Maar nu is de vraag: kunnen andere consumenten met dit document in handen rente terugvragen van hun bank? Bij de ING had ik ook een DL met een variabel krediet. Dat is al die jaren enkel omhoog gevariabeld, slechts één keer naar beneden. En zo ja, kun je dan uitgaan vanaf de datum van afsluiten van het krediet, of ook vanaf 2010 zoals in deze uitspraak?
En als dat kan, hoe ga je dat aanpakken?
Dan zie ik iets staan over een schadevergoeding. Over wat voor schade hebben we het dan?
Er is dus juist geen schadevergoeding. Wat de bank moet terug betalen, is wat zij teveel inrekening hebben gebracht. Niets anders.
Het krediet van de uitspraak is in juni 2010 aangegaan. Dus uiteraard geldt de uitspraak vanaf die datum voor dat krediet.
Toch zou er zeker wel schade kunnen zijn. Doordat de rente veel te hoog was, kon er niet eerder afgelost worden. De schuld zelf bleef veel langer hoger dan nodig was. En dat heeft ook weer rente gekost.
Ik ga toch eens zien wat voor mezelf haalbaar is en volgens welke strategie. Van de laatste 7 jaar zijn de gegevens gewoon te downloaden, van eerdere jaren moet ik even de papieren in duiken. Als het goed is heb ik alle rekeningafschriften van de afgelopen 30 of 40 jaar nog liggen, dus dat moet niet zo'n probleem zijn. En dan even zien hoe ik het in Excel kan verwerken. Het contract moet ik ook nog hebben liggen, dus daar kunnen ze ook niet onderuit.
Toch zou er zeker wel schade kunnen zijn. Doordat de rente veel te hoog was, kon er niet eerder afgelost worden. De schuld zelf bleef veel langer hoger dan nodig was. En dat heeft ook weer rente gekost.
Ik zou ook wel eens willen zien , hoe eea wordt berekend.
Simpelweg alle teveel betaalde rente optellen, en achteraf verrekenen is nogal oneerlijk.
De schuld blijft dan de hele looptijd hoog, met bijbehorende rentekosten. Terwijl teveel betaalde rente bij domweg optellen niet rendeert.
Als in 2010 1000,- euro rente teveel betaald is, moet dat direct van de schuld af gaan, zodat 2011 (en alle jaren daarna) herberekend dienen te worden
Toch zou er zeker wel schade kunnen zijn. Doordat de rente veel te hoog was, kon er niet eerder afgelost worden. De schuld zelf bleef veel langer hoger dan nodig was. En dat heeft ook weer rente gekost.
Ik zou ook wel eens willen zien , hoe eea wordt berekend.
Simpelweg alle teveel betaalde rente optellen, en achteraf verrekenen is nogal oneerlijk.
De schuld blijft dan de hele looptijd hoog, met bijbehorende rentekosten. Terwijl teveel betaalde rente bij domweg optellen niet rendeert.
Als in 2010 1000,- euro rente teveel betaald is, moet dat direct van de schuld af gaan, zodat 2011 (en alle jaren daarna) herberekend dienen te worden
Maar hoe is dat oneerlijk, op de meeste doorlopende kredieten wordt niets afgelost, die mensen betalen maandelijks de rente. De meeste onderwerpen over doorlopende kredieten die ik hier langs zie komen zijn dan vaak ook ouderen die een brief krijgen dat ze maar eens moeten gaan aflossen en de vraag is dan steevast, mag de bank mij wel verplichten af te lossen en hoe kan ik dit voorkomen.
In dat opzicht is ineens bij herberekenen tussentijds gaan aflossen niet echt logisch. Ik zou zeggen bereken de teveel betaalde rente, en dan kan TS bepalen of hij het slimme doet, namelijk aflossen, of niet.
Laatst gewijzigd door Cro op 13 mar 2021 10:42, 1 keer totaal gewijzigd.
M.i. kan dat inderdaad heel erg lastig zijn. In het geval van deze rechtszaak was het kennelijk duidelijk. In veel gevallen is het maar de vraag wat er met de schuld gedaan zou worden als de rentelast lager zou zijn.
In mijn geval zat ik in 2007/2009 op de maximale schuld omdat er een preferente schuldeiser was: de sociale dienst die mij een renteloze lening verschafte. Van het DK kon ik met moeite de rente betalen, en dat was het. Aflossen zat er niet in door de maandelijkse aflossing van SZ. Pas toen dat afgelost was kon ik beginnen met het DK af te lossen, en dat is uiteindelijk ook gebeurd.
