Ik wil hier graag nog op reageren:
Tegenwoordig zenden de sociale diensten spionen naar het buitenland om te controleren of een uitkeringstrekker geen vastgoed of anderszins in het buitenland bezit.
Kan iemand mij vertellen waarom er wel op het volledige pensioen in het buiteland gelegd kan worden zonder dat men zich in de levenssituatie van de buitenlandse,, schuldenaar,, verdiept heeft.
In mijn geval ( heb ik reeds gemeld ) is drie maanden geleden bij verrassing op mijn enige bron van inkomsten, het gehele aow + vakantiegeld + Detam pensioentje beslag gelegd. Vraag mij niet hoe ik tot op heden overleef. Heb geen geld om dringend medicijnen voor mijn oog af te halen, precies tijdens het beslag bevond ik mij in een tandheelkundige behandelingen. Deze heb ik niet af kunnen maken. Loop nu reeds drie en een halve maand met een pijnlijke noodvulling. Benzine voor mijn motor kan ik mij niet meer permiteren. Buren brengen mij soms eten.
Boven de 65 wordt je qua gezondheid meer kwetsbaar. Volgens de rechten van de mens heeft een ieder recht op behoorlijke medische verzorging. Met name de gemeente Rotterdam handelt op diverse punten in strijd met de rechten van de mens. Ik verkondig niet dat ik eventuele schulden niet wil betalen. Wat ik wel zeg is dat een Nederlander in het buitenland per definitie financieel niet beter af is dan een Nederlander in Nederland. Je kunt Nederland ook verlaten hebben vanwege de regeljes en de pietburgelijke kleindenkende mentaliteit en niet vanwege de $.
Verhuis ik echter morgen terug naar Nederland ( wat ik nu ook overweeg ) dan valt dezelfde schuld plotseling onder een beslagvrije voet, terwijl ik een en dezelfde persoon ben. Tot op heden houd de Gemeente een beslag van 100 % aan . De rechter wees de Gemeente er dan ook op dat er, zou ik in Nederland verblijven, weinig of niets bij mij te halen zou zijn.
De rechter oordeelde dat, voordat hij een uitspraak wilde doen, beide partijen eerst nog eens rond de tafel moeten gaan zitten.
Hieruit is een aanbod van de Gemeente gekomen om een beslag van 33 % aan te houden. Met deze wettelijk geregelde discriminatie ga ik niet accoord en overweeg, zoals gezegd, om straks terug naar Nederland te gaan.
