Radar

Emmy75 schreef:Nu we toch al een paar aadige uitstapjes gepermitteerd hebben in dit topic.. Weet iemand toevallig wanneer de nieuwe regels eigenlijk ingaan / zijn ingegaan mbt het kopen op afstand verhaal?

Ik heb een poosje terug iets gelezen dat op Europees niveau besloten is een aantal regels vast te leggen welke ruimer zijn dan onze huidige regels. Namelijk 14 dagen bedenktijd ipv 7.. welke zelfs kan uitlopen tot een jaar indien de verkopende partij de kopen hierover niet informeert (dacht ik zo gauw even).

adSolvendum schreef:BBCS,
Gebruik van een non-conforme zaak vindt onverlet de rechten welke uit de non-conformiteit voortkomen plaats.
Het kan enkel rechten in het leven roepen voor de verkoper, maar geen rechten van de koper teniet doen.

Het in gebruik nemen van een non-conform product kan niet opgevat worden als verklaring dat de non-conformiteit geaccepteerd wordt, daar de koper in casu hier eenvoudig op terug kan komen door simpelweg de non-conformiteit onder de aandacht van de verkoper te brengen, zolang als dit maar binnen twee maanden (in gevallen zelfs langer) na ontdekking van de non-conformiteit plaats vindt.
Anders stellen geeft blijk van een onjuiste opvatting van de werking van de wet.

adSolvendum schreef: @Emmy75
Ik gooi nu mijn schoenen uit, en ga er een stukje naast lopen....

BBCS schreef:Geen idee.
Al vind ik het wel belachelijk. Van die 14 dagen dus.

adSolvendum schreef:BBCS,
Gebruik van een non-conforme zaak vindt onverlet de rechten welke uit de non-conformiteit voortkomen plaats.
Het kan enkel rechten in het leven roepen voor de verkoper, maar geen rechten van de koper teniet doen.

Het in gebruik nemen van een non-conform product kan niet opgevat worden als verklaring dat de non-conformiteit geaccepteerd wordt, daar de koper in casu hier eenvoudig op terug kan komen door simpelweg de non-conformiteit onder de aandacht van de verkoper te brengen, zolang als dit maar binnen twee maanden (in gevallen zelfs langer) na ontdekking van de non-conformiteit plaats vindt.
Anders stellen geeft blijk van een onjuiste opvatting van de werking van de wet.

Emmy75 schreef:

adSolvendum schreef:BBCS,
Gebruik van een non-conforme zaak vindt onverlet de rechten welke uit de non-conformiteit voortkomen plaats.
Het kan enkel rechten in het leven roepen voor de verkoper, maar geen rechten van de koper teniet doen.

Het in gebruik nemen van een non-conform product kan niet opgevat worden als verklaring dat de non-conformiteit geaccepteerd wordt, daar de koper in casu hier eenvoudig op terug kan komen door simpelweg de non-conformiteit onder de aandacht van de verkoper te brengen, zolang als dit maar binnen twee maanden (in gevallen zelfs langer) na ontdekking van de non-conformiteit plaats vindt.
Anders stellen geeft blijk van een onjuiste opvatting van de werking van de wet.

En vandaar ook de mogelijke schadevergoeding welke koper eventueel zou moeten betalen aan verkoper, zoals Alfa al diverse malen opperde.

BBCS schreef:Ik ben van mening dat die regel niet van toepassing is.

Emmy schreef:Nu we toch al een paar aadige uitstapjes gepermitteerd hebben in dit topic.. Weet iemand toevallig wanneer de nieuwe regels eigenlijk ingaan / zijn ingegaan mbt het kopen op afstand verhaal?

Op 8 oktober 2008 heeft de Europese Commissie een voorstel gepubliceerd voor een richtlijn consumentenrechten. Deze ontwerp-richtlijn gaat uit van volledige harmonisatie, wat meebrengt dat het nationale rechter niet alleen niet minder, maar ook niet meer consumentenbescherming mag bieden dan uit de (ontwerp-)richtlijn voortvloeit. Bij ongewijzigde vaststelling zal verdergaande nationale bescherming dus moeten worden afgeschaft. Dat brengt met zich dat het richtlijnvoorstel kritisch moet worden benaderd, aangezien het risico bestaat dat het niveau van consumentenbescherming daalt als gevolg van de voorgestelde richtlijn.

Volledige harmonisatie van het consumentencontractenrecht heeft voor de coherentie van het privaatrecht van de lidstaten grote nadelen. Duidelijke voordelen voor de verwezenlijking van de interne markt zijn ook niet te ontwaren. Volledige harmonisatie van het kooprecht en de regeling van de voorwaarden is dan ook in strijd met het evenredigheidsbeginsel. Maar er gloort licht in de duisternis…

LJN: AO8922 schreef:1.5 Met betrekking tot de grondslag voor een vergoeding vanwege waardevermindering en/of gebruik is het volgende van belang:

- Ingevolge artikel 7: 10 lid 3 BW blijft de zaak na de levering voor risico van de verkoper wanneer de koper (later) op goede gronden de overeenkomst ontbindt. Blijkens de parlementaire Geschiedenis (TM art 7: 10 BW, Parl. Gesch. Inv., pag. 100) betreft het risico dat aldus voor de verkoper blijft zowel tenietgaan en achteruitgang van de zaak die vóór de ontbindingsverklaring intraden, als die welke na die verklaring zijn ontstaan. Een waardevermindering komt op grond van deze bepaling derhalve in geval van een terechte ontbinding door de koper voor risico van de verkoper;

