Radar

[quote="brokkel

Jij vindt altijd maar dat omdat jij toevallig ziek bent iedereen van jouw leeftijd dus maar met 65 met pensioen mag gaan. Ik begrijp dat het niet leuk is voor jou maar dat doet niets af van het feit dat (de meeste) pensioenen iets collectief zijn en dat de regels daarvoor dus ook collectief moeten gelden en dus in individuele gevallen wel eens minder goed uit kunnen pakken.
t.[/quote]

Ik vind het jammer dat je mijn berichten niet goed leest. Ik heb meermalen aangegeven dat het niet alleen om mijzelf gaat. Zie de titel van het draadje. Als het alléén om mij ging was ik dit draadje nooit begonnen.
Ik vind dat jouw toon naar mij toe een normale discussie in de weg staat. Natuurlijk vind ik ook dat het belachelijk is dat de regering er 'nu' pas achterkomt dat het niet goed gaat. Elke gek had al 50 jaar geleden kunnen verzinnen dat dit zou gaan gebeuren.
Nu wordt echter een groep die altijd overal voor heeft betaald (WAO-gat, VUT, etc. etc.) het slachtoffer. Daar hoor jij dus ook bij. Fijn dat jij 10 jaar jonger bent dan ik, dan heb je inderdaad nog ruim de tijd om je maatregelen te nemen. Als ik 10 jaar jonger was had je me ook niet gehoord.

Dat geldt voor alles!

Miepje1 schreef: Ik vind het jammer dat je mijn berichten niet goed leest. Ik heb meermalen aangegeven dat het niet alleen om mijzelf gaat. Zie de titel van het draadje. Als het alléén om mij ging was ik dit draadje nooit begonnen.
Ik vind dat jouw toon naar mij toe een normale discussie in de weg staat.Aangezien jij maar blijft hameren op je eigen situatie blijf je het persoonlijk maken. Natuurlijk vind ik ook dat het belachelijk is dat de regering er 'nu' pas achterkomt dat het niet goed gaat. Elke gek had al 50 jaar geleden kunnen verzinnen dat dit zou gaan gebeuren. En toch heb je er niets aan gedaan om het te voorkomen.
Nu wordt echter een groep die altijd overal voor heeft betaald (WAO-gat, VUT, etc. etc.) het slachtoffer Daar hoor jij dus ook bij. Fijn dat jij 10 jaar jonger bent dan ik, dan heb je inderdaad nog ruim de tijd om je maatregelen te nemen.Dus voor mij maakt het allemaal niet uit. Dat ik 53jaar moet werken is geen enkel probleem maar dat jij 50jaar moet werken dat is ondoenlijk, zie je je eigen egoïsme? Voor jou is het onmogelijk maar omdat ik 10 jaar jonger ben is het opeens geen probleem, en je vraagt je af waarom ik jou aanval? Als ik 10 jaar jonger was had je me ook niet gehoord.Hoezo? Had je dan opeens wel 50jaar kunnen werken?

Het gaat om het feit dat een grote groep die blijft schreeuwen dat het oneerlijk is naar hun toe maar ze vergeten te kijken naar de eerlijkheid voor hun kinderen? Want het is simpelweg onhoudbaar, en zoals hierboven aangegeven, toen het goed ging durfde geen enkele partij zijn neus eraan te stoten. Nu we problemen hebben is alles bespreekbaar. Ik raak nog wel iets meer kwijt als jij.
Voor mij is werkzekerheid nog een stuk kleiner, ik raak ruim voor jou mijn HRA kwijt, ik mag mijn eigen reiskosten gaan betalen, ik heb volop vakantiedagen ingeleverd omdat ik van werk ben veranderd. Ik weet alleen dat het niet anders is. Ik kan wel gaan schreeuwen dat het allemaal zo oneerlijk is maar jij krijgt gelijk dat er 1 generatie is die dadelijk niet meer met pensioen kan maar dat is niet jouw generatie, zelfs mijn generatie kan mogelijk nog met pensioen maar als we doorgaan zoals jij wilt zullen jouw kinderen en kleinkinderen inderdaad niet meer met pensioen kunnen.
Maar goed, jij hebt dan wel lekker van je pensioen kunnen genieten dus wat maakt jou dat nu uit?

