Radar

BBCS,

1. Er zijn genoeg rechters die het laten bij vaststellen dat de koper mocht verwachten dat het product langer meeging. Dus gewoon "een soortgelijk (A-merk) product gaat langer mee dan 15 maanden". Ik zie niet in wat hier juridisch op tegen is.

2. Civiel rechtelijk is 'keihard' bewijs vaak niet noodzakelijk. Het val mij trouwens wel op dat je dit woord alleen gebruik wanneer de bewijslast bij de koper ligt.

3. Ik schat in dat de verkoper de koper de volgende opties gaat voorschotelen: a) een bepaald bedrag betalen voor het gehouden onderzoek en b) afstand doen van het eigendomsrecht. Met andere woorden de verkoper zal zich op het standpunt stellen dat er een overeenkomst tot onderzoek bestaat tussen hen. Dat geeft de verkoper ook bepaalde verplichtingen. Het kan niet zo zijn dat het onderzoek er alleen uit bestaat dat de verkoper kijkt of er nog garantie op het product zit.

4. Los van het bovenstaande schat ik in dat er voldoende is om aannemelijk te maken dat het product ondeugdelijk is. De verkoper is vervolgens vrij om daar nog sterker bewijs tegen over zetten.

BBCS heeft volkomen gelijk echter wanneer met niet het antwoord krijgt wat men wil "een nieuwe IPad" moet volgens enkelen BBCS maar worden geweigerd. De bewijslast na 6 maanden ligt bij de kopende partij!!!!, een goed coulance regeling van de verkopende parij zou overigens wel kunnen zijn 30% korting op een nieuw IPad.

Nu moet ik BBCS enigszins bijvallen:

De opvatting dat dit apparaat langer dan 15 maanden probleemloos mee behoort te gaan is wel een beetje raar.

Apparaat bestaat niet eens zo lang.

Een vergelijk met andere merken gaat om diezelfde reden mank, aangezien er voor dit "soort" mode-artikelen (hoe je het ook ziet, dat is in de huidige maatschappij de juiste aanduiding) nog te weinig kennis qua levensduur is.

En dan bedoel ik niet de technische kant, die zal best wel goed zijn, maar het wear and tear gedeelte.

BBCS heeft helemaal geen gelijk. Volgens het BW dient het product te voldoen aan de eigenschappen die de koper mag verwachten. Van een Apple iPad hoef je zeker niet te verwachten dat na anderhalf jaar de accu cq. power kapot is. De bewijslast ligt inderdaad bij de koper, maar dat is geen probleem, want het is een feit van algemene bekendheid dat dergelijke consumentenproducten toch zeker wel een jaar of vier, vijf mee dienen te gaan. De koper mag nu van de verkoper eisen dat die de iPad repareert of anders een vervangend exemplaar aanbiedt. Dat hoeft zeker niet gratis, want het gebruik van anderhalf jaar mag best verdisconteerd worden. Een reparatieprijs van meer dan de nieuwprijs is echter absurd.
Probleem is natuurlijk dat het kwaad kersen eten is met een onwillige verkoper.

Frans75 schreef:Een vergelijk met andere merken gaat om diezelfde reden mank, aangezien er voor dit "soort" mode-artikelen (hoe je het ook ziet, dat is in de huidige maatschappij de juiste aanduiding) nog te weinig kennis qua levensduur is.
En dan bedoel ik niet de technische kant, die zal best wel goed zijn, maar het wear and tear gedeelte.

Een iPad is niks anders dan een computer zonder toetsenbord maar met een aanraakscherm, dat is op zich in het geheel geen nieuwe technologie. Daar komt bij dat een consument van een elektronisch product met zo'n prijs gewoon een levensduur van enkele jaren mag verwachten, tenzij hem bij de koop duidelijk is gemaakt dat de levensduur aanzienlijk korter is.
Vergelijk dit met een tablet van het Kruidvat van € 99, dan weet je dat je minder mag verwachten en zul je als consument eerder je verlies moeten nemen...

prijk schreef:BBCS heeft helemaal geen gelijk. Volgens het BW dient het product te voldoen aan de eigenschappen die de koper mag verwachten.

Volgens de koopovereenkomst, met daarbij de uitspraken van de verkopende partij en zijn voorverkopers.

