Radar

Mensen op Twitter liegen maar raak wou je zeggen: https://twitter.com/search?q=dhl%20rook&src=typd Dat lijkt mij nou ver gezocht. Er zal best veel onzin op het internet staan, maar het is ook een feit dat DHL één van de bedrijven met de meeste klachten is.

Ook bij de Duitse tak van DHL speelt dit probleem: https://twitter.com/search?q=dhl%20stinkt&src=typd

Nu zullen er best klachten zijn die niet terecht zijn, maar ik ga er van uit dat het grootste deel wel terecht is.

Wanneer een rokende chauffeur de oorzaak is dat het pakketje in de auto naar rook gaat stinken is het pakketje door de klant niet goed in plastic verpakt. Dat is de verantwoordelijkheid van de klant.

Mucha schreef:

zombo schreef:Maar wat nou, als het een rokende pakketbezorger was?

Heeft die het pakketje open gemaakt en naast de asbak gelegd of zo ?
Dit is een beetje vergezocht. Een pakketbezorger heeft geen tijd om de hele dag naast een pakketje zitten te roken ?

Hoef je helemaal niet ver voor te zoeken: als het pakketje bezorgd wordt in een (vaak eigen) bus/auto waarin gerookt wordt, kun je dat echt ruiken aan de spullen die daar een tijdje in liggen. Heb dat zelf ook wel eens gehad.

crazyme schreef:Wanneer een rokende chauffeur de oorzaak is dat het pakketje in de auto naar rook gaat stinken is het pakketje door de klant niet goed in plastic verpakt. Dat is de verantwoordelijkheid van de klant.

Je opmerking vindt ik een vergezochte manier om de verantwoordelijkheid maar bij de klant te leggen.
Allereerst, de klant geeft het pakketje mee aan een (veelal door verkoper aangewezen) vervoersbedrijf, en niet aan een palingrokerij.
Ten tweede heeft de gemiddelde klant geen eigen seal apparaat om plastic weer geheel luchtdicht af te sluiten.

.

16again schreef:

crazyme schreef:Wanneer een rokende chauffeur de oorzaak is dat het pakketje in de auto naar rook gaat stinken is het pakketje door de klant niet goed in plastic verpakt. Dat is de verantwoordelijkheid van de klant.

Je opmerking vindt ik een vergezochte manier om de verantwoordelijkheid maar bij de klant te leggen.
Allereerst, de klant geeft het pakketje mee aan een (veelal door verkoper aangewezen) vervoersbedrijf, en niet aan een palingrokerij.
Ten tweede heeft de gemiddelde klant geen eigen seal apparaat om plastic weer geheel luchtdicht af te sluiten.

Nooit van plakband gehoord ?

Als de webwinkel de retour weigert, dient zij het artikel retour te zenden. TS is nog steeds eigenaar van het product.

BiancaG68 schreef:Ten eerste was ik erbij toen ze het product paste Ten tweede weet ik voor 100% dat zij niet rookt Ten derde was ik erbij toen het product weer terug in de verpakking ging dus ze heeft het product wat te klein was niet gedragen En in een winkel pas je ook de kleding voor je het koopt zijn die dan ook onverkoopbaar na het passen?

Ik weet uit ervaring dat er in sommige huizen zó wordt gerookt, dat een verblijf daar van een uurtje of 2, genoeg is om een kledingstuk er serieus te naar doen ruiken. Dat zij niet rookt is slechts een onderdeel van de vergelijking, als al haar broers & zussen en ouders dat wél doen, en in die woonkamer heeft het gepaste kledingstuk een paar uur gelegen, zal het nog steeds naar rook ruiken.

Zou je dat, omwille van de discussie hier, misschien ook kunnen verduidelijken?

Kern van de zaak is dat geen enkele buitenstaander ooit zal weten hoe het echt zit.

Wat mij interesseert is hoe het over het algemeen zit met de bewijslast inzake retourzendingen. Het is een welles nietes verhaal dus wie zou volgens de wet gelijk hebben?

Leo The Emperor schreef:ik denk dat het redelijk aannemelijk is dat het kledingstuk daadwerkelijk naar rook stonk, toen het aankwam bij Sans-online

Ik dacht dat aanvankelijk ook, maar als er meerdere mensen zijn met klachten over Sans-online, dan is dat op eens niet meer zo aannemelijk.

Leo The Emperor schreef:Het retour traject is de verantwoordelijkheid van de klant en niet van de webwinkel.

Nee, dat is voor risico van de verkoper omdat er op goede gronden is ontbonden (art. 7:10 lid 3 BW).

Bob Schurkjens schreef:Wat mij interesseert is hoe het over het algemeen zit met de bewijslast inzake retourzendingen. Het is een welles nietes verhaal dus wie zou volgens de wet gelijk hebben?

De verkoper zal moeten stellen dat de koper niet als "als een zorgvuldig schuldenaar voor het behoud" van het product heeft gezorgd vanaf het moment dat "hij redelijkerwijs rekening moet houden met het feit dat hij de zaak zal moeten teruggeven" en dus ligt de bewijslast daarvoor ook bij hem (art. 150 Rv). Je kan hierbij denken aan dat de consument onzorgvuldig met het product is geweest of een vervoeder heeft uitgekozen waar je zo je twijfels bij moet hebben. Dat eerste betwist de koper heel duidelijk en voor dat laatste geldt dat de verkoper de vervoeder heeft uitgekozen.

