Erthanax schreef: ↑04 sep 2024 21:01Binnen de rechtspraak zijn al initiatieven voor eenvoudiger taalgebruik. Dat dat soms hard nodig is, werd lang geleden al duidelijk door het gedoe rond de uitspraak over de gesloten wisselstrook in de A1 bij Muiden.pastafan schreef: ↑04 sep 2024 20:00Het lijkt mij toch redelijk te verwachten dat een vonnis duidelijk en interpreteerbaar dient te zijn voor de betrokkene. Ook en juist zelfs als deze geen jurist is. De betrokkene vraagt om een heldere uitspraak. Niet om een juridisch geblaat vol onbegrijpelijke termen welke uitsluitend te snappen is voor andere juristen en rechters.
Mijn mening: Als dat de algehele praktijk is, of nog erger: als dat het doel is, is de Nederlandse rechtspraak doorgedraaid.
Het gebruik van onnodig complexe zinnen danwel juridisch jargon dient zoveel mogelijk te worden vermeden. Een vonnis is primair bedoeld voor de betrokkene en juist als deze geen jurist is heeft het geen zin om een voor hem/haar onleesbaar/onbegrijpbaar document op te leveren: dat slaat de rechter de plank mis.
Heldere en transparante rechtspraak verdiend in mijn ogen de voorkeur.
Nu maar hopen dat er een (of enkele) rechters meelezen.
Maar om het nu te hebben over juridisch geblaat vol onbegrijpelijke termen, dat gaat mij veel te ver, te meer omdat de door u gedeelde fragmenten juist heel goed te begrijpen zijn. Hoe komt u op het idee dat (voor u) onbegrijpelijke uitspraken het doel zou zijn? Juridisch jargon is lang niet altijd te vermijden. Dat een vonnis primair bedoeld is voor “de betrokkene” lijkt mij niet helemaal correct. En die laatste door mij vet gemaakte zin? Tja.
Ik heb het trouwens even opgezocht: sinds 19 januari 2018 heb ik 9984 berichten geplaatst (4.13 berichten per dag / 0.53% van alle berichten). Een respectabel aantal waardevolle bijdragen, dunkt me. Ik hoop dat u dat (en die) op waarde weet te schatten.
Mijn punt niet helemaal helder overgekomen, wat ik op zich wel kan begrijpen. Een nadere toelichting:
Geplaatste zinsneden waren slechts enkele snel gevonden voorbeelden. En representeren zeker niet de meest complexe zinnen en paragraven. Het gaat ook om de hoeveelheid lange zinnen in een vonnis. De uitgekozen zinsneden an sich zijn nog wel te begrijpen op individueel niveau. Maar een vonnis van 8 pagina's vol met paragraven met zinnen van minimaal hetzelfde complexiteitsniveau,, en velen nog langer/complexer. Ga daar maar aan staan om dat volledig en juist te interpreteren.
Natuurlijk is jargon soms onvermijdbaar. Maar in mijn optiek is de zinsopbouw en -complexiteit (bijzinnen, verwijzingen, dubbele ontkenning, overbodig jargon gebruik) in veel vonnissen onnodig complex. Daar schiet niemand wat mee op. Ja, juristen zelf, die kunnen weer gewichtig doen.
Hoe kan het wel/beter?:
Een goed voorbeeld van een duidelijke schrijfwijze vind ik de offiële overheidscommunicatie (feitelijk alles wat geschrevn staat op www.rijksoverheid.nl). Helder en duidelijk opgeschreven, maar niet overdreven simplistisch of de lading niet dekkend.
vwb het plaatsen van berichten:
aantallen zeggen niets, in ieder geval niets over de kwaliteit ervan. Wat is de waardevolle bijdrage geweest? Omdat te beantwoorden volstaat niet een getal (aantal geplaatste berichten) te noemen...