Miepje1 schreef:Volgens de huidige cijfers heb ik een levensverwachting van 80 jaar. Ik ben geboren in 1958. Ik kan me niet voorstellen dat iemand die in 2023 65 wordt, een hogere levensverwachting heeft. Want die levensverwachting wordt toch berekend aan de hand van je geboortejaar???

De levensverwachting van iemand die nu wordt geboren is iets meer dan 80 jaar. Maar daarin zitten ook de mensen die tussen 0 en 65 jaar overlijden. Dat trekt het gemiddelde naar beneden. De levensverwachting van iemand die 55 is, is daarom hoger. Dat is ongeveer 83½. En voor iemand die nu 65 jaar is, is de gemiddelde verwachte leeftijd bij overlijden 84½. De verwachte resterende levensduur van iemand die nu 65 wordt, is dus ruim 19 jaar.

Jefdus schreef:

vogels schreef: 30 Jaar geleden had er al ingegrepen moeten worden, snap ook echt niet waarom de politiek wacht met ingrijpen totdat er problemen gaan ontstaan.

Om dat, zoals uit deze discussie wel blijkt, ingrijpen geen populaire maatregel is. Zolang het goed ging, wilde dus geen politieke partij zijn neus er aan stoten

Er is in de jaren 90 al wel iets gebeurd. Paars heeft toen het AOW fonds opgericht, waarin financiële meevallers als reservering zouden worden gestort. Hiermee zou de piek in het aantal AOW-ers opgevangen kunnen worden, het was geen oplossing voor een structurele stijging van de levensverwachting. Maar dit fonds is onder Rutte weer opgeheven, waarmee in feite 23 miljard aan AOW reserve door het kabinet Rutte om zeep is geholpen.

Maar het is dus niet zo dat geen enkele politieke partij iets durfde te ondernemen. Er werden al in de jaren 90 beperkte maatregelen genomen.

Iemand die in 2010 65 jaar werd, had volgens een pensioen actuaris nog een levensverwachting van 17,3 jaar. Inderdaad is enkele jaren geleden bij mijn pensionering een klein pensioen afgekocht. Dat was een vermenigvuldiging van 17 en een klein beetje van mijn opgebouwd pensioen op jaarbasis.

Vogels, helemaal met je eens. Er hadden eigenlijk van het begin af aan al maatregelen genomen moeten worden. Het was in den beginne ook al het plan om de pensioenleeftijd elk jaar een paar weken op te laten schuiven. Maar omdat dan de politieke draagkracht mogelijk te klein zou worden en er geen steun meer zou zijn om de AOW in te voeren, heeft Suurhoff dat moeten laten varen.

Jan1, er is een verschil tussen de afkoopwaarde en de verwachte resterende levensduur. In de afkoopwaarde zit ook verwerkt dat die zak geld rente oplevert. Even simpel gezegd, als het rendement 3% is en je 20 jaar lang 100 euro per jaar wilt hebben, hoef je geen 20 × 100 = 2000 euro te hebben, maar heb je maar ongeveer 1500 euro nodig. Na bv. een jaar heb je dan 100 euro uit de pot gehaald, maar je hebt ook ong. 45 euro rente ontvangen. Door die rente kun je met die 1500 euro wel ong. 20 jaar lang er jaarlijks 100 euro uithalen. Dus aan een factor 15 heb je dan genoeg.