Alles leuk en aardig, maar vooralsnog heeft de verkoper zowel het product als het geld. Kun je hier op het forum met wetsartikelen gooien wat je wil, maar zolang de verkoper bij zijn standpunt blijft helpt er geen lieve moederen aan.

-

witte angora schreef:Alles leuk en aardig, maar vooralsnog heeft de verkoper zowel het product als het geld. Kun je hier op het forum met wetsartikelen gooien wat je wil, maar zolang de verkoper bij zijn standpunt blijft helpt er geen lieve moederen aan.

Wat heeft de koper er aan dat hem verteld wordt dat dit voor zijn rekening komt?

.

Leo The Emperor schreef:Er mag dan op goede gronden ontbonden zijn, de verantwoordelijkheid voor de retourzending zelf ligt daardoor niet opeens bij de verkoper.

Het gevolg van op goede gronden ontbinden is dat het het risico van het tenietgaan of de achteruitgang van het product bij de verkoper is gebleven. De consument heeft wel een inspanningsverplichting, maar niet meer dan dat (Hof Arnhem-Leeuwarden, 24 mei 2016, ECLI:NL:GHARL:2016:3985, r.o. 2.4).

Leo The Emperor schreef:Als het pakket beschadigd ( stinkt naar rook bijvoorbeeld) of in het geheel niet aankomt bij de webwinkel heeft de klant niet de noodzakelijke voorzorgsmaatregelen ter behoud van het product genomen.

Dit is dus onjuist. TS heeft aan deze inspanningsverplichting voldaan door het product terug te zenden op dezelfde wijze als waarop ze het heeft ontvangen en met de vervoerder die de verkoper heeft uitgekozen.

BiancaG68 schreef:Ten eerste was ik erbij toen ze het product paste Ten tweede weet ik voor 100% dat zij niet rookt Ten derde was ik erbij toen het product weer terug in de verpakking ging dus ze heeft het product wat te klein was niet gedragen En in een winkel pas je ook de kleding voor je het koopt zijn die dan ook onverkoopbaar na het passen?

Wordt er door niemand in huis gerookt? Omdat u schrijft ik weet 100% zekere dat zij niet rookt.
Als ik op visite ben geweest bij een kennis die stevig rookt ruiken al mijn kleding stukken naar sigaretten rook.En moet ik ze veelal even luchten of beter nog wassen.
Ik rook zelf niet. Een roker ruikt niet hoe erg zijn huis naar rook stinkt.

groeten Henk

.

Het komt wel vaker voor dat uitspraken er aan de haren worden bijgesleept. En slechts met veel fantasie toepasbaar zijn.

Leo The Emperor schreef:Waarom verwijs je eigenlijk naar deze uitspraak ?

Het laat duidelijk zien hoe art. 7:10 lid 4 toegepast moeten worden. Dat het hier gaat om kleding en daar om een camper, betekent niet dat dit wetsartikels opeens anders moet worden toegepast.

Leo The Emperor schreef:Er mag dan op goede gronden ontbonden zijn, de verantwoordelijkheid voor de retourzending zelf ligt daardoor niet opeens bij de verkoper.

Op grond van artikel 7:10 lid 3 BW is het risico bij de verkoper blijven liggen. Op grond van artikel 7:10 lid 4 eerste volzin BW, geldt dit zelfs voor schade die door de koper is veroorzaakt. Op grond van art. 7:10 lid 4 tweede volzin BW, is de koper aansprakelijk indien hij a) met ontbinding rekening moest houden; en b) zich niet als zorgvuldig schuldenaar heeft gedragen. Dit laatste is niet het zelfde is als "niet aankomen = aansprakelijkheid". Het gaat er om of de koper zich op redelijke wijze heeft gedragen en dat is hier het geval, dus is de koper niet aansprakelijk voor de rookgeur die, volgens TS, niet aanwezig was toen de kleding hen verliet en tijdens het transport is ontstaan. Dat de schade tijdens het transport zou zijn ontstaan geloofde ik aanvankelijk ook niet, maar hansb2 heeft dat voldoende aannemelijk gemaakt. Het is niet zo dat TS aansprakelijk is voor keuzes die door de verkoper worden gemaakt.

Leuk om het vooral over de retourverzending te hebben, maar daar gaat het niet om.

Er zijn twee dingen gaande:
- Sans-online levert een kledingstuk zonder rookgeur
- Sans-online krijgt een kledingstuk retour mét rookgeur.

Daaruit volgt dat Sans-online schade heeft geleden. Dat betekent dat iemand daarvoor verantwoordelijk is. En dat is simpelweg de klant. Dat is degene die de verpakking heeft geopend, en weer heeft gesloten. Als Sans-online er maar vanuit moet gaan dat het per definitie wel aan de bezorger moet liggen, dat gaat me veel te ver.