Leeftijdsdiscrimininatie ouderen bij hypotheekverstrekking/ duurhuurder

[AnnewilHarms]

Ik ben een werkende gescheiden vrouw van 67 jaar oud. Door de laatste financiële crisis, scheiding en verplichte verkoop huis met verlies, ben ik het in onze woning gespaarde kapitaal kwijtgeraakt en moet ik huren in de vrije sector ondanks een dubbel modaal inkomen, vanwege mijn leeftijd.

Mijn werk doe ik geheel zelfstandig ( gemiddeld 10 uur per week) en kan ik zelfs onder slechte fysieke omstandigheden uitvoeren, hetgeen absoluut niet het geval is. Ik bezoek twee keer per week de sportschool en loop nog wekelijks duurlopen van 1 tot 3 uur, zo gezond als een vis dus, ken ken geen enkele fysieke beperking en gebruik geen medicijnen.

Aangezien ruim 70% van mijn inkomen uit mijn werk komt en ik slechts een zeer klein pensioen heb, wordt ik geweigerd voor een hypotheek. De hypotheekgever mag slechts uitgaan van het pensioeninkomen. Ik ervaar dit als leeftijdsdiscriminatie. Door mijn hoge inkomen kom ik nu en in de toekomst nimmer in aanmerking voor een sociale huurwoning, ik kan daarvoor immers geen punten sparen en ben daarom gedwongente blijven werken tot ik er letterlijk bij neerval.

Een hypotheek kent als onderpand de woning. Het risico is inkomen van de hypotheeknemer. En ja als oudere is de kans dat ik de komende 30 jaar overleef fors kleiner dan een jongere. Maar de kans op inkomensverlies over de komende 15-20 jaar is zeer gering, ik doe dit werk al ruim 20 jaar en geen enkele crisis heeft daar ooit invloed op gehad. Mijn enige hoop was/is dat ik een huis kan kopen en daar enig kapitaal in kan sparen plus sparen uit inkomen om op hoge leeftijd een kleine studio te kunnen kopen en daar mijn laatste dagen te kunnen slijten met mijn kleine aow/pensioen. Zonder dat, ben ik veroordeeld tot dakloze mocht mijn gezondheid iets overkomen een dreigend toekomstperspectief.

Ik zou er voor willen pleiten dat er in de regelgeving een uitzonderingsclausule voor ouderen zou bestaan waarin op basis van een reëel risicoprofiel toch hypotheekverstrekking mogelijk zou zijn met name wanneer er sprake is van zelfstandige ondernemers op hogere leeftijd. Mijn hoop werd onlangs enigszins opgelicht toen ik van de duurhuurdersregeling hoorde, maar die werd vervolgens door de bank onmiddellijk de grond in geboord met de mededeling dat dit niet gold voor ouderen in mijn situatie.. en daarvoor heb je dan je hele leven de banken gespekt met de hoge hypotheek tarieven van de laatste twee decennia van de vorige eeuw. Ik ben een optimist en ervaar het als pech, maar desalniettemin voel ik dit alles toch als zeer onrechtvaardig….

[Jablan]

Benader de plaatselijke afdeling van één van de regeringspartijen met je verhaal. Je loopt tegen grenzen aan, die door politici na polderoverleg in wetgeving zijn omgezet en de route om daar iets aan te veranderen, begint bij de lokale afdelingen van de partijen.

[Lady1234]

Misschien is het verstandig lid te worden van Eigen Huis. En misschien nu een studio kopen ipv eerst nog een huis? Ik zou eens naar een hypotheekadviseur gaan ipv naar de bank. Die weet vaak meer wegen.

[scontra]

Ik ben een werkende gescheiden vrouw van 67 jaar oud.

Mijn werk doe ik geheel zelfstandig ( gemiddeld 10 uur per week)

Aangezien ruim 70% van mijn inkomen uit mijn werk komt en ik slechts een zeer klein pensioen heb, wordt ik geweigerd voor een hypotheek. De hypotheekgever mag slechts uitgaan van het pensioeninkomen.