Een tweede verschil is dat in de afkoopwaarde waarschijnlijk ook de waarde van een partnerpensioen (nabestaandenpensioen) is verwerkt. Daardoor wordt de afkoopwaarde juist weer iets hoger. Dat zal (in het voorbeeld) tot zo'n 200 euro meer leiden. Dus de factor wordt dan ong. 17.

Jongens, ik hou er mee op. Jullie weigeren in alle standen te discussiëren over het algemene verhaal, en blijven hameren op het feit dat ik, in mijn eentje, blijkbaar verantwoordelijk ben voor alle ellende.
Dit slaat nergens op.
Ik weiger om me te gaan verlagen tot jullie niveau. Ik kan mijn energie wel beter gebruiken.

kweenie schreef:

Een tweede verschil is dat in de afkoopwaarde waarschijnlijk ook de waarde van een partnerpensioen (nabestaandenpensioen) is verwerkt. Daardoor wordt de afkoopwaarde juist weer iets hoger. Dat zal (in het voorbeeld) tot zo'n 200 euro meer leiden. Dus de factor wordt dan ong. 17.

Bedankt voor de uitleg, ik was echt in de veronderstelling dat het om de levensverwachting ging. Toevallig komt dit toch een beetje overeen, als de vermenigvuldiging belangrijk hoger of lager zou zijn, dan had ik misschien wel verder nagedacht.

Miepje1 schreef:Jongens, ik hou er mee op. Jullie weigeren in alle standen te discussiëren over het algemene verhaal, en blijven hameren op het feit dat ik, in mijn eentje, blijkbaar verantwoordelijk ben voor alle ellende.
Dit slaat nergens op.
Ik weiger om me te gaan verlagen tot jullie niveau. Ik kan mijn energie wel beter gebruiken.

@Miepje1,

volgens mij ben jij diegene die weigert te kijken naar het algemene verhaal.. Juist jij hamert er de hele tijd op dat vooral jouw groep ontzien moet worden en weigert te kijken naar al die andere groepen die er nog zijn..

Ik refereer ook nog even aan:

Laat ik duidelijk zijn dat die leeftijdgrens verhoging voor 50- behoort te zijn. De huidige generatie 50+ moet ontzien worden.

en je reactie:

Ok. Dat zou beter kloppen ja.

en ook toen al:

Op moment dat je net aan de goede kant zit, vind je het eerlijk.. Zit je aan de verkeerde kant, dan is het oneerlijk... Hoezo dan niet alleen voor jezelf ? Jij bent blijkbaar de norm..

( voor wie het wil opzoeken, pagina 3 van dit draadje )

Miepje1 schreef:Elke gek had al 50 jaar geleden kunnen verzinnen dat dit zou gaan gebeuren.
Nu wordt echter een groep die altijd overal voor heeft betaald (WAO-gat, VUT, etc. etc.) het slachtoffer. Daar hoor jij dus ook bij. Fijn dat jij 10 jaar jonger bent dan ik, dan heb je inderdaad nog ruim de tijd om je maatregelen te nemen. Als ik 10 jaar jonger was had je me ook niet gehoord.

Dat is nu juist precies de reden waarom het 50 jaar geleden niet is ingevoerd. Je zou dan namelijk de situatie hebben dat de mensen die niets voor de AOW heeft hoeven te betalen, vanaf 65 jaar al AOW zou krijgen. De mensen die die AOW zou zouden moeten betalen, die zou pas later AOW krijgen. Dat zou zo oneerlijk gevonden worden, dat daarmee het politieke én maatschappelijke draagvlak onder de AOW zou wegvallen.

Miepje1 schreef:Jongens, ik hou er mee op. Jullie weigeren in alle standen te discussiëren over het algemene verhaal, en blijven hameren op het feit dat ik, in mijn eentje, blijkbaar verantwoordelijk ben voor alle ellende.
Dit slaat nergens op.
Ik weiger om me te gaan verlagen tot jullie niveau. Ik kan mijn energie wel beter gebruiken.

