Mr T., je geeft geen antwoord op mijn vraag. WELKE inkomsten kunnen tussen partners geschoven worden? Dat was wat jij zelf zei, kijk maar:
Dat heb ik wel degelijk gegeven. Het gaat om alle inkomsten.
Met name, omdat je geen blijkbaar geen wezenlijk verschil wil zien, tussen meerpersoonshuishoudens met 2 werkende partners en meerpersoonshuishoudens met 1werkende partner en 1 zonder inkomen
Het (relatief ´rijke´) meerpersoonshuishouden met 2 werkende partners heeft geen last van het CDA-voornemen en levert ook verder niets in.
Het relatief arme kostwinnersgezin moet, met uitzondering van alle andere samenlevingsvormen, in zijn eentje 2000 euro netto inleveren.
Het relatief arme kostwinnersgezin zou een stuk rijker zijn wanneer het 2 werkende partners zou hebben. En wat betreft het argument van eventuele kinderen: daar valt best wat voor te regelen. Hebben we het nog niet gehad over het fiscale voordeel dat kinderen opleveren (kinderaftrek) en de premie op kinderen in de vorm van de kinderbijslag.
Alleen wordt, de nu nog het gezin verzorgende partner, straks dus door het CDA voor een bij-baantje, de arbeidsmarkt op geschopt, op straffe van anders die 2000 Euro, (die thans een wellicht onmisbaar deel uitmaakt van het kostwinnersgezinsinkomen) aan de rijken te verliezen.
Aan het werk dus
Er zullen keuzen moeten worden gemaakt. Of een gezin of een werkzaam leven. Wellicht nog een mengvorm. Wellicht is bij het kiezen voor werk geen sprake meer van een bedrag van € 2000 als onmisbaar deel van het inkomen. Verder kan men zich ook afvragen of dergelijke kostwinnersgezinnen, als consequentie van deze manier van leven, ook dezelfde materiele levensstijl als tweeverdieners er op na zouden moeten houden. Ook dat zijn keuzen. Wat geen keus is, is dat grote groepen belastingbetalers die geen keus hebben ten aanzien van een dergelijke teruggaaf maar geacht worden fiscaal bij te dragen aan de thuiszitpremie van anderen. Anders gezegd: er is geen enkele reden voor de fiscale bevoordeling van burgers (in de vorm van een teruggaaf) op grond van hun levensstijl. Het zou het CDA gesierd hebben om voor te stellen het hele fiscale stelsel volledig te individualiseren.
Het CDA heeft dan makkelijk praten van: "Er moeten meer mensen aan het werk", maar dat ze eerst eens aangeven waar al dat werk te krijgen is!
Waarom moeten er meer mensen aan het werk? Heeft te maken met de hoogconjunctuur. Meer mensen aan het werk betekent minder looneisen.
Niet dat ik de uitkeringsgerechtigden wil aanvallen, maar als men er zo overtuigd van is, dat er meer gewerkt moet worden, zou men dan niet eerst deze groep aan werk proberen te helpen? Voor iedere uitkeringsgerechtigde die men aan het werk helpt, kan men het bespaarde geld aan de uitkering aanwenden voor welke doeleinden dan ook.
Vergeet niet dat het nogal wat kost aan bemiddelingsbureau's, ambtenaren , het CWI e.d. om die mensen aan het werk te krijgen. Daarnaast is het zo dat een gedeelte van de bevolking van een land mislukt (in economisch opzicht). Dat is niets nieuws. Vaak is het goedkoper een dergelijke groep een uitkering te geven. Hetzelfde geldt ook voor de meeste vormen van gesubsidieerd werk en de sociale werkvoorziening. Het geven van een uitkering aan dergelijke groepen verdien je ruimschoots terug. Een uitkering is dan een vorm van criminaliteitspreventie.
bijvoorbeeld door iemand die meer dan een jaar werkloos is en meermaals aangeboden werk blijft weigeren, korten op de uitkering
De praktijk is dat dit al gebeurt na een eenmalige weigering. Of dit gebeurt is overigens afhankelijk van de gemeente waarin men woont. Vaak zijn gemeenten met een sterke CDA invloed het snelst in het korten.
Maak de zorg een staatsaangelegenheid, zet een fatsoenlijk systeem op te controle van fraude en zie aan, de kosten zijn al heel wat lager en gegarandeerd zijn de kosten dan wel in de hand te houden.
De zorg is volledig een staatsaangelegenheid. Dat is het alleen al omdat iedereen verplicht is een zorgverzekering te hebben. Denk dat het voor de kosten veel beter is om de zorg volledig aan de markt over te laten. Hetzelfde geldt ook voor bijvoorbeeld huisvesting (het volledig afschaffen van zowel de hypotheekrenteaftrek, de huursubsidie lost in die sector een hoop problemen op)
Daarbij, wat versta jij onder de generatie vanaf 1972 en later? Bedoel je soms dat als het niet-werkende gezinslid na 1971 is geboren, bijvoorbeeld op 1 januari 1972, kan fluiten naar die heffingskorting, terwijl iemand die op 31 december 1971 is geboren, daar wel recht op heeft volgens dat voorstel? Dat riekt wel erg naar discriminatie, vind je niet? ...
Deze groep eist toch ook geen AOW op?