hoopte door het lezen van haar boek wat meer te begrijpen over hetgeen is gebeurd. Antonie was depressief en mijn man (ogenschijnlijk dan) niet.
Er zitten hier op het forum gewoon heel fijne mensen, waarvoor nogmaals mijn dank.

[alfatrion]

Ik bedoelde natuurlijk niet coulance maar condoleren.

[moederslink]

Dag Jeanne, ik heb je topic gelezen en snap een beetje in welke rollercoaster je je bevindt.
Dit moet verschrikkelijk zijn .
Erg goed dat je dit meldt. Pesten is van alle tijden en het schijnt onuitroeibaar te zijn.
Alle workshops en seminars ten spijt.
Er is geen enkel excuus te bedenken voor mensen die het leven van een naaste/collega/ buur zo compleet kunnen verzieken . Het ' kwade ' zit nu eenmaal ook in de mens en er zullen altijd ook lafaards zijn die gaan meeheulen en zich achter de pesters scharen.
Er zijn ook heel goede klinisch psychologen die ervaring hebben met rouw na suïcide.
Ik wil je condoleren en wens je ook alle steun en kracht .

[Jablan]

Als we het onder de aandacht blijven brengen bestaat er misschien een kans dat er langzaam verandering in komt, maar dat het helemaal zal verdwijnen geloof ik ook niet. Al komen er maar een paar pesters tot bezinning die zien en beseffen wat ze kapotmaken door hun gedrag. Dan heb ik al iets bereikt.

Laat ik een klein beetje proberen te helpen.

Gisteren heb ik dit geschreven: Zeer indringende 1-op-1 gesprekken, om mensen te laten beseffen waar ze mee bezig zijn, werken wel. Mijn collega's vinden het beter om het praktisch te maken, want iedereen kan - op zijn eigen manier - zo'n gesprek voeren. Ook tussen collega's. Hier tien stappen met vooraf: De stappen 3-4-5 kunnen tijdens een gesprek door elkaar lopen of herhaald worden, twee keer het rondje maken. De stappen 8 en 9 zijn voor leidinggevenden en personeelszaken.


Vooraf
Stap 1: Signaleren. Dat is navragen, als je merkt, dat iemand met tegenzin op het werk komt, niet lekker in zijn vel zit. Fijner is een concreet incident, liefst met getuigen erbij of als het digitaal is gegaan, de reacties uitprinten of de video als mp4 opslaan.
Stap 2: jezelf voorbereiden op zo'n gesprek. Alle ballast eruit, zodat je 100% geconcentreerd blijft op dit ene onderwerp. Vergeet even wie je zelf bent, alle aandacht voor de ander. En verzamel alle moed, die je hebt, als je normaal hier tegenop ziet.

Gesprek
Stap 3: het gedrag bespreekbaar maken. Liefst zo neutraal mogelijk. 'Ik zie, dat je zus en zo omgaat / reageert op die / dit / dat. Waarom doe je dat?'
Wat volgt, is een hele rij smoesjes en uitvluchten, omdat de vraag 'waarom' uit de lucht komt vallen voor de ander en hij het eigenlijk zelf ook niet weet. Nu is de truc om op elke smoes en elke uitvlucht goed te reageren, met een onderbouwd weerwoord, zodat de ander uiteindelijk geen kant meer op kan.
Stap 4: vertellen wat je vervelend vindt aan het gedrag. Hou het bij jezelf, niet beschuldigen, vertel hoe het op jou overkomt. Als het goed is, dan luistert de ander, maar zal nog steeds de schouders ophalen.
Stap 5: vragen hoe de ander denkt, dat het beter / netter / respectvoller kan. Pas hier begint het nadenken over het eigen gedrag, want nu moet de ander laten zien, dat hij zich wel degelijk anders kan gedragen.
Stap 6: zelf vertellen welk gedrag je graag ziet in de toekomst. Zelfs onder collega's kun je hier consequenties aan verbinden. 'Ik vraag overplaatsing / Volgende keer vertel ik het die-en-die / ik wil niet meer met je samenwerken en dat ga ik nu regelen.' Alternatief is de kantinebabbel.
Stap 7: vragen hoe de ander de volgende keer zal reageren. Dit is een controlestap om te checken of je boodschap tussen de oren blijft hangen.
Stap 8: de consequenties benoemen. Vertaal het pestgedrag naar de dringende redenen voor ontslag (ontslag op staande voet) en als het bedrijf groot genoeg is, begin met een overplaatsing naar een functie, waar de ander totaal ongelukkig van wordt.