Maar de kans op inkomensverlies over de komende 15-20 jaar is zeer gering,

Even het e.e.a. op een rijtje :
U bent 67 jaar
U heeft A.O.W. en een kleine pensioenuitkering ?
Daarnaast heet u nog inkomen uit werk, dat momenteel voor 70% uw totale inkomen bepaald bij 10 uren werken per week.

De bank gaat uit van het 'vaste' inkomensdeel en dat is alleen de A.O.W. + de kleine pensioenuitkering.
De kans dat u in uw 87e levensjaar nog betaald werk zult doen is zo goed als nihil en daarmee extra risicodragend voor de bank omdat de kans dat dat inkomen tussentijds wegvalt zeer reëel geacht mag worden.
Al met al is het heel logisch dat een bank geen lenig aan u wil verstrekken uitgaande van alleen een A.O.W. en het pensioentje, zeker als er sprake is van een 100% lening omdat er mogelijk ook geen eigen geld ingebracht kan worden.

[PeterPeters1966]

Benader de plaatselijke afdeling van één van de regeringspartijen met je verhaal. Je loopt tegen grenzen aan, die door politici na polderoverleg in wetgeving zijn omgezet en de route om daar iets aan te veranderen, begint bij de lokale afdelingen van de partijen.

En hoe zou de wetgeving dan moeten veranderen? Dat mensen met een te laag en onzeker inkomen maar gewoon geld moeten kunnen lenen? Als dat er komt betekent het wel dat de extra risico's op alle klanten moet worden afgewenteld. Ik ben benieuwd hoeveel mensen extra willen gaan betalen aan hun bank als die vervolgens risicovolle leningen gaat uitgeven.

[kweenie]

Aangezien ruim 70% van mijn inkomen uit mijn werk komt en ik slechts een zeer klein pensioen heb, wordt ik geweigerd voor een hypotheek. De hypotheekgever mag slechts uitgaan van het pensioeninkomen. Ik ervaar dit als leeftijdsdiscriminatie. Door mijn hoge inkomen kom ik nu en in de toekomst nimmer in aanmerking voor een sociale huurwoning, ik kan daarvoor immers geen punten sparen en ben daarom gedwongente blijven werken tot ik er letterlijk bij neerval.

Een hypotheek kent als onderpand de woning. Het risico is inkomen van de hypotheeknemer. En ja als oudere is de kans dat ik de komende 30 jaar overleef fors kleiner dan een jongere. Maar de kans op inkomensverlies over de komende 15-20 jaar is zeer gering,

Het gaat niet alleen om de komende 15-20 jaar. Een hypotheek ga je aan voor 30 jaar. De geldverstrekker moet dus bekijken of je redelijkerwijs over 30 jaar (dan ben je 97 jaar!) nog dit zelfde inkomen hebt. De kans daarop lijkt mij klein. En ook al zou het mogelijk zijn om tot je 97ste door te werken, dan nog is het de vraag of het wenselijk is dat je door die schuld min of meer 'gedwongen' wordt door te blijven werken. Want dat is dan óók de situatie. Je klaagt wel dat je in huur 'gedwongen' zou worden door te werken tot je erbij neervalt, maar dit zal juist eerder het geval zijn bij een hypotheek van nog 30 jaar.

ik doe dit werk al ruim 20 jaar en geen enkele crisis heeft daar ooit invloed op gehad.

Maar je begint je post met dat je o.a. door de financiële crisis je kapitaal bent kwijtgeraakt? Als je werk zo goed verdient, dan had je uiteraard ook een fors deel van de omzet moeten kunnen reserveren voor bijvoorbeeld je oudedagsvoorziening en andere 'dure tijden'. Omzet <> inkomen.

Ik zou er voor willen pleiten dat er in de regelgeving een uitzonderingsclausule voor ouderen zou bestaan waarin op basis van een reëel risicoprofiel toch hypotheekverstrekking mogelijk zou zijn met name wanneer er sprake is van zelfstandige ondernemers op hogere leeftijd.