Als de fabrikant en winkelier maar één jaar garantie geven, heeft de koper ook maar recht op één jaar garantie en niet langer.

In de wet is bepaald dat het product aan de koopovereenkomst moet voldoen, en daar zit geen vaste eind periode aan vast.

Dus als de wetgeving bepaald dat het product voor een langere periode volgens de koopovereenkomst moet zijn, staat er dus niet dat het product gedurende een langere periode probleemloos mee moet gaan. Wordt wel gezegd, maar is niet zo.

In de Europese richtlijn is bepaald dat de verkopende partij gedurende de eerste 2 jaar na aankoop aansprakelijk is als het product niet volgens de koopovereenkomst is. Daar staat niet dat de consument recht op minimaal 2 jaar garantie heeft.

Dus Radar zit zwaar fout als zijn beweren dat de consument langer dan 2 jaar recht op garantie heeft.
Ook zit Radar fout dat Apple zich niet aan de wettelijke bepaling houdt, dat doet Apple wel.
In de rechtszaken die geweest zijn, werden diverse winkelketens op de vingers getikt omdat zij ook in geval van non-conformiteit (dus als het product niet volgens de koopovereenkomst is) ook een vast bedrag in rekening brachten. Die ketens werden niet op de vingers getikt omdat zij maar 1 jaar garantie gaven!

BBCS schreef: In de Europese richtlijn is bepaald dat de verkopende partij gedurende de eerste 2 jaar na aankoop aansprakelijk is als het product niet volgens de koopovereenkomst is. Daar staat niet dat de consument recht op minimaal 2 jaar garantie heeft.

ik heb de rest van je voor mij onbegrijpelijke verhaal even weggeknipt. Wat je zegt over de Europese richtlijn is zonder belang, Nederland heeft aan die richtlijn een eigen interpretatie gegeven in boek 7 BW en dat is voor Nederlanders het geldende recht, niet de richtlijn. Ik zou zeggen: lees de betreffende artikelen over de consumentenkoop eens goed door.

prijk schreef: Daar komt bij dat een consument van een elektronisch product met zo'n prijs gewoon een levensduur van enkele jaren mag verwachten

Op grond waarvan?
In de wetgeving is dat niet bepaald, maar wordt veelvuldig door de consumentenorganisaties geuit.

Het is nog altijd zo dat als een koper en verkoper een afspraak maken, dat die bindend is. De koopovereenkomst is gewoon bindend. Als in die koopovereenkomst een garantieperiode is overeengekomen van één jaar, dan heeft de consument ook recht op maar één jaar garantie.

Alleen als een fabrikant of verkopende partij aangeeft dat het product van die type en dat merk gedurende 3 jaar probleemloos mee zal gaan, mogen daar rechten aan ontleent worden. Anders niet.

Een goede rechter kijkt wel degelijk naar wat de koper en verkoper met elkaar hebben afgesproken, kijkt naar de uitspraken van de verkopende partij en de fabrikant. Want daar is het gehele rechtssysteem op gebaseerd.
En niet wat de diverse organisaties doen: een gemiddelde levensduur bepalen en dan aangeven dat het product dan probleemloos mee moet gaan.

Nog steeds lees en hoor ik dat als de wetgeving bepaald dat een product gedurende een langere periode aan de koopovereenkomst moet voldoen, dat de consument dan vanuit mag gaan dat een computer 5 jaar probleemloos mee zal gaan (kan dus nooit).

prijk schreef:
BBCS schreef: In de Europese richtlijn is bepaald dat de verkopende partij gedurende de eerste 2 jaar na aankoop aansprakelijk is als het product niet volgens de koopovereenkomst is. Daar staat niet dat de consument recht op minimaal 2 jaar garantie heeft.
ik heb de rest van je voor mij onbegrijpelijke verhaal even weggeknipt. Wat je zegt over de Europese richtlijn is zonder belang, Nederland heeft aan die richtlijn een eigen interpretatie gegeven in boek 7 BW en dat is voor Nederlanders het geldende recht, niet de richtlijn. Ik zou zeggen: lees de betreffende artikelen over de consumentenkoop eens goed door.