Maar of ik hard kan maken dat ik het DK sneller af had gelost als de rentelast lager was? Dat weet ik niet. Hoe bewijs je dat? Deze discussie geeft me in ieder geval ideeën om mijn strategie te bepalen, waarbij het uitgangspunt is: niet tot het gaatje gaan, maar wat in relatief korte tijd haalbaar is.
......
Maar of ik hard kan maken dat ik het DK sneller af had gelost als de rentelast lager was? Dat weet ik niet. Hoe bewijs je dat?
Waarom moet je dat bewijzen? Achteraf gezien is er gewoon teveel betaald, alles wat je meer betaalt dan de rente is wat mij betreft automatisch aflossing.
Ik ben het daarmee eens. Je hebt dat bedrag van de te hoge rente daadwerkelijk betaald, dus je had dat bedrag ook kunnen betalen als het een deel rente en een deel aflossing was geweest. Of je dat ook gedaan zou hebben als je de keus had gehad weet niemand, maar dat risico hoort onder deze omstandigheden voor rekening van de bank te komen, nu zij de situatie hebben gecreëerd. Voor de consument moet in dit soort cases de gunstigste uitleg/ berekening gekozen worden.
Het is zover: het beroep van Abnamro is verworpen : ze moeten betalen!
Ik heb tot voor kort NIETS af kunnen lossen op mijn Prive Limiet Plus van €30.000 dat ik ben aangegaan in 2004.
In totaal hebben we naar schatting tussen de €50.000 en €60.000 aan rente betaald. Vorig jaar kregen we ineens bericht dat de regels eenzijdig waren veranderd en dat we nu voortaan verplicht moesten gaan aflossen (opnamebedrag wordt sindsdien steeds verlaagd).
Ik heb 1 of 2 maanden terug me ingeschreven bij de claim stichting en vind het wel onbegrijpelijk dat ik van hen geen enkel bericht kreeg over de uitspraak in beroep, en dat ik fat 'toevallig ' via een uitzending van Kassa moet vernemen. Een mail van de stichting naar iedereen die zich heeft aangemeld lijkt me toch niet teveel gevraagd?
Ik vind het dan weer onbegrijpelijk dat iemand 16 jaar geleden een lening afsluit en geen cent aflost. Uitgaande van €55.000 betaalde rente komt dat neer op €286,46 per maand. Had elke maand €156,25 afbetaald en de schuld was afgelost en de maandlasten zouden elke maand lager zijn geweest omdat de schuld lager was. Ik vind het altijd jammer dat er naar een ander gewezen wordt terwijl u diegene bent die een schuld bent aangegaan en nooit hebt afgelost.
Inderdaad. Vooral niet zelf nadenken en als het fout gaat de zielige consument uithangen. Maar 16 jaar geleden waarschijnlijk de grote meneer uit hebben gehangen met iets waarvoor die idioot hoge lening is afgelosten.
Inderdaad. Vooral niet zelf nadenken en als het fout gaat de zielige consument uithangen. Maar 16 jaar geleden waarschijnlijk de grote meneer uit hebben gehangen met iets waarvoor die idioot hoge lening is afgelosten.
Moet dat, dit soort reacties?
Het topic gaat over een banken die in sommige gevallen, wellicht ook hier, te hoge rentes berekenen. Dat er mensen zijn, die niet zo handig zijn met geld om wat voor reden dan ook, is op zich niet relevant. En juist die groep mensen vormt de doelgroep voor dit soort producten.
Inderdaad. Vooral niet zelf nadenken en als het fout gaat de zielige consument uithangen. Maar 16 jaar geleden waarschijnlijk de grote meneer uit hebben gehangen met iets waarvoor die idioot hoge lening is afgelosten.
Hoe zou jij het vinden als je hypotheekverstrekker nu bij nieuwe rente periode nog op jouw aflosvrije of annuïteitenhypotheek hypotheek een 5,0 % rente zou rekenen en overstappen geen mogelijkheid is?
Bij een alsmaar oplopende variabele rente en een bank in problemen leidde dat bij DSB uiteindelijk tot een bankrun.
Maar in die uitspraak wordt die berekening dus helemaal niet toegepast alsof er dan maandelijks afgelost zou zijn.
Wat iemand met de besparingen verder doet moet hij zelf weten.
Bij mijn hypotheek heb ik zelf van de besparingen ook altijd weer wat teruggeduwd naar de hypotheek waardoor ik na 20 jaar op nog slechts zo'n 20% van de maandlastenlasten bij aanvang zit.
Vergelijkbaar kunnen mensen dat ook met een lening doen ... die keuze besteden of verder besparen was er echter niet.