Een adviseur kan op basis van een goed onderbouwde argumentatie met een explain al afwijken van de 'standaard' regels. Maar dan moet daar wel een goede onderbouwing zijn waarom de hypotheek de komende 30 jaar betaalbaar zou zijn. Ik denk dat er weinig mensen er vertrouwen in zullen hebben dat iemand met 97 jaar nog 10 uur per week voor 80 euro per uur aan het werk zal zijn.

[marnix]

@annewil, u schrijft:" Door mijn hoge inkomen kom ik nu en in de toekomst nimmer in aanmerking voor een sociale huurwoning, ik kan daarvoor immers geen punten sparen en ben daarom gedwongen te blijven werken tot ik er letterlijk bij neerval."
Ik dacht eigenlijk dat u zich gewoon kan inschrijven en daarmee dus "wachttijd" kunt opbouwen,
u kunt alleen niet reageren door uw nu te hoge inkomen. Maar dat inkomen verandert ooit, vermoed ik.

[HandigeHarrie]

1. Het is echt zo dat ouderen moeilijker een hypotheek kunnen krijgen, in algemene zin. Als ouderen naar een kleiner huis willen, waar ze ook nog goedkoper uit zouden zijn dan in hun huidige koophuis, dat krijgen ze geen hypotheek (dit is de laatste maanden meerdere keren in het nieuws geweest). Dus die leeftijdsfactor bestaat echt.
2. Ondernemers (ongeacht leeftijd) moeten een inkomstenoverzicht aanleveren over de afgelopen drie jaar en op basis daarvan wordt gekeken of ze voldoende inkomen zullen hebben om de rente/aflossing te kunnen betalen.
Het zou al helpen om (bij een hypotheekadviseur) zicht te krijgen op de vraag of dit laatste voldoende basis zou zijn in uw geval. Als dat niet het geval is, dan heeft het geen zin om punt 1 aan te vechten (maar als u dit weet is het mss minder zuur).

[honza]

Het gaat niet alleen om de komende 15-20 jaar. Een hypotheek ga je aan voor 30 jaar. De geldverstrekker moet dus bekijken of je redelijkerwijs over 30 jaar (dan ben je 97 jaar!) nog dit zelfde inkomen hebt. De kans daarop lijkt mij klein. En ook al zou het mogelijk zijn om tot je 97ste door te werken, dan nog is het de vraag of het wenselijk is dat je door die schuld min of meer 'gedwongen' wordt door te blijven werken. Want dat is dan óók de situatie. Je klaagt wel dat je in huur 'gedwongen' zou worden door te werken tot je erbij neervalt, maar dit zal juist eerder het geval zijn bij een hypotheek van nog 30 jaar.

Fout.
Je vergeet dat iemand ook iedere maand aflost.
Na 15 jaar is dus de helft al afgelost.
Als iemand dan niet meer kan betalen en het huis wordt verkocht bedraagt de schuld nog maar de helft; het risico voor de bank is dan dus al nihil.

[kweenie]

Je vergeet dat iemand ook iedere maand aflost.
Na 15 jaar is dus de helft al afgelost.
Als iemand dan niet meer kan betalen en het huis wordt verkocht bedraagt de schuld nog maar de helft; het risico voor de bank is dan dus al nihil.

Het gaat niet om het risico voor de bank, het gaat om de vraag of je de lasten kunt blijven betalen. Al heb je een miljoen overwaarde, je maandlasten zullen bij je inkomen moeten passen. Anders gaat het niet door.

[16again]

Het gaat niet om het risico voor de bank, het gaat om de vraag of je de lasten kunt blijven betalen. Al heb je een miljoen overwaarde, je maandlasten zullen bij je inkomen moeten passen. Anders gaat het niet door.

Dat is ook waarom er geen opeet hypotheken bestaan.

