Onkruid71 schreef: ↑02 jun 2022 17:32
Zie long covid patiënten, geen geld, geen onderzoeken in Nederland op 1 na dan. Toeslagen affaire, Groningen, participatie wet voor chronisch zieken, huizen tekort, ga zo maar door, dan is 800 euro niet echt een goedmakertje van vergeten en vergeven.
Voor de rest, wie het kan veroorloven, en het risico durft te lopen, zou je het een jaartje kunnen proberen.
Long Covid patiënten als gevolg van werken in de zorg is in principe een zaak tussen werkgever en werknemer. Indien werkgever aantoonbaar niet in staat was om voldoende en de juiste beschermingsmiddelen te verstrekken zal uiteindelijk de werkgever of zijn verzekeraar in de buidel moeten tasten. Juridisch gezien heeft de werkgever zich immers verwijtbaar gedragen, ook als er wereldwijd een tekort aan de juiste beschermingsmiddelen was. Juridisch had dan namelijk het werk stilgezet moeten worden (wat niet kan in de zorg, maar dat ontslaat de werkgever niet van de plicht om te zorgen voor veilige werkomstandigheden). Dat dit een langdurige juridische strijd zal worden, is de huidige regering niet direct aan te rekenen.
Toeslagen affaire is heel vervelend voor betrokken, maar minder dan 0,5% van de bevolking heeft daarmee te maken. Bovendien speelde dat niet onder de huidige regering.
Groningen is een vervelend dossier, maar ook de huidige regering niet aan te rekenen. Dat wordt het echter wel wanneer ze omwille van 'lagere energieprijzen' de gaskraan in Groningen weer open draaien. Gelukkig is het nog niet zo ver.
Participatiewet is een goede zaak. Wie op één of andere manier kan bijdragen aan de maatschappij, al is het maar 2 uurtjes koffie schenken in een buurthuis of een middag spelletjes doen met ouderen in een verzorgingshuis, dan mag die bijdrage verwacht worden. Dat is niet alleen goed voor de maatschappij, maar in veel gevallen ook voor de chronisch zieke die bovengemiddeld vaak in een sociaal isolement zit.
Het huizentekort is vooral gemeenten en provincies aan te rekenen. Die zijn verantwoordelijk voor het aanwijzen van bouwlocaties en voor het bepalen van de hoeveelheid woningen die in een project gebouwd worden (onder andere door het opstellen van bestemmingsplannen). Gemeenten hebben zich daarbij al heel lang teveel laten leiden door het grote geld: ruime dure woningen. In plaats van kleinere woningen met meer woningen per hectare.