Het is heel simpel: in de Europese richtlijn is bepaald dat de verkopende partij gedurende de eerste 2 jaar na aankoop aansprakelijk is voor ieder gebrek aan de koopovereenkomst (dus dat het product niet volgens de koopovereenkomst is of de eigenschappen bezit welke het product volgens de koopovereenkomst had moeten bezitten). Nederland heeft die 2 jaar niet overgenomen, maar is de verkopende partij voor een langere periode aansprakelijk is voor ieder gebrek aan de koopovereenkomst (dus dat het product niet volgens de koopovereenkomst is of de eigenschappen bezit welke het product volgens de koopovereenkomst had moeten bezitten).

Voor alle duidelijkheid: het gaat hier niet om een gebrek aan het product.

prijk schreef:Ik zou zeggen: lees de betreffende artikelen over de consumentenkoop eens goed door.

Staat volledig in wetboek 7, en dat is voor mij de enige bron.

Suzanne 326 schreef:BBCS heeft volkomen gelijk echter wanneer met niet het antwoord krijgt wat men wil "een nieuwe IPad" moet volgens enkelen BBCS maar worden geweigerd. De bewijslast na 6 maanden ligt bij de kopende partij!!!!, een goed coulance regeling van de verkopende parij zou overigens wel kunnen zijn 30% korting op een nieuw IPad.

Die coulance is een goodwill van de verkopende partij, je hebt er geen recht op!

een nieuwe accu doet wonderen, dit is meestal het geval met zo'n bericht.
samsung geven 2 jaar garantie op hun tabs, dat zou apple ook moeten doen.

Staat volledig in wetboek 7, en dat is voor mij de enige bron.

Ja maar dan wel met alle letters door elkaar gehusseld

Leo The Emperor schreef:
Staat volledig in wetboek 7, en dat is voor mij de enige bron.
Ja maar dan wel met alle letters door elkaar gehusseld

Nana, niet zo negatief aub.

misty53 schreef:een nieuwe accu doet wonderen, dit is meestal het geval met zo'n bericht.
samsung geven 2 jaar garantie op hun tabs, dat zou apple ook moeten doen.

Apple is een pakketje schroot met een dun laagje chroom.

Leo heeft wel gelijk.

BBCS schreef:In de wetgeving is dat niet bepaald, maar wordt veelvuldig door de consumentenorganisaties geuit.

Het staat niet met zoveel woorden in de wet, maar het volgt er wel uit. Via art. 7:17 BW, via aard van de zaak en richtlijn conforme uitleg van art. 2 lid 1 sub c 44/99/EG (zo uit mijn hoofd).

alfatrion schreef:Leo heeft wel gelijk.

BBCS schreef:In de wetgeving is dat niet bepaald, maar wordt veelvuldig door de consumentenorganisaties geuit.
Het staat niet met zoveel woorden in de wet, maar het volgt er wel uit. Via art. 7:17 BW, via aard van de zaak en richtlijn conforme uitleg van art. 2 lid 1 sub c 44/99/EG (zo uit mijn hoofd).

Aard van de zaak, daar kun je wel alles onder gooien.
Dan nog kunnen de uitspraken van verkopende partij en zijn voorverkopers niet aan de kant worden geschoven (wat jij dan wel doet).

Onder aard van de zaak valt sowieso: de aanschafprijs, de eigenschappen, uitspraken van fabrikant en verkoper, nieuw, tweedehands, kwaliteit enz.

Waar jij op doelt is dat uitspraken van consumentenbond e.d. op die manier hun mening ook meegenomen kunnen worden.

Als Apple één jaar garantie geeft en de consumentenbond geeft aan vijf jaar garantie, dan hoef ik aan die uitspraak van de consumentenbond geen rekening mee te houden.

Komt ook nog bij dat veel mensen van een productgroep een gemiddelde van pakt, ongeacht merk, type, goedkoop, duur enz. Dergelijke cijfers kunnen nooit.

Wat heeft topicstarter aan deze discussie? Helemaal niets. BBCS moet je negeren. Bekijk deze draad maar: meer dan de helft van de tekst is weer voor de zoveelste keer van hem afkomstig, inclusief het onnodig citeren van hele tekstblokken van de anderen. Zodat weer meer dan de helft van alle tekst van hem is en topicstarter denkt: laat maar, dit ga ik allemaal niet lezen. Zo gijzelt hij telkens elk onderwerp op dit forum dat over electronica-garantie gaat.

Je doet hem een enorm plezier door met hem in discussie te gaan of op enig andere wijze te reageren op zijn visie. Elk topic over electronica-garantie helpt hij op deze manier doeltreffend om zeep.