Achteraf
Stap 9: na het gesprek een compleet verslag maken. Aanleiding (neutrale weergave van het voorval), gespreksinhoud, gemaakte afspraken, consequenties. Dit is de officiële waarschuwing en die moet 100% in orde zijn. Vergeet je 1 onderdeel hierin of ben je te oppervlakkig in de samenvatting, ga je in een ontslagzaak onderuit.
Stap 10: na 2-4-8-16-32 weken een moment nemen om te zien of er iets is veranderd.

[Moneyman]

Mooie compacte samenvatting.

[Lady1234]

Mooi volgens het boekje. Maar je zult maar werken bij een bedrijf met zeg maximaal 10 werknemers, waarvan een paar het op jou voorzien hebben en een baas die alleen maar geen gezeur wil en dat je omzet draait.

[moederslink]

Het moet in de groep gegooid worden . Het moet benoemd worden.
Wordt het niet benoemd dan blijft het onderhuids etteren.
Ook zo.n baas moet dit horen en hij komt er niet mee weg door het onder te schoffelen.
Daar is hij op aan te spreken.

[Jablan]

Maar je zult maar werken bij een bedrijf met zeg maximaal 10 werknemers, waarvan een paar het op jou voorzien hebben en een baas die alleen maar geen gezeur wil en dat je omzet draait.

Bij zulke kleine bedrijven gaat het er meestal familiair, informeel aan toe. Als je als nieuwkomer niet tussen zo'n hechte groep past, eindigt het meestal al tijdens de proeftijd.

Ik wil liever bij Jeanne blijven (het is haar topic). Heel vaak wordt bij suïcide de oorzaak ergens in de privésfeer neergelegd. Ik vraag dan hoe belangrijk het werk, het bedrijf voor de mensen zelf is. Als ze zich identificeren met het bedrijf, dan is dat het aanknopingspunt om door te gaan over de overleden medewerker - hoe zag hij het werk en het bedrijf?

Op basis van wat Jeanne hier heeft geschreven, vind ik het een goede beslissing om geen contact meer met het bedrijf te willen.

Een heel ander punt, dat Jeanne aansnijdt en waar ik altijd op los ga: jezelf minder voelen. Als ik dat merk bij mensen, vraag ik wel eens of zij op school te horen hebben gekregen, dat ze niets kunnen, niets waard zijn. Dat is vrijwel altijd het geval en ik word daar boos over, want dan heeft de een of andere leerkracht (juf / meester, begint al op de lagere school) de basis gelegd voor dit zelfbeeld. En het is zo lastig om mensen naar een positiever gevoel over zichzelf te praten. Vaak zijn we meer dan een jaar (met alleen positieve feedback) verder, voordat we resultaat zien.

[Lady1234]

U weet bij wat voor bedrijf de partner van de Ts werkte?

Maar dat ze verre van dat bedrijf blijft, is heel verstandig.

[Jablan]

Als ik dat bedrijf zou kennen, zou ik hier niet reageren.

Pesten op de werkvloer is overigens de aanleiding geweest om naar hrm-payroll over te stappen. Er was ooit ... een bedrijf, dat ging fuseren. En daar was ze, de nieuwe cheffin met haar slavinnen. En een uitzendkracht-slaaf. Er is werkelijk geen ander woord voor. Ze deed er alles aan om iedereen onder de duim te houden, het liefste door middel van gemene opmerkingen, ver onder de gordel. Werksfeer nul graden Kelvin. Met mij had ze een probleem, want ik gaf weerwoord en liet mij absoluut niet intimideren, tegelijk ben ik gaan solliciteren en als eerste vertrokken.
Terug naar het begin. Na een week of drie had ik de zwakke plek gevonden. Haar assistente deed het feitelijke werk en toen ik een keer meekreeg hoe de cheffin tegen de assistente tekeer ging, heb ik - toen de cheffin naar huis was gegaan - de assistente aangemoedigd zo snel mogelijk een andere baan te zoeken, want zo laat je toch niet met je omgaan? Dat advies heeft ze opgevolgd (haar vriend wilde al langer, dat ze wegging bij dit bedrijf) en daarna was het een kwestie van tijd, voordat het kaartenhuis in elkaar stortte. Precies zoals ik recht in haar gezicht had aangekondigd, is ze per direct ontslagen. Op de Amerikaanse manier: terwijl ze bij de directeur zat, kwam personeelszaken haar bureau leeghalen om de persoonlijke spullen in een doos te doen.
In de jaren daarna ben ik haar naam nog drie keer tegengekomen. Twee keer heeft ze het voor elkaar gekregen om het bedrijf failliet te laten gaan, de derde keer was bij een beursgenoteerd bedrijf, waar ze na 3 weken eruit moest wegens roddelen in de kantine.

Met de kennis van nu zou ik dit niet meer zover laten komen en deze vrouw zelf er uit hebben gegooid. Bij zulk extreem pestgedrag heeft elk personeelslid het recht om zo'n persoon te ontslaan. Dat is fijn om te weten.

