Mij lijkt dat de dierenarts de kosten had moeten noemen van de rontgenfoto. Een "akkoord" verkrijgen door aan te kondigen (i.p.v. als optie voor te leggen) dat je een rontgenfoto gaat maken, zonder de kosten te noemen, is nogal kort door de bocht. De vraag is of dit als acceptabel geldt of niet; ik vrees dat er geen wettelijke bepalingen zijn die maken dat Ts het zou kunnen winnen, als het hard-tegen-hard uitgevochten wordt.
Mij lijkt dat TS de kosten even had moeten vragen.
Dat doe je toch ook als je iets koopt?
De definitie van hersenspinsel vanuit psychologisch perspectief is "een gedachte die niet op de werkelijkheid gebaseerd hoeft te zijn". Dat is dus een accurate omschrijving van waar het hier om gaat.
Ik vermoed dat jij een negatievere associatie bij het woord hebt dan de arts bedoeld zal hebben.
Maar dat een term correct is wil toch niet zeggen dat het ook gebruikt moet worden? Bij mij komt het over alsof het gesprek enigszins uit de hand is gelopen. Dát is juist wat ik bedoel, en waarbij ik me afvraag of TS niet beter een andere dierenarts kan zoeken. Wat ze inmiddels dus ook gedaan heeft.
Je hebt hopelijk toch wel begrepen dat het gaat om de hersenspinsels van de dierenarts? Dus niet van de TO. Dus als er al iemand aanstoot aan zou kunnen nemen, dan is dat de arts.
Of het woord hersenspinsels door de arts gebruikt is of later door de vraagsteller ingevuld, weten we natuurlijk niet. Zoals het hier verteld wordt, verwees de arts naar zijn/haar eigen gedachten. Maar als deze arts op basis van eigen hersenspinsels besloot om een foto te maken die achteraf niks aantoonden en bovendien niet duidelijk met de klant besproken heeft welke kosten aan welke keuzes verbonden waren, zou ik ook niet blij zijn met de service.
Het riekt echt naar de misleidende praktijk waarbij snel veel kosten gemaakt worden. Het uitmelken van (nieuwe) klanten.
Voorafgaand aan diagnostisch, preventief en curatief handelen en voor zover redelijkerwijs mogelijk, verzekeren dierenartsen zich ervan dat daartoe toestemming is verkregen van de cliënt. Dierenartsen adviseren cliënten professioneel en transparant over de toestand van het dier, de diagnose, de (voorgestelde) behandeling, de prognose en de bijbehorende kosten.
Mij lijkt dat TS de kosten even had moeten vragen.
Dat doe je toch ook als je iets koopt?
Als je iets koopt, hangt er gewoon een prijskaartje aan, en hoef je niets te vragen.
Niet als ik een dienst koop en dit is een dienst.
Bij de dierenarts, tandarts en in de zorg die niet onder de huisarts valt , vraag ik altijd wat het gaat kosten.
Komt er een bedrijf om iets bij mijn huis te doen, eerst een offerte.
Als je iets koopt, hangt er gewoon een prijskaartje aan, en hoef je niets te vragen.
Niet als ik een dienst koop en dit is een dienst.
Bij de dierenarts, tandarts en in de zorg die niet onder de huisarts valt , vraag ik altijd wat het gaat kosten.
Komt er een bedrijf om iets bij mijn huis te doen, eerst een offerte.
Als je iets koopt, hangt er gewoon een prijskaartje aan, en hoef je niets te vragen.
Niet als ik een dienst koop en dit is een dienst.
Bij de dierenarts, tandarts en in de zorg die niet onder de huisarts valt , vraag ik altijd wat het gaat kosten.
Komt er een bedrijf om iets bij mijn huis te doen, eerst een offerte.
Ik vind het niet meer dan normaal dat er overlegd wordt over een te volgen behandeling of onderzoek en waar eventueel aan gedacht wordt, of het noodzakelijk is om iets verder te onderzoeken en of de eigenaar dat ook wil en kan betalen.