Natuurlijk is risico wel een belangrijke factor

[Lady1234]

Maar de Ts heeft helemaal geen huis met hypotheek, dus ook geen overwaarde. En wil nu een huis kunnen kopen, waarin ze kan sparen, om later iets goedkopers te kunnen kopen. Geen reëel plan, gezien de leeftijd.

[angel1978]

Hier gaat het natuurlijk al mis:

Maar de kans op inkomensverlies over de komende 15-20 jaar is zeer gering

Dat gaat natuurlijk absoluut niet op voor een persoon van 67 jaar. De kans op inkomensverlies is zelfs behoorlijk hoog. Verzekeren hiertegen ( en tegen overlijden ) is niet te betalen. Het zou dus zeer onverstandig zijn om hier een hypotheek tegenover te stellen tenzij er een substantieel bedrag aan eigen geld mee zou komen ( en er dus vanaf het begin een behoorlijke overwaarde is ).
In elk ander geval is het risico gewoon te hoog.

[scontra]

Het gaat niet om het risico voor de bank, het gaat om de vraag of je de lasten kunt blijven betalen. Al heb je een miljoen overwaarde, je maandlasten zullen bij je inkomen moeten passen. Anders gaat het niet door.

Dat is ook waarom er geen opeet hypotheken bestaan.

Natuurlijk is risico wel een belangrijke factor

Even Google raadplegen op 'opeethypotheek'.

[kweenie]

Het gaat niet om het risico voor de bank, het gaat om de vraag of je de lasten kunt blijven betalen. Al heb je een miljoen overwaarde, je maandlasten zullen bij je inkomen moeten passen. Anders gaat het niet door.

Dat is ook waarom er geen opeet hypotheken bestaan.

Natuurlijk is risico wel een belangrijke factor

Risico is zeker een belangrijke factor. Vooral het risico dat de hypotheek niet meer betaald kan worden...
Daarom is het bedrag bij een opeethypotheek ook beperkt tot wat je aan lening plus rente op rente voor de rest van je leven, door de woningwaarde gedekt wordt. En heb je niet een bedrag waarbij je op je tachtigste de bank op de stoep krijgt omdat je het maximale leenbedrag hebt bereikt en de rente niet meer bij de schuld opgeteld kan worden.

[Ivo.w]

Ik lees hier vooral een klaagzang van iemand die nooit echt aan de toekomst gedacht heeft.

A: Het goedbetaalde werk wordt al 20 jaar gedaan.
B: Crisis was 2009-2013 en toen is kennelijk o.a. door scheiding de woning met verlies verkocht.

1: Als het inkomen al ruim voor de scheiding zo goed was, waarom is dan tijdens de crisis geen bescheiden 'nieuwe' woning gekocht? De woningen lagen toen voor het oprapen.
2: Waarom met het goede inkomen niet blijven wonen in de voorheen 'echtelijke' woning?
3: Met verlies verkocht? Was die echtelijke woning op moment van scheiding dan uw eerste koopwoning, gekocht in de periode 2002-2008? Want als het niet de eerste woning was, of als de woning al eerder gekocht was, is er ondanks verkoop op een slecht moment overall gezien geen sprake geweest van 'verlies' op de woningmarkt, maar slechts van 'minder winst dan men bijvoorbeeld in 2005 had verwacht'. En ja, die 'minder winst' kan een probleem zijn als je middels 'bijlenen' je aflossingsvrije hypotheek af en toe verhoogde met de papieren 'winst' van de woning. Maar dan heb je gewoon geleend bij de bank met als onderpand een nog niet gerealiseerde winst op de woning. Als je dat bijgeleende geld spendeert en vervolgens de winst op de woning minder blijkt dan eerder gedacht, dan is dat geen verlies.
Helaas ziet de groep 'Maximaal aflossingsvrij, doe ook nog maar wat extra voor een auto, nieuwe keuken en vakantie' dat wat anders als ik hierboven beschrijf. Maar we hoeven als gemeenschap geen medelijden te hebben met die rupsjes nooitgenoeg.