Volgens mij ben jij juist degene die de discussie over het algemene verhaal regelmatig terugbrengt tot je eigen situatie. En die jouw persoonlijke situatie generaliseert tot 'een grote groep'. Omdat jij in jou situatie wat langer door zou moeten werken en je niet de mogelijkheden hebt om te sparen om eerder te stoppen, zou een hele generatie nooit meer kunnen stoppen. Ten eerste is het onjuist om jouw eigen situatie te projecteren op een hele generatie. Ten tweede kan die 'generatie' gemiddeld nog altijd veel langer van de AOW genieten dan de generatie van een paar jaar geleden en is het dus onzin dat die generatie nooit meer zou kunnen stoppen.

We zijn net iets meer dan een jaar verder dan mijn openingspost. Vandaag het nieuws dat de verhoging eerder begint en per 2023 naar 68 gaat. Ik krijg dus gelijk.... Voordat het 2023 is, zal het zoals het nu gaat wel naar 75 worden opgetrokken. Het is net of werknemers van die windhonden zijn; er wordt je steeds een konijn voor je neus gehouden zodat je maar hard loopt, alleen trekken ze dat konijn steeds iets sneller over de baan. Ik zal volgend jaar om deze tijd wel wiilen weten wat dan de stand van zaken is.

Van 68 heb ik niks gelezen, wel dat het veel sneller naar 67 gaat.

Dit hadden ze natuurlijk ~25 jaar geleden al moeten invoeren, toen al lang en breed duidelijk was wat de gevolgen van de stijgende levensverwachting en de vergrijzing zou gaan zijn op de maatschappij in de breedste zin van het woord. Blij te zien dat de slechte rentmeesters in ieder geval nog een beetje mee mogen bloeden voor hun eigen keuzes.

Het is gewoon onhaalbaar dat men ~40 jaar van de gemiddeld >85 levensjaren werkt, en velen met behulp van pre-pensioenen etc halen die 40 niet eens, en verwacht dat de resterende 20+ jaar maar op kosten van de gemeenschap geleefd kan worden.

Dat gedoe met die medicatie voor Pompe en Fabré onderstreept het ook mooi, iemand kost de gemeenschap ~400k/jaar aan pillen, maar daar hebben ze blijkbaar "recht op". Er over praten geeft reacties als "geef me dan maar een pil van Drion", waarbij ze blind voorbij gaan aan het feit dat ze vóór dat medicijn ook konden leven, met wat meer beperkingen etc, maar dat is ineens absoluut onmogelijk zodra er weet is van een beter medicijn.

Dat gaat nog leuk worden als we zo'n medicijn voor parkinson vinden, met 35.000 patiënten nu al, hebben we het dan over 14 miljard op jaarbasis.

We zullen de komende jaren een aantal fundamentele keuzes moeten maken met z'n allen, of we nou willen of niet, en mi. zal de oplossing en te lijden pijn, ook deels bij de babyboom-generatie terecht moeten komen.

Je kunt wel zeggen dat mensen langer moeten doorwerken. Voor die mensen is nu echter al geen werk. Laat staan over een tijdje wanneer de crisis zich verder verdiept.

sjoegel schreef:Je kunt wel zeggen dat mensen langer moeten doorwerken. Voor die mensen is nu echter al geen werk. Laat staan over een tijdje wanneer de crisis zich verder verdiept.