- Ingevolge artikel 7: 10 lid 4 BW juncto artikel 6: 78 BW geldt dat indien de koper niet aan zijn ongedaanmakingsverbintenis kan voldoen en hem dat niet kan worden toegerekend, hij slechts tot schadevergoeding gehouden is voorzover hij voordeel heeft genoten, met inachtneming van de regels van ongerechtvaardigde verrijking:

- Uit de Parlementaire Geschiedenis op artikel 7: 21 BW (zie MvT art 7: 21, Parl. Gesch. Inv., pag. 136/137 en MvA II art 7:21, Parl. Gesch. Inv., pag. 141) volgt dat de wetgever welbewust geen specifieke bepaling heeft opgenomen om de koper te verplichten bij ontbinding van de overeenkomst een gebruiksvergoeding te betalen. Het zal zich volgens de MvT slechts bij uitzondering voordoen dat een gebrek na zo lange tijd wordt ontdekt dat het, uitgaande van het feit dat de verkoper in beginsel het risico van tekortkomingen behoort te dragen, redelijk zou kunnen zijn dat de koper een vergoeding voor het gebruik betaalt. In die uitzonderingsgevallen zou een verplichting tot vergoeding door de rechter opongerechtvaardigde verrijking of op de redelijkheid en billijkheid gebaseerd kunnen worden;

- Artikel 6: 275 BW bepaalt de artikelen 3: 120 - 124 BW van overeenkomstige toepassing op de ongedaanmakingsverbintenis met betrekking tot hetgeen daarin is bepaald omtrent de afgifte van vruchten en de vergoeding van kosten en schade. Ingevolge artikel 3: 120 BW behoren (onder meer) de opeisbaar geworden burgerlijke vruchten (zoals de opbrengst uit verhuur) van een roerende zaak toe aan de bezitter ervan. Een vordering van de eigenaar tot betaling van een gebruiksvergoeding lijkt zich niet te verdragen met de strekking van deze bepaling, ook al kan het genot van een zaak niet tot de vruchten van een zaak gerekend worden. Als de bezitter te goeder trouw de opbrengsten uit bijvoorbeeld huur van de zaak mag behouden, is niet goed verklaarbaar dat de bezitter te goeder trouw die de zaak zelf gebruikt enkel vanwege dat gebruik een gebruiksvergoeding zou moeten betalen;

- Artikel 6: 278 BW verplicht de partij die ontbinding vordert tot bijbetaling wanneer de waardeverhouding van de wederzijdse ongedaanmakingsverplichtingen ten gunste van de ontbindende partij heeft gewijzigd en aannemelijk is dat zonder die wijziging geen ontbinding zou zijn gevorderd. Met deze bepaling wordt voorkomen dat op grond van oneigenlijke motieven tot ontbinding wordt overgegaan.

1.6 Uit het hetgeen in de vorige rechtsoverweging is overwogen volgt dat de diverse relevante bepalingen geen eensluidend antwoord geven op de vraag of een vordering tot een gebruiksvergoeding toewijsbaar is. Waar uit de artikelen 7: 10 BW en 6: 275 BW juncto 3: 120 lid 1 BW kan worden afgeleid dat een gebruiksvergoeding niet kan worden toegewezen, lijkt uit artikel 7: 10 lid 4 BW juncto artikel 6: 78 BW juist wel te volgen dat een dergelijke vordering, mits sprake is van een achteruitgang van de zaak, toewijsbaar is. (Artikel 6: 278 BW regelt een specifieke situatie, die hier, nu daarop geen beroep is gedaan, verder buiten beschouwing kan blijven.)

Omdat uit de wetsgeschiedenis blijkt dat de wetgever ervan is uitgegaan dat in uitzonderlijke situaties een gebruiksvergoeding verschuldigd is, acht de rechtbank een vordering tot betaling van een gebruiksvergoeding in uitzonderlijke situaties toewijsbaar. Het enkele gebruik van een zaak door de koper is echter onvoldoende voor toewijsbaarheid van een dergelijke vordering. Er dient sprake te zijn van een situatie waarin voldaan is aan de vereisten van ongerechtvaardigde verrijking en waarin het uitblijven van een gebruiksvergoeding naar normen van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn. De rechtbank zal nagaan of die situatie zich voordoet.
http://jure.nl/AO8922

Bij een koop op afstand had de verkoper het product terug moeten nemen: doos of geen doos

3. Als deze opvatting zou kloppen waarom heeft de wetgever dat bij een koop op afstand dan niet als voorwaarde of uitzondering opgenomen? (Zie art. 7:46d BW) Dat verweer zou namelijk ook in deze situatie van toepassing zijn.

Een partij die een prestatie heeft ontvangen, is vanaf het tijdstip dat zij redelijkerwijze met een ontbinding rekening moet houden, verplicht er als een zorgvuldig schuldenaar zorg voor te dragen dat de ingevolge die ontbinding verschuldigde ongedaanmaking van de prestatie mogelijk zal zijn. Artikel 78 is van overeenkomstige toepassing.

53o schreef:Dit is onjuist.

53o schreef:Oftewel, aangezien de partij VERPLICHT is om rekening te houden met ontbinding, zou bij het weggooien van de verpakking die partij in gebreke zijn. Zo simpel als dat.

vruchtengebruik

Leo The Emperor schreef:

vruchtengebruik

Is dit het uitpersen van appels en sinasappels?....

Leo The Emperor schreef:

vruchtengebruik

Is dit het uitpersen van appels en sinasappels?....