BBCS schreef:De coulance is een goodwill van de verkopende partij, je hebt er geen recht op!

Wat de verkoper "coulance" noemt, is in veel gevallen gewoon een recht van de consument-koper, ook na de garantieperiode van een jaar.
Maar goed, zoals al gesuggereerd is het beter jouw berichten te negeren, want je husselt op onnavolgbare wijze de wettelijke regels door elkaar, spreekt jezelf tegen in opeenvolgende postings en lijkt er slechts op uit verwarring te stichten.

Aard van de zaak:

Soms zal, gezien de omstandigheden op de koper een onderzoeksplicht rusten, bij niet-naleving waarvan hem geen beroep op nonconformiteit zal toekomen.
In een eerdere tekstproeve was uitdrukkelijk vermeld dat op alle omstandighe¬den van het geval moest worden gelet, maar de bewuste zinsnede is later wegens overbodigheid geschrapt: MvA Ut Parl. Gesch. Boek 7" p. 12S. Terzelfder tijd is duidelijkheidshalve toegevoegd, dat bet gaat. om hetgeen de koper ‘op grond van de overeenkomst' mocht verwachten; zie VV 11, Parl. Gesch. Boek 7 p. 122 en MvA II, t.a.p.,p. 125; ALGRA. WPNR 5691 (1984). Het in aanmerking te nemen moment is vanzelfsprekend dat waarop de overeenkomst wordt gesloten. Van de relevante gezichtspunten expliciteert art. 7: 17 lid 2 er twee: er dient - me¬de - te worden gelet op de aard van de zaak en de mededingen die de verkoper over de zaak heeft gedaan. Dit tandem is in de wet verankerd bij de omzetting van richtlijn99/44/EG; zie MvT, TK 27 809. ar. 3. p. 17-18. Beide factoren komen eveneens voor in de richtinggevende opsomming van mogelijk relevante aspecten in NvW I, Parl Gesch. Boek 7 p. 121:
a. de aard van de zaak (nieuw of gebruikt. merkartikel of artikel van onbe¬kende herkomst, beschadigd of uiterlijk onbeschadigd).;
b. de hoogte van de prijs;
c. het soort winkel waarin de zaak is gekocht (luxewinkeI, dump, rommel ... markt);
d. de personen van koper en verkoper (deskundig of ondeskundig);
e. de omstandigheden waaronder de koop plaatsvond (bijv. uitverkoop, verkoop van 'winkeldochters') die, mede gelet op de hoogte van de prijs, kunnen maken dat de koper een groter risico aanvaardt dan normaal
f. de mededelingen die de verkoper, (of een eventuele voorschakel, nr. 341) over de zaak heeft gedaan. Zie voor gedane mededelingen nader nr. 338-340.
De vermelding van de sub a en ƒ genoemde factoren in de wel maakt de beoordeling van deze punten wat pregnanter, maar betekent - naar ook uit het wette¬lijke woord “mede' blijkt - zeker geen breuk met het uitgangspunt dat het bij art. 7: 17 gaat om een gezamenlijke weging van alle omstandigheden van het ge¬val. Deze omstandighedenweging maakt art. 7: 17 tot een soepel artikel waarbij de verkoper in vergaande mate in staat is (door mededelingen, verkoopomstandigheden, enz .. ) het verwachtingspatroon van de koper,. en daarmee de vraag of van een tekortkoming sprake is, te beïnvloeden.. Zie MvT. Parl Gesch. Boek 7 . p. 68 en MvW l, t.a.p., p. 121, alwaar levens wordt opgemerkt dat juist deze soepelheid een onmisbare voorwaarde vormt voor het dwingendrechtelijke karakter van de rechten van de (consument- )koper (nr. 84 e.v.).. Zie voorts JONGENEEL, NJB 1988,p. 1232-1233; kritisch ALGRA. WPNR5691 (1’984).
336. De relevantie van de omstandigheden van hel geval sluit uiteraard niet
uit dat op sommige punten een meer algemene lijn getrokken kan worden.

bron: Mr. C. Asser's handleiding tot de beoefening van het Nederlands ..., Volume 5 Door C. Asser pagina 315

Radar

[ archief ] Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot

Re: Ipad na 15 mnd kapot