Het probleem van de crisis is "tijdelijk", er zal een moment komen dat we weer normaal gaan groeien of nog erger dat we gaan krijgen wat we net voor de crisis hadden. In 2005 was er gewoon geen werkelijk werkeloosheidsprobleem. Tuurlijk zijn er altijd mensen die geen geschikte baan kunnen vinden maar in de periode 1990 tot en met 2008 daalde de werkeloosheid tot een ongekend laag niveau en hadden we keuze in banen (uitzonderingen daargelaten). Nu is het even andersom en je ziet alle doemdenkers al weer opduiken. De verhoging van de AOW lijkt nu raar maar is een oplossing voor de lange termijn waarbij je niet moet kijken naar hoe het nu is maar je in moet schatten hoe het is over 5, 10 en zelfs 20 jaar.
Als je dan kijkt naar de bevolkingsgroei en de gemiddelde leeftijd dan begrijp je dat als wij nu niet ingrijpen wij over 5 jaar een klein probleem hebben met de vergrijzing, over 10 jaar een probleem en over 20 jaar een ramp. En ja ze hebben het nog iets versneld, dat is niet raar alleen de oorzaak van veel te laat ingrijpen in combinatie met zoeken naar een manier waarop de overheid de financiën in de nabije toekomst op orde kan brengen.

sjohe schreef:Dat gedoe met die medicatie voor Pompe en Fabré onderstreept het ook mooi, iemand kost de gemeenschap ~400k/jaar aan pillen, maar daar hebben ze blijkbaar "recht"op". Er over praten geeft reacties als "geef me dan maar een pil van Drion", waarbij ze blind voorbij gaan aan het feit dat ze vóór dat medicijn ook konden leven, met wat meer beperkingen etc, maar dat is ineens absoluut onmogelijk zodra er weet is van een beter medicijn.

Dit is een ander probleem, onze zorgkosten, ook die moeten structureel worden aangepakt. Daarover hoorde ik laatst Henk Krol mooi spreken. Zorg moet gaan om de individu en nooit over de kosten van een bepaalde groep.
Voor de kosten van medicijnen moeten we eens kijken naar wat de Piraten Partij heeft te zeggen en voor de ziekenhuis-kosten moeten we luisteren naar de artsen (en niet het management) en zorgen voor veel meer samenwerking tussen afdelingen en ziekenhuizen.
Een medicijn voor parkinson kan kosten met zich mee brengen maar de ziekte van parkinson zelf brengt nog veel meer kosten met zich mee. Als er dus een medicijn is dat die ziekte kan vertragen of zelfs genezen kunnen mensen met parkinson veel langer zelfstandig en dus veel goedkoper blijven wonen wat de prijs van de medicijnen mogelijk kan verantwoorden. Maar laten ze eerst maar eens dat medicijn ontdekken.

sjoegel schreef:Je kunt wel zeggen dat mensen langer moeten doorwerken. Voor die mensen is nu echter al geen werk. Laat staan over een tijdje wanneer de crisis zich verder verdiept.

Ach, mijn vader ging met 65 gedwongen met pensioen bij zijn werkgever, en kreeg binnen 6 maanden 2 nieuwe banen aangeboden, waarvan eentje zo serieus was, dat hij die had gekregen, ware het niet dat prostaatkanker roet in het eten gooide.

Groot verschil met veel leeftijdsgenoten, is dat mijn vader zich is blijven ontwikkelen, oa in het werken met computers, ERP systemen, talen, en zich niet te beroerd vond om tijdens vakanties 2 weken op de vrachtwagen te rijden, omdat hij de enige andere met een groot rijbewijs was in het bedrijf. Dit terwijl hij export manager was, en ook lekker op kantoor had kunnen blijven zitten, of op reis had kunnen gaan. Kwestie van instelling zal ik maar zeggen..

Als ik dat dan vergelijk met wat voor figuren een vriendin van me als cliënten krijgt bij een re-integratiebureau, denk aan vastgeroeste leraren van ~50 jaar die van ellende eindelijk weg gesaneerd worden, en met 1 certificaat en 10 jaar "netwerkbeheer" op de basisschool, menen te kunnen solliciteren op een functie als senior-netwerkbeheerder bij een bedrijf met ~1400 man personeel, snap ik wel dat er veel mensen thuis zitten. Dat soort wereldvreemde types mogen wat mij betreft wel eens lang en hard in de spiegel kijken.