[Moneyman]

Ik wil liever bij Jeanne blijven (het is haar topic).

Wel grappig dat je eerstvolgende post dan toch een zeer uitgebreide casus uit je eigen ervaring beschrijft

Met de kennis van nu zou ik dit niet meer zover laten komen en deze vrouw zelf er uit hebben gegooid. Bij zulk extreem pestgedrag heeft elk personeelslid het recht om zo'n persoon te ontslaan. Dat is fijn om te weten.

Waar baseer je dat op?

[kuklos]

Bij zulk extreem pestgedrag heeft elk personeelslid het recht om zo'n persoon te ontslaan. Dat is fijn om te weten.

In juridische zin? Lijkt me niet te kloppen. Wat is je bron hiervoor?

[omega19]

Bij de wat grotere bedrijven is er gelukkig vaak een vertrouwenspersoon bij wie je terecht kunt. Dit is niet alleen voor pesten op de werkvloer maar vaak ook voor sexuele intimidatie.

Als een bedrijf dit serieus oppakt kan dat zeker helpen. Het slachtoffer weet nu namelijk vaak niet waar hij/zij zich toe moet wenden, en het draait dan op een confrontatie of ziekmelding uit zonder dat het onderliggende probleem goed is geadresseerd/besproken.

Wat mij betreft mag het wel een wettelijke verplichting worden dat, bedrijven vanaf een bepaalde grootte, verplicht zijn een vertouwenspersoon aan te wijzen, die wat betreft deze werkzaamheden los staat van de directie en voldoende is geschoold.

[Moneyman]

Wat mij betreft mag het wel een wettelijke verplichting worden dat, bedrijven vanaf een bepaalde grootte, verplicht zijn een vertouwenspersoon aan te wijzen, die wat betreft deze werkzaamheden los staat van de directie en voldoende is geschoold.

https://www.internetconsultatie.nl/vertrouwenspersonen

Nu moet het alleen nog even naar de Kamer...

[jeanne-veghel]

Aan het bedrijf van mijn overleden man:

Na ons laatste telefoongesprek een paar dagen geleden ben ik erg ontdaan geweest de dagen erna, omdat jullie mij het gevoel gaven dat de lage zelfdunk van mijn man die tevoorschijn kwam in zijn laatste brief en waar HR (personeelszaken) zich toen afvroeg of dat wel waar was, hoe hij dat dan de woorden aan mij bedoelde “je verdient beter” ????? Dat schreef hij aan mij in zijn laatste brief.

(waarop ik tegen HR (personeelszaken) zei:: zullen we hem dan terughalen en hem vragen wat hij dan precies bedoelde in zijn brief)

Jullie gaven mij min of meer het gevoel in het gesprek dat mijn man eigenlijk alles aan zichzelf had te danken en het bedrijf gewoon niets te verwijten viel en totaal geen schuld trof aan wat er was gebeurd.
Nu daar denkt de psychiater van mijn man toch wel heel anders over na mijn laatste gesprek met haar afgelopen week.

Jullie weten inmiddels wel dat ik daar zelf ook totaal anders over denk en mede door jullie houding heb ik besloten dat ik met jullie bedrijf totaal geen contact meer wens te hebben.

Als er administratief nog dingen zijn zoals Jaaropgave 2020 in januari 2021 zou ik het op prijs stellen als die mij nog wordt toegestuurd.


Ik hoop dat jullie gaan werken aan een behoorlijk Pestprotocol en dat het schelden en uitkafferen tegen werknemers ook nooit meer zal gebeuren door Eigenaar/ Directie SR.


Behandel je werknemers gewoon als mensen ipv ze keer op keer de huid vol te schelden zonder dat daar reden voor is.



Voor mijn man is het helaas te laat, maar neem je verantwoording hierin als bedrijf.


Hopende jullie voldoende te hebben ingelicht en dat het duidelijk is.


Bedrijf heeft als volgt geantwoord vanmorgen:



Hallo Jeanne,

Naar aanleiding van je mail willen we je laten weten dat we je besluit om geen contact meer te willen hebben met onze organisatie zullen respecteren.

Uiteraard zullen we ervoor zorgdragen dat, zodra deze beschikbaar is, de jaaropgave van 2020 aan jou verstuurd zal worden.

Mochten we toch ergens iets in kunnen betekenen dan verneem ik dat graag.

Wij wensen je nogmaals heel veel sterkte en alle goeds voor de toekomst.

[Moneyman]

... en die zijn heel blij dat ze er zo vanaf komen... Wat een sneue, empathieloze reactie. Zij zijn waarschijnlijk puur bezig met damage control.

Ik hoop dat je deze ballast snel kwijt bent en je kunt focussen op het verwerken van het verlies van je partner.