Als eigenaar ben jij de 1e vraagbaak over veranderingen in het fysieke of mentale welzijn van je dier.
Daarbij is de eigenaar ook degene die alles mag betalen, verdere onderzoeken gaan meestal niet om maar een paar euro's, eerder om tientallen of honderden.
Natuurlijk heb je als eigenaar een soort van plicht om te vragen naar wat iets kost.
Het zou ook fatsoenlijk (en verplicht moeten) zijn als een dierenarts uit zichzelf vertelt wat de (te verwachten) kosten zijn.
Veel mensen kennen de werkwijze van de Anicura en Evidensia praktijken.
Ze weten donders goed dat mensen, als er iets met hun huisdier aan de hand is, in een bepaalde emotionele toestand verkeren waar op deze manier handig "misbruik" van gemaakt wordt om de kas te kunnen spekken.
Dan stel ik voor met zijn allen radicaal te stoppen met brood eten. Dat zal die graaiers van een bakkers leren.
Nu maar weer terug naar dierenartsen. Want laten we eerlijk zijn: een consult van de DA kost tegenwoordig 43 euro voor 10 minuten, bij de tandarts ben je 28 kwijt. Ra ra....
Er is van beiden kanten iets voor te zeggen. Een klant die vraagt naar de kosten en een dierenarts die eerst even overlegd, ik denk dat in deze discussie vergeten wordt dat het gaat om een konijn. Bij een hond of kat zal sneller akkoord worden gegaan met een verder onderzoek en behandeling. Dit zal waarscnijnlijk ook meespelen bij de gedachtengang van de dierenarts. Voor een konijn is het niet gebruikelijk om veel geld daaraan uit te geven en had het op de weg van de dierenarts gelegen om verder onderzoek en behandeling te bespreken met TS.
hmm je vraagt de dierenarts te onderzoeken wat het probleem is. Dan lijkt het mij logisch dat hij, indien hij dat nodig acht, ook een foto kan maken . Dat uit die foto bleek dat er niets aan de hand is wat daarop zichtbaar is, is fijn, want dan kunnen mogelijke opties wat er aan de hand kan zijn afgestreept worden. Als hij die foto niet mag maken kan hij ook zn diagnose onderzoek niet goed uitvoeren. Is niet anders dan bij mensen. enige verschil wat het lastiger maakt is dat het dier niet kan vertellen wat hij voelt en waar.
Kwam een paar jaar geleden met mijn oude Jack Russel bij de dierenarts.
Hondje zat snakkend naar adem in zijn mand.
Heb zelf iets verstand ervan en dacht vocht achter de longen.
Toch maar even naar de dierenarts want je hebt zo’n beestje bijna 14 jaar.
Het eerste wat werd gezegd, moeten we een foto maken.
Dus gelijk mijn vraag wat kost dat.
Bleken meerdere foto’s te zijn kwam op 5 tot 600 euro.
Werd verontwaardigd gekeken toen ik zij dat gaan we niet doen.
Na wat gepraat en mijn diagnose te hebben aangehoord kon het in 1x ook met 1 foto 100 euro.
En wat bleek, ik had gelijk.
Ik kreeg nog wat vocht afdrijvende pillen mee , wat niet werkte en ze konden nog van alles proberen.
2 uur later zat mijn Jack nog benauwder in zijn mand.
Ik belde de dierenarts dat ik langs kwam voor euthanaseren.
Werd wat ik niet had verwacht niet moeilijk over gedaan.
Soms moet je voor het dier kiezen.
Hij was bijna 14 jaar lid van ons gezin had een mooi leven gehad, maar aan alles komt een eind.
Het moraal van dit lange verhaal, had ik niet gevraagd was ik veel geld kwijt geweest voor een dier wat al niet meer te redden was