Idem een ambtenaar die door zijn wachtgeld en regelingen heen was, en moest solliciteren, 2 jaar na z'n ontslag. Die wilde wel iets met autocad gaan doen, want hij hield wel van tekenen en computers. Die verwachte serieus na een 3-daagse introductiecursus dat hij wel bij een ingenieursbureau aan de gang kon, voor zijn oude salaris uiteraard, want die hypotheek moest wel betaald worden natuurlijk. Dit terwijl we voor 65% van zijn salariseis een 4 jaar lang technisch opgeleide HBOer, inclusief stage-ervaring etc, aan kunnen nemen.

Voor dát soort mensen is er inderdaad geen werk, maar is dat nou werkelijk waar de schuld van de bedrijven en de overheid?

Dat zijn mooie voorbeelden Sjohie. Mijn man is bijna 60... heeft alle certificaten om Microsoft-trainers te mogen trainer. En ook gewone leerlingen uiteraard. Bouwt toepassingen in een handomdraai. Zijn kennis is volledig up to date, zijn certificeringen (zelf geregeld en betaald) ook.
Zit helaas thuis en de het mutsje (anders kan ik het niet noemen) van het reïntegratiebedrijf wil hem achtereenvolgens leren: hoe je met Linkedin om moet gaan - hoe je moet Googelen naar banen - hoe je een Excelbestand moet maken .
Misschien onnodig te zeggen dat zij van hém in de tussentijd wel e.e.a. geleerd heeft.

Er is dus inderdaad een grote discrepantie. Mijn man zou niet durven solliciteren op een baan als netwerkbeheerder. Maar ook een voorbeeld: hij zit nu tijdelijk bij een bedrijf waar hij nieuwe toepassingen heeft gebouwd voor de planning en de boekhouding. En een stuk of 10 mensen cursus heeft gegeven. Dat scheelt het bedrijf zéker 4 mandagen per maand omdat alles nu beter en makkelijker loopt. Reken eens uit wat dat oplevert?
Het is treurig dat andere bedrijven dat niet inzien, en iemand voor dit soort - vaak gewoon tijdelijke - klussen aannemen. Leeftijd speelt hier een belangrijke rol, omdat iemand van 60 met 40 jaar ICT-ervaring in elk geval het geduld heeft om alles goed uit te leggen .

Miepje1 schreef:het mutsje (anders kan ik het niet noemen) van het reïntegratiebedrijf wil hem achtereenvolgens leren: hoe je met Linkedin om moet gaan - hoe je moet Googelen naar banen - hoe je een Excelbestand moet maken .
Misschien onnodig te zeggen dat zij van hém in de tussentijd wel e.e.a. geleerd heeft.

Zulke 'coaches' (zo noemen ze zich tegenwoordig toch vaak...?) zijn inderdaad vaak niet heel nuttig voor mensen die een goede opleiding en achtergrond hebben. Die kunnen vaak net zo goed (zo niet beter) zelf achter een andere baan aangaan. Ook omdat je de arbeidsmarkt misschien beter kent. Maar daarom hebben ze die coach vaak ook helemaal niet nodig. Ik denk dat het daarom ook niet verkeerd is als die 'coaches' de energie richten op mensen die het écht nodig hebben. Mensen die nog nooit op internet hebben gezeten of met een Office pakket hebben gewerkt. Er is een grote winst te maken als je hen de basis bijbrengt. Voor de rest van de mensen, die het zelf ook wel kunnen, zou je eventueel nog wel op specifieke punten ondersteuning kunnen geven. Gelukkig komt het ook voor dat mensen van zulke instellingen dat inzien en dat je daarom ook een zekere vrijheid krijgt om zelf op zoek te gaan, zonder dat er een 'politieagent' achter je broek zit.