Als banken hetzelfde bij hypotheken zouden doen was de wereld te klein denk ik, maar omdat het om lenen gaat ligt men te wijzen naar onverstandig gedrag.
Je weet niet waarom mensen een lening afsluiten. Soms is het pure noodzaak. En als er dan vervolgens een aantal 'pechgevalletjes' achteraan komen, dan sta je.
Ik ben er van af, definitief, je weet niet hoe blij ik ben. Niet alleen doordat ik geen 'dienaar' van de bank meer ben, maar ik kan nu eens fatsoenlijk sparen. Buffertjes opbouwen en dergelijke. Niet meer iedere cent om moeten draaien. Heerlijk.
Maar in die uitspraak wordt die berekening dus helemaal niet toegepast alsof er dan maandelijks afgelost zou zijn.
Wat iemand met de besparingen verder doet moet hij zelf weten.
Bij mijn hypotheek heb ik zelf van de besparingen ook altijd weer wat teruggeduwd naar de hypotheek waardoor ik na 20 jaar op nog slechts zo'n 20% van de maandlastenlasten bij aanvang zit.
Vergelijkbaar kunnen mensen dat ook met een lening doen ... die keuze besteden of verder besparen was er echter niet.
Als banken hetzelfde bij hypotheken zouden doen was de wereld te klein denk ik, maar omdat het om lenen gaat ligt men te wijzen naar onverstandig gedrag.
Maar er wordt nu verondersteld dat men afgelost zou hebben waardoor de berekening van de teveel betaalde rente veel hoger zou uitvallen.
En dat is dus helemaal niet in die uitspraak van toepassing.
Maar er wordt nu verondersteld dat men afgelost zou hebben waardoor de berekening van de teveel betaalde rente veel hoger zou uitvallen.
En dat is dus helemaal niet in die uitspraak van toepassing.
Omdat de consument dat niet vordert:
Consument vordert dat de rente met terugwerkende kracht over de periode 2006 tot 26 juni 2018 wordt verlaagd en de Bank hem terugbetaalt wat hij te veel aan rente heeft betaald. De te veel betaalde rente heeft Consument geschat op € 25.000,00.
Maar je zou toch mogen aannemen dat die consument dat verhaal van aflossen, of beter gezegd zijn advocaten, dat ook hadden kunnen bedenken en dus kunnen vorderen.
Klopt, dat had die consument ook kunnen bedenken. Maar de vraag is of je dat hard kunt maken, en hoe je dat gaat berekenen. Ik heb inmiddels geleerd om eerst je knopen te tellen, oftewel: eerst te kijken wat haalbaar is voor je een leger advocaten optrommelt. Je kunt tot het gaatje willen gaan, maar wat gaat je dat kosten? En wat levert het op?
Voor mij is de uitkomst uit dit vonnis haalbaar, dwz om via een schikking te krijgen. Dat gaat het snelste en is het makkelijkste.
Ik begrijp alleen niet zo goed waarom deze consument terug vordert vanaf 2006 terwijl de lening begon in 2010.
Ik begrijp alleen niet zo goed waarom deze consument terug vordert vanaf 2006 terwijl de lening begon in 2010.
Het was onduidelijk wanneer de lening begonnen is. Volgens de consument was de lening afgesloten in 2006. Echter, zowel de bank als consument hebben daarover geen bewijsstukken meer. De eerste keer dat de bank iets terugvindt in hun administratie is 2010. Dat de lening in ieder geval op die datum heeft bestaan is bewijsbaar.
Ok, vandaar. En aangezien ik zelf zowel het contract nog heb als alle dagafschriften van de bank van mijn hele leven is het voor mij wel bewijsbaar. Dat het na de verhuizing nog ergens in dozen zit is niet zo het probleem.
Maar... als het lukt gaat het wel een mooie cent opleveren, maar beslist geen vermogen. Eerst maar afwachten wat de ABN gaat doen met dit verhaal, op basis van deze jurisprudentie kan ik proberen tot een schikking te komen.
Hoe heet de rente ook alweer waarmee de banken werken, en waarop de variabele rente van het DK gebaseerd moet zijn? Is dat de Euribor, of is dat weer wat anders?
Edit: ik zie tijdens het nazoeken dat ik zelfs nog een aantal jaaropgaven heb waarop keurig de rente van het hele jaar staat vermeld. Niet allemaal, maar de rest is ook wel terug te vinden. (Grappig trouwens om mijn eerste jaaropgave uit 1979 nog een keer in handen te hebben; was voor een krantenwijk.)