[PeterPeters1966]

Ik lees hier vooral een klaagzang van iemand die nooit echt aan de toekomst gedacht heeft.

A: Het goedbetaalde werk wordt al 20 jaar gedaan.
B: Crisis was 2009-2013 en toen is kennelijk o.a. door scheiding de woning met verlies verkocht.

1: Als het inkomen al ruim voor de scheiding zo goed was, waarom is dan tijdens de crisis geen bescheiden 'nieuwe' woning gekocht? De woningen lagen toen voor het oprapen.
2: Waarom met het goede inkomen niet blijven wonen in de voorheen 'echtelijke' woning?
3: Met verlies verkocht? Was die echtelijke woning op moment van scheiding dan uw eerste koopwoning, gekocht in de periode 2002-2008? Want als het niet de eerste woning was, of als de woning al eerder gekocht was, is er ondanks verkoop op een slecht moment overall gezien geen sprake geweest van 'verlies' op de woningmarkt, maar slechts van 'minder winst dan men bijvoorbeeld in 2005 had verwacht'. En ja, die 'minder winst' kan een probleem zijn als je middels 'bijlenen' je aflossingsvrije hypotheek af en toe verhoogde met de papieren 'winst' van de woning. Maar dan heb je gewoon geleend bij de bank met als onderpand een nog niet gerealiseerde winst op de woning. Als je dat bijgeleende geld spendeert en vervolgens de winst op de woning minder blijkt dan eerder gedacht, dan is dat geen verlies.
Helaas ziet de groep 'Maximaal aflossingsvrij, doe ook nog maar wat extra voor een auto, nieuwe keuken en vakantie' dat wat anders als ik hierboven beschrijf. Maar we hoeven als gemeenschap geen medelijden te hebben met die rupsjes nooitgenoeg.

En het erge is: door het graaigedrag van ouderen, kunnen jongeren geen woning meer kopen voor een normale prijs. Die goedkope aflossingsvrije lening waar de vorige generatie nog kon krijgen en lekker van heeft gefeest moet immers wel worden afbetaald als de woning wordt verkocht. Als men gewoon de initiële hypotheek had afgelost, hoeven huizen niet voor de hoofdprijs verkocht te worden.

[scontra]

En het erge is: door het graaigedrag van ouderen, kunnen jongeren geen woning meer kopen voor een normale prijs. Die goedkope aflossingsvrije lening waar de vorige generatie nog kon krijgen en lekker van heeft gefeest moet immers wel worden afbetaald als de woning wordt verkocht. Als men gewoon de initiële hypotheek had afgelost, hoeven huizen niet voor de hoofdprijs verkocht te worden.

Helemaal niets ergs aan.
De jongeren van 'toen' hebben gebruik gemaakt van de mogelijkheden die hen destijds geboden zijn, niets minder en zeker niets meer.
Velen kunnen/mogen nog steeds profiteren van hun lage aflossingsvrije hypotheekschuld en dat gecombineerd met de momenteel zeer lage rentestand, maakt voor hen het wonen in een huis, welke wel gedeeltelijk van de bank is, zeer betaalbaar.

Een huis wordt ook momenteel niet verkocht voor de hoofdprijs, maar wel voor het hoogste bod en ook daar is helemaal niets mis mee.
Maar geloof me of niet, het is wachten op de volgende financiële crisis waardoor ook de huizenmarkt weer gaat instorten en dan worden de onverantwoordelijke kopers van nu weer met de neus op de feiten en nog dieper in de schulden gedrukt. Pas dan komen ze er achter welke onverantwoorde financiële risico's ze op de nek genomen hebben en dat zou wel eens eerder kunnen gebeuren dan men denkt, de eerste tekenen op de financiële markten zijn er al.

Resumé, niet alle schuld van de gekte op de huizenmarkt bij de ouderen leggen, dat is te eenzijdig geredeneerd.

[Lady1234]

@peters

Beetje veel jaloers?

Die ouderen hebben voor heel wat jongeren het bedje gespreid.