En gelukkig zijn er ook steeds meer bedrijven die inzien dat iemand die ouder is dan, pak 'm beet, 40 jaar, niet per definitie afgeschreven is. (Je kunt je daarbij ook afvragen: zou je willen werken bij een bedrijf dat denkt dat iemand ouder dan 40 jaar niets toe te voegen heeft?) Maar ook dat moet van twee kanten komen, wat Sjohie ook aangeeft. Waar ik nu zit zijn ook mensen van 40 die 15 jaar bij het bedrijf zitten en in die 15 jaar niets aan ontwikkeling of opleiding hebben gedaan. Maar omdat de aard van het werk in 15 jaar wel totaal veranderd is, is er een steeds groter gat gekomen tussen wat het werk vraagt en wat zij te bieden hebben. En zitten ze eigenlijk totaal niet meer op de juiste plek. Ze zijn ongelukkig, ze doen hun werk niet goed en (niet denigrerend bedoeld) sommige kunnen ook vaak het veel complexere werk niet aan. Het klinkt bot, maar als er geen werk meer is wat zo iemand qua capaciteit aan zou kunnen, dan zit er eigenlijk weinig anders op dan afscheid te nemen. Dat is voor allebei beter.

Maar dan heb je dus te maken met iemand die wel werkervaring heeft, vaak heel specifiek op bepaalde taken gericht, maar geen goede opleiding of kennis. En die al 15 jaar lang het zelfde trucje doet, zonder verder te kijken. Ik kan mij voorstellen dat een bedrijf dáár niet op zit te wachten. Omdat bijna nergens precies dat zelfde trucje gedaan hoeft te worden. Dat zag je in het verleden ook heel vaak met mensen van een jaar of 55-60. Die hadden meer dan 30 jaar bij één bedrijf gewerkt, vaak ook maar één soort werk, maar er zat een steeds groter gat tussen wat zij konden en wilden en wat het werk vroeg. Dan krijg je dus mensen die hun dagen uitzitten en op de kalender de dagen tot het (vroeg-) pensioen wegstrepen. En als je dan te maken krijgt met een reorganisatie en je wordt ontslagen... Dan zit niemand op je te wachten. En dan kom je dus ook niet meer aan het werk.

Aan de andere kant zijn er mensen die in de 50 zijn en zich wel zijn blijven ontwikkelen. En die ook regelmatig iets anders zijn gaan doen, als het werk (en de veranderende vraag) daar om vroeg. Daar heb je wel iets aan. En zou kun je ook plezier in je werk houden (of in elk geval ga je niet met lood in de schoenen naar het werk...). Die zie je gelukkig steeds meer. Ook omdat mensen minder vaak een 'baan voor het leven' hebben, natuurlijk. Maar als je je op zo'n manier blijft ontwikkelen, zowel in kennis als in werkervaring, dan is het ook goed te doen om tot je pensioen te blijven werken. Dan ben je niet met 55 jaar al afgebrand en dan heb je ook (juist) op hogere leeftijd veel toegevoegde waarde voor een bedrijf. En dan is het vaak ook geen probleem om tot 65 of langer door te werken.

De oorzaak van het gedoe is het omslagstelsel.

In de 'vette' jaren '90 had men de AOW al moeten hervormen naar een kapitaaldekkingsstelsel.

Ook het 'fantastische' Nederlandse pensioenstelsel is nog deels een omslagstelsel. De huidige werkenden betalen voor gepensioneerden. Als iedereen voor zich spaart, dan heb je geen discussie over generaties.

Wat de AOW betreft: Tussen je 15e en 65e wordt een bedrag gereserveerd aan AOW voor iedere burger. Iemand die recht op AOW heeft, wordt betaald van de persoonlijke reservering. Uiteraard kost de overgang naar naartoe heel veel geld, omdat tijdens die overgangsperiode de huidige groep gepensioneerden betaald moeten blijven worden, maar er moet ook gereserveerd worden voor de huidige werkenden. Daarom had dit al in de negentiger jaren moeten gebeuren, toen er geld over was.